Çalışmada, Japon bıldırcınlarının (Coturnix coturnix Japonica) yemlerine farklı oranlarda kekik yağı ilavesinin yumurta kalite parametreleri üzerindeki etkileri incelenmiştir. Çalışma, 6 haftalık yaşta 72 dişi Japon bıldırcını üzerinde gerçekleştirilmiştir ve bıldırcınlar kontrol, düşük kekik yağı (150 mg/kg) ve yüksek kekik yağı (300 mg/kg) gruplarına ayrılmıştır. Rasyona farklı oranlarda kekik yağı eklenmesinin bazı yumurta dış ve iç kalite parametreleri üzerine etkileri istatiksel olarak incelenmiştir. Yapılan tek yönlü varyans analizi (ANOVA) sonucundayumurta kabuk oranı, şekil indeksi ve sarı rengi gibi parametrelerin gruplar arasında istatiksel olarak anlamlı farklılıklar gösterdiği belirlenmiştir (P<0,05). Çalışmada elde edilen veriler, ANOVA sonrasında, Diskriminant analizi ile de incelenmiş ve grupların yumurta kalite parametreleri bakımından gruplanmaları belirlenmiştir. Diskriminant analizi sonucunda iki fonksiyon tanımlanmıştır. İlk fonksiyonda, düşük kekik grubunun diğer gruplardan belirgin bir şekilde ayrıldığı; özellikle kabuk ağırlığı ve pH bakımından farklılık olduğu belirlenmiştir. İkinci fonksiyonda ise kontrol ve yüksek kekik grupları arasında önemli ayrım tespit edilmiştir. Her iki fonksiyonda da ANOVA sonuçlarına benzer şekilde yumurta sarı rengi bakımından gruplar arasında farklılık gözlenmiştir. Sonuçlar, kekik yağının 150 mg/kg dozunda yem katkı maddesi olarak kullanılmasının yumurta kalitesini olumlu yönde etkileyebileceğini, ancak bıldırcın rasyonuna 300 mg/kg kekik yağı ilavesinin olumsuz sonuçlar doğurabileceğini göstermektedir.

Bu çalışmanın amacı yumurtlayan bıldırcın karma yemlerine katkı maddesi olarak kapya biberi (Capsicum Annum cv. Kapija) tozu ilavesinin performans ve yumurta kalitesine etkisini incelemektir. Çalışma, 18 haftalık yaştaki toplam 54 adet dişi bıldırcın ile 6 tekerrürden oluşan 3 muamele grubunda yürütülmüş olup her tekerrüre 3 adet bıldırcın yerleştirilmiştir. Muameleler bazal rasyona 0, 5 veya 10 g/kg seviyelerinde kapya biber tozu ilavesiyle oluşturulmuştur. Bıldırcınlar muamele rasyonları ile 8 hafta boyunca serbest olarak yemlenmişlerdir. Canlı ağırlık, yumurta verimi, yemden yararlanma oranı, sarı indeksi, ak indeksi ve Haugh birimi karma yeme kapya biberi tozu ilavesinden etkilenmemiştir. Karma yeme kapya biber tozu ilavesi ile yumurta ağırlığı ve kitlesi ile yem tüketimi ve yumurta sarısı a* değeri artmış, ancak yumurta kabuk oranı azalmıştır. Karma yeme 10 g/kg seviyesinde kapya biber ilavesiyle kabuk kalınlığı ile yumurta sarısı L* ve b* değeri azalmıştır. Bu sonuçlara göre yumurtlayan bıldırcın karma yemlerine kapya biberi tozu ilavesi performansı ve yumurta sarısı a* değerini olumlu etkilerken, kabuk kalitesini olumsuz etkilemiştir.

Bu çalışma brokoli çiçeği tozunun yumurtlayan bıldırcınların rasyonlarında katkı maddesi olarak kullanımının performans ve yumurta kalitesine etkisini incelemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışma 16 haftalık yaşta, toplam 54 adet dişi bıldırcın ile 6 tekerrürden oluşan 3 muamele grubunda yürütülmüş olup her tekerrüre 3 adet bıldırcın yerleştirilmiştir. Muameleler bazal rasyona 0, 5 veya 10 g/kg seviyelerinde brokoli çiçeği tozu ilavesiyle oluşturulmuştur. Bıldırcınlar muamele rasyonları ile 8 hafta boyunca serbest olarak yemlenmişlerdir. Çalışma sonucunda rasyona brokoli tozu ilavesi bıldırcınların canlı ağırlık, yumurta verimi, kabuk ağırlığı, kabuk kalınlığı, yumurta sarı ve ak indeksleri ile Haugh birimi ve yumurta sarısı L* değerini etkilememiştir. Rasyona brokoli tozu ilavesi ile bıldırcınların yem tüketimi azalmıştır. Yumurta kitlesi brokoli tozunun 5 g/kg seviyesi ile düşmüştür. Rasyona 10 g/kg seviyesinde brokoli tozu ilavesi ile yumurta ağırlığı, yumurta sarısı a* ve b* değerleri artmış, yemden yararlanma oranı ise azalmıştır. Bu sonuçlara göre yumurtlayan bıldırcın rasyonlarına 10 g/kg seviyesinde brokoli tozu ilavesi kabuk kalitesini etkilemeksizin performansı ve yumurta sarısı rengini iyileştirmede etkili olmuştur.

