Bu çalışmanın amacı yumurtlayan bıldırcın karma yemlerine katkı maddesi olarak kapya biberi (Capsicum Annum cv. Kapija) tozu ilavesinin performans ve yumurta kalitesine etkisini incelemektir. Çalışma, 18 haftalık yaştaki toplam 54 adet dişi bıldırcın ile 6 tekerrürden oluşan 3 muamele grubunda yürütülmüş olup her tekerrüre 3 adet bıldırcın yerleştirilmiştir. Muameleler bazal rasyona 0, 5 veya 10 g/kg seviyelerinde kapya biber tozu ilavesiyle oluşturulmuştur. Bıldırcınlar muamele rasyonları ile 8 hafta boyunca serbest olarak yemlenmişlerdir. Canlı ağırlık, yumurta verimi, yemden yararlanma oranı, sarı indeksi, ak indeksi ve Haugh birimi karma yeme kapya biberi tozu ilavesinden etkilenmemiştir. Karma yeme kapya biber tozu ilavesi ile yumurta ağırlığı ve kitlesi ile yem tüketimi ve yumurta sarısı a* değeri artmış, ancak yumurta kabuk oranı azalmıştır. Karma yeme 10 g/kg seviyesinde kapya biber ilavesiyle kabuk kalınlığı ile yumurta sarısı L* ve b* değeri azalmıştır. Bu sonuçlara göre yumurtlayan bıldırcın karma yemlerine kapya biberi tozu ilavesi performansı ve yumurta sarısı a* değerini olumlu etkilerken, kabuk kalitesini olumsuz etkilemiştir.

Bu çalışma brokoli çiçeği tozunun yumurtlayan bıldırcınların rasyonlarında katkı maddesi olarak kullanımının performans ve yumurta kalitesine etkisini incelemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışma 16 haftalık yaşta, toplam 54 adet dişi bıldırcın ile 6 tekerrürden oluşan 3 muamele grubunda yürütülmüş olup her tekerrüre 3 adet bıldırcın yerleştirilmiştir. Muameleler bazal rasyona 0, 5 veya 10 g/kg seviyelerinde brokoli çiçeği tozu ilavesiyle oluşturulmuştur. Bıldırcınlar muamele rasyonları ile 8 hafta boyunca serbest olarak yemlenmişlerdir. Çalışma sonucunda rasyona brokoli tozu ilavesi bıldırcınların canlı ağırlık, yumurta verimi, kabuk ağırlığı, kabuk kalınlığı, yumurta sarı ve ak indeksleri ile Haugh birimi ve yumurta sarısı L* değerini etkilememiştir. Rasyona brokoli tozu ilavesi ile bıldırcınların yem tüketimi azalmıştır. Yumurta kitlesi brokoli tozunun 5 g/kg seviyesi ile düşmüştür. Rasyona 10 g/kg seviyesinde brokoli tozu ilavesi ile yumurta ağırlığı, yumurta sarısı a* ve b* değerleri artmış, yemden yararlanma oranı ise azalmıştır. Bu sonuçlara göre yumurtlayan bıldırcın rasyonlarına 10 g/kg seviyesinde brokoli tozu ilavesi kabuk kalitesini etkilemeksizin performansı ve yumurta sarısı rengini iyileştirmede etkili olmuştur.

Bu çalışma yumurtlayan bıldırcın rasyonlarında farklı seviyelerde beyaz sorgum danesi (BSD) kullanımının performansa, kabuk kalitesine, yumurta iç kalitesine ve yumurta sarısı renk parametrelerine etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Bu amaçla 168 adet dişi Japon bıldırcını her birinde 3 adet bıldırcın bulunan 8 tekerrürlü 7 muamele grubuna rastgele dağıtılmıştır. Muamele rasyonları %0, 5, 10, 20, 30, 40 ve 50 seviyesinde BSD kullanılarak oluşturulmuştur. Rasyonda %5 seviyesinde BSD kullanılan grubun yem tüketimi %30, 40 ve 50 seviyesinde BSD kullanılan gruba göre önemli derecede yüksek olmuş (P<0.01), ancak diğer performans parametreleri beyaz sorgum kullanımından etkilenmemiştir (P>0.05). Yumurta kabuk kalite parametrelerinden hasarlı yumurta oranı ve kabuk kalınlığı muamele gruplarından önemli derecede etkilenmiş ve hasarlı yumurta oranı %50 BSD seviyesinde önemli derece artmıştır. Yumurta iç kalite parametrelerinden sarı indeksi %5, 10 ve 20 seviyelerinde BSD kullanımı ile önemli derecede artmıştır (P<0,01). Yumurta sarısı renk parametreleri rasyonda BSD kullanımından etkilenmiş ve kontrol grubu (%0) ile karşılaştırıldığında Roche skala skoru %40, a* değeri %5 ve b* değeri %20 seviyesinden itibaren önemli derecede düşmüştür. Yumurta sarısı L* değeri ise kontrol grubu ile karşılaştırıldığında %40 ve 50 seviyelerinde BSD kullanımı ile önemli derecede artmıştır. Bu sonuçlara göre; bıldırcınların performansı ve yumurta kalitesi dikkate alındığında BSD’nin bıldırcınların rasyonlarında %30 seviyesine kadar kullanılabileceğini göstermektedir.

