Forest roads are important transportation equipment through forested areas in the rugged, mountainous terrain of northern Turkey. Forest roads harm forest ecosystems due to both the manner in which they are established and how they are used afterwards. Damage to trees that occur during road construction through forests stresses trees, which facilitates outbreaks of bark beetle populations. Bark beetles are significant risk to the health and productivity of Turkish pine forests and to pine forests worldwide. In particular, Ips sexdentatus (Boerner) (Coleoptera, Curculionidae, Scolytinae) is a particularly destructive species of bark beetle in Turkish forests. Their damage to coniferous trees threatens the sustainability of the forest ecosystems. This study primarily aims to assess the intensity of damage that I. sexdentatus inflicts on Pinus nigra J.F.Arnold stands relative to several parameters: the distance to the nearest forest road, aspect (shady - sunny), slope (0–15% or >15%), and other stand characteristics. In this study, we show how damage by an I. sexdentatus infestation in pure black pine stands varies with distance to forest roads and in situ edaphic factors. We sampled 45 plots (400 m2 each), slope, aspect and distances to the nearest forest road was determined using ArcGIS software and the region’s road network overlays. Results showed that trees located within 100 m from the nearest forest road were the most severely damaged ones. The intensity of I. sexdentatus damage was about 16% in a hectare. Trees that were in 16–20 cm diameter class were damaged more often. I. sexdentatus damage did not show any significant correlation with the slope, aspect or degree of canopy closure.

Bu çalışmada, ticari faj preparatının çiğ sütten yapılmış beyaz peynirde Salmonella kontrolü üzerine etkisi araştırılmıştır. Bu amaçla Salmonella faj preparatı kullanılmıştır. Beyaz peynir üretimi 4 grupta yapılmıştır. Bunlar; 1-kontrol grubu (çiğ süt), 2-çiğ süt+patojen (Salmonella Typhi, %0,05), 3- çiğ süt+faj ilave edilen (%0,1), 4-patojen (%0,05) + faj (%0,1) grubu olarak belirlenmiştir. Beyaz peynir örneklerinde olgunlaşmanın 0., 30., 60. ve 90. günlerinde fizikokimyasal ve mikrobiyolojik analizleri yapılmıştır. Yapılan fiziko-kimyasal analizler; pH, titrasyon asitliği (ºSH), kuru madde, kuru maddede yağ, tuz ve kuru maddede tuz tayinidir. Mikrobiyolojik analizler; toplam aerobik mezofil bakteri, laktik asit bakterileri, Stafilokok spp., koliform grubu bakteri, Salmonella spp. ile faj ilave edilen peynir örneklerinde faj titresi analizidir. Ayrıca faj ilave edilen örneklerin sütlerinde ve peynir altı sularında faj titresi durumu incelenmiştir. Peynir örneklerinde, faj uygulamasının veya söz konusu bir patojen bulaşısının örnekler arasında fiziko-kimyasal ile genel mikrobiyolojik özellikleri bakımından farklılık gösterici etkisinin olmadığı elde edilen veriler sonucunda belirlenmiştir. Bu değerler tüm peynir gruplarında sadece süreye göre değişkenlik göstermiştir. Salmonella spp. sayısında ise 90. günde 2 ve 4 numaralı grup arasındaki fark kontrol grubuna göre kıyaslandığında istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. Bunun haricinde Salmonella spp. sayıları gruplar arasında farklı bulunmamış, sadece olgunlaşmanın doğal süreci olarak günlere göre azalış göstermiştir. Bu çalışma sonucunda, çiğ sütten yapılan beyaz peynirlerde bakteriyofaj ilavesinin peynirin fiziko-kimyasal ve mikrobiyolojik özelliklerine etki etmediği ve faj etkisi ile patojen bakteri sayısında önemli bir fark olmadığı tespit edilmiştir.

