Developing alternative control methods such as using beneficial microorganisms and their metabolites to control the plant diseases has gained so much importance along recent years and research on this area are increasing day by day. In this study the possibilities of using microorganisms which have antimicrobial effects on controlling soil-borne fungi at strawberry production were investigated. Effects of different lactic acid bacteria (LAB) strains were studied in vitro and in vivo against the development of several soil-borne fungi. LAB were screened for antifungal activity by using cell free supernatant against Fusarium sp., Rhizoctonia sp., Macrophomina sp., Botrytis sp., Phtopythium sp., Cylindrocarpon sp. and Pestalotiopsis sp. Cell free supernatant of LAB isolates showed antifungal activity against fungi. In vitro effective strains of LAB were used in pot experiments to search their effects on fungal development and the development of the plant. While the antifungal effects of all LAB strains tested in vitro experiments exhibited promising results, in vivo experiments revealed similar effects on different fungi genera.

One of the alternative therapeutic methods is herbal medicine. Leontice leontopetalum belongs to Berberidaceae family. The aim of study was investigated the extract of LL on human pancreatic beta cell-treated with STZ. Materials and methods: The human pancreatic beta cell (1.1B4) line was used the current study. LL’s extracts (1, 10, 100, and 1000 ug/ml) were supplemented in media for twenty-four hours and/or after STZ treatment (10 and 20 mM). Cells survivals (MTT), cells proliferation were shown by using xCelligence. Insulin content and releasing were measured at 1.1, 8.4 and 16.7 mM glucose concentrations. Results: The result of MTT was shown that cell survival was decreased, based on dose-dependent. When looked at xCelligence results, cell proliferation in STZ groups and the lowest and highest concentrations of LL were attenuated in a dose-dependent manner. Also, cotreatments of LL and STZ were decreased as well. The result of insulin-releasing on glucose induction was shown that STZ concentration gave rise to reduce insulin content at low and high glucose levels. Also, co-treatment of LL and STZ attenuated insulin content based on dose. Conclusion: It was considered that LL treatment led to increased insulin realizing, resulting from decreasing insulin content in diabetic beta cells, but decrease cell survival.

Bu çalışmada kiraz ve kayısı ağaçlarından sızan reçineler yenilebilir kaplama materyali olarak kullanıldı. Reçinelerin yenilebilir kaplama olarak uygun olup olmadıkları bazı kimyasal özellikleriyle incelendi. Karbon, hidrojen, azot ve kükürt yüzdeleri elementel analiz ile belirlendi. Yapılan analizler sonucunda her iki reçinenin de fenolik madde bakımından zengin olduğu bulundu ve antioksidan kapasitelerinin yüksek olduğu tespit edildi. Termal analizlerle reçinelerden elde edilen filmlerin ısıya karşı davranışları ve ağırlık kayıpları belirlendi. Bu analizlere göre, filmlerin 400°C’ye kadar ısıya dayanıklı oldukları bulundu. Filmlerin SEM ile elde edilen yüzey görüntülerinin homojen ve düzgün bir yapıda oldukları görüldü. Daha sonra, reçinelerden elde edilen film çözeltileriyle çilek ve yenidünya meyveleri kaplandı. 4±1°C’de buzdolabında muhafaza edilen kaplamalı/kaplamasız meyveler; raf ömrü, organoleptik ve mikrobiyolojik özellikler bakımından karşılaştırıldı. Filmlerin kaplanmış meyvelerin raf ömrünü uzattığı görüldü. Depolama sonunda kaplamasız örneklerin toplam bakteri, maya-küf ve koliform bakteri düzeyleri en yüksek seviyedeydi. Ayrıca, kaplamalar meyvelerin organoleptik özelliklerini olumlu etkiledi. Duyusal analiz testine göre kaplamalı meyveler, kaplamasız meyvelerden daha yüksek puanlara sahip oldular. Kiraz ve kayısı ağacı reçineleri yenilebilir kaplama olarak kullanıma uygun materyallerdir.

This study was carried out at 3 different stations in Demirköprü Dam Lake, Köprübaşı, situated in Manisa, between June 2015 – May 2016. Samples collected from the surface and the bottom of the lake were analyzed seasonally in terms of depth (m), temprature (°C), dissolved oxygen (DO), pH, salinity (‰), total dissolved solids (TDS), electrical conductivity (EC), secchi disk depth (SD), suspended solid matter (SSM), particulate organic matter (POM), particulate inorganic matter (PIM), ammonium nitrogen (NH4+-N), nitrite nitrogen (NO2--N), nitrate nitrogen (NO3--N), phosphate phosphorus (PO4-3-P), silica (SiO2) and Chlorophyll-a parametres. As a result of this study, according to Inland Water Quality Standards defined in ʽʽSurface Water Quality Management Regulations’’ Demirköprü Dam Lake can be considered; Class-I quality according to measured temperature (15±1.3°C), NO2--N (0.010±0.003 mg/l) and NO3--N (0.04±0.01 mg/l) values; Class-II quality according to measured DO (6.86±0.90 mg/l), EC (591±6.4 µS/cm), SSM (5.90±6.40 mg/l), NH4+-N (0.30±0.09 mg/l) and PO4-3-P (0.08±0.01 mg/l) values; Class-III quality according to measured pH (8.72±0.09) values. Also, according to Turkish Boundary Values of Trophic Classification System of Lakes, Ponds and Reservoirs; the trophic level of the lake is considered eutrophic in regard to PO4-3- and SD values and hypereutrophic in regard to Chlorophyll-a values.