Bu araştırma, farklı genotipik damızlık japon bıldırcınlarında yumurta verim özellikleri ve kuluçka özelliklerinin belirlenmesi amacıyla planlanmıştır. Araştırma da biri ticari (T) diğeri ise Çukurova Üniversitesinde yetiştirilen japon bıldırcını (CU) olmak üzere iki genotip kullanılmıştır. Her iki genotipten kuluçka sonunda 500 civciv elde edilmiştir. Elde edilen bıldırcınlar 5 hafta büyütüldükten sonra canlı ağırlığa göre seleksiyon yapılmıştır. Böylece, denemede 2 kontrol (TK, CUK), 2 seleksiyon (TS, CUS) ve 2 melez (TM, CUM) olmak üzere 6 farklı deneme grubu oluşturulmuştur. Her deneme grubundan 72 adet damızlık bıldırcın seçilmiş ve toplam 432 hayvan kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre, damızlıklarda 14 haftalık ortalama yumurta verimi boyunca en yüksek yumurta veriminin %79,13 ile ticari seleksiyon grubunda, en düşük ise %69,38 ile Çukurova Üniversitesi melez grubunda olduğu bulunmuştur. Yumurta ağırlığı açısından 3, 4 ve 5. haftada muamele grupları arasında gözlenen farkların önemli olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, kuluçka özellikleri bakımından ticari kontrol grubunun diğer gruplara kıyasla daha yüksek değerler sağladığı görülmüştür. %5 ve %50 cinsi olgunluk ağırlığının sırasıyla 323,62 g ve 347,50 g ile CUS grubunda görüldüğü ve gruplar arasındaki farklılığın önemli olduğu bulunmuştur. Sonuç olarak, yumurta verimi ve kuluçka özellikleri bakımından ticari grup ve melezlerin üstün olduğu söylenebilir.

Bu çalışmada yumurtlayan bıldırcın rasyonlarına ilave edilen portakal kabuğu tozunun performans, yumurta dış ve iç kalitesi ile yumurta antioksidan aktivitesi üzerine etkisinin belirlenmesi amaçlamıştır. Toplam 120 dişi Japon bıldırcını her biri 5 tekerrürlü olan 6 muamele grubuna rastgele dağıtılmıştır. Muamele grupları bazal rasyona 0, 1, 2, 3, 4 ve 5 g/kg seviyesinde portakal kabuğu tozu ilavesi ile oluşturulmuştur. Yumurtlayan bıldırcınların canlı ağırlık, canlı ağırlık değişimi, yumurta verimi, yumurta ağırlığı, yumurta kitlesi, yem tüketimi ve yemden yararlanma gibi performans parametreleri ile yumurta kalite parametreleri rasyona portakal kabuğu ilavesinden etkilenmemiştir Yumurta sarısı DPPH (2,2 difenil-1-pikrilhidrazil) aktivitesi kontrol grubu ile karşılaştırıldığında rasyona portakal kabuğu tozu ilavesi ile linear olarak artmış, ancak yumurta sarısı TBARs (tiyobarbitürik asit reaktif maddeleri) seviyesinde bu etki gözlenmemiştir. Çalışma sonunda portakal tozunun bıldırcınlarda performansı ve yumurta kalitesini etkilemeksizin yumurta sarısı antioksidan aktivitesini iyileştirmek amacıyla rasyonda kullanılabileceği tespit edilmiştir.

Bu çalışma, rasyona farklı seviyelerde (%0, 5, 10 ve 20) aspir tohumu küspesi içeren rasyonlara 0 ve 1000 mg/kg seviyesinde enzim ilavesinin yumurtlayan Japon bıldırcınlarında performans, yumurta kalitesi ve serum parametrelerine etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada 8 haftalık yaşta 160 adet dişi Japon bıldırcını (Coturnix coturnix Japonica) kullanılmıştır. Farklı seviyelerde aspir tohumu küspesi içeren rasyonlara enzim ilavesinin oluşturduğu 8 muamele grubunda her birinde 4 adet Japon bıldırcının bulunduğu bıldırcın kafesinde 5 tekerrürlü olarak 84 gün süreyle yürütülmüştür. Yumurtlayan bıldırcınlarda farklı seviyelerde aspir tohumu küspesi içeren rasyonlara enzim ilavesinin deneme sonu canlı ağırlık, canlı ağırlık değişimi, yumurta verimi ve yem değerlendirme katsayısı üzerine etkisi önemsiz olmuştur. Yem tüketimi rasyona enzim ilavesinden etkilenmez iken, %20 seviyesinde aspir küspesi içeren grupta yem tüketimi %5 seviyesinde aspir küspesi içeren gruptan önemli seviyede yüksek, diğer gruplarla benzer olmuştur. Yumurta ağırlığı ve yumurta kabuk kırılma direnci muamelelerden önemli seviyede etkilenmemiştir. Yumurta kitlesi ve kabuk kalınlığına rasyon aspir küspesi seviyelerinin etkisi önemli olurken, yumurta kabuk oranına enzim ilavesinin etkisi önemli olmuştur. Muamelelerin ak indeksi, sarı indeksi ve Haugh birimine etkisi önemsiz olmuştur. Yumurta sarısı renk özelliklerinde a* ve b* değeri muamelelerden önemli seviyede etkilenmez iken, rasyona enzim ilavesiyle L* değerinde önemli seviyede düşüş görülmüştür. Serum glukoz, kolesterol, AST, ALT, kalsiyum ve fosfor konsantrasyonlarına muamelelerin etkisi önemsiz olmuştur. Deneme sonuçlarına göre yumurtlayan bıldırcın rasyonlarında enzim ilavesine gerek olmadan %20 seviyesinde aspir küspesi kullanılabileceği söylenebilir.