Bu araştırma, farklı genotipik damızlık japon bıldırcınlarında yumurta verim özellikleri ve kuluçka özelliklerinin belirlenmesi amacıyla planlanmıştır. Araştırma da biri ticari (T) diğeri ise Çukurova Üniversitesinde yetiştirilen japon bıldırcını (CU) olmak üzere iki genotip kullanılmıştır. Her iki genotipten kuluçka sonunda 500 civciv elde edilmiştir. Elde edilen bıldırcınlar 5 hafta büyütüldükten sonra canlı ağırlığa göre seleksiyon yapılmıştır. Böylece, denemede 2 kontrol (TK, CUK), 2 seleksiyon (TS, CUS) ve 2 melez (TM, CUM) olmak üzere 6 farklı deneme grubu oluşturulmuştur. Her deneme grubundan 72 adet damızlık bıldırcın seçilmiş ve toplam 432 hayvan kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre, damızlıklarda 14 haftalık ortalama yumurta verimi boyunca en yüksek yumurta veriminin %79,13 ile ticari seleksiyon grubunda, en düşük ise %69,38 ile Çukurova Üniversitesi melez grubunda olduğu bulunmuştur. Yumurta ağırlığı açısından 3, 4 ve 5. haftada muamele grupları arasında gözlenen farkların önemli olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, kuluçka özellikleri bakımından ticari kontrol grubunun diğer gruplara kıyasla daha yüksek değerler sağladığı görülmüştür. %5 ve %50 cinsi olgunluk ağırlığının sırasıyla 323,62 g ve 347,50 g ile CUS grubunda görüldüğü ve gruplar arasındaki farklılığın önemli olduğu bulunmuştur. Sonuç olarak, yumurta verimi ve kuluçka özellikleri bakımından ticari grup ve melezlerin üstün olduğu söylenebilir.

This research was carried out to determine the effects of diets containing different levels of threonine on the performance, carcass characteristics, and serum biochemical parameters of growing Japanese quails. In the study, a total of 240 mixed sex quail chicks at the age of one day were randomly allocated to 6 treatment groups with 4 subgroups. Experimental diets were prepared to contain threonine at 0.84 (without L-threonine addition), 1.02 (control), 1.10, 1.20, 1.30 and 1.40% levels, and quails were fed with these treatment diets for six weeks. The threonine level of the diet did not statistically affect the performance and carcass parameters of quails, but the best feed efficiency was obtained at 1.10% threonine level. While serum cholesterol, total protein, albumin, creatinine, calcium and AST levels were not affected by dietary threonine level, serum glucose, triglyceride, globulin, urea, and phosphorus levels were statistically affected. With 1.30% threonine in the diet, serum glucose and triglyceride levels were minimum, while serum globulin level was maximum. Serum phosphorus level considerably increased at 1.40% threonine level compared to the control group. According to these results, it can be said that the addition of 1.10% threonine to diet would be proper for growing quails.

The study aims to investigate the effects of changes in body weight of Japanese quails (Coturnix coturnix japanica) on some external and internal quality characteristics of their eggs and the correlations between them. In the experiment, totally 30 female quails raised in individual cages and 180 eggs obtained from them were utilized. According to the body weight, 30 quails were divided into 5 different groups and body weight averages were 238.0, 216.0, 202.3, 191.3 and 174.0 g for 1st, 2nd, 3rd, 4th and 5th groups, respectively. The examined eggs were individually collected from the quails and evaluated under live weight groups of quails. According to the results, egg weight, shell weight, shell thickness, shell ratio, albumen weight, albumen ratio, yolk weight, yolk diameter, and yolk ratio were significantly affected from body weight. There were found significant positive correlations of live weight with egg weight, albumen weight and yolk weight (respectively, 0.28, 0.24, and 0.25) and significant positive correlations with shape index and shell weight (respectively, 0.17 and 0.15).

This study was conducted to determine the effect of cottonseed meal (CSM) incorporated into laying rations in place of soybean meal (SBM) at different ratios on yield traits. The birds began to lay at 6th week, 180 female and 45 male quails were used in laying period experiment. Birds were fed with rations containing 20% CP and 3000 Kcal/kg ME up to 20-week age (Laying period). CSM as a substitute, five different rations of the protein content (0, 30, 58, 86 and 100%) for SBM to basal diets based on corn-soybean meal were used. The results showed that there were no differences in terms of egg yield traits, cumulative feed consumptions and viabilities during the laying period. The highest dry shell rate and shell thickness were obtained from 5th group and 1st group, respectively. As a result, adding CSM instead of SBM in laying period were no significantly differences in terms of egg production and egg quality in laying period.

