Strawberry (Fragaria × ananassa Duch.) is one of the most widely consumed and cultivated fruits worldwide. Sorbitol plays a role in plant responses to many biotic and abiotic stresses. In this research, we intended to understand the effect of sorbitol spraying on the bioactive compounds of strawberry leaves. The application of sorbitol at different concentrations (0, 25, 50 mM and 75 mM) greatly improved strawberry characteristics such as total chlorophyll, chlorophyll a and b, carotenoids, and total phenolics. As sorbitol concentrations increased, chlorophyll a and chlorophyll b values increased in the samples taken during the fruiting period and higher values were obtained. The carotenoid content increased by approximately 189.49% and the total phenolic content increased by 30.85% in strawberry plants treated with sorbitol compared with the control. Supply of sorbitol decreased flavonoid content. The results indicate that sorbitol treatment has no inhibitory influence on the overall growth of strawberries. Among the biochemical parameters analyzed, chlorophyll, phenolic, and carotenoid contents increased, whereas flavonoid content decreased with sorbitol application.

Bu çalışma, farklı dozlarda Gibberellik asit (GA3) uygulamalarının patateste yumru verimi, kalitesi ve dormansi süresi üzerine etkilerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. GA3 uygulamalarına (0, 50, 100 ve 200 mg/L GA3) dikimden 45 gün sonra (çiçeklenme öncesi dönem) başlanarak 15 gün aralıklar ile 4 farklı dönemde yapraklara püskürtme şeklinde yapılmıştır. Çalışmada GA3 uygulamaları ile birlikte ocak başına yumru sayısında % 56, yumru veriminde ise % 36’ya varan artış meydana gelmiş, ortalama yumru ağırlığı ve pazarlanabilir yumru oranları ise önemli derecede azalma göstermiştir. En yüksek yumru verimi dikimden 75 gün sora yapılan 100 ve 200 mg/L GA3 dozlarından elde edilmiştir. GA3 uygulamaları yumrularda şekil bozulmalarına yol açmış, genel olarak doz artışı ile birlikte çatlak yumru oranı ve sekonder gelişme gösteren yumru oranı artmıştır. GA3 uygulamaları yaprak klorofil içeriği (SPAD değeri) ile yumru kuru madde oranının azalmasına neden olmuştur. Kontrolde ortalama 110 gün olan dormansi süresi dikimden 90 gün sonra yapılan 200 mg/L GA3 uygulamaları ile 80 güne kadar kısalmıştır. Çalışmada, tohumluk amacıyla yapılacak üretimlerde yapraktan yapılan GA3 uygulamaları ile patateste yumru sayısı ve veriminin önemli derecede arttırılabileceği ve yumruların hasat sonrası depolama devresinde dormansi sürelerinin kısaltılarak özellikle ikinci üretimler için avantaj sağlanabileceği anlaşılmıştır.

Yumurta her toplumda ve yaş grubunda severek tüketilen besin değeri yüksek bir gıda maddesidir. Yumurta ve yumurta ürünlerinin gıda endüstrisinde yaygın kullanımı insan sağlığı açısından tüketim süresi yanında hijyenik kaliteyi de ön plana çıkarmaktadır. Gıda kaynaklı zehirlenmelere, hastalıklara ve hatta ölümlere kadar giden vakalarda özellikle salmonelloz salgınlarının yarıya yakını yumurta ve yumurta ürünleri tüketimi ile ilişkilendirilmektedir. Diğer taraftan kabuklu yumurtanın tüketim süresini belirleyen iç ve dış kalitesinin korunması gıda kaybı ve atık miktarlarının azaltılması açısından büyük önem taşımaktadır. Sofralık yumurtalarda depolama süresini/raf ömrünü uzatmak amacıyla yumurtaların yağ veya mum içeren çözeltilerle kaplanması çok eski zamanlardan beri uygulanan bir yöntemdir. Günümüzde yenilebilir film veya kaplamalar olarak adlandırılan bu yöntemde amaç yumurtanın iç ve dış kalitesi ile mikrobiyolojik kalitesini koruyarak raf ömrünü uzatmak, ayrıca yumurta kabuğunun mukavemetine de katkı sağlamaktır. Bu derlemede, sofralık yumurtaların kaplanmasında kullanılan protein, lipit ve polisakkarit bazlı biyomoleküller özetlenerek olumlu ve olumsuz yönlerine vurgu yapılmıştır.

Polyphenols are plant-sourced compounds that exhibit important dietary features on human health. They have been defined and used either as a food source or as a raw material in the food industry to enhance functional properties and nutritional quality. They have significant positive bioactivities as; antioxidant, anti-inflammatory, anti-carcinogenic, cardiovascular health protection, immune supporter, and also benefits on digestion and brain functioning. The effects and bioactivity ranges were studied in the literature which has been discussed in the review to emphasize the importance of these natural compounds to provide insight into health and well-being.