Bu çalışmanın amacı, Zaman serileri analizi yöntemiyle Orta Doğu Ülkelerinin su ürünleri yetiştiriciliğinin 2030 yılı için gelecek tahmini yapmaktır. Ayrıca, Orta Doğu ülkeleri için temel bileşen analizi (PCA) ve hiyerarşik küme analizi (HCA) yöntemleri ile su ürünleri üretim, ithalat, ihracat ve tüketim verilerine dayalı bir sınıflandırma ve kümeleme yapmaktır. FAO (Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü)’nun 1950-2016 yılları arasındaki Orta Doğu ülkelerine ait su ürünleri istatistiklerinden yararlanılmıştır. Bu verilere zaman serileri, Kümeleme ve Faktör analizi uygulanmıştır. Zaman serisi analizi sonucuna göre mevcut durum devam ederse, su ürünleri yetiştiriciliği Kuveyt, Libya ve Suriye’de sona erecektir. Diğer ülkelerinde 2030 yılı için üretim miktarları en düşük Ürdün ve en yüksek Mısır için tahmin edilmiştir. Buna göre, Orta Doğu ülkelerinde toplam su ürünleri yetiştiriciliği üretim miktarı 2030 yılında 4,8 milyon ton olacağı tahmin edilmiştir. PCA’ ne göre PC1 için sırasıyla Kıbrıs, Irak, İsrail, Ürdün, Kuveyt, Lübnan, Suudi Arabistan, Türkiye ve Birleşik Arap Emirlikleri iken, PC2 için Cezayir, Mısır, İran, Umman, Tunus ve Yemen için yüksek oranda ilişkili bulunmuştur. HCA’ne göre ilk küme Ürdün, Lübnan, Kuveyt, Kıbrıs, Irak iken 2. Kümede İsrail, Birleşik Arap Emirlikleri, Cezayir, Tunus, Umman ve Yemen, 3. Kümede Suudi Arabistan, 4. Kümede ise İran, Türkiye ve Mısır’dan oluşmaktadır. Bu çalışmanın sonuçlarına göre, Orta Doğu ülkelerinin su ürünleri yetiştiriciliği tür bazında daha ayrıntılı olarak incelenmelidir. Ayrıca ülkelerin su ürünleri politikalarında gerekli düzenlemeler için tavsiye edilmektedir.

Urban green spaces can be a comprehensive tool to ensure the sustainability of cities. The sustainability of green areas in planning, design, implementation, maintenance and operation processes contributes to the sustainable development of cities as well. There are many ways to ensure that green areas are sustainable from a social, economic and ecological point of view. These include the construction and use of compost under recycling and re-evaluation. The wastes generated as a result of periodic maintenance in urban green areas are disposed together with other wastes in solid waste storage area. However, the use of organic wastes in composting can ensure that green areas are sustainable by reducing both recycling and periodic maintenance costs of green areas. The aim of this study is to improve the idea of recycling and re-evaluation of organic wastes which are emerged in green areas by composting and using them in green areas. For this purpose, a model for composting and replacing fertilizer from organic wastes emerged in green areas of Konya was proposed. Thus, the costs of green areas with very high design, implementation and maintenance expenses will be reduced and they will be sustainable within themselves. The sustainability of urban green spaces will also contribute to Konya's urban sustainability.

Garlic has long been utilizing as a folk remedy for various diseases. In this study, the effect of aqueous garlic extract (AGE) (125 mg kg-1), garlic oil extract (GOE) (125 mg kg-1), and the combination of both extracts (AGE+GOE) (62.5 from each) was studied over a parasitic disease namely schistosomiasis. Determination of some radical scavenging activities including Ferric Reducing Ability Power, Hydrogen peroxide, DPPH and nitric oxide radical scavenging activities were studied. The antioxidant properties of the mentioned extracts on both normal and Schistosoma mansoni-infected mice was also studied. The liver tissues were analyzed for the level of Malondialdehyde (MDA) and glutathione (GSH) known as biomarkers for oxidative and reducing status, respectively. The results showed that almost all tested extracts showed high effect of radical scavenging activity. Furthermore, remarkable decrease in worms and tissue eggs were analyzed in all tested extracts as AGE+ GOE (1015 ± 1.41) represented higher level of prohibition in total number of worms and eggs compared to infected untreated mice (1502 ± 2.13). The garlic extracts were potent antioxidants with slight differences.

