Plant breeding, often known as the science of plant development, is the study and practice of modifying a plant’s genetic makeup through a variety of breeding techniques to produce higher-quality, more prolific, and more resistant to harsh environmental circumstances. Classical breeding programs are indispensable techniques for increasing yields and improving plant characteristics, but they are progressing too slowly to meet the increasing food demand of the rapidly growing world population alone. Considering that the development periods of plants are generally long in traditional plant breeding, the opportunity to develop higher quality and more productive species that are more resistant to abiotic and biotic stress factors is very limited. Because there are multiple steps required in producing new plant varieties, including hybridization, selection, and testing, the process of creating a new variation takes several years. However, it is important to rapidly develop plant varieties with desirable characteristics to meet the increasing food demand of the rapidly growing world population, so the application of biotechnological methods integrated into plant breeding and combined with traditional methods can help reduce food shortages. Today, with the quick acceleration of biotechnology, molecular DNA marker technology has been developed in plant breeding and very important developments have been experienced. Thanks to the development of molecular tools for genetic research aimed at improving agricultural traits in plants related to crop yield, crop quality, or tolerance to adverse environmental conditions, we now have a much better understanding of plant genetics and the architecture and function of plant genomes. Therefore, it is of critical importance to revise current breeding procedures by incorporating molecular markers into breeding programs in the future.

The purpose of this study was to assess the anti-genotoxic potential of thymoquinone (TQ) against DNA damage in NRK-52E cells treated with high glucose using the comet assay technique single cell gel electrophoresis method. Cells were propagated by regular passages in in vitro conditions. TQ proliferative concentration (10μM) and IC25 (3rd-hour: 550 mM, 12th-hour: 240 mM, 24th-hour: 200 mM) and IC50 (3rd-hour: 760 mM, 12th-hour: 400 mM, 24th-hour: 280 mM) values for each hour of high glucose and were determined separately with MTT method. At these concentrations, the cells were divided into control(C), Thymoquinone (TQ), high glucose(G) and high glucose plus thymoquinone (GT) groups; It was incubated with the indicated substances for 3, 12, 24 hours. DNA damage was evaluated by applying the comet assay protocol and the results were calculated as DNA damage index (DDI). While DDI levels were observed to be significantly higher (p<0.05) in all groups administered high glucose compared to the control, a significant decrease was determined in all groups in which TQ was added along with high glucose. It was determined that high concentrations of glucose had genotoxic effects on kidney cells, and TQ administration together with high glucose, depending on concentration and time, had a significant effect on reducing DNA damage. However, it was concluded that the application of only thymoquinone significantly increased the DDI value compared to the control, and this was a data worth investigating in future studies. Additionally, TQ inhibited DNA damage. These results demonstrated the importance of TQ against nephrotic syndrome with its high antioxidant properties.

Optimum condition at 64.80% maize flour, 20% groundnut paste and 13.20 % palm oil was formulated to produced nutritionally enhanced aadun snack. The snack was stored in the different storage materials namely, sweet prayer plant leaves (control) which is usually used by most locals, low density polyethylene (LDPE), high density polyethylene (HDPE) and food grade plastic container (PC). The initial properties (energy, oxidative and sensory properties) of the enhanced aadun (before storage) were investigated and stored in each of the storage materials. The enhanced aadun samples in each storage material were analysed at two weeks interval for eighteen weeks. The results obtained were analysed statistically to examine the effect of the storage material on the aforementioned properties. The results for energy content decreased significantly (P>0.05) in across all the samples stored. The free fatty acid, acid valve and peroxide value increased significantly (P<0.05) in all the storage materials during the storage period but only the samples stored in PC and HDPE were within the recommended limit of FAO (Food and Agricultural Organization) at the end of the storage period. The sensory quality of the control sample was acceptable up to 12 weeks while samples in other storage materials were still acceptable at the end of the storage period under ambient storage condition.

Zengin bir protein kaynağı olan susam, yağ elde etmek amacıyla yetiştirilen ilk bitkilerden biridir ve dünyanın birçok ülkesinde tarih öncesi çağlardan beri kültürü yapılmaktadır. Susam tohumları yüksek oranda içerdiği yağ asitlerinin (ortalama %80) doymamış yanı sıra insan sağlığı için önemli faydaları olan sesamol ve sesamolin gibi antioksidanları da içermektedir. Ayrıca tohumları önemli bir Ca, Mg ve Se kaynağıdır. Son yıllarda yapılan çalışmalar, susam tohumları ve yağının insan beslenmesi için yüksek enerji kaynağı olmasının yanı sıra insan sağlığı açısından da anti-aging, antikanserojen, antiinflammatuar, antifungal, antimikrobiyal etkilerinin olduğu, karaciğerde alkol ayrışmasını hızlandırdığı, antihipertansif aktivite ve immün düzenleyici aktivitelere de sahip olduğunu göstermiştir. Özellikle siyah susam yağının saç beyazlamasını önlediği de yapılan çalışmalar sonucunda tespit edilmiştir. Ayrıca, susam bitkisinin farklı kısımlarının özellikle dizanteri gibi hastalıkların tedavisinde uzun yıllardan beri kullanıldığı da bilinmektedir.

