The farm is an abstract category in Economic theory for describing agents managing farming activity, while the real governing structures are farms of different juridical types – physical persons, sole traders, cooperatives, ago=companies, etc. Most of the time, farm’s competitiveness is inadequately assessed through technical and accountancy efficiency, factors’ productivity, profitability, market shares, etc. because critical governance aspects are ignored. This article incorporates the interdisciplinary New Institutional Economics assumptions and principles and tries to give new insights on the real competitiveness of economic organizations in modern agriculture.  It suggests a holistic framework for assessing farm’ competitiveness taking into account economic, financial, and governance efficiency, and evaluates absolute and comparative competitiveness of governing structures of Bulgarian farming. The novel assessment system includes four pillars, four criteria, 17 particular, and 5 integral indicators. The first-in-kind evaluation, based on survey data, found that the competitiveness of Bulgarian farms is good. The competitiveness of cooperatives is highest, followed by corporations and associations, sole traders, and physical persons. Critical for competitive positions of farms are: low productivity, income, financial security, and adaptability to natural environment, where public support and farms’ management strategies should be directed. Large shares of the country’s farms have low competitiveness, and if measures are not taken to improve management, restructuring, state support, etc., many farms will cease to exist in the near future. In some cases, other characteristics of governing structures like size, specialization, market orientation, and ecological location, are critical for determining competitiveness level. The suggested and successfully tested framework for assessing the competitiveness of farms should be further improved and applied more widely and periodically in the country and internationally. The precision and representativeness of the information used should also be improved by increasing the number of surveyed farms and their important characteristics. The later requires close cooperation with producer organizations, national agricultural advisory service, and other interested parties as well as extending and improving the system for collecting agro-statistical information in the country and the EU.

Sorbitol is an important source of abiotic stress that is used to increase osmolality in cell cultures. It increases the antioxidant enzymes of defense catalase (CAT), peroxidase (POD), and superoxide dismutase (SOD) in the stress state of cells. Sorbitol plays an important role in stimulating these enzymes in cells and increasing phenylalanine ammonium lyase (PAL) activity. The aim of this study was to apply increasing doses of sorbitol elicitor to cell suspension cultures to determine the changes in cell number, viability, dry weight, and camphor content. In vitro plantlets were obtained from plant seeds and stem segments of these plants were used as explant source. Cell cultures were established after callus formation. Then, 0 (control), 5, 25, and 50 g L-1 sorbitol was dissolved in distilled water and cultured. Samples were taken three times in total, starting from day 1 to day 3. The content of camphor was detected by gas chromatography-mass spectrometry (GC-MS). Cell number, viability,dry weight, and camphor content increased significantly with increasing doses of sorbitol compared to sampling times. Compared to the initial culture, the amount of camphor increased by 40% at the 5 g L-1 dose, 82% at the 25 g L-1 dose, and 154% at the 50 g L-1 dose. In A. gypsicola cell cultures, increasing doses of sorbitol have clearly demonstrated the secondary metabolite accumulation and its positive effect on cell growth.

Bu araştırmada, Adıyaman ve Gaziantep illerinde organik tarım yapan üreticilerin tarım sigortasına yaklaşımları anket yoluyla belirlenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla, Gaziantep ilinde 84, Adıyaman ilinde ise 79 adet organik tarım üreticisi ile yüz yüze anket yapılmıştır. Çalışmada, elde edilen verilerin değerlendirilmesinde ortalamalar ve Khi-kare yöntemi kullanılmıştır. Tarım sigortası yaptırıp yaptırmama durumunu etkileyen değişkenler lojistik regresyon analizi yapılarak incelenmiştir. Her iki ilde en çok sigorta yaptırılan organik ürün antepfıstığı olup, bunu zeytin, üzüm, ceviz, badem ve nar takip etmiştir. En çok sigorta yaptıran yaş grubunun 46 yaş üzeri ve ilköğretim mezun grupları olduğu görülmüştür. Adıyaman ilindeki organik tarım yapan çiftçilerin, tarım sigortası yaptırma durumunun Gaziantep ilindeki çiftçilere oranla 0,501 kat olduğu saptanmıştır. Üreticilerin tarım sigortası yaptırma nedeni olarak, ürünlerinin çok zarar görmesi, geleceğe daha güvenle bakabilmek, sürekli afet riskinin olması ve sigortaya devletin destek vermesini sebep olarak ifade etmişlerdir. Tarım sigortası yaptırmayan üreticiler gerekçe olarak, sigorta maliyetinin yüksek olması, hasar ödemelerinin zamanında yapılacağına inanmamaları ve doğal afetlerden hiç zarar görmemiş olmalarını bildirmişlerdir.

