In this study, the age, growth, and gonado-somatic index (GSI) of the Red mullet (Mullus barbatus ponticus Essipov, 1927) from the Eastern Black Sea coast of Turkey were examined. A total of 1466 M. barbatus ponticus were sampled between September 2010 and August 2011 from trammel net landings in Rize. The total length of Red mullet ranged from 7.42 cm to 17.80 cm and weight ranged from 9.59 g to 50.93 g, regardless of the sex. The sex ratio (♂/♀) was 0.46, with almost twice more females than males. The growth performance of M. barbatus ponticus in the study area is similar to that of the western populations of the same sub-species. A closed season of at least three months (from May to July) banning the use of even the stationary fishing gear will be beneficial for the sustainable stock of management of M. barbatus ponticus in the Black Sea.

Red beet (Beta vulgaris var. Cruenta Alef.) it is a flowering plant belonging to the family of Amaranthaceae and is cultivated in the regions extending from the west of Europe to all the Mediterranean coasts In Turkey; especially in the Aegean and Marmara regions. In the World, it is used in the production of milk and milk products, fruit juices, sauces, soups, confectionery, jelly, tomato paste, breakfast products, sausages and sausage products. In Turkey, in addition to these, it is widely used, in producing the turnip juice and pickles. There beet is particularly rich in minerals such as sodium, potassium, magnesium, calcium and phosphorus and also contains iron and selenium. Further; rich in antioxidant phenolic substances, betalain and flavonoid. In this study; antibacterial effect of extracts obtained from red beet outer shell and flesh inner part by using different solvents (ethanol, methanol and distilled water) on some food pathogens were determined by dise diffusion method. As a result of the research; the most antimicrobial effect was observed in the water extract obtained from the shell portion of red beet against Listeria monocytogenes with a 17 mm dilution diameter. This value was determined to be followed by methanol extract obtained from the interior of the red beet against Pseudomonas aeroginosa with a 16 mm dilution diameter. The lowest MIC and MBC values were on the Enterobacter aerogenes of beet peel methanol extract with values of 23.44and 31.25 μg / mL, respectively. All results were compared with the reference values of Eucastand CLSI laboratories and resistance and sensitivity were determined.

Bu çalışma, azotlu gübre miktarı ve uygulama formunun ekmeklik buğdayın tane verimi ve kalitesi üzerine etkisinin araştırmak amacıyla Eskişehir Geçit Kuşağı Tarımsal Araştırma Enstitüsü’nde kuru (yağmura bağımlı) ve sulu koşullarda iki üretim sezonunda yürütülmüştür. Kuru koşullarda 7 adet ve sulu koşullarda 8 adet ekmeklik buğday çeşidi materyal olarak kullanılmıştır. Üre, başaklanma döneminde, granül ve yapraktan uygulama şeklinde verilmiştir. Her uygulamada çeşitlerin tane verimi, bazı teknolojik kalite özellikleri belirlenmiştir. Her iki denemede yapraktan üre uygulaması ile SDS sedimantasyon değeri, protein oranı, gluten agregasyon enerji değeri (AGGEN) ve maksimum tork (BEM) değerlerinde artış olurken; peak maksimum zaman (PMT) değerinde azalma olmuştur. Kuru ve sulu şartlarda çeşitler arasında SDS sedimantasyon değerleri açısından istatistiki olarak önemli farklılar olduğu belirlenmiştir. Araştırmada; sulu ve kuru şartlarda yapraktan üre uygulaması ile granüle göre genotiplerden yüksek ekmeklik kalite ile ilişkili olarak Glu-A1 lokusunda 2* alt ünitesi taşıyanların tane veriminde %9,0, protein oranında %6,5, sedimantasyon değerinde %17,0 ve BEM değerinde %3,8; Glu-D1 lokusunda 5+10 alt ünitesi taşıyanların tane verimde %8, protein oranında %5,6, sedimantasyon değerinde %16,0, BEM değerinde %6,4; Glu-B1 lokusunda 7+9 alt ünitesi taşıyanların tane veriminde %7,0, protein oranında %6,0, sedimantasyon değerinde %19,6 ve BEM değerinde %7,2 artış olduğu belirlenmiştir. Araştırma sonucunda, ekmeklik buğdayın tane verimi ve teknolojik kalite özelliklerinin iyileştirilmesinde başaklanma döneminde yapraktan üre uygulamasının oldukça olumlu sonuçlar verdiği görülmüştür.

