New sources of resistance to net blotch (Pyrenophora teres f. sp. teres) in collection of barley landraces | Nowe źródła odporności na plamistość siatkowaną (Pyrenophora teres f. sp. teres) w kolekcji odmian miejscowych jęczmienia

إنجليزي. Barley is one of the economically important crop species and net blotch caused by Pyrenophora teres f. sp. teres has a significant impact on the quantity and quality of grain yield. Therefore the aim of the current study was identify sources of resistance to barley net blotch in the collection of landraces. The resistance was assessed after inoculation using isolates with different spectrum of virulence and avirulence, in relation to differential set of genotypes with known level of resistance. The study was carried out under controlled conditions — as detached-leaf test (scale ratings: 1–4) and in a greenhouse and field (scale ratings: 1–10). In the first stage of the study the virulence of 32 isolates was characterized. They were isolated from leaf samples collected in different regions of Poland and for further work 15 isolates were chosen. As a plant material 34 local varieties originating from Egypt, Nepal, Jordan, Turkey, Portugal and Greece were used. Their levels of resistance to specific isolates were evaluated on detached-leaf fragments and then under greenhouse and field conditions using mixture of all Polish isolates and one isolate, representing Finnish P. teres f. sp. teres population. Based on the obtained results it was found, that one landrace originating from Turkey and one landrace originating from Jordan are especially valuable sources of resistance to net blotch of barley (resistance level higher than resistant control cultivar CI9819). Three landraces from Nepal can be also used as sources of resistance. Their levels of resistance were assessed at the level of cultivar CI9819.

تلميع. Jęczmień należy do ważnych gospodarczo gatunków zbóż a plamistość siatkowana powodowana przez Pyrenophora teres f. sp. teres jest chorobą, która w sposób istotny wpływa na wielkość i jakość plonu ziarna. Dlatego celem badań było zidentyfikowanie źródeł odporności na plamistość siatkowaną jęczmienia w kolekcji odmian miejscowych po zakażeniach sztucznych izolatami o zróżnicowanej wirulencji i awirulencji w stosunku do odmian o znanym stopniu odporności na tego patogena. Badania prowadzono w warunkach kontrolowanych — na fragmentach liści (oceny w skali 1–4) oraz w warunkach szklarniowych i polowych (oceny w skali 1–10). W pierwszym etapie badań zróżnicowano 32 izolaty wyosobnione z prób liści zebranych w różnych rejonach Polski i do dalszych prac wytypowano 15 izolatów. Materiałem roślinnym były 34 odmiany miejscowe pochodzące z Egiptu, Nepalu, Jordanii, Turcji, Portugalii i Grecji. Stopień odporności na pojedyncze izolaty osobno oceniono na fragmentach liści, a następnie w warunkach szklarniowych i polowych zakażano mieszaniną wszystkich izolatów pochodzących z Polski oraz jednym, reprezentującym populację P. teres f. sp. teres występująca na terenie Finlandii. Stwierdzono, że jedna odmiana pochodząca z Turcji oraz jedna odmiana pochodząca z Jordanii są szczególnie cennymi źródłami odporności na plamistość siatkowaną jęczmienia (odporność wyższa w stosunku do wysoko odpornej odmiany wzorcowej CI9819). Jako źródła odporności mogą zostać wykorzystane również trzy odmiany z Nepalu, których odporność była oceniona na poziomie odmiany CI9819.