Bu çalışma yumurtlayan bıldırcın rasyonlarında farklı seviyelerde beyaz sorgum danesi (BSD) kullanımının performansa, kabuk kalitesine, yumurta iç kalitesine ve yumurta sarısı renk parametrelerine etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Bu amaçla 168 adet dişi Japon bıldırcını her birinde 3 adet bıldırcın bulunan 8 tekerrürlü 7 muamele grubuna rastgele dağıtılmıştır. Muamele rasyonları %0, 5, 10, 20, 30, 40 ve 50 seviyesinde BSD kullanılarak oluşturulmuştur. Rasyonda %5 seviyesinde BSD kullanılan grubun yem tüketimi %30, 40 ve 50 seviyesinde BSD kullanılan gruba göre önemli derecede yüksek olmuş (P<0.01), ancak diğer performans parametreleri beyaz sorgum kullanımından etkilenmemiştir (P>0.05). Yumurta kabuk kalite parametrelerinden hasarlı yumurta oranı ve kabuk kalınlığı muamele gruplarından önemli derecede etkilenmiş ve hasarlı yumurta oranı %50 BSD seviyesinde önemli derece artmıştır. Yumurta iç kalite parametrelerinden sarı indeksi %5, 10 ve 20 seviyelerinde BSD kullanımı ile önemli derecede artmıştır (P<0,01). Yumurta sarısı renk parametreleri rasyonda BSD kullanımından etkilenmiş ve kontrol grubu (%0) ile karşılaştırıldığında Roche skala skoru %40, a* değeri %5 ve b* değeri %20 seviyesinden itibaren önemli derecede düşmüştür. Yumurta sarısı L* değeri ise kontrol grubu ile karşılaştırıldığında %40 ve 50 seviyelerinde BSD kullanımı ile önemli derecede artmıştır. Bu sonuçlara göre; bıldırcınların performansı ve yumurta kalitesi dikkate alındığında BSD’nin bıldırcınların rasyonlarında %30 seviyesine kadar kullanılabileceğini göstermektedir.

Bu çalışma, rasyona farklı seviyelerde (%0, 5, 10 ve 20) aspir tohumu küspesi içeren rasyonlara 0 ve 1000 mg/kg seviyesinde enzim ilavesinin yumurtlayan Japon bıldırcınlarında performans, yumurta kalitesi ve serum parametrelerine etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada 8 haftalık yaşta 160 adet dişi Japon bıldırcını (Coturnix coturnix Japonica) kullanılmıştır. Farklı seviyelerde aspir tohumu küspesi içeren rasyonlara enzim ilavesinin oluşturduğu 8 muamele grubunda her birinde 4 adet Japon bıldırcının bulunduğu bıldırcın kafesinde 5 tekerrürlü olarak 84 gün süreyle yürütülmüştür. Yumurtlayan bıldırcınlarda farklı seviyelerde aspir tohumu küspesi içeren rasyonlara enzim ilavesinin deneme sonu canlı ağırlık, canlı ağırlık değişimi, yumurta verimi ve yem değerlendirme katsayısı üzerine etkisi önemsiz olmuştur. Yem tüketimi rasyona enzim ilavesinden etkilenmez iken, %20 seviyesinde aspir küspesi içeren grupta yem tüketimi %5 seviyesinde aspir küspesi içeren gruptan önemli seviyede yüksek, diğer gruplarla benzer olmuştur. Yumurta ağırlığı ve yumurta kabuk kırılma direnci muamelelerden önemli seviyede etkilenmemiştir. Yumurta kitlesi ve kabuk kalınlığına rasyon aspir küspesi seviyelerinin etkisi önemli olurken, yumurta kabuk oranına enzim ilavesinin etkisi önemli olmuştur. Muamelelerin ak indeksi, sarı indeksi ve Haugh birimine etkisi önemsiz olmuştur. Yumurta sarısı renk özelliklerinde a* ve b* değeri muamelelerden önemli seviyede etkilenmez iken, rasyona enzim ilavesiyle L* değerinde önemli seviyede düşüş görülmüştür. Serum glukoz, kolesterol, AST, ALT, kalsiyum ve fosfor konsantrasyonlarına muamelelerin etkisi önemsiz olmuştur. Deneme sonuçlarına göre yumurtlayan bıldırcın rasyonlarında enzim ilavesine gerek olmadan %20 seviyesinde aspir küspesi kullanılabileceği söylenebilir.

The aim of this study was to determine the effects of adding orange peel (PKY), lemon peel essential oils (LKY) and PKY+LKY (respectively 300, 300, 150+150 mg/kg) to laying quail diets on performance, egg internal and external quality parameters and hatchability parameters. The eight-week trial was conducted in 20 subgroups, with 4 treatment groups and 5 replications for each treatment, and a total of 120 Japanese quails at 10 weeks of age were randomly distributed, with 6 quails (4 females, 2 males) in each subgroup. Feed intake with the addition of LKY to the diet, egg production and egg mass with the addition of PKY + LKY decreased significantly compared to the control group, and the eggshell breaking resistance with the addition of LKY and PKY + LKY increased significantly compared to the control group. However, the addition of LKY, PKY and PKY+LKY to the diet did not affect hatchability and reproduction parameters. According to these results, the addition of 300 mg/kg PKY and 300 mg/kg (150+150) PKY+LKY to breeder quail diets had an effect on the increase of eggshell qualityi, although the performance was adversely affected.