Antimikrobiyal duyarlılık testleri, ilaçların keşfedilmesi, epidemiyoloji ve terapötik sonuçların tahmini için kullanılabilmektedir. Günümüzde mikrobiyal yaşamdaki dirençlilik artış göstermekte olduğu için antimikrobiyal bileşikler etkilerini kaybetmekte ve bu durum onları tehlikeye sokmaktadır. Ayrıca, antimikrobiyal ajanların etkileri, çoklu ilaca dirençli bakterilerle ilişkili tedavilerde başarısızlık göstermektedir. Bu durum, halk sağlığı için küresel bir endişe olma durumuna gelmiştir. Bu yüzden, yeni antimikrobiyal ajanların keşfedilmesi ve antimikrobiyal duyarlılık testlerinin yaygın olarak kullanılması ve geliştirilmesi gerekmektedir. Antimiktobiyal aktivitenin belirlenmesi için birçok teknik bulunmaktadır. Duyarlı mikroorganizmaları inhibe etmek amacıyla uygulanan bu tekniklerden çoğu, katı ya da yarı katı üretim ortamındaki difüzyon ile ilişkili metodlara dayalıdır. Bu teknikler arasında Cross-streak ise yeni antibiyotik keşfi için yapılan araştırmalarda kültürlerin nispeten hızlı bir şekilde taranmasını sağlayan kolay bir tekniktir. Fakat Cross-streak testinin en büyük dezavantajı, niceliksel verilerin elde edilmesindeki güçlüktür. Çünkü inhibisyon bölgesinin kenarları genellikle çok bulanık ve belirsizdir. Bazı antimikrobiyal duyarlılık test teknikleri, bu alandaki dikkat çekici adımlar belirlenerek Clinical Laboratory Standards Institute (CLSI) ve European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing (EUCAST) tarafından standardizasyona tabi tutulmuştur. Bu test prosedürü, spesifik test koşullarının ve metotlarının kullanımına gereksinim duymaktadır. Ayrıca, besiyeri ve inkübasyon koşulları ile zaman bu gereksinimler arasındadır. Hali hazırda kullanılan aktivite belirleme yöntemlerinden Cross-streak yönteminin iyi anlaşılıp geliştirilmesi önem arz etmektedir.

Food waste and loss is an ecological, economic and social problem. The United Nations Food and Agriculture Organization states that approximately one third of all edible foods produced for human consumption are wasted or lost after harvest. The aim of this study is to determine the factors affecting food waste behavior of consumers. In order to reach this aim, a questionnaire was conducted with 583 people in November and December of 2018 in Çorum province. The obtained data were analyzed and explained through Structural Equation Models. As a result of the exploratory factor analysis, a 5-factor structure explaining 76,612% of the total variance was obtained. These factors were named as norm, intention, result awareness, purchasing behavior and planning. These factors were found to have validity, reliability and internal consistency. In addition, it was investigated whether the factors were compatible with the fit indices by means of Confirmatory Factor Analysis. As a result of confirmatory factor analysis, it was determined that the obtained factors met the fit indices values. As a result of Confirmatory Factor Analysis, it was determined that the obtained factors met the fit index values. The effect of the factors on the relationship between each other and the waste behavior were measured by means of the path analysis. As a result of this study, although consumers have positive statements regarding consequence awareness, intent and norms, they have been determined to be unstable in planning and purchasing. Besides, although there was a direct effect of intent and result awareness on waste behavior, it was determined that planning and norms had indirect effects. Considering that the intention is the most influential factor on waste behavior, it should be focused on the activities that will create result awareness in society.