Bal, insan diyetinin önemli elemanlarından biridir. Kestane balı diğer ballar içerisinde sağlığa sunduğu katkılar nedeniyle özel bir yere sahiptir ve fonksiyonel bir gıda olarak kabul edilir. Bu çalışmada değerli bir ürün olan kestane balının gastronomik açıdan Türkiye ve Dünya’da kullanım alanları ve önemi sosyal medya, internet kaynakları taranarak araştırılmış ve kullanım alanlarının arttırılması amacıyla bütünsel bir yaklaşımla doğru hammadde temininden ürün tasarımı ve sunumuna değin dikkat edilmesi gereken kritik noktalara değinilmiştir. Bu amaçla ülkemizdeki farklı yörelerden elde edilen kestane balı örneklerinde total antioksidan (TAS), total oksidan (TOS) ve oksidatif stres indeksleri (OSI) değerlendirilmiştir. Yapılan analizlerde en yüksek antioksidan potansiyelinin Bursa/Kurşunlu ilinden, en düşük antioksidan potansiyelinin ise Kastamonu/Fakaz ilinden temin edilen örneklerde bulunduğu tespit edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre balın içerisinde bulunan antioksidan etkili bileşiklerin coğrafik bölgelere göre değişiklik gösterdiği ve genel olarak kestane balının antioksidan potansiyelinin yüksek olduğu görülmüştür. Ayrıca kestane balının gastronomik kullanımının yurt dışına göre kısıtlı kaldığı tespit edilmiştir. Ürün tasarımında tat duyusunu etkileyebilecek ürün şekli, kıvamı, tabak rengi, sunum şekli gibi etkenlerden faydalanılabileceği düşünülmektedir.

In the study, the impact of employing vermicompost to boost oil rose (Rosa damascena Mill.), a native of Isparta province, to improve yield and nutrient content, was explored. Four different doses (V0: 0 kg ha-1, V1: 1000 kg ha-1, V2: 2000 kg ha-1, and V3: 3000 kg ha-1) of vermicompost were tested in the field conditions at 3 replicates. Vermicompost was applied to the canopy projection area and incorporated into the soil. Flower harvest was started on April 30, 2018, and throughout 20 days, the blooming flowers were collected and weighed daily basis. Following the harvest, leaf samples were collected from the plants, and the concentrations of certain macro and micronutrients were assessed.The study's findings demonstrated that applying vermicompost boosted the yield of oily rose blooms. The greatest yield value was determined to be 5850 kg ha-1 at a vermicompost dose of 2000 kg ha-1, which was 660 kg ha-1 greater than the control application. It was observed that vermicompost treatments had no significant influence on plant nutrient concentrations.  This condition is assumed to be related to the removal of minerals from the plant during harvest. The findings indicate that the usage of vermicompost can contribute in the production of oil roses, and a dose of 2000 kg ha-1 can be suggested. This research establishes the feasibility of employing vermicompost in oil rose cultivation and sets the framework for future research.

