Enhancing crop productivity is essential for increasing farmer incomes, and application of ethephon along with proper pruning practices could provide effective approaches for improving yield of cucurbit crops. A field experiment was conducted to study the effect of ethephon and pruning practices on sex expression and yield of cucumber cv long green at Rupandehi, Nepal from April to July 2022. The experiment used a two-factor factorial RCBD, with 2 doses of ethephon (300 ppm & control spray) as one factor and pruning practices (3G, 2G & no pruning) as the other, resulting six treatments which were replicated four times. Morphological and phenological parameters such as plant height, days to flowering, number of male and female flowers per plant, M: F ratio, fruit length, fruit weight, fruit number per plant, and yield were recorded. It was observed that ethephon @ 300 ppm produced the highest yield (65.59 t/ha) with increased fruits per plant (13.19) and individual fruit weight (497.31 g). Highest fruit yield (66.97 t/ha), fruit number (13.47 per plant), and individual fruit weight (497.20 g) was observed with 3G pruning. Ethephon @ 300 ppm delayed male flowers, but female flowers were observed significantly earlier (34.21 DAT), with a similar effect observed in 3G pruning. Both ethephon @ 300 ppm (39.89) and 3G pruning (41.99) significantly increased the total number of female flowers in comparison with other treatments. Control spray of ethephon resulted in highest fruit length and application of ethephon @ 300 ppm resulted to highest fruit width. Pruning did not significantly influence fruit length but increased fruit width. The study revealed that a spray of 300 ppm ethephon and 3G pruning can enhance femaleness and productivity of cucumber.

Bu çalışmada, ozon gazının Listeria spp. (tavuk işletmeleri ve tavuk etlerinden izole edilen) üzerine antibakteriyel etkilerini tahmin etmek amacıyla %99.99 doğruluk oranına sahip bir XGBoost tabanlı tahmin modeli geliştirilmiştir. Makine öğrenimi süreci öncesinde, deneysel verilerden elde edilen 75 adet veri üzerinde çeşitli ön işlemler gerçekleştirilmiş ve verilerin %70’i eğitim, %30’u test seti olarak rastgele ayrılmıştır. Çalışma kapsamında varsayılan ayarlarla beş farklı makine öğrenmesi algoritması denenmiş ve modellerin performansı karşılaştırılmıştır. R² skoruna göre en başarılı modelin XGBoost algoritması olduğu tespit edilmiştir. XGBoost modelinin doğruluk performansını artırmak amacıyla hiper-parametre optimizasyonu yapılmıştır. Araştırma sonucunda ozon gazı uygulamasının süresinin artmasıyla birlikte Listeria spp. üzerindeki antibakteriyel etkinin arttığı gözlemlenmiş, özellikle 20 dakika sonunda Listeria ivanovii, Listeria monocytogenes ve Listeria innocua türleri tamamen inhibe edilmiştir. Sonuç olarak, ozonun Listeria spp. üzerindeki antibakteriyel etkisinin türden türe değişebileceği ve ozon uygulamasının gıda güvenliği pratiklerinde etkili bir antibakteriyel yöntem olarak potansiyel taşıdığı tespit edilmiştir. Elde edilen bulgular, gıda güvenliği alanında prediktif modellerin endüstride uygulanabilirliğini göstermektedir.