Bu çalışma yabani ve ticari bezelye çeşitlerinin (Utrillo ve Bolero) çaprazlaması sonucu elde edilen melez bitkiler üzerinde yapılmıştır. F1 ve F2 generasyonu 2016 yılında Bayburt Üniversitesi, Gıda Tarım ve Hayvancılık Uygulama ve Araştırma Merkezi arazisinde yetiştirilmiştir. Araştırmada bakla boyu, ilk bakla yüksekliği, dal sayısı, gövde çapı, bakla uzunluğu, bakla genişliği, bitkideki bakla sayısı ve bakladaki tane sayısı özellikleri üzerine korelasyon katsayısı analizi uygulanmıştır. F1 ve F2 melez bezelye materyaline ait sonuçlar birlikte değerlendirilerek korelasyon analizi göz önüne alındığında, bitki boyu ile dal sayısı (0,4779*), bitki boyu ile ilk bakla yüksekliği (0,4188*) arasında, gövde kalınlığı ile bakla boyu (0,4397*) ve gövde kalınlığı ile bitki başına bakla sayısı arasında (0,6185**) olumlu ve önemli bulunmuştur. Ayrıca dal sayısı ile bitki başına bakla sayısı arasında (0,5774**), bakla boyu ile bakla eni arasında (0,4691*) ve bitki başına bakla sayısı ile baklada tane sayısı arasında (0,4662*) olumlu ve önemli ilişkiler bulunmuştur.

In Ordu, which is located in the Eastern Black Sea Region in Turkey, there is a significant tourism mobility especially in recent years. Having a rich tourism potential, Ordu has become a center of attraction for culture and nature tourism. In this study; the contribution of tourism and recreation potential of Boztepe in the city of Ordu to the image of the city was investigated in the first stage. The Gülez method was used to determine the recreation potential and the recreation potential was determined as "Too High" according to the assessment criteria set out by the method. In the second step, a randomized questionnaire study was conducted with random sampling technique with 100 people, and as a result it was determined that Boztepe was seen as a component contributing to the image of the city. In the last stage, SWOT analysis for the area was applied to reveal the strengths and weaknesses, opportunities and threats of the field.

Bu çalışmada Adıyaman/Kahta İlçesinin önemli tarım ürünlerinden patlıcan, biber, domates ve hıyarın üretim maliyetlerinin hesaplanması, bunun yanında kullanılan girdilerin parasal değerlerini ortaya konması, gayri safi üretim değerlerinin belirlenmesi ve ürün kârlılıklarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Veriler 2016 yılı üretim dönemine aittir. Analizde basit istatistiki yöntemler kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda 2016 yılında patlıcan, biber, domates ve hıyarın maliyetleri sırasıyla 0,68 TL/kg; 0,81 TL/kg, 0,59 TL/kg ve 0,52 TL/kg olarak hesaplanmıştır. Üretim maliyetlerinin yaklaşık yarısını, emek ve gübre maliyetleri oluşturmaktadır. İncelenen ürünlerin karlılıklarının karşılaştırılması, brüt kâr, net kâr ve nispi kâr hesaplanarak yapılmıştır. Brüt kârı en yüksek ürün biber (2415,00 TL/da), en düşük ürün ise hıyar (582,50 TL/da) olarak saptanmıştır. İlçede ayrıca yoğun yetiştirilen ürünlerden olan patlıcanın brüt karı (2249,50 TL/da) ve domatesin brüt kârı ise 975,75 TL/da olarak bulunmuştur. Net kar; biberde 2245,17 TL/da patlıcanda 2079,74 TL/da domateste 801,60 TL/da ve hıyarda 405,53 TL/da olarak hesaplanmıştır. İşletmelerin yatırdıkları bir TL karşılığında elde ettikleri parayı gösteren nispi kârı en yüksek ürün; biber (3,10)’dir. Nispi karı en düşük ürün 1,34 ile hıyarda belirlenmiştir. İncelenen ürünlerden patlıcanın nispi karı 2,95 ve domatesin nispi karı 1,70 olarak hesaplanmıştır. Yörede özellikle sulu tarımın yaygınlaşmasıyla söz konusu ürünlerin yetiştiriciliğinin gelişeceği ve tarımsal gelirin önemli derecede artacağı öngörülmektedir.

