Syzygium aromaticum commonly known as Clove is considered to be the most precious spice among others, which has been continued to be utilized for centuries for different biological and therapeutic purposes. It is a tropical tree which belongs to the Myrtaceae family and natively originated from Indonesia. However, in current times it is found in a few other places of the world including Brazil. Clove is viewed as perhaps the most extravagant source of phenolic mixes, for example, eugenol, eugenol acetic acid derivatives and so on. These mixtures have incredible potential for restorative, organic and other rural applications. In this review we have tried to figure out some of the important medicinal or therapeutic as well as phytobiotic and agricultural utilizations of the products prepared from Clove. We have tried to give an extra emphasis on the application of clove as a product of herbal contraception however for this purpose dose of the extract (either aqueous or ethanolic) of clove plays the vital role in this case. Although for establishing or making clove products commercially available as a safe product for herbal contraception or other medicinal impacts, more studies are required, and it could open a new era in the field of herbal medicine that would be much safer and feasible.

With high nutritional value, goji berry is an important fruit for human nutrition and health. Goji berry cultivation is done widely in many countries, farming has become widespread in recent years in Turkey. In study grown goji berry (Lycium barbarum L.) in Turkey are determined the physical and chemical characteristics of fruit (pH, titration acidity, dry matter content, ash content, water activity (aw) value, protein content, HMF content, total phenolic content, total sugar content, reducing sugar content, sucrose content, colour values, mineral contents, organic acid contents, amino acid contents and some plant hormone content). Goji berry fruits have pH value 5.18, titration acidity value 2.16%, dry matter content 89.40%, ash content 4.30%, water activity (aw) value 0.35, protein content 13.18%, HMF content 9.38 mg/kg, total phenolic content 9.05 mg GAE/g, total sugar content 59.26%, decreasing sugar content 57.35%, sucrose content 1.90%, L* value 40.33, a* value 22.97, b* value 33.00, C* value 40.21, H° value 55.15. In addition, the mineral content, organic acid content, amino acid content and some plant hormones of goji berry fruits were determined by analysis.

Bu çalışmada; ülkemizde ve dünyada en çok kullanılan bitki besleme ve toprak düzenleyici ürünlerden biri olan humik asitin üretiminde, geleneksel karıştırma metodları yerine kaotik sistemler kullanılarak, ürün kalitesi, homojenlik, zaman ve enerji tasarrufu gibi önemli kriterler açısından karıştırıcıların verimlerini arttırmak hedeflenmiştir. Kaotik sistemlerin bu özelliklerinden yola çıkılarak deneysel çalışmalar için; tüm fonksiyonları HMI (Human Machine Interface) operatör panel tarafından kontrol edilebilen, PLC (Programmable Logic Controller) kontrollü bir karıştırıcı tasarlanarak imalatı gerçekleştirilmiştir. Bu karıştırıcıda, su, leonardit ve potasyum hidroksit (KOH) karıştırılarak, sıvı humik asit elde edilmiştir. Karıştırma işlemi için literatürden farklı dinamik özelliklerde kaotik sistemler seçilmiştir. Bu kaotik sistemlerin diferansiyel denklemleri, Labview programında geliştirilen bir ara yüz programında Runge Kutta 45 (RK45) sayısal çözüm algoritmasına göre çözdürülerek her kaotik sistemin kaotik zaman serisi sonuçları elde edilmiştir. Bu sonuçlar, PLC cihazına yazılan program ile frekans verilerine dönüştürülerek frekans invertörüne bağlı karıştırıcı motorun, seçilen kaotik sistemlere göre değişken hızlarda dönmesi sağlanmıştır. Aynı karışım geleneksel yöntemlerle (sabit hız) de elde edilerek, ürün kalitesi, çözünen madde oranı, pH değerleri ve toplam enerji tüketimi açısından karşılaştırmaları yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre; kaotik sistemler kullanılarak yapılan karıştırmanın, ürün kalitesi, homojenlik, zaman, enerji tasarrufu gibi kriterler açısından geleneksel karıştırma yöntemlerine göre daha verimli olduğu gözlemlenmiştir.