Bu çalışma, Yalova Üniversitesi’nde eğitim gören öğrencilerin su ürünleri tüketim alışkanlıkları ve tercihlerini belirlemeyi amaçlamakta olup, çevrim içi bir anket yöntemiyle ve gönüllülük esasına dayanarak toplam 315 öğrenciyle gerçekleştirilmiştir. Katılımcıların %67’si kadın, %33’ü erkek olup, %88’i 18-25 yaş aralığındadır. Araştırma sonuçlarına göre, öğrencilerin %60’ı tavuk eti tüketmekte, balık eti tüketiminin ise %26 olduğu tespit edilmiştir. Öğrencilerin %29’u ayda bir kez balık tüketmekte, %54’ü ise tükettikleri balık miktarını yeterli bulmamaktadır. Katılımcıların %40’ı yetiştiriciliği yapılan su ürünlerini sağlıklı olarak değerlendirmekte, %16’sı ise su ürünleri yerine omega-3 gibi takviye edici gıdaların tercih edilebileceğini ifade etmektedir. Ayrıca, %40’ı su ürünlerini yeterince tüketmediklerini düşünmektedir. Öğrencilerin su ürünlerinin faydaları hakkında genel bilgi kaynakları arasında mobil cihazlar ve yakın çevrelerindeki insanlar öne çıkmaktadır. Balık satın alırken katılımcıların öncelikli olarak tazeliğe ve fiyata dikkat ettikleri, balığı genellikle balıkçılardan satın aldıkları belirlenmiştir. En çok tercih edilen balık türü deniz balıkları olup, katılımcıların büyük kısmı işlenmiş su ürünlerini tercih etmemektedir. Balık pişirme yöntemleri arasında ise en yaygın tercih kızartmadır. Balık dışında en çok tüketilen su ürünleri midye ve karides iken, su ürünleri tüketiminin en yoğun olduğu dönem ise balıkçılık sezonunun kapsadığı kış aylarıdır. Çalışma sonuçları, Yalova Üniversitesi öğrencilerinin su ürünleri tüketimini artırmaya yönelik çeşitli stratejilerin geliştirilmesi gerektiğini göstermektedir. Özellikle öğrenciler arasında sağlıklı beslenme bilincinin artırılması için su ürünlerinin faydaları konusunda daha etkili bilgilendirme çalışmaları yapılmalı ve su ürünlerinin taze, uygun fiyatlı ve ulaşılabilir olmasını sağlamak amacıyla yerel balıkçılık pazarları desteklenmelidir. Ayrıca, öğrenci barınma yerlerinde su ürünlerinin menülere dahil edilmesi, beslenme ve su ürünleri tüketimi konusunda eğitimlerin müfredata eklenmesi de bu tüketimi artırmaya yönelik önemli adımlar olacaktır.

The Seed Technology Division, BARI, Gazipur, Bangladesh carried out a lab experiment in 2020–2021 to find the best vermicompost treatment for enhancing seed germination and seedling emergence in an environment of drought stress. With 4 replications, the experiment used a 2-factorial completely randomized design. Five different amounts of priming were applied to onion seeds: hydropriming, 5% vermicompost priming (VCP), 10% VCP, 15% VCP, and untreated control. In addition, the onion seedlings were treated with 10% and 15% PEG, two different levels of drought stress. BARI Piaj-4 onion was the kind that was used. The findings demonstrated that, under drought-stressed situations, seed priming with vermicompost leach improved seed germination and seedling emergence percent. especially, the vermicompost leach at 10% under 10% PEG drought stress condition showed the best results in terms of promptness index (123), germination stress tolerance index (84.25%), seed germination (90%), seedling emergence percentage (81%), and seedling vigor index (614).

