Particularly in the fruit juice industry, the remaining peels and pulp parts are not available for human consumption after the juices are used. It is possible to evaluate these wastes by adding them to poultry feeds. A number of studies have been conducted by researchers on the nutritional value of many fruit wastes and on the performance of poultry. Natural antioxidant content has been reported to have a positive effect on growth, microbial and immunological parameters when high fruit peels are used as feed additive in poultry feeding.

Pothohar region of the Punjab, Pakistan is rain-fed with undulating topography. Soils of the area are predominantly loose with low water retention capacity and are vulnerable to erosion. Erratic and high intensity rainfall causes land erosion in the area producing gullies and gorges. Therefore, agriculture in the area faces twin menace of soil erosion and moisture stress. On-farm water control structures are among the important measures to control soil erosion and conserve moisture to enhance agriculture productivity. Present study was designed to evaluate the impact of these structures on soil moisture conservation and physio-chemical characteristics of soil in wheat growing fields. Wheat was sown in the fields, with and without structures during 2009 to 2013. It has been found that construction cost of such structures is about one-fourth that of conventionally used structures in the area whereas reduction in soil erosion has been observed up to 10% with 21% soil moisture conservation as compared to control. Soil fertility level improved significantly as a result of reduced run off and nutrient loss. A substantial improvement in wheat yield up to 15% due to increased fertility and moisture content was also recorded. These structures facilitated a safe disposal of surplus rain water which minimized the gully development, improved the soil structure, checked fertility loss and improved soil moisture retention.

Due to their widespread use in the pharmaceutical, cosmetic and food industries, medicinal and aromatic plants have gained importance with an increasing number of studies being conducted concerning the yield and quality characteristics of these plants. In breeding studies, selection is successful when there a correlation is established between the essential oil content, composition, and morphological and agronomic characteristics. The aim of this study was to address the correlation between the yield and quality of medicinal and aromatic plants to present a different perspective for breeding studies. Therefore, in this study, the relationship among the characteristics and the essential oil content of Izmir oregano (Origanum onites L.) and lemon balm (Melissa officinalis L.) plants were investigated, and correlation and path analyses were performed. There was a significant negative correlation between the essential oil content and fresh herb (-0.279*), dry herb (-0.281*), and dry stem yield (-0.283*) of Izmir oregano. However, no significant correlation was found between the essential oil content and these agronomic characteristics in lemon balm. Fresh herb yield had a significant positive correlation with dry herb (0.661**), dry leaf (0.690**), and dry stem yield (0.610**). Dry herb yield was significantly and positively correlated with dry leaf (0.510*) and dry stem (0.461*) yields. A significant positive correlation was also observed between dry leaf and dry stem (0.688**) yields. According to the results of the path analysis, while the maximum negative effect on the essential oil content of Izmir oregano was provided by dry herb (-48.05%) yield, the highest direct positive effect belonged to dry leaf (21.69%) and dry stem (15.13%) yields. Dry leaf yield (-51.61%) and plant height (-45.71%) were the parameters that had the highest direct negative effect on the essential oil content of lemon balm while fresh herb (33.50%) and dry herb (30.27%) yields were the source of the highest direct positive effect.

Phytogenic feed additives have replaced the use of antibiotic growth promoters (AGP) in the diet of poultry particularly broiler chickens. Researchers are moving towards the use of natural products such as herbs, spices, plants and plant products, which possess influential effects on growth performance parameters, immune response and treatment of various diseases. Aloe vera is a well-known medicinal plant and is being used for commercial and therapeutic purposes such as antimicrobials, antitumor, anti-inflammatory, immunomodulator, wound healing, antioxidant and antiprotozoal agents. From a few last decades, the use of Aloe vera has been increased as a natural additive to broiler diet. Based on the review of literature, Aloe vera can improve immune response, growth performance in the broiler, as well as an excellent alternative of AGPs and anticoccidial drugs. It can be used for broiler diet in the form of gel, powder, ethanolic extract and aqueous extract. This review provides information about the use of Aloe vera in broiler production with reference to the effects on growth performance, immune system, intestinal microflora and coccidiosis in broiler chickens.

2018 yılında yapılan bu çalışmada, Lup metodu kullanılarak Rize ili Güneysu ilçesine bağlı Handüzü yaylasının bazı vejetasyon özellikleri belirlenmiştir. Araştırmada toprağı kaplama ve botanik kompozisyon oranları ve mera durum sınıfı incelenmiştir. Araştırma sonucunda 4 buğdaygil, 4 baklagil ve 33 diğer familyadan bitkiler tespit edilmiştir. Araştırma alanının toprağı kaplama oranı %82,40, buğdaygillerin botanik kompozisyondaki oranı %33,37, baklagillerin oranı %5,75 ve diğer familyaların oranı da %60,88 olarak tespit edilmiştir. Mera da en yaygın bulunan ilk üç tür sırasıyla; Nardus stricta L. (%27,00), Carex atrata L. subsp. aterrima (Hoppe) Hartm. (%11,10) ve Polygala alpestris Rchb. (%8,50) olmuştur. Mera kalite derecesi %2,456 değeri ile meranın durumu zayıf olarak belirlenmiştir. Başta kontrollü otlatma ve üstten tohumlama olmak üzere diğer ıslah yöntemlerinin birlikte uygulanması sonucuna varılmıştır.

