Self-Compacting Concrete (SCC) is a building material that has gained importance recently because it can easily and spontaneously settle in high buildings, where pouring conditions with frequent reinforcement are difficult. Agricultural structures, on the other hand, are structures that involve many units such as plant and animal barns, storage buildings and residences, and require care in their design and construction. In this study prepared for this purpose, it is used in concrete by replacing marble dust and fly ash with cement in concrete that will be used in agricultural structures. The main factor in these studies is to obtain information about the behavior of KYB with marble powder and fly ash, its fresh properties as well as its effect on durability, as well as to calculate the cost of marble powders in SCC with superplasticizers and similar chemical additives. Within the scope of the study, different ratios of marble powder (MP) and fly ash (FA) mixtures were created instead of OPC 32.5 and OPC 42.5. 100 mm cubic samples were prepared with the prepared mixtures and some of the physical properties of these samples were determined in 3th, 7th and 28th days. Samples were compared with SCC concrete values with traditionally produced references. As a result, it has been determined that the contribution of fly ash to SCC is more effective than the contribution of waste marble powder and can be used as powder material. In terms of cost, it has been observed that it will provide advantages in agricultural structures thanks to the high strengths obtained.

Keban Baraj Gölü ülkemizin en büyük ikinci baraj gölüdür. Bunun yanı sıra gerek su ürünleri potansiyeli gerekse elektrik üretimi açısından ülkemizin en önemli baraj göllerinden biri olma özelliğine de sahiptir. Bu çalışmada, Keban Baraj Gölü Örencik mevkiinden yakalanan Capoeta trutta balık örnekleri kullanılmıştır. Bazı ağır metallerin (bakır, demir, çinko, krom, nikel, kadmiyum, arsenic ve civa) Capoeta trutta’nın kas dokusundaki konsantrasyonları ile bu balığın insanlar tarafından tüketilmesi durumunda sağlık riski oluşturup oluşturmadığı araştırılmıştır. Ayrıca, ağır metal birikimi ile balığın bazı biyolojik özellikleri (ağırlık, uzunluk, cinsiyet) arasındaki ilişki de belirlenmiştir. Çalışma sonucunda Capoeta trutta’nın kas dokusunda en fazla birkim gösteren ağır metalin çinko, en az birikim gösteren ağır metalin ise kadmiyum olduğu tespit edilmiştir. Capoeta trutta’nın kas dokusundaki ağır metal konsantrasyonlarının balığın ağırlığına, uzunluğuna ve cinsiyetine bağlı olarak değişiklik gösterdiği bulunmuştur. Capoeta trutta’nın kas dokusundaki ağır metal düzeylerinin EPA, WHO ve FAO tarafından önerilen değerlerin altında olduğu, dolayısıyla bu balığın insanlar tarafından tüketilmesi durumunda sağlık riski oluşturmayacağı tespit edilmiştir.

The present study was conducted to determine the seed morphologies and macromorphological characteristics of fifteen local faba bean (Vicia faba L.) genotypes collected from different region of Northern Cyprus. The characteristics in the seeds were evaluated using a light microscope (LM) and scanning electron microscope (SEM). SEM pictures were taken of the whole seed and its details. The scope of the research was examined comparatively using LM and SEM, and the seed shapes, surface ornamentation, and quantitative measurements were determined. Different characteristics for seed size and surface were found among the local faba beans accessions. Seed dimensions were between 12.44 and 24.26 mm long and between 9.49 and 17.45 mm wide, colors ranged from yellowish-brown to dark brown, and ornamentation of the seed coat varied. The local faba bean seeds were of subprolate and prolate types. We believe that using this technique to determine the differences among the seeds of different genotypes may play a role in helping to create different programs that can choose specific genotypes to improve cultivars based on the seed characteristics.