Bu çalışma, Tokat/Erbaa ve Tokat/Kazova lokasyonlarında tarla koşullarında 2017 yılında topraktan artan dozlarda (0, 3, 6 ve 9 kg da-1) MgSO4 uygulamalarının Xanthi 81 tütün çeşidinin yaprak verimi, kalitesi ile yaprağın bazı kimyasal (Mg, S, N, K, P, nikotin, şeker, klorogenik ve rutin konsantrasyonu) içeriklerine etkisi araştırılmıştır. Araştırma tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak kurulmuş olup, hasat olgunluğuna gelen yapraklar üç elde hasat edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, artan dozlarda MgSO4 uygulaması ile Erbaa ve Kazova lokasyonlarında yetiştirilen tütün çeşidinin yaprak veriminde artışlar meydana gelmiştir. Yaprak veriminde ortaya çıkan artış en fazla MgSO4’ın 6 kg da-1 dozunda görülmüş ve bu artış Erbaa lokasyonunda %22, Kazova lokasyonunda ise %6,4 düzeyinde olmuştur. Artan MgSO4 uygulamaları ile yaprak Mg ve S konsantrasyonlarında istatiksel olarak önemli artışlara neden olduğu, en fazla artışın yaprak veriminde olduğu gibi MgSO4’ın 6 kg da-1 dozunda olduğu görülmüştür. Tütün için çok önemli bir alkaloid bileşeni olan nikotin konsantrasyonu MgSO4 uygulaması ile her iki lokasyonda da azalmıştır. Sonuçlar, artan dozlarda MgSO4 uygulamalarının tütün yaprağının veriminde artışa neden olduğu, yaprak Mg ve S konsantrasyonlarında artışa, nikotin konsantrasyonlarında ise azalmaya neden olduğu ortaya çıkmıştır.

Sous vide, Fransızca “vakum altında” anlamına gelmekte olup yöntem; gıdaların vakum ambalajda, tam olarak kontrol edilebilen sıcaklıklarda (≤100°C) su banyosu içinde pastörize edilmesini içermektedir. Sous vide aynı zamanda bir muhafaza yöntemidir. Pişirme işleminin ardından ürün hemen tüketilmekte veya 0-3°C sıcaklık aralığına hızlı bir şekilde soğutularak tekrar ısıtma ve tüketim aşamasına kadar 3-5 hafta süreyle depolanabilmektedir. Sous vide teknolojisi ile ürünün tekstür ve kalite özelliklerine zarar verilmeden, dış yüzeyi aşırı kurumadan, istenen sıcaklıkta ve istenen sürede hazırlanması sağlanmaktadır. Bu yöntemle et, balık, tavuk ve sebzeler pişirilebilmektedir. Sous vide teknolojisi ile hazırlanan et ve et ürünleri hem daha lezzetli, sulu ve gevrek hem de bünyesindeki besin maddelerini minimum düzeyde kaybetmektedir. Sous vide teknolojisi, depolama süresinin uzatılması, duyusal ve mikrobiyolojik kalitenin korunması gibi, birçok avantaj sağlamaktadır. Vakum ambalajla anaerobik ortam sağlanması ve kontrollü sıcaklık uygulaması ile gıdalarda bulunan bakterilerin vejetatif formları inaktive edildiği için Sous vide teknolojisi ile pişirme birçok açıdan güvenilir olmaktadır.

Ekşi mayalı ekmek, buğday, çavdar veya diğer tahıl unlarının su ile karıştırılması ve laktik asit fermantasyonu sonucu elde edilen geleneksel bir üründür. Ekşi maya fermantasyonu ile üretilen gıdaların sağlık üzerindeki etkilerini sağlayan mekanizmaların; mikroorganizmaların probiyotik etkisi, biyoaktif peptit ve organik asitlerin (asetik asit, bütirat, propiyonik asit) üretimi, anti-besin (fitik asit vb.) miktarının azalması, fenolik bileşik ve antioksidan biyoerişilebilirliğinin artması, nişasta ve proteinin sindirilebilirliği ve minerallerin biyoyararlılığında artış, glutenin degradasyonu ile çölyak hastalarına yeni ürün geliştirme sağlaması olduğu bildirilmektedir. Bu çalışmada, ekşi maya fermantasyonunun ekmek bileşenleri üzerine etkisi, in vitro biyoerişilebilirliği ve sağlığa faydaları irdelenmiştir.

This study was conducted to determine the effect of production system, slaughter age, and gender on the nutrient composition, fatty acids profile, and index values of breast and thigh meat in Alectoris chukar partridges. Partridges were slaughtered at 14, 16, and 18 weeks of age and skinless breast and thigh meat of male and female were used in the study (a total of 96 samples in 2 replicates). The production system affected only the crude fat level of the thigh meat in terms of nutrient composition and it was found higher in the intensive system compared to the free-range system. Age and gender did not significantly affect the composition of breast and thigh meat. In terms of fatty acid profile, erucic acid (C22:1n9) level in breast meat was higher in intensive system, while it was higher in thigh meat in free-range. While the percentage of docosahexaenoic acid (C22:6n3) increased with age in breast meat, it decreased in thigh meat with age. While eicosenoic acid (C20:1) percentage was higher in breast meat of male birds compared to females, only stearic acid (C18:0) was found to be higher in thigh meat. Saturated fatty acids (SFA), linolenic acid (n3), thrombogenic index (TI) and atherogenic index (AI) values were higher in thigh meat produced in free-range system, while polyunsaturated fatty acids (PUFA), total unsaturated fatty acids (UFA), linoleic acid (n6) and hypocholesterolaemic / hypercholesterolaemic ratio (h/H) were significantly higher in intensive system. While SFA and TI levels in thigh meat decreased with age, monounsaturated fatty acids (MUFA), UFA and oleic acid (n9) percentages increased. MUFA / SFA in thigh meat of females was higher than males, other indexes were found insignificant. The results shows that partridges had desirable fatty acid composition. Especially, the increase in MUFA and UFA values with age in thigh meat compared to breast indicates that thigh meat is enriched in terms of unsaturated fatty acids. However, the higher SFA and AI values obtained in the free-range system could be considered a negative outcome for alternative production systems that prioritize bird welfare and consumer demands.