Probiotics are defined as live microorganisms that provide beneficial effects when consumed in sufficient quantities. Currently available probiotics are bacteria such as Lactobacillus, Bifidobacterium and Bacillus. In recent years, yeast has presented great potential for the development of new probiotics. Saccharomyces cerevisiae var. boulardii is the only yeast that has been recognized and characterized as probiotic until today. This raises the question of whether other yeast species have probiotic properties. Recent investigations show that some species with probiotic evidence are Kluyveromyces marxianus and Pichia kudriavzeii, except S. cerevisiae. Most of the enzymes produced by the preserved yeast are involved in the metabolism of complex compounds in foods, thus forming the nutritional value and organoleptic properties of fermented foods. EFSA has given the QPS statue, the "food additive," only a few yeasts. In order to verify interesting properties, probiotic working of yeasts needs to be examined in more detail.

Türkiye; coğrafik, topoğrafik ve ekolojik farklılığının sonucu olarak oldukça zengin bir biyolojik çeşitliliğe sahiptir. Türkiye biyolojik zenginliği nedeni ile bir biyolojik çekim merkezi ve zengin bir biyolojik materyal deposu olma özelliği arz etmektedir. Biyolojik çeşitliliğin yetkili kurumların izni olmadan toplanması ve yurt dışına çıkarılması, biyo-kaçakçılık olarak adlandırılmaktadır. Maalesef, alınan bütün tedbirlere rağmen, birçok sektör tarafından kullanım alanı olan biyolojik çeşitliliğimiz, biyolojik kaçakçılığa maruz kalmış ve kalmaya devam etmektedirler. Biyolojik çeşitliliğimizi gelecek nesillere, güvenli bir biçimde teslim etme konusunda içimizin rahat ve gönlümüzün ferah olması gerekir. Bu amaçla; i) toplumsal duyarlılığın oluşturulması, ii) uzman personellerin yetiştirilmesi, iii) yasal düzenlemelerin en üst düzeyde yapılması, iv) ulusal ve uluslararası koordinasyon ve işbirliğinin sağlanması ve canlı tutulması, v) biyolojik çeşitliliğin korunması ve sürdürülebilir kullanılmasına hizmet etme potansiyeli olan çalışmalara yeteri kadar destek verilmelidir. Bu makalenin amacı Türkiye’nin biyolojik çeşitliliğinin önemini ortaya koymak, biyolojik çeşitliliğin azalmasına neden olan biyo-kaçakçılığa Türkiye odaklı dikkat çekerek, Türkiye’de biyo-kaçakçılığın önlenmesine katkıda bulunmaktır. Dolayısıyla bu makalede biyo-kaçakçılık konusu Türkiye ölçeğinde değerlendirmiş, son yıllarda Türkiye’de kayıtlara geçen biyo-kaçakçılık olaylarını güncel örnekleri ile sunulmuş ve biyo-kaçakçılığı daha etkin bir biçimde önlemek için alınması gereken önlemler değerlendirilmiştir.

Bu çalışma, farklı NaCl konsantrasyonlarının bazı şeker mısır (Zea mays L. sacharata sturt.) çeşitlerinin çimlenme ve erken fide gelişimi üzerine etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada Vega F1 (sh2), Merit F1 (su) ve Tanem F1 (su) çeşitlerinin tohumlarına 0 (kontrol), 2, 4, 6, 8 ve 10 dSm -1 konsantrasyonlarında NaCl uygulanmıştır. Tohum ekiminden 5 gün sonra çeşitlerin çimlenme oranı, 12 gün sonra kök uzunluğu, gövde uzunluğu, kök gövde oranı, kök kuru madde oranı, gövde kuru madde oranı, fide gücü indeksi ve tuz toleransı ölçümleri yapılmıştır. Araştırmada incelenen karakterler arasında istatistiki açıdan önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Sonuç olarak; farklı tuz konsantrasyonlarına çeşitler tuz oranı artıkça çimlenme oranı ve fide gelişimi özelliklerinin azaldığı tespit edilmiştir. Tanem F1 çeşit çimlenme oranı ve tuz stresine toleransı bakımından en yüksek değerlere sahipken kök ve gövde uzunluğu ve kök gövde oranı bakımından ise en düşük değerlere sahip olduğu tespit edilmiştir. Fide gücü indeksi bakımından ise sırasıyla Vega F1, Tanem F1 ve Merit F1 olduğu belirlenmiştir. Çalışmada yapılan korelasyon sonuçlarına göre, incelenen parametreler arasında istatistiki açıdan pozitif yönde önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Çimlendirme ortamından 2 dSm-1 tuzluluk düzeyine kadar tohum çimlenmesi ve erken fide gelişim parametrelerinin etkilenmezken 2 dSm-1 yüksek düzeylerde ise olumsuz yönde etkilendiği belirlenmiştir. Yetiştiricilik yapılan bölgelerde 2 dSm-1 tuzluluk düzeyine kadar suların, şeker mısır çimlenme ve erken fide gelişim dönemlerinde kullanılabileceği tespit edilmiştir.

Vuralia turcica is endemic to Turkey and currently endangered. Little molecular information is available for this plant. Previous characterization and classification of V. turcica have been based on the DNA sequences of the ITS region. Molecular markers are essential for studying of genotyping and biogeography, but any of each marker is not enough to characterize a plant species in its use alone. In this study, the chloroplast rbcL and trnL regions were amplified in V. turcica using the primers that have been published in the previous studies. Successfully amplified DNA fragments were extracted and commercially sequenced. The partial rbcL and trnL sequences were submitted to the NCBI database (accession number KX164510, KX164511, respectively). Amplified both DNA of two regions of rbcL and trnL were used to construct a phylogenetic tree.