Hoşrük Çayı’ndan Mart 2104 - Şubat 2015 tarihleri arasında aylık olarak 3 istasyondan zooplankton numuneleri alınmıştır. Çaya ait su sıcaklığı, çözünmüş oksijen ve pH değerleri arazide portatif ölçüm cihazları ile belirlenmiştir. Shannon Wiever (H'), Simpson (D) ve Margalef (M) indeks değerleri ilgili formüller kullanılarak aylık olarak hesaplanmıştır. Araştırma süresince toplam 28 zooplankton türü teşhis edilmiştir. Bu türler içinde 18 tür Rotifera, 8 tür Cladocera 2 tür ise Copepodan grubundandır. Rotiferler takson sayısı, birey sayısı ve ortaya çıkış sıklığı bakımından ilk sırada yer almıştır. Rotiferlerden Polyarthra dolichoptera 11 örneklemede tespit edilerek, tüm zooplankton türleri içinde en fazla ortaya çıkan tür olmuştur. Copepoda’dan Cyclops vicinus 9 ay gözlenerek ikinci dominant tür olmuştur. Mayıs ayı en fazla taksonun (20 tür) kaydedildiği ay olurken, ocak ayı en az taksonun (2 tür) kaydedildiği ay olmuştur. Shannon Wiever tür zenginliği indeks değeri (H') en yüksek değerine H= 1,51 ile temmuz ayında ulaşmıştır. Margalef indeks değeri de M=2,22 ile en yüksek mayıs ayında, Simpson indeks değeri D=0,89 ile mart ayında en yüksek değerinde hesaplanmıştır. H' indeks değerinin her ay düşük çıkması çayın tür çeşitliliği bakımından fakir olduğunu göstermektedir.

Şubat 2015-Ocak 2016 tarihleri arasında aylık olarak Munzur Çayı’nda belirlenen iki istasyonda gerçekleştirilen çalışmada fitoplankton dağılımı ile fiziko-kimyasal parametreler belirlenmeye çalışılmıştır. Yerüstü Su Kalitesi Yönetmeliği’ne göre suyun kalitesi, sıcaklık, pH, oksijen, amonyum nitrat I. Sınıf özelliği; nitrit ise II. Sınıf özelliği niteliğinde değerlendirilmiştir. Ayrıca II. İstasyon evsel atık sebebiyle organik kirlenme tehdidi altında olduğu belirlenmiş ve bu duruma markerleri olarak bölgedeki fitoplankton dağılımı incelenmiştir. Elde edilen sonuçlar göstermiştir ki: Munzur Çayı’nda Chlorophyta (6), Bacillariophyta (54), Cyanobacteria (15), Rhodophyta (1), Ochrophyta (1), Euglenophyta (2), Charophyta (3), Miozoa (2) sınıflarına ait toplam 84 takson tespit edilmiştir. Fitoplanktonda organizma sayısı bakımından iki istasyon içinde Bacillariophyta divizyosunun dominant, Cyanobacteria ise subdominant olduğu gözlenmiştir. Fitoplanktonda Bacillariophyta’dan Ulnaria ulna, Nitzschia palea, Bacillaria paradoxa ,Encyonema sp., Navicula sp. ve Nitzschia acicularis türlerinin çoğunlukla bulunduğu; Cyanobacteria üyelerinden Lyngbya sp., Spirulina labyrinthiformis, Oscillatoria labyrinthiformis ve Oscillatoria mougeotii türlerinin ise önem açısından ikinci sırada yer aldığı raporlanmıştır. Chlorophyta, Charophyta ve Euglenophyta türleri ise önemli sayılara ulaşamamışlardır.

Bazı nane türlerinin (Mentha piperita, Menta spicata ve Mentha longifolia) tarımsal özelliklerini belirlemek amacıyla yapılan bu çalışma, 2016-2017 yıllarında Ordu Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme alanında, “Şansa Bağlı Parseller Deneme Planına” göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Araştırmada bitki boyu, taze herba verimi, drog herba verimi, taze yaprak verimi ve drog yaprak verimi, uçucu yağ verimi ve uçucu yağ oranı gibi özellikler incelenmiştir. Araştırmanın birinci yılında M. piperita ve M. spicata’da iki, M. longifolia’ da dört biçim; araştırmanın ikinci yılında M. piperita’ da bir, M. spicata’da iki, M. longifolia’ da dört biçim yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, bitki boyu bakımından türler arasında sadece ilk yıl birinci biçimde fark belirlenmiştir. Araştırmanın birinci yılında Mentha piperita’da toplam taze herba verimi 2.442,73 kg/da, toplam drog herba verimi 585,70 kg/da, toplam taze yaprak verimi 1.120,67 kg/da, toplam drog yaprak verimi 266,87 kg/da, toplam uçucu yağ verimi 6,40 lt/da olarak tespit edilmiştir. İkinci yıl ise Mentha spicata türü toplam taze herba verimi (920,37 kg/da), toplam drog herba verimi (247,93 kg/da), toplam taze yaprak verimi (502,5 kg/da) ve toplam drog yaprak verimi (149,93 kg/da) bakımından öne çıkmıştır. M. longifolia türü toplam uçucu yağ verimi bakımından 2017 araştırma yılında 3,47 lt/da ile diğer türlerin önüne geçmiş, toplam uçucu yağ oranı yönünden ise her iki araştırma yılında da (3,48 lt/da ve 3,19 lt/da) ilk sırada yer almıştır.

