Watermelon is a widely cultivated cucurbitaceous crop with economic and dietary significance. The plant's ability to reproduce effectively relies on the harmonious growth and maturation of both its male and female flowers. At the farm level, determining the exact amount of ethylene required to regulate the development and sexual expression of individual floral buds remains uncertain, despite the known influence of exogenously applied ethylene on these processes. The goal of the research was to explore how the ethephon doses influence vegetative characteristics, sex expression, and watermelon yield. The experiment, employing a one-factorial Randomized Complete Block Design (RCBD) comprising five treatments and four replications, was conducted in a farmer's field in Buttabari, Jhapa. Using R-stat software, the data were analyzed at a 5% level of significance. Treatment consisted of Ethephon with four doses namely; 100ppm, 200ppm, 300ppm, 400ppm, and a control. Ethephon application was done twice, once at the two true-leaf stages and another at four true-leaf stages. The study revealed that plant height decreased with ethephon compared to the control, reaching a minimum of 280.1 cm at 400 ppm and a maximum of 307.1 cm in the control. Additionally, the highest branch numbers were observed with ethephon at 200 ppm. The plot treated with 200ppm ethephon was found to be more effective than alternative doses at increasing the total number of female flowers, bearing 15.25 female flowers per plant. Control (166.50 per plant) and 400 ppm (150.00 per plant) had the highest and lowest male flower counts per plant, respectively. A maximum yield of 25.12 t/ha and a minimum yield of 19.1 t/ha were determined at 200 ppm and control, respectively. Hence, farmers are found to benefit from ethephon doses of 200 ppm.

The aim of this study is to examine the marketing strategies of ornamental plants in Konya province, to determine the target markets that the sector can best serve, and to evaluate all the components that can contribute to the development of the sector on a provincial basis. In this context, the sales and marketing strategies of the companies producing and selling in Konya province were identified, suggestions for improvement were presented and the potential of ornamental plants in the region was determined. It is believed that the study will make an important contribution to the literature in this area. The main body of the research consists of ornamental plant companies selling in Konya province. In order to answer the questions of the study, a face-to-face survey was conducted with 32 operators representing the main mass. Porter’s Diamond model was used to evaluate the competitiveness. As a result of the analysis of the data, it was observed that the competitiveness of the companies is low and they are not looking for alternative markets. The lack of legislation defining the sector, the problem of organisation, the fact that they consider their income to be sufficient and the lack of information at the point of sale are the main obstacles to competitiveness. In fact, the main priority for a company is to gain a competitive position in order to increase profit margins. For this reason, companies need to evaluate the opportunities that may present themselves, develop strategies to add value to customers in the long term, and determine strategies to be close to the market in order to create new markets.

The present study highlights the ongoing threat of foodborne illnesses to public health, primarily caused by bacterial pathogens. Despite advancements in conventional microbiological testing techniques, which are sensitive but time-consuming, challenges remain in ensuring timely detection of contaminants throughout the food supply chain. The Hazard Analysis Critical Control Point (HACCP) system is recognized as a more effective approach to ensuring food safety, emphasizing proactive identification and control of hazards at critical points in production. Emerging technologies like quantitative polymerase chain reaction (PCR) and biosensors offer faster and more accurate detection methods, although with certain limitations. Biosensors such as ELISA, SPR, and electrochemical immunosensors, in particular, show promise due to their high sensitivity and specificity, enabling rapid detection of a wide range of contaminants. This paper underscores the importance of integrating advanced technologies with established food safety protocols to enhance the safety and quality of food products, benefiting consumers, producers, and regulatory agencies alike.

Wheat is one of the most important crops all over the world in terms of yield, production, consumption, cultivation, and adoptability. Wheat genotypes exhibiting different yield associated traits which influence each other in many ways. Therefor genotypic and phenotypic correlations are the breeder’s utmost priority to know about the inter-relationship between two or more traits which may be either directly influencing each other in a positive direction or indirectly swaying each other in a negative direction in breeding programs. To find out phenotypic and genotypic correlations among different productive traits, this study was designed at the research area of The Department of Plant Breeding and Genetics, The University of Agriculture, Peshawar, during 2022-23. The experiment was carried out by using 27 wheat genotypes comprising of nine parents and 18 F3 populations evaluated in RCB design with three replications. Overall the study exhibited that kernel yield plant-1, which is one of the most yield contributing trait, was significantly correlated with thousand-kernel weights, tillers plant-1and biomass yield, along some other yield contributing traits. The parental genotype, Janbaz, and cross combinations Watan × AUP-5008, Pirsabak-2005 × AUP-5008, Saleem-2000 × Janbaz and Watan × Tatara were the most promising genotypes for most of quantitative traits and; hence are recommended to be evaluated in further breeding schemes. Both phenotypic and genotypic correlation study exhibited that kernel yield spike-1 was significant and positively associated with plant height, tillers plant-1, thousand-kernel weight and biomass yield. Based on correlations, yield, and production the parental genotype, Janbaz, and F3 combinations Watan × AUP-5008, Pirsabak-2005 × AUP-5008, Saleem-2000 × Janbaz and Watan × Tatara were the most promising genotypes for most of the quantitative traits, which can be incorporated in further breeding program.