Gıda güvenliği her tüketiciyi ilgilendiren önemli bir konudur. Gıda güvenliğinin sağlanması açısından gıda ürünlerinin üretim aşamasında alınacak önlemlerin yanı sıra tüketicilerin bilinç seviyesi de ayrıca önem taşımaktadır. Bugüne kadar yapılan çeşitli araştırmalarda, gıda zehirlenmelerinin veya gıdaya bağlı olarak ortaya çıkan çeşitli hastalıkların önemli bir kısmının evde yapılan yanlış gıda uygulamalarından kaynaklandığı belirlenmiştir. Bu araştırmada, gıda mühendisi adaylarının, gıda güvenliği konusunda bilgi seviyelerinin, tutum, yaklaşım ve risk algılarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, görüşülen öğrencilerin %74,79’inin alışveriş sırasında ‘’her zaman’’ gıda ürünlerinin son kullanım tarihlerine baktıkları, et ürünleri satış yeri olarak en çok süper marketlere güvendikleri, genetiği değiştirilmiş ürünleri en riskli ürün grubu olarak değerlendirdikleri belirlenmiştir.

Artan dünya nüfusu göz önüne alındığında, protein kaynaklarının yeterli olamayacağının bilincinde olan araştırmacılar yeni protein kaynaklarına odaklanmışlardır. Bu nedenle yenilebilir böceklerin gıdada doğrudan veya bir bileşen olarak kullanılabilme potansiyeli ilgi görmeye başlamıştır. Yenilebilir böcekler Afrika, Asya ve Güney Amerika’da uzun yıllardır geleneksel gıda olarak tüketilmektedir. Ancak özellikle Avrupa ülkelerinde, tüketiciler böceklerin gıda olarak tüketilmesine karşı olumsuz tutum sergilemektedir. Yenilebilir böcekler, geleneksel hayvansal protein kaynaklarına kıyasla daha az olumsuz çevresel etkiye sahip gıda kaynaklarıdır. Yetişme alanı, su, enerji ve yem gibi kaynakları daha az tüketmelerinin yanı sıra düşük sera gazı üretimleri ekolojik sistemin sürdürülebilir özellikleri açısından önemlidir. Yenilebilir böcekler kaliteli protein, zorunlu amino asitler, yağ asitleri, mineral ve vitaminlerin kaynağı olarak alternatif gıda kaynağı olarak kabul edilmektedir. Besleyici özellikleri üzerine yapılan çalışmalar hem küresel gıda talebinin karşılanması hem de malnütrisyonun önlenmesinde çözüm olabileceğini göstermektedir. Bu derlemede, yenilebilir böcekler besleyici özellikleri açısından değerlendirilmiştir.

The aim of this investigation was to determine appropriate perennial grasses and their most suitable mixture ratios, which can be grown with alfalfa in binary mixtures. The research was conducted during 2009-2011 in Isparta (37.50 °N, 30.32 °E), located in the Western Mediterranean climate conditions. In the study, alfalfa was planted as a binary mixture with perennial ryegrass (Lolium perenne L.), orchardgrass (Dactylis glomerata L.), meadow fescue (Festuca pratensis Huds.), and smooth bromegrass (Bromus inermis Leyss.) in a randomized block design with three replications. Sowing ratios of alfalfa in the mixtures varied 20, 30, and 40%, and grass species ratios were 80, 70, and 60%. In the study, significant differences were found among the applications regarding hay yield, crude protein content, crude protein yield, NDF, ADF, land equivalent ratio (LER), and grass ratio in the hay (GR). The highest hay yield was obtained from alfalfa + orchardgrass and alfalfa + smooth bromegrass binary mixtures (25.98 and 25.78 t ha-1, respectively). Alfalfa + perennial ryegrass and alfalfa + meadow fescue mixtures gave the highest crude protein contents as 14.93 and 14.80%, respectively. The highest LER values were observed on perennial ryegrass and smooth bromegrass binary mixtures, and the highest grass ratios were determined in orchardgrass and smooth bromegrass mixtures made with alfalfa. Increasing the alfalfa sowing ratio in the mixtures positively affected all quality characteristics such as crude protein, NDF, and ADF. It was concluded that orchardgrass and smooth bromegrass binary mixtures with alfalfa produced high yield and quality hay and that the mixture should contain 40% alfalfa and 60% grass.