Bu çalışmada amaç, zeytinyağı sanayii yan ürünü olan karasuyun Macar fiğ-tritikale silajlarına farklı dozlarda ilavesinin kimyasal kompozisyon, fermentasyon, fiziksel, mikrobiyolojik özellikleri ve in vitro sindirilebilirlikleri üzerine etkisini incelemektir. Araştırma silajları belirtilen şekilde oluşturulmuştur: (i) %100 Macar fiğ-tritikale silajı (kontrol); (ii) %95 Macar fiğ-tritikale + %5 karasu; (iii) %90 Macar fiğ-tritikale + %10 karasu; (iv) %85 Macar fiğ-tritikale + %15 karasu; (v) %80 Macar fiğ-tritikale + %20 karasu. Silolama dönemi 56 gün devam etmiştir. Sonuç olarak, karasu ilavesiyle silajların koku, organik madde, pH ve suda çözünebilir karbonhidrat içerikleri azalmış; kuru madde, ham kül, ADF, ham yağ ve Fleig puanı artmıştır. Ham protein, ham selüloz, NDF, amonyak azot, laktik asit bakterileri, in vitro kuru madde ve organik madde sindirilebilirlikleri bakımından görülen farklılıklar önemli bulunmamıştır. Araştırma silajlarında sülfit indirgeyen anaeroblar, Listeria spp., Enterobactericeae ve maya içeriğine rastlanmamıştır. Küf içeriği, %15 karasu içeren grupta bir örnekte saptanmıştır. Araştırma sonunda, Macar fiğ-tritikale karışımlarından oluşan silajlara %20 düzeyine kadar karasu ilavesinin herhangi bir olumsuz etkisinin olmadığı sonucuna varılmıştır.

İnsanların beslenmesinde gluten içeren besinler önemli yer tutmaktadır. Gluten metabolizması bozukluğuna bağlı oluşan hastalıklar bulunmakta olup bunlar çölyak hastalığı, buğdaya karşı IgE aracılı alerji ve çölyak dışı gluten duyarlılığı olarak sınıflandırılabilir. Bireylerin gluten duyarlılıkları arasında farklılıklar olup gluten duyarlılığı olan bireylerin gluten içeren besinleri tüketmeleri durumunda en başta bağırsak dokusu olmak üzere birçok dokuda histopatolojik yapılarında ve otoimmun sistemlerinde önemli değişiklikler meydana gelebilir. Dokuların histopatolojik yapısındaki değişiklikler dokulara göre değişmektedir. Otoimmun sistemdeki değişiklikler ise Transglutaminaz, Gliadin, IgA, IgG, CD4 ve CD8 gibi parametrelerden en az birinin veya birkaçının incelenmesi ile tespit edilebilir. Gluten metabolizması bozukluğuna bağlı oluşan hastalıklarda etkili tedavi şekli glutensiz/gluten kısıtlı diyet olmakla birlikte bağışıklık sisteminde rol alan mekanizma ve moleküllerin saptanması yeni tedavi yöntemlerini oluşturulmasına yol gösterebilir. Bu çalışmada amaç gluten ve gluten metabolizması bozukluğuna bağlı oluşan hastalıklar arasındaki ilişkinin derlemesidir.

Zorunlu hücre içi bakteri olan Coxiella burnetii, insanlar da dahil olmak üzere omurgalıların zoonotik bir hastalığı olan Q ateşinin etkenidir. Yaygın enfeksiyon yolları kontamine ahır tozunu solumak ve enfekte hayvanların atıklarıyla temastır. Bu çalışmanın materyalini Haziran-Eylül 2019 tarihleri arasında Türkiye’nin doğusundaki Van ilinde bulunan 70 sokak köpeğinden toplanan 200 adet kene oluşturmuştur. Toplanan keneler %70’lik alkol içeren tüplere alınarak parazitoloji laboratuvarına nakledilmiştir. hangi etiketlerin yapıştırıldığı. Keneler tüplere yerleştirildi ve sıvı nitrojen ile dondurularak ezildi. DNA, kit üreticisinin protokolüne göre izole edildi. Coxiella burnetii’nin DNA’sını tespit etmek için IS1111 tekrarlayan transpozaz gen bölgesine özel bir Trans 1, Trans 2 primer çifti kullanıldı. Saflaştırılmış amplikonların çift yönlü dizi analizi, DNA dizileyici ile gerçekleştirildi. IS1111 transpozaz genini hedef alan PCR sonucunda 200 kenenin 2’sinde (%1) Coxiella burnetii pozitif sonuç elde edildi. Van ilinde serbest dolaşan köpeklerde Q ateşi epidemiyolojisinde potansiyel risk faktörleri ve kenelerin önemi, parazit kene türleri ve köpeklerde C. burnetii pozitif kenelerin prevalansı belirlenerek vurgulanmıştır.