The present study was conducted in the province of Duhok (Northern Iraq) between 2011-2012. The study attempted to determine the use of certain indigenous and cultivated plants in Duhok province in alternative medicine and place of these plants in systematics. Thus, 49 taxa in 27 genera and 46 species were identified. Two taxa belonged to Coniferophyta, one belonged to Pteridophyta and 46 belonged to Magnoliophyta dividions. It was determined that the family with the most numerous taxa in the region was Rosaceae with 5 taxa, followed by the Fabaceae and Lamiaceae family with 4 taxa and Apiaceae, Asteraceae, Cucurbitaceae and Poaceae family with 3 taxa each. Certain ethnobotanical features of the identified taxa, such as systematics, habitats, flowering times, local names and alternative uses in medicine were presented.

Bu çalışma, ökse otu (ÖO) olarak bilinen (Viscum album L.)’nin yem değerinin ortaya konulması amacı ile yürütülmüştür. Bu nedenle, kayısı (Purunus cinsi) ve badem (Amygdalus communis L.) ağaçlarından alınan ÖO numuneleri; bütün bitki, sap, yaprak ve meyveler olmak üzere dört alt gruba ayrılmıştır. Kesimhaneden alınan rumen sıvısı ve içeriği kullanılarak In vitro gaz üretim tekniği ile ÖO örnekleri 3, 6, 9, 12, 24, 48, 72 ve 96 saat süre ile inkübe edilmiştir. Örneklerin In vitro organik madde sindirilebilirliliği (OMS), metabolize olabilir enerji (ME) ve net enerji laktasyon (NEL) değerleri 24 saatlik gaz çıkışına bağlı olarak hesaplanmıştır. Kayısı ağacından toplanan ÖO bitkisinin farklı kısımlarındaki (bütün bitki, sap, yaprak ve meyveler) ham protein, ham yağ, ADF ve NDF içerikleri, 90,25 ile 120,82, 80,05 ile100,13, 190,29 ile 330,17, 280,85 ile 500,86 g kg-1 KM aralığında bulunurken badem ağaçlarından toplanan ÖO bitkilerinin aynı ham besin madde içerikleri sırasıyla 100,37 ile 140,67, 80,42 ile 100,35, 200,45 ile 360,87, 340,29 ile 530,10 g kg-1 KM olarak bulunmuştur. Kayısı ağaçlarından toplanan ÖO’nun OMS, ME ve NEL değerleri, 0,60 ile 0,74, 9,0 ile 11,17 ME kg-1 KM ve 6,08 ile 7,71 NEL kg-1 KM iken badem ağaçlarından toplanan ÖO In vitro gaz testinden hesaplanan aynı parametreleri sırasıyla 0,63 ile 0,76, 9,40 ile 11,26 ME kg-1 KM ve 6,39 ile 7,98 NEL kg-1 KM arasında değişmiştir. Ökse otunun farklı bölümlerinin OMS, ME ve NEL değerlerinde istatistiksel olarak farklılıklar elde edilmiştir. Genel olarak, ÖO protein ve lif açısından uygun, kaba yemlerle karşılaştırıldığında ham yağ içeri bakımından yüksek ve ME ve NEL içeriğin bakımından ise hayvan beslemede hammadde olarak kullanılacak kadar iyi olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak, sağlık ve performans üzerindeki zararlı etkileri beslenme denemelerinde gösterilmedikçe ökse otu, geviş getirenlerin rasyonlarında kullanılabilecek iyi bir potansiyel yem maddesidir.

In this research, a preliminary study was carried out in January and February 2014 to determine the fecundity of the whiting species in Tirebolu, Eastern Black Sea. After the total length (cm) and weight (0.01 g) of the 70 fish specimens were measured in the laboratory, they were dissected for sex determination. Using the 20 ovaries at the third and fourth maturation stages, 3 sub-samples which is 2-5% of the total ovary weight (from the anterior, median and posterior parts of the ovary) were taken from each ovary to determine the fecundity, and hydrated oocytes were counted with gravimetric method. Total fecundity, total oocytes number in the ovary were computed with the formula F=(n×G)/g. The total length-weight values were 12.6-23.3 cm (mean 17.08±2.12) and 15.59-95.72 g (mean 41.07 ± 16.75), respectively, and total length-weight relationship was computed as W=0.0073L3.024 (R2=0.94) for the 70 fishes evaluated. Fecundity was computed as 3.247-30.534 (mean: 10.139±6.953) eggs and a linear relationship between fecundity and total length was calculated as F=0.0186L4.5631 (R2=0.70). In conclusion, the fecundity results of this prelaminar study were compared with similar studies on the whiting species from Black Sea and other seas.