This study evaluates the effects of rabbit compost tea and NPK (15-15-15) fertilizer on the growth parameters of maize (Zea mays L.) at the Teaching and Research Farm of Ekiti State Polytechnic, Isan-Ekiti. The treatments were laid out in a randomized complete block design (RCBD) with three replicates. Each replicate consisted of four (4) treatments. Total land area measured 88 m2 (11 m by 8 m) with 12 plots, and each plot size measured 3 m by 2 m (6 m2) with 1 m alleyways between plots and replicates. The treatments and application rate were the control, rabbit compost tea at 400 l ha-1, a combination of NPK at 100 kg ha-1 and rabbit compost tea at 200 l ha-1, and the application of NPK (15-15-15) fertilizer at the rate of 200 kg ha-1, which was incorporated as the experiment's standard treatment. In the experiment, growth parameters of maize (Zea mays L.) were monitored and evaluated. Findings showed that the application of rabbit compost tea and NPK (15-15-15) fertilizer significantly (p < 0.05) increased the plant height, stem girth, number of leaves, and leaf area when compared with the control, especially when combined. According to this study, rabbit compost tea is an effective and sustainable organic amendment that smallholder maize farmers should consider using to improve growth and output.

Bu çalışmada, Karadeniz Bölgesinde yaşayan tüketicilerin fındığa yönelik tutumlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada ayrıca, katılımcıların fındığa yönelik tutumlarının demografik özelliklerine göre farklılık gösterip göstermediği de tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırmanın evrenini Karadeniz Bölgesinde yaşayan 18-65 yaş arasındaki kişiler oluşturmaktadır. Örneklemini ise kolayda örnekleme yöntemi ile seçilen ve gönüllü olarak araştırmaya katılan 384 kişi oluşturmaktadır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistiksel analizler, açımlayıcı faktör analizi, t-testi ve Anova testleri kullanılmıştır. Araştırma bölgesindeki tüketicilerin çoğunluğunun fındığı genellikle haftada 2-3 kez olmak üzere yarım avuç kadar natürel iç fındık şeklinde akşam öğünlerinde tükettikleri görülmüştür. Tüketicilerin fındığa yönelik tutumlarını ölçmek amacıyla yapılan faktör analizi sonucunda sağlık, kültür, mutluluk ve lezzet olmak üzere dört alt boyut elde edilmiştir. Fındığa yönelik tutum ölçeğinin lezzet alt boyutu hariç diğer bütün alt boyut ortalamalarının tüketicilerin bazı demografik özelliklerine göre farklılaştığı tespit edilmiştir. Bekar ve erkek tüketicilerin evli ve kadın tüketicilere oranla fındığa yönelik tutumlarında mutluluk alt boyutunun daha önemli olduğu görülmüştür. Tüketicilerin yaş ve eğitim düzeyi arttıkça fındığa yönelik tutumlarında sağlık alt boyutunun daha önemli olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu çalışma sonucunda elde edilen bulguların; fındık tüketicilerinin yaşam standartlarını sağlıklı yaşam ve psikolojik olarak mutluluk ekseninde ele alarak insanlara yol göstermesi açısından faydalı olacağı düşünülmektedir.

Dünya’da olduğu gibi Türkiye’de de iklim değişikliğinin etkileri önemli bir şekilde görülmektedir. Türkiye’de İç Anadolu bölgesinde su kaynaklarında ciddi azalmalar olmakla birlikte kuraklık riski de öngörülmektdir. Atmosfer sıcaklığındaki ani değişimler hayvancılık sektörünü olumsuz etkilerken, hayvancılık sektörü de ürettiği sera gazları ile iklim değişikliğini etkilemektedir. Bu bağlamda iklim değişikliği ile hayvancılık sektörü arasında karşılıklı bir ilişki olduğu söylenebilir. Tükiye’de 2000’li yılların başından beri iklim değişikliği azaltım ve uyum çalışmaları sürdürülmektedir ve özellikle Avrupa Yeşil Anlaşmasının yayınlanması ve Paris Anlaşmasına taraf olunması ile bazı çalışmalar artmıştır. İç Anadolu bölgesinde hayvancılık sektörü incelendiğinde, bu bölgede esas olarak büyükbaş ve küçükbaş hayvan yetiştiriciliği önemli bir yer tutmakta olup, ülke hayvancılığına ve ekonomisine önemli katkı sağlamaktadır. Bu çalışmada, İç Anadolu Bölgesi iklim değişikliği ve bölgenin hayvancılığı genel olarak değerlendirilerek, bu iki olgunun ilişkisi tartışılmıştır.

