This study was conducted to investigate the potential use of diatomite (a natural pozzolana) and pumice in plasters and mortars to be used in agricultural buildings. Compacted and loose unit weights, specific weight, water absorption, organic matter content, abrasion resistance of aggregate (sand and pumice) and pozzolana were investigated and materials were found to comply with the relevant standards. Test results on fresh (unit weight and slum test) and hardened (unit weight, capillary water absorption, total water absorption, bending and compressive strength, vapor diffusion test) mortar samples revealed that pumice and diatomite could be used in agricultural structures. Diatomite and pumice should be heat-treated and grounded before to use in mortars. In plasters to be made with abundant pumice and diatomite sources, high water holding capacity of the materials should be taken into consideration and further researches should be carried out about their compliance with the other materials.

Bu çalışma, farklı maltlık arpa çeşitlerinin besin değerlerinin in vitro gaz üretim tekniği kullanılarak tespit edilmesi ve in vitro metan gazı üretimlerinin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmada 3 farklı maltlık arpa çeşidi Durusu, Atılır ve Fırat kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, maltlık arpa çeşitleri arasında kuru madde (KM), ham kül (HK), ham protein (HP), ham yağ (HY), hemiselüloz (HES) ve nötr deterjanda çözünmeyen lif (NDF), sindirilebilir organik madde (SOM) içerikleri istatistiki açıdan önemli bulunmuş fakat ADF (asit deterjanda çözünmeyen lif) ise istatistiki olarak önemli bulunmamıştır. Maltlık arpa çeşitlerinin gaz üretim miktarları 64,00 ile 72,50 ml/200 mg KM arasında değişmiştir. Metabolik enerji (ME) ve net enerji laktasyon (NEL) içerikleri ise sırasıyla 11,75-12,86 MJ/kg KM ve 7,16-7,98 MJ/kg KM arasında saptanmıştır. En yüksek metan (CH4) gazı üretimi 13,34 ml/200 mg KM ile Fırat çeşidinden elde edilirken; en düşük değer ise 12,16 ml/200 mg ile Atılır çeşidinden elde edilmiştir.

Date palm has a long history of cultivation and a valuable germplasm with little knowledge about its genetic makeup and variation among the most cultivated cultivars. Diversity is the variability of a species. Plants show variation in yield, vegetative traits and morphological properties of fruits and seeds in response to environmental changes. Molecular markers or DNA markers have been in use since past three decades. The DNA profiles give information about the genotype, screen the whole genome and show variation in both the coding and noncoding region and hence give information about polymorphism. Since plastid genes are transferred mostly from the mother line, the identification of maternal lines is possible by the sequencing of plastid genes. Simple sequence repeats (SSRs) can detect length variation with the help of Polymerase Chain Reaction (PCR) and may be used as highly informative genetic markers. Single Nucleotide Polymorphism (SNPs) are the third generation of molecular markers. SNPs are more stable and have high fidelity of inheritance as compared to other marker systems. Molecular markers have been developed but they are not enough for sufficient diversity assessment. Therefore there is a need to increase the number of DNA markers in date palm. Previously, there are several studies to type various commercially important germplasm based on morphological or yield parameters. Morphological and biochemical markers are limited in number and are affected by environmental factors and growth stage of the plant which reduce their reliability in the assessment of diversity and characterization of the germplasm. This necessitates the use of genetic characterization, utilizing DNA markers, gene sequencing or SNP genotyping which can work independent of the plant growth stage and are not affected by environmental factors. A combination of morphological, biochemical and molecular characterization of the date palm cultivars can better assess the level of diversity and relationship among the cultivars.

İnsülin benzeri büyüme faktörü-I (IGF-I) ve nöropeptid Y (NPY) tavuklarda üreme özellikleri ile ilişkili aday genlerdir. Bu çalışmanın amacı Ankara Tavukçuluk Araştırma Enstitüsü’nde yetiştirilen yumurtacı saf hatlarda IGF-I ve NPY genlerindeki polimorfizmlerin PCR-RFLP yöntemi kullanılarak belirlenmesidir. Bu amaçla IGF-I (5' untranslated region) ve NPY genleri için sırasıyla 621 ve 248 bç büyüklüğündeki bantlar çoğaltılmıştır. PCR ürünleri IGF-I ve NPY genleri üzerindeki tek nükleotid polimorfizmlerini (SNP) belirlemek için sırasıyla PstI ve DraI restriksiyon enzimleri ile kesildi. IGF-I geni için Brown ve D-229 dışındaki tüm hatlar polimorfik bulunmuştur. Kahverengi yumurtacı saf hatlarda IGF-I geni için A allelinin frekansı 0,344 (COL) ile 0,906 (RIRII) aralığında değişirken, beyaz yumurtacı saf hatlarda 0,781 (Maroon) ile 1,000 (D-229, Brown) aralığında bulunmuştur. Bu çalışmada NPY geni için tüm kahverengi yumurtacı saf hatlar polimorfik iken, beyaz yumurtacı tavuk hatlarında sadece Maroon hattı monomorfik bulunmuştur. NPY geni için T allelinin frekansı kahverengi yumurtacılarda 0,200 (BARI) ile 0,985 (COL), beyaz yumurtacılarda ise 0,397 (D-229) ile 1,000 (Maroon) aralığında değişmiştir. Uygulanan ki-kare testine (χ2) göre polimorfik populasyonlarda Hardy-Weinberg dengesinden sapma gözlenmemiştir. Sonuç olarak Ankara Tavukçuluk Araştırma Enstitüsü’nde yetiştirilen yumurtacı saf hatlarda IGF-I ve NPY genlerindeki polimorfizmler ilk kez gösterilmiştir.