The purpose of this research study was to evaluate phenotypic correlation between yield, quality and certain yield components, and to determine the direct and indirect effects of 13 different components on yield and quality in sorghum×sudangrass hybrids. The research was conducted in the trial area of the Bilecik Seyh Edebali University Faculty of Agriculture and Natural Sciences in Bilecik, Turkey, in the 2015 crop year. The randomized complete block design with 4 replications was used. In the study, Aneto and Teide sorghum×sudangrass hybrid varieties belonging to Fito Seed Company and Gözde 80, Leoti, Nes, Rox and Early Sumac sorghum×sudangrass hybrid varieties belonging to Mediterranean Agricultural Research Institute were used as the materials. Relationships between ADF (Acid Detergent Fiber) and NDF (Neutral Detergent Fiber) ratios, RFV (Relative Feed Value) and ME (Metabolic Energy) values and characters were investigated in the study, in addition to plant height, panicle height, leaf ratio, stem ratio, panicle ratio, green grass yield, hay yield and crude protein yields of sorghum×sudangrass hybrid varieties. Results show that the Teide variety showed the highest performance in terms of herbage yield, crude protein ratio, ADF, NDF, RFV and ME, while the lowest yields were obtained from Rox and Early Sumac. Crude protein ratio was found to significantly correlate with leaf ratio, ADF, NDF, RFV and ME similarly, leaf ratio correlated with ADF and NDF; ADF with NDF; RFV with leaf ratio, ADF and NDF; and ME with leaf ratio, ADF, NDF and RFV.

Competition is fierce in the world markets of agricultural products. It is especially harder for developing countries to compete with the wealthier industrialized countries. Canada entered in the lentil production mainly for export purposes in the early 1990s and exports nearly all of its lentil products every year. As Canada has become the dominant power in lentil trade, Turkey’s lentil production has declined notably. In the study, Turkey’s adaptation to this trend is investigated. Based on the results, it is concluded that Turkey’s market share has not changed in its traditional markets and its export has risen both in quantity and value. For instance, Turkey’s lentil export has increased from 127 Thousand tons in 1997 to 178 Thousand in 2013. This is achieved through partnerships between Canadian and Turkish entrepreneurs. Furthermore, lentil producers in Turkey have shifted to alternative crops, which yields higher income.

Çalışma hayvansal ürün üreticilerine verilen devlet destekleri ile ürünlerin üretim miktarı arasındaki ilişkiyi süt ve dana eti örneğinde incelemeyi amaçlamaktadır. Bu amaçla Türkiye için, 1986-2016 yılları arası veriye dayanarak süt ve dana eti için ayrı ayrı denklemlerle hata düzeltme modelleri tahmin edilmiştir. Eşbütünleme ilişkisinden kısa dönem Granger nedensellik ilişkilerine bakıldığında, süt üretim denkleminde değişkenler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir nedensellik ilişkisi bulunamamıştır. Dana eti üretim denkleminde ise tüm değişkenler arasında çift yönlü Granger anlamda nedensellik bulunmuştur. Uzun dönem katsayılar incelendiğinde, süt üretim seviyesi ile piyasa fiyat farklılaşması arasında negatif, üretici destekleri ile pozitif bir ilişki bulunmaktadır. Öte yandan dana eti üretimi ile piyasa fiyat farklılaşması arasında pozitif ancak üretici destekleri ile negatif bir ilişki bulunmaktadır. Bulgular gerek parasal üretici desteklerinin gerekse de parasal destek dışındaki dış ticaret düzenlemesi gibi politikaların ürün türüne göre farklılaştırılması gerektiği düşüncesini desteklemektedir. Jel Kodu: Q10, Q18, Q28, H20

This study was aimed to determine the effects of 24-eBL, a steroid growth regulator, on the plant growth, total phenolic content, essential oil content and composition in “Munstead” lavender cultivar belonging to Lavandula angustifolia. For this aim, 24-eBL was applied to plants at four different concentrations (0, 0.75, 1.50 and 2.25 mg/l) twice, at the beginning of budding and 10 days after the first application. The plants harvested during the full bloom period were evaluated for fresh and dry stemmed flower yields, stemless dry flower yield, total phenolic content and essential oil yield and composition. As a result of the study, 24-eBL at concentrations of 0.75 and 1.50 mg/l significantly increased the stemless dry flower yield, total phenolic content and essential oil yield per plant. 24-eBL applications also changed essential oil composition. To conclude, 24-eBL applications can be used to increase the dry flower yield, phenolic and essential oil contents in lavender plants.