Food waste is a significant problem worldwide. These food wastes, often discarded without any preliminary processing, can be rich in bioactive substances. In this study, the aim was to identify the phenolic compounds in pumpkin, rosehip and pomegranate seeds, which are frequently consumed in winter. For this purpose, ultrasonically assisted methanolic extracts were prepared from seeds separated from other waste parts (such as shells, stems, and leaves). The results indicated that pomegranate seeds had the highest total phenolic content, with 45.6±3.1 mg GAE/g sample (P<0.05). Similarly, pomegranate seeds also showed the highest total antioxidant capacity in both CUPRAC (114.7±2.6 mg torolox/g sample) and DPPH (71.2±3.8 mg torolox/g sample) analyses (P<0.05). In phenolic profiling analysis using HPLC-PDA, syringic acid was the most abundant compound in pumpkin seeds, (-)-catechin in rosehip seeds, and punicalagin derivatives in pomegranate seeds.

Excessive sugar intake can lead to poor health outcomes. The use of sweeteners is considered as a strategy to reduce added sugar consumption. The presence of sweeteners in food products has increased significantly in many countries. Therefore, the aim of this study was to identify the added sugars and sweeteners in packaged products. 1550 (57.9%) out of 2676 food products contained at least one added sugar. Confectionery and desserts (35.38±24.82 g/100 g), and snack foods (20.70±16.20 g/100 g) were the main categories containing the highest amount of added sugar. 229 (8.6%) out of 2676 food products contained various types of sweeteners. The most popular added sugar was sucrose (62.9%), while the most popular sweetener was sorbitol (28.2%). This is the most comprehensive study in the city center of Edirne province in Türkiye reporting on the types and frequency of added sugars and sweeteners in packaged products. This study offers monitoring to improve the legislation of Türkiye on added sugars and sweeteners used in the food supply.

Türkiye’de tütün üretiminde oldukça yüksek genetik çeşitlilik içeren popülasyonlar, yerel çeşitler ve ekotipler kullanılmaktadır. Araştırma, Türkiye’de oryantal tütün üretilen alanlarda kullanılan tütün genotipleri içerisindeki genetik çeşitliliğin tespit edilmesi amacıyla yürütülmüştür. Tütün üretim alanlarında morfolojik farklılıkları nedeniyle seçilen 340 tütün genotipi yabancı tozlanmasını engellemek amacıyla izole edilmiş ve böylece kendilenmiştir. Genetik olarak farklı olan 259 genotip tarla denemelerine alınmıştır. İzmir tipi, Basma tipi ve Samsun tipi olmak üzere üç grupta ele alınan bölge tütünlerinin morfolojik ve fenolojik özellikleri UPOV rehberine göre değerlendirilmiştir. Yaygın özellikler bakımından ana sap uzunluğu ortaca-uzun, yaprak sayısı orta-fazla, bitki şekli eliptik, ana gövde rengi açık yeşil, sürgün oluşturma kabiliyeti yok veya çok zayıf, yaprak tipi yapışıktır. Aya uzunluğu ve genişliği orta, yaşmak eni dar-orta, aya şekli geniş eliptik ve yaprak ucu şekli çok az-orta sivriliktedir. Aya kabarcıklığı ve ondülelik zayıfça-zayıftır. Çiçeklenme geç-çok, geçci, taç yaprak rengi açık pembe, orta sıklıkta küresel çiçek kümesi şekli yaygındır. İncelenen tütün genotiplerinde karakterler bakımından varyasyonların yüksek olduğu belirlenmiştir. İzmir tipi tütünlerin bitki boyu ile yaprak büyüklüğünün diğer tiplere göre daha küçük olduğu belirlenmiştir. İzmir tipi tütünler aynı zamanda yaprak sayısı çok, olgunlaşma süresi geççi, yapraklarının düz ve yaprak uç açılarının ise yuvarlak olduğu belirlenmiştir. Farklı özellikleri ile öne çıkan hatlarla, gelecekte planlanan ıslah çalışmaları için önemli bir veri tabanı oluşturulmuştur.

