Comparison of virulence gene profiles of Enterococcus faecium and Enterococcus faecalis chicken neck skin and faeces isolates | Enterococcus faecium ve Enterococcus faecalis tavuk boyun derisi ve dışkı izolatlarının virülens gen profillerinin karşılaştırılması

إنجليزي. The objective of this study was to find out the distribution of major virulence determinants asa1, gelE, cylA, esp, and hyl by multiplex PCR in 132 Enterococcus faecium and 67 Enterococcus faecalis isolates originated from chicken neck skin samples at slaughterhouse and faeces samples from intensive broiler enterprises and rural poultry establishments. In the study, 31.2% (62/199) of the enterococcal strains harbored at least one virulence determinant. The gelE gene was the predominant (30.2%) virulence trait among the enterococci investigated followed by asa1 (15.6%). Both gelE and asa1 genes were significantly higher in E. faecalis than E. faecium. The hyl, esp and cylA genes were detected with percentages of 1.5%, 1.5% and 0.8% in E. faecium isolates. None of the E. faecalis strains harbored cylA, esp and hyl genes. The results indicate that a clear difference was observed in the kind of virulence factor present in strains between faecal samples and skin samples. Also, E. faecium strains isolated from both chicken skin samples and faeces presented lower pathogenicity potential than did E. faecalis.

اللغة التركية. Bu çalışmada, mezbahada tavuk boyun derisinden, entansif broyler çiftlikleri ve köylerde aile işletmelerindeki tavukların dışkı örneklerinden izole edilen 132 Enterococcus faecium ve 67 Enterococcus faecalis'in başlıca virülens genleri olan asa1, gelE, cylA, esp ve hyl genlerinin multipleks PCR ile tespiti amaçlanmıştır. Enterokok izolatlarının %31.2'sinin en az bir virülens genine sahip olduğu belirlenmiştir. gelE geninin dominant (%30.2) virülens faktörü olduğu ve bunu %15.6 ile asa1'in takip ettiği saptanmıştır. Hem gelE hem de asa1 genlerinin E. faecalis'te E. faecium'a oranla önemli ölçüde yüksek olduğu tespit edilmiştir. E. faecium izolatlarının %1.5, %1.5 ve %0.8'inde sırasıyla hyl, esp ve cylA genleri belirlenmiştir. E. faecalis izolatlarının hiçbirinde cylA, esp ve hyl genleri belirlenememiştir. Çalışma bulguları, tavuk dışkı örneklerinden izole edilen enterokoklar ile boyun derisi örneklerinden izole edilenler arasında virülens faktörleri açısından önemli bir fark olduğunu ifade etmektedir. Ayrıca, hem tavuk boyun derisinden hem de dışkısından elde edilen E. faecium izolatlarının E. faecalis'e oranla daha düşük patojenite potansiyeline sahip oldukları ortaya konulmuştur.