Soil moisture has a vital role in the cultivation of crops. Its sufficiency and availability to crop- water supplies depends on the management practices of soil and amount of available water to the soil. This study examines the influence of rice husk biochar on the water holding capacity of soil in the savannah ecological zone of Ghana. Increasing rate of rice husk biochar increased water-holding capacity of soils. 4t/ha rice husk biochar showed higher significant differences among the treatments. It is recommended that 4t/ha rice husk biochar should be applied to increase the water-holding capacity of the soil.

Bu çalışmanın amacı, fertigasyon uygulamalarında farklı gübreleme zamanlarının (her sulamada gübre: H.S.G., her ikinci sulamada gübre: H.İ.S.G., her üçüncü sulamada gübre: H.Ü.S.G.) ve mikoriza uygulamalarının biber bitkisinin verimine ve besin elementleri alımına olan etkilerini araştırmaktır. Araştırma Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Bölümü’ne ait araştırma ve deneme alanında, tarla koşullarında, iki yıl süreyle ve üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Çalışmada fertigasyon uygulaması geleneksel yöntem ile karşılaştırmalı olarak yapılmış, test bitkisi olarak biber ve mikoriza türü olarak Glomus caledonium kullanılmıştır. Araştırmada biber bitkisinin verimi ile yaprakların azot (N), fosfor (P), potasyum (K), demir (Fe), çinko (Zn), mangan (Mn) ve bakır (Cu) konsantrasyonları belirlenmiştir. Çalışmadan elde edilen bulgular, birinci yılda en yüksek verimin fosfor uygulanmış ve mikoriza aşılanmış her ikinci sulamada gübre uygulamasından elde edildiğini ortaya koymuştur (2809 kg/da). İkinci yılda ise, 2113 kg/da ile fosfor uygulanmayan mikoriza aşılanmış bitkilerde her sulamada gübre uygulamasında belirlenmiştir. Ayrıca, her sulamada gübre uygulaması diğer uygulamalarla karşılaştırıldığında, biber bitkisinin P konsantrasyonunu önemli ölçüde artırmıştır. Araştırmada genel olarak, mikoriza aşılanmış bitkilerin aşılanmamış bitkilerden daha yüksek verim ve besin elementi alımına sahip olduğu belirlenmiştir.

Against rapidly developing industry and increasing population, natural resources on earth are getting destroyed. One of the most important adverse effects on the environment is perhaps the depletion of ozone layer which protects the earth from harmful effects of UV radiation, especially UV-B. The effect of UV-B radiation can vary according to species. At high rates of UV-B radiation, many disorders in DNA, photosynthesis, morphological and physiological structure, and biomass accumulation in plants are observed. In this review, the effects of high UV-B radiation on terrestrial ecosystem are discussed.

The aim of this study was to evaluate the dough proofing activity of Kluyveromyces lactis (ATCC 8585) in different dough formulations and to compare it with the commercial active dry bakery yeast Saccharomyces cerevisiae. Leaving ability of yeasts was tested in lean and rich dough. For both cultures, lean and rich dough mixtures containing 0.3 g of yeast biomass (on dry weight basis) and wheat flour in 15 ml of water was prepared. Rich dough contained also either 2.0 g of sucrose, 2.0 g of lactose or 2.5 g of whey powder. Dough mixtures were incubated at 29°C and volume increase was recorded every 15 min. We determined that Kluyveromyces lactis had higher volume and leavening rates compared to commercial bakery yeast strain in lactose-rich or whey-rich dough. These results demonstrated the potential of Kluyveromyces lactis yeast strain as a suitable culture for whey fortified bread making.