The impacts of egg weight (EW), egg shell temperature (EST), egg position in the incubator (EP) and incubator ventilation program (IVP) on embryonic mortality (EM) and hatchability of fertile eggs (HFE) of broiler breeders were investigated in this study. EW was determined total 1920 hatching eggs which were obtained from middle aged (31 weeks) Ross 308 broiler breeders. These eggs were classified according to weight as heavy (65.52±0.08g), medium (61.47±0.04g) and light (57.56±0.08g) then were randomly set in trolleys of four identical incubators sorted as near the heather side – door side, humidifier side – opposite side and top – middle – bottom. In two incubators 37.78°C (100.0°F) EST and 38.06°C (100.5°F) EST were provided in the other two. Similarly, two machines were operated on classic IVP system and the other two were operated on new IVP system organised specially for this project during first 10 days of incubation. At the end of the hatching period, data including EM and HFE data were examined in eggs with different EST, EW and EP. It was found that EW and EST were affected to EM and HFE. Lower last stage + pipped but unhatched embryo rates and accordingly higher HFE were determined in eggs with 37.78°C (100.0°F) EST and light. However, differences between IVP and EP data were not significant.

Çalışmanın amacı Çekişte çeşidi zeytinlerden elde edilen zeytinyağlarının ısıtma işlemi sırasında temel kalite kriterleri, oksidatif stabilite ve yağ asidi bileşiminde meydana gelen değişimlerin belirlenmesidir. Bu amaçla Aydın ilinden 2017 yılında hasat edilmiş olan Çekişte çeşidi zeytinlerden elde edilmiş olan zeytinyağı, 100°C sıcaklıkta ve 20 L/saat hava akışı altında toplamda 50 saat süreyle ısıtılmıştır ve 10 saatlik aralıklarla serbest yağ asidi oranı, peroksit sayısı, dien ve trien (K232 ve K270) değerleri, toplam fenol miktarı, antioksidan aktivite, klorofil ve karotenoid miktarları ile yağ asidi kompozisyonları yönünden analiz edilmiştir. Ayrıca örneklerin indüksiyon periyodu olarak ifade edilen oksidatif stabiliteleri belirlenmiştir. Çalışma sonunda temel kalite parametrelerinden serbest yağ asidi miktarı, peroksit sayısı, dien ve trien (K232 ve K270) değerlerinin ısıtma işlemi ile birlikte artış gösterdiği saptanmıştır. Örneklerin toplam fenol, antioksidan aktivite, klorofil ve karotenoid miktarları ise ısıtma süresinin artmasıyla birlikte kademeli olarak azalmıştır. Benzer şekilde indüksiyon periyodunun da işlem süresinin artmasıyla birlikte azaldığı tespit edilmiştir. Zeytinyağı örneklerinde tespit edilen yağ asitlerinden linolenik asit miktarının ise işlem sonunda önemli düzeyde arttığı, oleik asit miktarının ise işlem öncesine göre azalma eğiliminde olduğu saptanmıştır.