İnsan yaşamının sürdürüldüğü tüm yerleşim yerlerinde olduğu gibi Türkiye’de de mekânsal gelişmişlik farklılıkları bulunmaktadır. Bu sosyo-ekonomik farklılıklar tarım sektörü ile karşılıklı olarak etkileşimdedir. Bu sosyo-ekonomik farklılıklar tarım sektörü ile karşılıklı olarak etkileşimdedir. Tarımsal gelişmişlik genel sosyo-ekonomik gelişmişliğe pozitif etki ederken, bölgenin sosyo-ekonomik gelişmişliği de tarımsal alt yapıyı ve tarımsal gelişimi desteklemektedir. Araştırmanın amacı 81 ilin sosyo-ekonomik gelişmişlik endeksinin hesaplanması ve tarımla olan etkileşiminin tespit edilmesidir. Bu çerçevede Türkiye İstatistik Kurumundan elde edilmiş 106 faktör üzerinden açımlayıcı faktör analizi yöntemi kullanılarak sosyo-ekonomik gelişmişlik endeksi hesaplanmıştır. Sosyo-ekonomik gelişmişlik sıralamasının illerin nüfus varlığıyla paralellik gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Bu nedenle genel sıralama dışındaki sıralamalarda nüfus grupları kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre genel gelişmişlik sıralaması ve öne çıkan tarım faktörleri (tarımsal üretim alanı, tarımsal üretim değeri) sıralamaları oluşturulmuştur. Yapılmış diğer gelişmişlik çalışmalarından farklı olarak analizde tarımsal faktörlere daha fazla yer verilmiştir. Tarımsal faktörlerin öne çıktığı sıralamalarda genel itibariyle en yoğun nüfusa sahip illerin içinde bulunduğu 1. Nüfus grubu bulunsa da ağırlıklı olarak 4, 5 ve 6. Nüfus gruplarının gelişmiş konumda olduğu tespit edilmiştir. Bu durum tarım potansiyelinin Türkiye’nin birçok ilinde mevcut olmasından kaynaklanmaktadır. Gerek tarım sektörünün gerekse bölgesel gelişmişliğin sağlanması için tarım sektörüne yönelik çalışmaların yürütülmesi gerekmektedir.

Today, the honeybee parasite Varroa destructor is thought to be the most dangerous creature in the beekeeping industry worldwide. In this study, the efficacy of using drone brood cells (known to have no residue concerns in bee products and harmless on bee health) as traps against V. destructor was investigated. A total of 16 honeybee (Apis mellıfera) colonies with V. destructor infestation percentage of less than 5% were used for the trial. The treatment group consisted of 8 colonies that were randomly assigned to molded drone comb (comb with 5.4 mm hexagonal cells). The other 8 were assigned to unmolded comb to form the control group. In the trial groups, after 20 days (from 10th May), all drone combs with complete pupation were removed and destroyed on 30th May, 20th June, 10th July, 30th July, and 20th August. During the trial, varroa mite infestation rate (mean abundance), colony development, and varroa mite preference for drone and work bee brood cells were determined. The results showed that the application of drone brood cells as a control method was statistically significant against V. destructor, and did not negatively affect colony development. On the other hand, V.destructor's preference for both drone and worker bee brood cells among the groups was not statistically significant. In conclusion, drone brood cells ensured an approximately 43% success rate as traps against V. destructor compared to the control group. The effective application of drone brood cells as traps in combination with other Varroa mite control methods should be investigated.

In this study effects of Pb and Pb+NTA mixtures on the activity of alkaline phosphatase (ALP) in the blood tissues of Oreochromis niloticus were investigated. The fish were exposed Pb (0.1 mg/L Pb ve 1.0 mg/L Pb) and Pb+NTA ((0.1 mg/L Pb+0.3 mg/L mixtures NTA ve 1.0 mg/L Pb+3.0 mg/L NTA) for 7 and 21 days. ALP activity in the blood tissue was determined by spectrophotometric methods. In both exposure concentrations ALP activity increase with increasing exposure periods. activity in the blood tissues of fish exposed to Pb for 7 and 21 days was lower when compared to those exposed to Pb+NTA: As a result, it is thought that the toxic effect of lead on O. niloticus on biochemical parameters is prevented by NTA.

Probiotic microorganisms can release bioactive substances that can inhibit the growth and biofilm formation of pathogenic microorganisms such as Streptococcus mutans. Dental caries is a multi-factorial chronic infection disease, which starts with bacterial biofilm formation caused mainly by S. mutans. This study investigated the characteristics of Lactobacillus spp. strains as an oral probiotic. Twelve Lactobacillus spp. species obtained from fermented milk and dairy products were identified. Antimicrobial activity was determined with the Minimum Inhibition Concentration against S. mutans as an oral pathogen. Biofilm formation capabilities of the identified Lactobacillus strains in supernatant and culture media were determined. In addition, their ability to α-amylase tolerance and pH values (24h-48h) were determined. L.plantarum showed the highest antimicrobial activity compare other Lactobacillus strains. Also, L. plantarum inhibited biofilm formation.