Plant phenolics and flavonoids function as antioxidants that act as scavengers of free radicals in the human body. This study aimed to determine the total phenolics and flavonoids contents, ferric-reducing antioxidant power (FRAP), free radical scavenging ability, chlorophyll contents, and total amounts of carotenoids of six medicinal plants viz. Anisomeles indica (L.) Kuntze, Eclipta prostrata (L.) L., Glinus oppositifolius (L.) Aug.DC., Litsea glutinosa (Lour.) C.B.Rob., Origanum vulgare L., and  Oxalis debilis Kunth. The results reveal that L. glutinosa has the maximum amount of total phenolic content (TPC) (1.906 mg GAE g-1 FW) and total flavonoid content (TFC) (13.933 mg QUE 100g-1 FW), while the lowest TPC (0.2803 mg GAE g-1  FW) was observed in O. vulgare and the least TFC (1.6 mg QUE 100g-1 FW), was observed in A. indica. The leaves of L. glutinosa showed excellent antioxidant properties (IC50 = 6.24 mg mL-1), and G. oppositifolius showed the least antioxidant potential (IC50 =18.423 mg mL-1). Pigment content such as chlorophyll-a was highest in E. prostrata (1.5963 mg g-1), while L. glutinosa has the highest chlorophyll-b (2.176 mg g-1 FW), chlorophyll-(a+b) (3.6157 mg g-1 FW), and carotenoids (1.61 µg 100g-1 FW) content. A strong linear correlation (DPPH, R2 = 0.8688, FRAP, R2 = 0.8595) was found between TPC and antioxidative capability. L. glutinosa contains significant amounts of phenols and flavonoids, which have antioxidant qualities, suggesting the possibility of using this species in phytotherapy and pharmacy.

Climate change has become one of the most important threats to worldwide agricultural production systems. This paper evaluates how Bangladesh, a prominent developing country in the low-lying Ganges-Brahmaputra-Meghna delta, is susceptible to climate change and assesses present agricultural practices that target sustaining production under these threats. The study synthesizes the ongoing research findings of climatic change tendency, involving the rising of temperature, alteration of precipitation pattern, along with the onward frequency of extreme weather incidence and their complication to crop production. It discusses the key susceptibilities of Bangladesh’s crop sector, such as a shortage of irrigation water, the impact of rising temperatures, increasing sea levels and the loss of biodiversity. Moreover, the study explores the resilience strategies and measures adopted by farmers, policymakers and researchers to alleviate the hostile effect of climate change on crop production. With all these considerations, the paper aimed to analyse the current climate change trend, adverse effects to agricultural sectors and existing resilience practices in Bangladesh as well as future strategies against climate change.

Bu çalışmada Trabzon hurması (Diospyros kaki L.) püresinin akış davranışını en iyi tanımlayan reolojik modelin belirlenmesi amacıyla pürenin reolojik özellikleri çeşitli pH’larda (4,0, 5,5 ve 7,0), konsantrasyonlarda (%15, %17,5 ve %20), sıcaklıklarda (25, 50 ve 75°C) ve kayma hızında (8,4–28 s−1) araştırılmıştır. Deneysel veriler Power Law, Herschel-Bulkley, Casson ve Mizhari-Berk modellerine uygulanmıştır. Reolojik modellerin akış davranışını açıklamadaki uygunluğunu doğrulamak için belirleme katsayısı (R2), hata kareleri ortalamasının kare kökü (RMSE) ve indirgenmiş ki- kare (ꭓ2) olmak üzere üç istatistiksel ölçüt kullanılmıştır. Herschel-Bulkley ve Mizhari-Berk, hurma püresinin tüm işlem koşullarında deneysel verilere en iyi uyum sağlayan modeller olduğu görülmüştür. Ancak Mizhari-Berk modeli R2 ≥ 0.983, RMSE ≤ 0.0683 ve ꭓ2 ≤ 0.0160 istatistiksel parametre değerleriyle hurma püresinin akış davranışını en iyi tanımlayan model olmuştur. Trabzon hurması püresi psödoplastik (kayma incelmesi) ve Newtonyen olmayan bir davranış (n<1) sergilemiştir.

