Obtaining of stable tobacco breeding lines with resistance factors to different PVY isolates from the wild species Nicotiana africana Merxm. | Uzyskanie stabilnych linii hodowlanych tytoniu z czynnikami odporności na różne izolaty wirusa Y ziemniaka (PVY) od dzikiego gatunku Nicotiana africana Merxm.

إنجليزي. The investigations on the transfer of Potato virus Y (PVY) resistance from the wild species Nicotiana africana Merxm. to cultivated tobacco were conducted in the BC2–BC2F6 generation. Cytological investigations covered counts of mitotic chromosomes, meiotic configurations and pollen viability in the successive hybrid generations. A number of mitotic chromosomes varied in the generations studied. As N. africana chromosomes were eliminated, there was increase in the pollen viability. Stable 48-chromosome lines were found in the BC2F4 generation. In the resistance studies using a very virulent strain YNZ the increase in the percentage of resistant plants with each of the advancing generations BC2, BC2F1 and BC2F2 was observed. As the result of selection for resistance to PVY, carried out in further generations BC2F3 – BC2F6 in the conditions of natural field infection, breeding lines expressing the resistance to or tolerance of the occurring PVY isolates were selected. Plants of the BPA line inoculated using six different isolates representing different strains failed to develop necrotic symptoms, but some of them showed vein clearing, and virus was detected by serological methods. Resistance ratings of the breeding lines appeared to be higher than those of N. tabacum cultivars, as it was seen in the absence of necrotic reaction. However, they were lower than that in the N. africana donor species. Since infection pressure of the isolates producing necrotic symptoms in N. tabacum is currently relatively high, the stable breeding lines that carry N. africana-derived resistance factors to various PVY strains/isolates, are the source of a very valuable germplasm to be used in breeding.

تلميع. Badania nad przeniesieniem odporności na wirus Y ziemniaka (Potato virus Y, PVY) z dzikiego gatunku Nicotiana africana Merxm do tytoniu uprawnego prowadzono w pokoleniach BC2 – BC2F6. Badania cytologiczne obejmowały ustalenie liczby chromosomów mitotycznych, obserwacje konfiguracji mejotycznych i badanie żywotności pyłku w kolejnych pokoleniach mieszańcowych. Obserwowano zmienną liczbę chromosomów mitotycznych w poszczególnych pokoleniach. Wraz z eliminacją chromosomów pochodzących z N. africana następował wzrost żywotności pyłku. Stabilne 48-chromosomowe linie stwierdzono w pokoleniu BC2F4. W badaniach odpornościowych prowadzonych w warunkach szklarniowych, przy użyciu bardzo wirulentnego szczepu YNZ obserwowano wzrost udziału roślin odpornych w kolejnych pokoleniach BC2, BC2F1 i BC2F2. W wyniku selekcji prowadzonej w obrębie dalszych pokoleń BC2F3–BC2F6 w kierunku odporności na YN w warunkach naturalnej infekcji polowej, wyodrębniono linie (BPA) odporne bądź tolerancyjne na występujące izolaty wirusa Y ziemniaka. Inokulacja stabilnych linii BPA, przy użyciu sześciu izolatów należących do różnych szczepów nie wywołały objawów nekrotycznych, natomiast część roślin wykazywała przejaśnienia nerwów i wirus był wykrywany metodą serologiczną. Przeprowadzone badania odpornościowe uzyskanych linii hodowlanych wykazały, że ich odporność jest wyższa niż odmian uprawnych N. tabacum, co przejawia się brakiem reakcji nekrotycznych na roślinie, natomiast nieco niższa niż użytego do transferu odporności gatunku N. africana. Jednakże w sytuacji coraz częstszych infekcji, przejawiających się objawami nekrotycznymi odmian w obrębie N. tabacum, uzyskane linie stanowią cenny materiał hodowlany.