Bu çalışmada, in vitro çoğaltma yöntemiyle nanelerin seri üretimi amaçlanmaktadır. İki farklı nane (Mentha x piperita L., Mentha pulegium L.) türünden eksplant örnekleri alınıp gerekli sterilizasyon işlemi yapıldıktan sonra 100 µL/L NAA (Naphthylacetic Asit) ve 600µL/L IBA ( Indol Butyric Asit) seviyelerindeki hormonlarla MS (Murashige & Skoog) ortamına alınmıştır ve 60 günde iki hafta arayla alt kültür yapılarak aktarma işlemi gerçekleştirilmiştir. Eksplantlardan aynı MS ortamında kök, gövde ve yaprak oluştuktan sonra naneler bitki büyütme odasında toprak ortamına alıştırılmıştır. Nanelerin kallus indüksiyonu 100 µL/L NAA ve 250µL/L BAP (Benzylaminopurine) hormon seviyeleri kullanılarak MS ortamına alınmıştır. Kallus kültürü için ortama alınan eksplantlardan sadece birinde (Mentha pulegium) kallus hücrelerinin indüklendiği görülmüştür. Mikroçoğaltım yöntemiyle geliştirilen her iki Mentha ssp’de (Mentha pulegium, Mentha x piperita) türünde de doğal yolla çoğaltma yöntemine göre ayda 6 kat daha fazla büyüdüğü görülmüştür. Elde edilen verilere göre mikroçoğaltım yöntemiyle geliştirilen Mentha x piperita ve Mentha pulegium türlerinin üretim potansiyelinin oldukça yüksek olduğu tespit edilmiştir.

Antep fıstığı (Pistacia vera L.) son yıllarda Akdeniz ve Güneydoğu Anadolu bölgesinde giderek artan oranda bitki deseni içerisinde yer almaya başlayan bir bitki türüdür. Toprak ve çevre faktörleri bakımından bor (B) noksanlığının yaygın olabileceği bu bölgelerde bitkilerin özellikle B noksanlığına duyarlı Antep fıstığının B ile beslenme düzeyinin belirlenmesi oldukça önemlidir. Bu noktadan hareketle bu araştırma kapsamında büyüme dönemi olarak karagöz patlamasının %20 ve meyvenin mercimek büyüklüğü döneminde olduğu iki farklı dönemde yapraktan artan dozlarda B (%0; %0,2; %0,4; %0,6 ve %0,8) uygulamasının Antep fıstığı bitkisinin yeşil aksam B konsantrasyonu ve besin elementleri üzerine etkisi araştırılmıştır. Bu amaçla, bahçe koşullarında iki Antep fıstığı çeşidinin (Uzun ve Kırmızı) yetiştirildiği üretim alanlarındaki deneme tesadüf blokları deneme planına göre yürütülmüştür. Araştırma sonucunda bitki çeşitlerinin ve uygulanan gübre dozlarının, B konsantrasyonuna önemli düzeyde etkisinin olduğu belirlenmiştir. Bitki çeşitlerine göre tüm B uygulamaları altında B konsantrasyonunun Uzun çeşidine (%8,3) göre Kırmızı (%21) çeşidinde daha yüksek olduğu, ortalama B konsantrasyonunun Kırmızı çeşidinde 200,3 mg kg-1 iken, Uzun çeşidinde ise 176,3 mg kg-1 olduğu belirlenmiştir. Artan dozlarda B uygulaması ile bitkinin yeşil aksamındaki B konsantrasyonunun arttığı, bu artışların (%36,8) kontrole göre sadece %0,6 B doz uygulamasında istatistiksel olarak önemli düzeyde olduğu belirlenmiştir. Bor uygulamasının analizi yapılan makro (N, K) ve mikro (Zn, Fe, Mn) element konsantrasyonları üzerinde ise istatistiksel olarak önemli sayılabilecek bir etkisi saptanmamıştır.