Doğum sonrası sütten kesime kadarki süreçte buzağılara probiyotik kullanımının buzağıların gelişme ve sağlık durumları üzerine olan etkilerinin belirlenmesi amacıyla yürütülen bu araştırmada 24 baş (20 baş dişi ve 4 baş erkek) Holstein ırkı buzağı doğum tarihi, cinsiyet ve doğum ağırlıkları dikkate alınarak kontrol grubu (KON, n=12) ve probiyotik grubu (PRO, n=12) olmak üzere ikiye ayrılmıştır. Çalışmada farklı mikroorganizma suşlarını (Enterecoccus spp, Lactobacillus spp. Pediococcus spp., ve Bacillus spp.) içeren ticari bir probiyotik kaynağı kullanılmış olup probiyotik grubundaki buzağılara süt ikame yemi (SİY) ile birlikte sabah öğününde 20 ml/gün baş düzeyinde verilmiştir. Buzağılar doğumu takiben bireysel kulübelere alınmış ve ilk 3 gün boyunca günde 4 L/gün ağız sütü, tükettikten sonra 4-17. günlerde 6L/gün, 18-45. günlerde 9L/gün, 46-55. günlerde 6L/gün ve 55. günden sütten kesime kadar 3L/gün SİY tüketmişlerdir (150 g toz/1L). Buzağılara 4. günden itibaren sütten kesime kadar serbest düzeyde buzağı başlangıç yemi ve su verilmiştir. PRO buzağılara 4. günden sütten kesime kadar ki süreçte sabah öğününde verilen SİY içerisine 20 ml probiyotik ilave edilmiştir. Çalışmada yem tüketimi, ishal ve sağlık ile ilgili veriler günlük olarak takip edilmiş, canlı ağırlık verileri ise doğum, 4., 18., 46., 55. günlerde ve sütten kesimde ölçülerek kayıt edilmiştir. Çalışmada, KON ve PRO grubu buzağılarda ölçülen SİY ve başlangıç yemi tüketimleri ile günlük canlı ağırlık artışları (GCAA) ve sütten kesim sürelerinin benzer olduğu (P>0,05), buna karşın, PRO grubunda ishal görülme sıklığını %50 oranında, pnömoni görülme sıklığının ise %54 oranında azaldığı belirlenmiştir (P≤0,05). Sonuç olarak yenidoğan buzağılarda probiyotik tüketiminin performans üzerine herhangi bir etkisi olmazken sağlık üzerine olumlu etkilerinin olduğu belirlenmiştir.

This study investigated the effects of various guar gum edible coating formulations, incorporating different proportions of waste leek powder and sunflower oil, on weight loss, color parameters (L*, a*, b* values, and ΔE), texture, and shrinkage of Agaricus bisporus mushrooms during a 7-day storage period. The goal was to assess the potential impact of these coatings on preserving the mushrooms’ quality over time. The results showed that the coatings had a significant effect on reducing weight loss compared to uncoated samples. The lowest weight loss was observed in the 0.5% leek powder and without sunflower oil, while the highest was in 2.5% leek powder and 0.1% sunflower oil. Shrinkage was also positively affected by the coatings, with 1.5% leek powder and without sunflower oil showing the most promising results. The L* values of the coated samples declined slightly, indicating better color preservation, while the a* values exhibited stable redness/greenness. On the other hand, b* values increased, indicating an increase in yellowness during storage. The ΔE values were lower for the coated samples, suggesting less color deviation compared to uncoated ones. Overall, the study indicates that these edible coatings have the potential to maintain the quality of mushrooms during storage, leading to better preservation and extended shelf life.