Water buffaloes in Turkey originate from Mediterranean Water Buffaloes, a subgroup of river water buffaloes and are known as Anatolian Water Buffalo. During the 1970’s the number of water buffaloes in Turkey was one million, but in 2010 this figure dropped to about 85.000. Thanks to the incentives introduced for water buffalo husbandry in recent years, the water buffalo population has risen to 143.073 heads. Water buffalo husbandry in Turkey is performed in some provinces of the Black Sea, Marmara and Central Anatolian Regions. The provinces with the highest amount of water buffalo existence are listed as Samsun, Diyarbakır, Istanbul, Tokat, Bitlis, Muş, Afyon, Kayseri, Sivas and Amasya. Breeding style in Turkey is in the form small family business, with an average of 1-5 animals per enterprise. Family enterprises are keeping water buffaloes for their own consumption. Mostly breeding in modern enterprises formed for indoor barn breeding, the size of the herds is around 50 to 100 heads. Being done only at swamps or waterfronts in the past, water buffalo husbandry increasingly takes place in modern facilities nowadays. The colour of Anatolian Water Buffaloes is generally black and their horns curved backwards, are called arch horns in Turkey. The lactation milk yield and lactation length in Anatolian Water Buffaloes are between 800 and 1100 kg and about 180-280 days respectively. It is demonstrated that they varied according to effects of environmental factors, care and feeding. Adult water buffalo’s live weight is about 411-518 kg. The first insemination age of water buffalo is 32 to 43 months and during a lifespan the number of lactation periods is 5 to 10. For adult water buffalo at withers the height of females is being expressed as around 135 cm. Calves are generally breastfed for 3-4 months. Generally, water buffaloes are milked twice a day in the village farms by hand.

This study was carried out to determine morphological, ecological and climatic properties of Melilotus officinalis (L.) Desr. and Melilotus alba Desr. taxa located natural vegetation within the Büyükyayla in Çankırı province Yapraklı district. According to the Grid system of Davis, the study area is on the A4 square and north of the Central Anatolia Region of Turkey. The climate of the study area was determined using Emberger method. Plant and soil samples were collected during the vegetation period of 2014 in the study area. Morphologically observed characters of plant height (cm), stipule (mm), racemic (cm), in the case of fruit when I racemic (cm), flowers (units), corollo (mm), wings (mm), keel (mm), standart ( mm), fruit (mm) stamen (single) (mm) stamen (united) (mm), calyx tube (mm), calyx teeth (mm), leaves (cm), petiole (cm), leaflet teeth (mm) it is demonstrated by this study. Some morphological characters of Melilotus officinalis (L.) Desr. taxa measures for plant height, corolla, fruit by Davis (1965-1988) compliance mark, the differences between my racemic have been identified. Melilotus alba Desr. taxa measures for racem, flower, corolla by Davis (1965-1988) compliance mark, the differences between my plant height have been identified. To determine the general ecological characteristics of taxa, soil samples taken from 0-30 cm, measured soil organic matter (TOM), texture, pH, bulk density (BD), electrical conductivity (EC) and the content of CaCO3%. The characteristics of the soils pH, CaCO3 and BD levels have varied between taxa. In this case, the same types of plants growing environment indicates that the request is different.

Bu çalışma, İstanbul ili Adalar İlçesinde (Büyükada, Heybeliada, Kınalıada, Burgazada) hobi bahçeleri ve peyzaj alanlarında yetiştirilen süs bitkilerinde Tomato spotted wilt virus (TSWV), Iris yellow spot virus (IYSV) ve Impatients necrotic spot virus (INSV) varlığının saptanması amacıyla, 2015 ile 2016 yılları arasında yürütülmüştür. Bölgede yapılan survey çalışmalarında simptomolojik olarak şüpheli süs bitkileri ile simptom göstermeyen süs bitkilerinden doku örnekleri alınmıştır. Toplanan 150 adet süs bitkisi örneği öncelikle Double Antibody Sandwich (DAS) ELISA yöntemi ile testlenmiş ve örneklerin hiçbirinde TSWV ve INSV infeksiyonu saptanmamıştır. ELISA testlerinde IYSV ile bulaşık olduğu saptanan örnekler RT-PCR çalışmalarında kullanılmıştır. IYSV-465c; IYSV-239f primer çifti ile yapılan RT-PCR çalışmalarında Pittosporum tobira ve Hydrangea macrophylla için 240 bp büyüklüğe sahip band gözlenmiştir. Böylece, IYSV’nin Adalar ilçesinde varlığı moleküler olarak da ortaya konulmuştur.