Bu çalışmada, Burdur (Türkiye) ilinde endüstriyel ve ekonomik yönden yetiştiriciliği yaygın şekilde yapılan evcil keçi (Capra hircus) ve koyun (Ovis aries) ırklarından olan 6 adet Akkaraman ırkı koyunları ile 5 adet Honamlı ırkı keçilerinin doğum sonrası 1., 2. ve 3. gün kolostrumları ve 15. gün olgun süt örnekleri fizikokimyasal ve biyoaktif özellikler yönünden analiz edilmiştir. Koyun kolostrumunun keçi kolostrumuna kıyasla daha yüksek düzeyde total protein, kurumadde ve yağ içerdiği saptanmıştır (p<0,05). İki farklı ırkın kolostrum örneklerinde yararlı mikroorganizma içeriği doğumdan sonraki ilk 3 günlük süre boyunca >7 log kob/mL düzeyinde saptanmıştır. Koyun ve keçi kolostrum örneklerinde sırasıyla; toplam aerobik mezofilik bakteri (TAMB) düzeyi 8,82-8,03; 8,52-8,33 log kob/mL, Bifidobacterium spp. 8,41-8,12; 8,15-7,97 log kob/mL ve Lactobacillus acidophilus 7,61-6,78; 7,85-7,61 log kob/mL olarak tespit edilmiştir. Antioksidan aktivitenin ölçülmesinde 2,2¢-diphenyl1-picrylhydrazyl (DPPH), 2,2′-azino-bis (3-etilbenzotiyazol-6-sülfonik asit) (ABTS) radikal katyonu, troloks eşdeğeri antioksidan kapasite tayin (TEAC) yöntemleri kullanılmıştır. ABTS ve TEAC antioksidan değerleri 1.gün alınan koyun ve keçi kolostrum örneklerinde en yüksek düzeyde sırasıyla 67,44; 71,32 ve 20,76; 24,65 değerlerinde belirlenmiştir (p<0,05). Koyun kolostrum örneklerinde en yüksek ACE-inhibitör aktivite %32,39 ile 2.gün belirlenirken, keçi kolostrumunda %42,29 ile 3.gün belirlenmiştir. Olgun süt örneklerinde ise her iki hayvan kolostrum örneklerine göre biyoaktif özellik değerlerinde düşüş gözlenmiştir. Bu çalışmada ACE-inhibitör ve antioksidan aktivitenin Honamlı ırkı keçi kolostrum örneklerinde yüksek olması keçi kolostrum örneklerinin peroksil radikallerinin oluşumuna karşı iyi bir koruma yeteneğine sahip olduğunu göstermiştir. Yapılan bu çalışma, biyoaktif özellikler ve yararlı mikroorganizma içeriği yönünden farklı küçükbaş hayvan türü kolostrumlarının değerlerini ortaya koymuştur.

The increase in the volume of foreign trade between Türkiye and MERCOSUR countries in recent years has an important potential. The fact that these countries are economically similar further increases the mutual foreign trade potential. These trade relations are important in terms of economic cooperation and are expected to strengthen the economic interests of countries over time. Both Türkiye and MERCOSUR countries have a high potential in terms of production and foreign trade in agricultural and livestock products. Of course, the fact that countries are members of the World Trade Organization has increased free foreign trade in these sectors. Therefore, in this study, the level of foreign trade specialization in the agriculture and livestock sector after Türkiye and MERCOSUR countries became a member of the World Trade Organization was analysed. In this study covering the years 1995-2022; Net Trade, Export-Import Ratio, Lafay and Michaely indices were used. The findings show that the highest specialization is in Argentina and the lowest in Paraguay. In addition, Türkiye and Brazil have an advantage in numerically similar product groups. Türkiye needs to increase productivity in agriculture to increase the level of specialization in foreign trade.

In this study, it was aimed to establish the correlations between actual dry matter intake (DMI) and some animal (body weight, (BW)) and pasture (crude protein (CP); neutral detergent fiber (NDF); in vitro dry matter digestibility (IVDMD); dry matter yield (DMY); herbage allowance (HA); herbage mass (HM); metabolizable energy (ME); relative forage quality (RFQ); total digestible nutrients (TDN)) based factors to formulate precise regression equations for DMI prediction. For this purpose, data (n = 36, 2 years × 3 blocks × 6 data collection) were utilized for two grazing seasons (2020–2021) on cocksfoot (Dactylis glomerata), meadow fescue (Festuca pratensis) and tall fescue (Festuca arundinacea) mixed pastures with Karayaka male lambs at an average age of 2 months for 60 days in each season. Positive correlations were determined between DMI and BW (0.777), HA (0.814), DMY (0.844), and NDF (0.609), while DMI had negative correlations with IVDMD (-0.738), RFQ (-0.357), CP (-0.209), TDN (-0.177) and ME (-0.039). In addition, animal and pasture–based factors were evaluated by principal component analysis to determine the in–cooperating variables in variance. As a result, equations were developed by using parameters with high correlation coefficient and the best–fit 3 equations for predicting DMI of lambs grazing cocksfoot, meadow fescue and tall fescue pastures: (I) -1224.09 + 39.90BW (kg) + 33.69HA (kg DM/ kg BW) + 8.22NDF (% of DM), r2=0.815, II) -701.47 + 18.96BW (kg) + 673.61DMY (kg/ per square meters) + 8.19NDF (% of DM), r2=0.807, III) -325.32 + 43.49HA (kg DM/kg BW)-2.21IVDMD (%) + 8.57NDF (%), r2=0.786).