This study was carried out in Isparta University of Applied Sciences, Faculty of Agriculture, Agricultural Research, and Application Farm in 2021 to determine the effect of different irrigation water levels on tuber yield and quality parameters of the Agria potato variety. Drip irrigation method was used in the study and five different irrigation water levels (S1: 120% of the seven-day ETo, S2: 90% of the seven-day ETo, S3: 60% of the seven-day ETo, S4: 30% of the seven-day ETo, S5: No irrigation except germination and emergence) were determined based on the reference evapotranspiration (ETo). Irrigation water (IW) amounts varied between 85.66-639.26 mm and evapotranspiration varied between 296.54-825.15 mm. Different amounts of IW significantly affected the vegetative growth, yield and quality parameters of potato. As irrigation water decreased, total tuber yield and marketable yield declined. Total tuber yield and marketable yield were 46.11 t/ha and 40.59 t/ha, respectively, in S1 treatment where the maximum amount of IW was applied, while they were 12.96 t/ha and 6.37 t/ha, respectively, in S5 treatment where no irrigation was applied. Logarithmic relationships were determined between evapotranspiration and total yield and between the amount of IW and total yield. Water use efficiency was determined between 43.69-55.88 kg/(ha×mm) and irrigation water use efficiency between 32.34-51.86 kg/(ha×mm) and yield response factor (ky) was calculated as 1.19.

Cucurbitaceae family fruits, especially melons, offers significant quantities of minerals carotenoids and phenolic compounds, contributing to their antioxidant activity. However, seeds of these fruits are usually discarded as waste by products. In current study, seeds of watermelon (Citrullus lanatus) and muskmelon (Cucumis melo) were separated, dried, grounded and extracted, with 70% ethanol, to investigate total phenolic content (TPC), flavonoid content (TFC), carotenoid content (TC) content, and total antioxidant activity (TAA). Further, antimicrobial activities of these extracts were tested against selected bacterial and fungus strains. Results showed that extracts of both cucurbits presented significant amounts of phytochemicals, with higher quantities presented by watermelon seeds. In watermelon seeds, TPC were found 156.50 mg/GAE 100 g, TFC 56.78 mg CE/100 g, TC 36.65 mg/100 g, and TAA 71%, and these amounts were significantly higher than those found in muskmelon seeds. Antimicrobial study results showed that extracts of both seeds exhibited significant zone of inhibitions against three bacterial and three fungal species, and these values were very comparable to the reference antimicrobial drug used, Ciprofloxacin. Findings of current research work provided significant grounds for presence of phytochemical bioactives in two melon fruits seeds, providing the basis for extraction and utilization of these bioactives, through processing and fortification different pharma foods.

Maternal kalıtımın moleküler göstergesi olan mitokondrial DNA, genomik DNA‘ya oranla daha hızlı evrimleşmesi, rekombinasyonun olmayışı ve türlerin coğrafi dağılımına göre farklılıklar göstermesi gibi özelliklerinden dolayı popülasyon genomiği, filogenetik ve filocoğrafik çalışmalarda sıklıkla tercih edilen belirteçlerden birisidir. Bu çalışmada Anadolu'da yetiştirilen bazı yerli sığır ırklarının, ırk içi ve ırklar arası genetik çeşitlilikleri ile filogenetik ilişkilerinin ortaya konulması amacıyla mitokondrial DNA D-Loop bölgesi dizi analizleri gerçekleştirildi. Öncelikle araştırmaya konu olan sığır ırklarının örnekleme çalışması tamamlandı. Standart Fenol/Kloroform Yöntemi kullanılarak DNA izolasyonu yapılan örneklerin mitokondrial DNA D-Loop bölgesinin yükseltgenmesi ise Polimeraz Zincir Reaksiyonu ile yapıldı. DNA dizi analizi sonrası yerli sığır ırklarına ait veriler GenBANK’ tan alınan referans mitokondrial DNA dizileri ile birlikte hizalandı. Haplotip ve nükleotid çeşitlilikleri ile popülasyon içi ve popülasyonlar arası genetik ve filogenetik ilişkileri değerlendirildi. Elde edilen veriler ile Anadolu yerli sığır ırklarının, nükleotid ve haplotip çeşitliliği, haplotip sayıları ile popülasyon içi ve popülasyonlar arası varyasyonun oldukça yüksek olduğu belirlendi. Anadolu da yetiştirilen yerli sığır ırklarının filogenetik olarak Asya ve Avrupa sığır ırkları arasında yer aldığı sonucuna varıldı.