Bu çalışmada, İç Anadolu bölgesinde yılın büyük bölümünde kuruyan tuzlu bataklıklarda doğal olarak yetişen bazı otsu halofitlerin peyzaj tasarımında kullanılabilirlikleri araştırılmıştır. Araştırma kapsamında 2016 ve 2017 yıllarında Konya, Ankara, Aksaray ve Nevşehir civarında bulunan tuzlu habitatlarda vejetasyon döneminde periyodik olarak alan çalışmaları yapılmış ve halofit bitki türlerine ait fotoğraflar ve herbaryum örnekleri alınmıştır. Seçilen türlerin genel botanik ve ekolojik özellikleri verilmiş, estetik ve fonksiyonel özellikleri dikkate alınarak peyzaj tasarımında kullanım değerleri belirlenmiştir. Araştırma alanında bulunan tuzlu habitatlarda vejetasyon dönemlerinde yapılan saha çalışmaları sonucunda peyzaj tasarımında kullanılabilecek 19 familya ve 38 cinse ait 59 halofit bitki türü tespit edilmiştir. Bu türlerden 25 tanesi Türkiye için endemik olup endemizm oranı %42’dir. 11 tür ile Asteraceae en fazla temsil edilen familya olurken, ardından 9 tür ile Plumbaginaceae ve 8 tür ile Chenopodiaceae familyası izlemiştir. Plumbaginaceae familyasından Limonium cinsi, 8 tür ile peyzaj tasarımında en fazla kullanım potansiyeli olan cins olmuştur. Peyzaj tasarımında en yaygın kullanım alanları, 49 türle çatı bahçelerinde belirlenirken, 31 türle yer koruma ve erozyon önleyiciler izlenmektedir. Çoğu sukkulent olan bu halofit türler hem sulak hem de kurak alanlara iyi adapte olduklarından gelecekte yaşanabilecek küresel ısınma tehdidine karşı kurak ve çorak araziler için sürdürülebilir bir alternatif olacaktır. Bunun yanında çoğu endemik olan bu türlerin peyzaj tasarımında kullanılması aşırı tuzdan çoraklaşmış arazilerin restorasyonu, biyolojik çeşitliliğin korunması ve sürdürülebilir tarım uygulamaları için büyük önem taşımaktadır.

In this study, the effects of re-cutting, wounding and disbudding over the base of dormant rootstock cuttings on the grafting success, final take and grapevine sapling quality in grafted grapevine sapling production were investigated. Five different treatments were experimented in this study as of T-1 (in which the base of the rootstock was cut and two distal buds from the base were disbud (standard application); T-2 (in which the base of the rootstock was not cut but two distal buds were disbud); T-3 (in which only the base of the rootstock was cut); T-4 (in which the base of the rootstock was cut and three buds were disbud) and T-5 (in which the base of the rootstock was crashed with a hammer and two distal buds were disbud). Scions of Royal cultivar were grafted on 5BB,1613 Couderc and 140 Ruggeri rootstocks by omega grafting machine. Grafted cuttings were planted and grown in plastic pots in a greenhouse. The callusing development and rooting performance of grafted cuttings, the final take of the first grade of the sapling and sapling itself, final take of potted grafted saplings, fresh and dry matter weight of shoot and root were evaluated. The existence of bud on base of rootstock and re-cutting of the base affected graft success positively. Re-cutting of 140 Ru rootstock of the base positively affected callusing and root development. Graft success ratios ranged from 71% (140 Ru, T-3) to 100% (1613C, T-2). Total final take ratios varied between 25% (140 Ru, T-3) and 90% (5BB, T-3) and the final take of the first grade ranged from 2.5% (140 Ru, T-2) to 37% (1613C, T-2,3,4). The existence of bud on the base portion of rootstock had a positive effect on final take and sapling quality parameters. As a result, existence of bud on the base of rootstock positively affected the graft success, shoot and root quality. Re-cutting of the base of the 140 Ru had a positive effect on graft success and final take ratios. In order to reduce the labour costs, there is no need to cut the base portion of 1613 C and 5BB rootstocks.

Heat requirements in greenhouses are calculated considering greenhouse type, the climate of the region and temperatures desirable for plant growth. Calculations made according to daily average temperature values lead to misleading results during periods when temperatures are high and under conditions when greenhouse temperature is kept low. For this reason, determining heat requirements according to hourly values provides more accurate results. Calculations of heat requirements in greenhouses are based on the difference between the desired temperature in the greenhouse and the outside temperature. However, in unheated greenhouses and those that are not ventilated until a specific temperature, actual temperature values are higher than outside temperatures. For this reason, heat requirement calculations should be made according to hourly climate values taking into account actual temperature in the greenhouse and temperature rise resulting from greenhouse specifications. This study aims to compare the amounts of fuel consumed under real conditions with fuel consumption calculated with conventional methods using inside and outside temperature difference and considering the above mentioned inconveniences. Daily fuel consumption calculated theoretically differs from actual consumption values. However, in comparisons based on fuel amounts consumed on an annual basis, best results were obtained when temperature rise in the greenhouse was taken into consideration. In the event that temperature rise is taken into consideration, a 3% difference is observed between calculated fuel consumption and actual fuel consumption.