Birçok Avrupa ülkesinde hava kirliliği dolayısıyla çevrenin korunması önemli konuların başında gelmektedir. İsviçre’de yapılan araştırmalar, karayolu dışı taşıt trafiğinin hava kirliliğinin önemli bir bölümünün nedeni olduğunu göstermiştir. Tarım traktörleri de karayolu dışı taşıt trafiğinin önemli bir bölümünü oluşturmaktadır. Gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde traktör sayılarında hızlı bir artış görülmektedir. Traktör sayılarının bu artışı nedeniyle traktör egzoz emisyonları ve bunların çevreye olan etkileri üzerinde büyüyen bir ilgi vardır. Doğru emisyon değerlerinin belirlenmesi ve kullanılan ölçüm metotları önem kazanmıştır. Traktör motorlarının tip onayı için bir motor test donanımında emisyon ölçümlerine yönelik düzenlemeler mevcuttur, ancak traktörün farklı çalışma koşullarında emisyon ölçümleri için bir prosedür mevcut değildir. Yapılan çalışmalar traktörlerin farklı çalışma koşullarında ölçülen egzoz gazlarının, emisyon test yöntemlerindeki sabit durum koşullarında elde edilen değerlerden daha yüksek olduğunu göstermiştir. Bu sonuçlar, emisyon ölçümünde kullanılan test prosedürlerinin değiştirilmesinin gerekliliğini ortaya çıkarmaktadır. Yeni testlerin geliştirilmesi, traktörlerden kaynaklanan egzoz emisyonlarını azaltacaktır.

In this study, it was aimed to determine the effects of different sowing times and different varieties of German chamomilla (Matricaria recutita L.) on agronomic and technological characteristics. The study was conducted in experimental fields of the Department of Field Crops, Faculty of Agriculture in Adnan Menderes University. Two different tetraploid Matricaria recutita L. (Bodegold and Zloty Lan) cultivars were used for this study. Zloty Lan was provided by Germany and Bodegold was provided from Atatürk Central Horticultural Research Institute. The trial was conducted according to a split plot experimental design with 4 block. Factors consist of 5 sowing times as main plots (1 October, 15 October, 1 November, 15 November, 1 December) and 2 genotypes as subplots (Bodegold and Zloty Lan). The effect of sowing times and genotypes was found statistically significant on fresh flower yield. The highest flower yield was found 61.61 kg da-1 . The average values for plant height ranged from 45.43 to 55.20 cm, flower diameter ranged from 25.24 to 27.53 mm, biomass ranged from 130 to 332.3 kg da-1, fresh flower yield ranged from 19.74 to 61.61 kg da-1 , drug herb ranged from 35.5 to 73.5 kg da-1 , drug flower ranged from 7.4 to 13.3 kg da-1 , essential oil content ranged from 0.025% to 0.083% and essential oil yield ranged from 0.020 to 0.090 l da-1. The primary constituents of essential oil have been discovered as bisabolol oxide a and bisabolene oxide.

The objective of this study was to determine the energy use and greenhouse gas emissions associated with sesame production. Energy use efficiency indicators and greenhouse gas emission rates were calculated for the 2022-2023 production season. The energy input and output for sesame production were found to be 12079.15 MJ ha-1 and 30052.44 MJ ha-1, respectively. The study found an energy use efficiency of 2.49, with a specific energy of 12.20 MJ kg-1, an energy productivity of 0.08 kg MJ-1, and a net energy value of 17973.29 MJ ha-1. The direct and indirect energy inputs were calculated to be 4584.41 MJ ha-1 (37.95%) and 7494.74 MJ ha-1 (62.05%), while the renewable and non-renewable energy inputs were calculated to be 469.12 MJ ha-1 (3.88%) and 11610.03 MJ ha-1 (98.65%), respectively. The calculation shows that the total greenhouse gas emissions are 380.52 kgCO2-eq ha-1 and the greenhouse gas emission rate is 0.38 kgCO2-eq ha-1. Sesame production is highly profitable for the 2022-2023 production season in terms of energy use efficiency.