Ekonomik bir dayandırma yöntemi olan kurutma; yaş ürünlerdeki serbest suyu uzaklaştırarak ürünlerde meydana gelebilecek biyokimyasal reaksiyonların yavaşlatılmasıdır. Dünya’da bandırılmış (potasalı) ve bandırılmamış (naturel) olmak üzere başlıca iki tip çekirdeksiz kuru üzüm üretilmektedir. Bu çalışmada 2015 yılında Alaşehir (Manisa) bölgesinde sultaniye üzümü yetiştirilen 6 farklı bağdan hasat döneminde yaş üzümler toplanmıştır. Bu üzümlerin bir kısmı potasalı ve naturel olarak kurutulmuştur. Hem yaş üzümlerde hem de iki farklı şekilde kurutulan kuru üzümlerde pestisit analizleri gerçekleştirilmiştir. Analizler sonucunda her bağda en az 8 adet pestisit etken maddesi tespit edilmiştir. Bu bağlardan iki tanesinin yaş üzümünde, üç tanesinin de kuru üzümünde MRL (Maximum Residue Limit, Maksimum kalıntı miktarı) değerlerini aşmış en az bir adet pestisit etken maddesi bulunmaktadır. Pestisit etken maddelerinin tamamına yakını üzümler kurutulduğu zaman konsantrasyonlarında artış göstermiştir. Ayrıca potasalı kurutulan kuru üzümlerde natural kurutulan kuru üzümlere kıyasla daha yüksek konsantrasyonlarda pestisitler tespit edilmiştir.

Global olarak beslenme gibi yaşam tarzındaki hızlı değişim ile birlikte insülin direnci ve diyabet prevalansı hızla artış göstermiş ve günümüzde Tip II diabetes mellitus (Tip II DM) epidemik bir sorun haline gelmiştir. Yaşam tarzı müdahalelerinden en önemlisi olan diyetin düzenlenmesi ise tip II DM’nin ortaya çıkmasının engellenmesinde, geciktirilmesinde, komplikasyonların oluşmasında ve önlenmesinde önemli bir role sahiptir. Son yıllarda yapılan çalışmalarda Tip II DM gelişimine neden olan patolojik faktörler arasında yer alan insülin aktivitesi ve insülin sekresyonunun diyabet nedenini belirlemek açısından tek başına yetersiz kaldığı ele alınmaktadır. Buna ek olarak diyabet etiyolojisinde multi-faktöriyel nedenlerin, insülinin yanı sıra farklı reseptörlerin yer aldığı ve bu durumu genetik çalışmaların desteklediği bilinmektedir. Bu reseptörlerden biri olan CD36 reseptörü ise, kardiyovasküler sağlık ve hastalıklar, kanser, diyabet, insülin direnci, tat alma duyusu ve besin seçiminde önemli rol oynamaktadır. Yapılan çalışmalarda yüksek kan CD36 düzeylerinin tip II DM patogenezinde yeni bir belirteç olarak katkı sağlayabileceği yer almaktadır. Ayrıca güncel veriler CD36 reseptörünün yağlı besin seçimi açısından farklı tat ve kokularda görev alabildiğini göstermektedir. Bu derlemede CD36 reseptörü ile insülin direnci ve diyette yağlı besin seçimi arasında ilişki incelenmiştir.

Bu araştırmada, Koçaş Tarım İşletmesinde yetiştirilen Siyah Alaca ineklerin süt verim özellikleri incelenmiştir. Bu özelliklere ait fenotipik ve genotipik parametre tahminleri yapılmıştır. İncelenen özelliklere ait en küçük kareler ortalaması laktasyon süt verimi, 305 gün süt verimi, laktasyon süresi ve kuruda kalma süresi sırasıyla; 7046,18 kg, 6588,38 kg, 327,37 gün ve 67,48 gün, olarak tespit edilmiştir. Yine aynı özelliklere ait kalıtım dereceleri ise sırasıyla; 0,25, 0,26, 0,07, 0,03 ve 0,30 olarak tahmin edilmiştir. Yılın, mevsimin ve laktasyon sırasının laktasyon süt verimi, 305 gün süt verimi ve laktasyon süresi üzerine etkisi ile kuruda kalma özelliği üzerine mevsimin ve laktasyon sırasının etkisi önemli bulunmuştur. Araştırma sonuçları, süt verim özellikleri bakımından Koçaş Tarım İşletmesi yetiştiricilik şartlarının iyi durumda ve işletme için hesaplanan genotipik parametrelerin de kabul edilebilir sınırlar içerisinde olduğunu göstermiştir.