In the current research, it was aimed to determine the effect of the use of under sieve beans, which are not suitable for human consumption, in the diets of growing quails on performance, carcass, and serum parameters. For this purpose, a total of 240-day-old quail chicks were randomly distributed to 6 treatment groups with 40 quail chicks in each, with 4 replicates. In the study, quails were fed with 6 different treatment diets containing 0, 20, 40, 60, 80, or 100 g/kg of under sieve beans. The results of the study demonstrated that the feed intake, mortality, carcass yield, thigh+drumstick, breast, liver, heart weights and serum triglyceride, cholesterol, total protein, albumin, globulin, creatinine, and urea levels of quails were not affected by the use of under sieve beans in the diet. The body weight, body weight gain, and feed conversion ratio were considerably affected by the treatments and the best results in terms of these parameters were obtained in the group using under sieve beans at the level of 40 g/kg. Compared to the control group, pancreas weight increased in the 80 and 100 g/kg under sieve bean groups, while abdominal fat weight decreased in the 100 g/kg under sieve bean group. Serum glucose level increased significantly with the use of under sieve beans in the diet. The serum amylase level, on the other hand, was minimum with the use of 100 g/kg of under sieve beans in the diet. According to the results obtained, it can be said that raw under sieve beans could be used at the level of 40 g/kg without any adverse effects in growing quail diets.

The aim of this study was to determine the effects of adding orange peel (PKY), lemon peel essential oils (LKY) and PKY+LKY (respectively 300, 300, 150+150 mg/kg) to laying quail diets on performance, egg internal and external quality parameters and hatchability parameters. The eight-week trial was conducted in 20 subgroups, with 4 treatment groups and 5 replications for each treatment, and a total of 120 Japanese quails at 10 weeks of age were randomly distributed, with 6 quails (4 females, 2 males) in each subgroup. Feed intake with the addition of LKY to the diet, egg production and egg mass with the addition of PKY + LKY decreased significantly compared to the control group, and the eggshell breaking resistance with the addition of LKY and PKY + LKY increased significantly compared to the control group. However, the addition of LKY, PKY and PKY+LKY to the diet did not affect hatchability and reproduction parameters. According to these results, the addition of 300 mg/kg PKY and 300 mg/kg (150+150) PKY+LKY to breeder quail diets had an effect on the increase of eggshell qualityi, although the performance was adversely affected.

Bu çalışma bıldırcın rasyonlarına farklı seviyelerde multi-enzim ilavesinin yumurtlayan bıldırcınların performans, yumurta iç ve dış kalite parametreleri ile bazı serum parametreleri üzerine etkilerinin değerlendirilmesi için yürütülmüştür. Denemede 10 haftalık yaşta toplam 96 adet Japon bıldırcını dört tekerrürlü altı muamele grubuna ve her bir alt grupta dört bıldırcın olacak şekilde rastgele dağıtılmıştır. Mısır-Soya fasulyesi küspesine dayalı bazal rasyona 100, 500, 1000, 1500 ve 2000 mg/kg multi-enzim ilave edilerek toplamda 6 adet rasyon hazırlanmıştır. Deneme sonuçlarına göre rasyona farklı seviyelerde multi-enzim ilavesinin canlı ağırlık değişimi, yumurta verimi, yumurta ağırlığı, yumurta kitlesi, yem tüketimi ve yemden yararlanma oranına etkisi istatistiki olarak önemsiz olmuştur. Buna ilaveten, muamelelerin kabuk kalınlığı haricinde yumurta iç ve dış kalite parametrelerine etkisi de önemsiz olmuştur. En yüksek yumurta kabuk kalınlığı 1000 mg/kg multi-enzim seviyesinde elde edilmiştir. Serum parametrelerinden glukoz, kreatinin ve kolesterol etkilenmezken AST 100 mg/kg seviyesinde ve albümin, globülin, total protein, kalsiyum ve fosfor konsantrasyonları 2000 mg/kg seviyesinde multi-enzim ilavesinde en yüksek değere ulaşmıştır. Bu sonuçlara göre rasyona yüksek seviyede (2000 mg/kg) multi-enzim ilavesinin bıldırcınların serum parametrelerini iyileştirdiğini, ancak serum parametrelerindeki bu iyileşmenin bıldırcınların performans ve yumurta kalitesine yansımadığı görülmüştür.