In this study, the level of knowledge of the sea turtles that encounter fishing gears from time to time and the attitudes of fishermen on the Turkish coast of the Aegean Sea to these living beings were investigated. Data were collected from a total of 404 fishermen in 98 fisheries cooperatives in 5 provinces (Çanakkale, Balıkesir, İzmir, Aydın and Muğla) by face-to-face survey between August 2016 and October 2017. It was ascertained that the 91% of fishermen, who participated in the survey, do not know what kinds of sea turtles are distributed in the Aegean Sea. The 95% of fishermen do not also know the role of these living beings that show wide range of distribution on world’s oceans and seas, in the ecosystem. Moreover, it is revealed that the fishermen do not have enough knowledge about to perform an intervention in an injured turtle. After getting information from the informative brochures and awareness presentations about sea turtles, fishermen became familiar with the nature of sea turtles, they have changed their attitudes, approach and perspectives to them although they firstly behaved timid to participate in the studies on sea turtles. It is useful to make more social responsibility projects and collaborations with fishermen in areas where these living beings are intense in order to ensure the sustainability of sea turtles on the coast of Aegean Sea.

Bu çalışma mürdümük “M” (Lathyrus sativus L.) tahıl ikili karışımlarının silaj verimi ve kalitesini belirlenmek amacıyla yürütülmüştür. Tahıl olarak yulaf “Y” (Avena sativa L.) ve arpa “A” (Hordeum vulgare L.) kullanılmıştır. Karışımlar %80:20, 60:40 ve 40:60 tohum oranlarıyla ekilmiş, kontrol olarak mürdümük ve tahılların yalın ekimleri de kullanılmıştır. Hasat yalın tahıllar ve karışımlarda tahıllar süt olum, yalın mürdümükte ise tam çiçeklenme döneminde yapılmıştır. Silaj örneklerinde; fiziksel gözlemler (renk, koku, strüktür) ile kuru madde, ham protein, ham kül, laktik asit, asetik asit, bütirik asit, potasyum (K), fosfor (P), kalsiyum (Ca), magnezyum (Mg), demir (Fe), çinko (Zn), mangan (Mn), kobalt (Co), bakır (Cu), selenyum (Se) ve sodyum (Na) içerikleri belirlenmiştir. Karışımların silaj verimi 703,6 (%100M) – 1939,0 (%80M+%20A) kg/da arasında değişmiştir. En yüksek laktik asit içeriği %4,078 ile yalın arpada belirlenmiş ancak, %40M+%60Y (%3,198) ve %40M+%60A (%2,937) karışımları da yalın arpa ile aynı grupta yer almıştır. Karışımların asetik asit ve bütirik asit değerleri ise %0,001–0,187 ve %0,312–1,101 arasında değişim göstermiştir. Mineral içerik bakımından %100M ve %60M+%40Y silajları diğer karışımlardan daha yüksek değere sahip olmuştur. Sonuç olarak, yalın ekime oranla mürdümüğün tahıllarla ekilmesi verimi önemli ölçüde arttırmıştır. Arpa hem yalın olarak hem de karışımlarda yulaftan daha iyi performans göstermiştir. Bu itibarla mürdümüğün arpa ile 60:40 tohum oranında karışık ekilmesi silaj verimi ile kalitesi açısından daha uygun görülmüştür.

The effects of ground flaxseed (0-0.5%) and pH (3.88-8.12) on the emulsion properties of beef were studied using a model system. A central composite rotatable design was used to determine the response surface. pH, flaxseed and their interactions had significant effects on the emulsion properties of beef. pH and the interaction between pH and flaxseed increased emulsion capacity (EC). Flaxseed and pH increased emulsion stability (ES) until a critical point, which was reached at a flaxseed level of 0.42% and a pH of 7.02. pH decreased emulsion density (ED) and increased emulsion activity (EA). Moreover, the interaction between pH and flaxseed on EA was found to be significant. pH and flaxseed increased emulsion viscosity (EV), and the increasing rate was higher in basic medium than acidic.