Ruminant hayvanların beslenmesinde kullanılan rasyonlar belirli oranlarda kaba ve kesif yem içermelidir. Besin madde içeriği bakımından zengin olan kesif yemler genelde rasyon maliyetini artırmaktadır. Hayvancılık işletmelerinde bu yüksek maliyetten kurtulmak kaliteli kaba yem üretimine bağlıdır. Ülkemizde faaliyet gösteren hayvancılık işletmeleri yem (besleme) maliyetlerinin azaltılması ve ürün kalitesinin yükseltilmesi amacı ile farklı kaba yem arayışı içindedirler. Bu çalışmanın konusunu teşkil eden soya bitkisi, ruminant rasyonlarında hasıl veya silaj formunda kullanılma potansiyeli olan bir kaba yem türüdür. Bir baklagil yem bitkisi olan soya bitkisi protein içeriğinin yüksek olması (yaklaşık %20) ile kaba yem grubu yemler içinde önemli bir yere sahiptir. Soya bitkisi bu özelliği ile ruminant rasyonlarında temel protein kaynağı olarak kullanılan bazı yem kaynaklarının bir kısmı yerine ikame edilebilmektedir. Nitekim bazı çalışmalarda soya silajının en kaliteli protein kaynağı olarak kabul edilen soya küspesinin yerine bile kısmen de olsa kullanılabileceği ortaya konulmuştur. Bu derlemede soya bitkisinin ruminant rasyonlarında kaba yem kaynağı (hasıl ve silaj) olarak kullanılma potansiyeli hakkında bilgi verilmiştir.

This study aimed to investigate the effects of the supplementation of defatted mealworm larvae meal fermented with probiotics to the diet of broilers reared under normal stocking density (NSD) and high stocking density (HSD) on the morphometric characteristics and mineral contents of tibia bone of broilers. A total of 450 one-d-old Ross 308 male broiler chicks were randomly distributed into six groups of similar mean weight, each containing five replicates. The experimental treatments were arranged as a 2 × 3 factorial design, incorporating two levels of stocking density (12 birds/m², designated as NSD, and 18 birds/m², designated as HSD) and three different diets in mash form: CONT- a corn-soybean meal-based diet containing no fermented defatted mealworm larvae meal (FDM) (0%); FDMLP- the diet obtained by supplementing defatted mealworm larvae meal (DM) fermented with Lactobacillus plantarum to the CONT diet (0.4%); FDMLB- the diet obtained by supplementing DM fermented with Lactobacillus brevis to the CONT diet (0.4%). HSD significantly aggravated the morphometric parameters (weight, length, weight/length index, diameter of diaphysis and medullary canal, tibiotarsal index and breaking strenght) and decreased mineralization (ash, Ca and P contents) of the tibia of broilers, whereas the FDMLP and FDMLB diets improved tibia mineralization and morphology except its medullary canal diameter and ribusticity index of broilers due to the results of enhanced mineral absorption. In conclusion, the use of FDMLP and FDMLB as new antibacterial feed additives in broiler diets regardless of stocking density was able to improve tibia mineralization and morphology except its medullary canal diameter and ribusticity index of broilers due to the results of enhanced mineral absorption.

Tephritid fruit flies (Diptera: Tephritidae) are the major damaging pest for the Watermelon (Citrullus lanatus (Thumb.) Matsum. & Nakai). The quality as well as quantity of watermelon is greatly affected by fruit fly. This study was conducted to test the efficacy of different traps and baits for fruit fly control. The experiment was designed in a randomized complete block design containing eight treatments and three replications. Each treatment, 0.2 ml of cue lure as an attractant and 0.1 ml of malathion was used as a toxicant except control. Treatments were installed when the flowering was started. Data collection and treatment replacement were done simultaneously in every 6-day interval. The findings revealed that the diverse fruit fly species (up to 7) were trapped in all treatments however, the Zeugodacus cucurbitae (Coquillett, 1889) followed by Zeugodacus tau (Walker, 1849) were dominating over the other species in all treatments. Yellow sticky trapped the highest number of fruit flies (15.01±0.38), followed by brewery wastage (13.65±0.37). The male-female ratio of the trapped fly was (>1) in all treatments. Furthermore, the lowest fruit fly damaged percentage (0.87±0.16) with the highest obtainable yield (32.57±1.31) and benefit-cost ratio (1.63±0.06) was observed in the yellow sticky trap. From this experiment, the yellow sticky trap captured more fruit flies caused the least amount of fruit fly damage, and yielded the highest possible yield than the other treatments.