Bu çalışmanın amacı, tarım piyasalarının finansal piyasalarla buluşmasını ve ürün ihtisas borsacılığı ile türev piyasalara geçişini hızlandırmayı vadeden lisanslı depoculuk sisteminin, Türkiye’de beklenen başarıyı neden yakalayamadığını tespit etmektir. Bu amaçla çalışma, lisanslı depoculuk sisteminin tarım piyasalarına entegrasyonu ve üreticiler tarafından benimsenmesini engelleyen kısıtlara odaklanmıştır. Lisanslı depoculuk sisteminin üreticiye, sanayiciye, tüccara, tarımsal ve finansal piyasalara önemli avantajlar sunduğu literatürde birçok çalışmada yer almaktadır. Bu denli avantajlı bir sistemin benimsenmesini engelleyen unsurların belirlenmesi önemli görülmüştür. Yapılan araştırma ile, Türkiye’de lisanslı depoculuk sisteminin üreticide yeterince karşılık bulmamasının, gelişmekte olan diğer ülkelerde de aynı nedenlere bağlı olduğu tespit edilmiştir. Araştırma bulgularına göre, sistemin benimsenmesinde en önemli kısıt, lisanslı depo kapasitesinin yetersizliği, tarımın yapısal sorunları ve küçük ölçekli üreticiyi sisteme çekecek yeterli unsurun bulunmamasıdır. Türkiye ve gelişmekte olan çoğu ülkede tarımsal üretim, küçük çiftliklerde yapılmaktadır. Tarım sektörünün büyük çoğunluğunu oluşturan küçük aile çiftliklerinin sisteme katılımını sağlayacak politika ve motivasyon araçları geliştirilmediği sürece, sistemin amacına hizmet etmesi mümkün gözükmemektedir.

Phytopythium genusu önceleri Pythium cinsi altında yer alan, taksonomik çalışmaların devam etmesiyle birlikte Pythium genusundan ayrılan, günümüzde ise Pythium genusuna göre daha farklı özellikleri ortaya konmuş ve daha yeni anlaşılmaya başlamış toprak kaynaklı bir patojen grubudur. Phytopythium cinsi içinde yer alan toprak kaynaklı organizmalar Phytophthora ve Pythium türleri ile yakından ilişkili, benzer morfolojik yapı ve biyolojiye sahip organizmalardır. Phytopythium genusunda yaklaşık olarak 20 tür bulunmakta ve çoğu tür konukçu bitkilerde saprofitik olarak yaşamını devam ettirmektedir. Patojen olan türler ise konukçu bitkiler için oldukça tehlikeli ve potansiyel tehdit oluşturmaktadırlar. Bu türler içinde özellikle Phytopythium vexans dikkat çekmektedir. Yapılan çalışmalar incelendiğinde Pp. vexans’ın kültür bitkilerinin yanı sıra odunsu bitkilerde ve süs bitkilerinde de ciddi zararlar meydana getirdiği görülmektedir. Bu çalışmanın amacı Phytopythium genusunun genel özelliklerini tanıtabilmek, Phytophthora ve Pythium genusundan farklılaşan ve benzeşen özelliklerini ortaya koyabilmek, özellikle bitkilerde patojenik tür olan ve Türkiyede de son yıllarda çeşitli bitkilerde patojen olduğu saptanan ve önemi vurgulanan Pp. vexans hakkında ayrıntılı bilgi vermektir. Bu derlemede Phytopythium genusu hakkında genel bilgilendirmenin yanı sıra Pp. vexans’ın morfolojik özellikleri, konukçu bitkilerde meydana getirdiği hastalık belirtileri, tanılanmasında kullanılan yöntemler, dünyada ve Türkiye’de yürütülen çalışmalar ve savaşımına yönelik stratejilere yer verilecektir. Böylece toprak kaynaklı olan bu patojen grubunun tarımsal üretimde meydana getirdiği potansiyel tehdit hakkında fikir sahibi olunacaktır.

Pamuk üreticileri ile yapılan anket çalışması Aydın’ın Koçarlı ilçesinde 2023 yılında 50 çiftçi ile birebir görüşülerek yürütülmüştür. Anket toplam 34 sorudan oluşmakta olup 17’si yabancı otlar ve bitki koruma sorunları ile ilgilidir. Çalışmada elde edilen bulgulara göre; üreticilerin tamamı erkektir ve %32’si ilk okul mezunudur. Çalışmada pamukta bitki koruma sorunları ile ilgili verilere bakıldığında; yabancı ot olarak en çok Kanyaş (Sorgum halepense) (%41) ve Köpek üzümü- Solanum nigrum en az ise Yapışkan otu- Setaria verticillata (%4) ile süpürge otu-Descurainia sophia (%2)’nun sorun olduğu görülmüştür. Çiftçiler zararlı olarak iki noktalı kırmızıörümcek (Tetranchus urticae) (%38) ve afit (%28)’in en yoğun olarak görüldüğünü ve problem olduklarını belirtmişlerdir. Çalışma sonunda çiftçilerin bitki koruma sorunları hakkında yeterince bilgi sahibi olmadıkları, bu konularla ilgili gerekli yerlere danışmadıkları, pestisit kullanımı ve uygulama sırasında veya sonrasında da gerekli tedbirleri almadıkları belirlenmiştir.