According to the trend of a healthy eating awareness trend, having a potential benefit on human health, some polyphenols like flavonoids, resveratrol, hydroxy-stilbenes, and phenolic acids are in the spotlight. Grapes, and one of the most widespread grape product wine; are among the best sources of these polyphenols. In this study, a highly specific, susceptible, and easy chromatographic method was brought out and validated to determine 18 polyphenols in grape and red wines. For this aim, an HPLC-PDA was used, and the separation was accomplished on an RP-ODS4 column. The method comprised of a mobile gradient phase consisting of A solution (acetic acid in water, pH 2.00) and a mixture of the solution A – acetonitrile (20:80, v/v), at a flow rate of 1.0 ml/min, and PDA detection was carried out at 260,280, 320, and 360 nm. According to the results, it can be said that the program indicated good linearity over the range of 1-40 mg L−1 of phenolics with r2>0.99. The recovery of the 18 phenolics ranges from 83.17% to 119.88% at red wines and 88.20% to 117.83% at grape juices. The method is well precise, with the relative standard deviation (RSD) of the average concentration of the phenolic compounds are ranges from 1.22% to 2.02% at red wines and 1.01% to 2.56% at grape juices.

Tea has become an integral part of our culture and everyday life due to taste, together with a refreshing and mildly stimulant effect. The study was carried out to investigate the behaviour pattern and prevalence observed due to regular consumption of tea as a source of caffeine among the university students using a self-reported validated questionnaire. Socio-demographic and data related to tea consumption pattern were collected and analysed statistically. Among 245 study participants, the majority chose a greater proportion of tea (83.7%) followed by coffee (14.7%). The main reasons for tea consumption by university students included keeping alert during the examination period (38.8%), followed by the removal of anxiety and stress. Students (around 61%) mostly consume 2-3 cup of tea per day. According to the study, 12.7% of students had never consumed tea. More than two-thirds (66.9%) of the students reported having a sound sleep, normal BMI and blood pressure, a majority of them were engaged with regular physical exercise. The study also illustrated that most of the students (52.7%) give priority to the quality of the product rather than price, brand and taste while buying packaged tea leaves. Thus, this study provides basics about the prevalence and presents a recommendation for expanding tea consumption market among the university students.

Bu araştırmada, geleneksel yöntemle üretilen Erzincan dut pekmezinin bazı kalite özelliklerinin belirlenmesi hedeflenmiştir. Bu amaçla, 2018 ve 2019 yıllarında geleneksel olarak üretilen 10 adet dut pekmezi örneğinde, çeşitli fiziksel ve kimyasal özellikler ile antioksidan aktivite tespit edilmiştir. Pekmez örneklerinde; pH 4,86-5,17, titrasyon asitliği %0,53-0,85, toplam kuru madde %71,91-84,07, suda çözünür kuru madde %70,60-83,80, toplam kül %1,44-3,47, protein %1,47-3,19, su aktivitesi 0,59-0,75, 5-hydroxymethyl furfural (HMF) 5,70-72,62 mg/kg, toplam şeker %64,04-71,40, invert şeker %40,46-56,15, sakkaroz %7,76-26,59, kalori 262,01-294,54 kcal/100 g, viskozite 745-15275 cP, L* değeri 19,19-32,64, a* değeri 5,68-17,53, b* değeri 2,46-9,01, H° değeri 15,78-52,10 ve C* değeri 8,74-19,72 aralığında belirlenmiştir. Toplam fenolik madde (TFM), 1,1diphenyl-2picyrlhydrazyl (DPPH) antioksidan aktivite ve % inhibisyon değerleri ise sırasıyla; 3,92-10,05 mg GAE/g, 1,31-6,25 mg TE/g ve %7,96-30,69 aralığında bulunmuştur. Araştırma sonuçları değerlendirildiğinde; genel olarak pekmez örneklerinin besin değerlerinin yüksek olduğu, antioksidan ve TFM açısından iyi birer kaynak oldukları ve HMF miktarlarının TS 12001 Pekmez Standardı’nda bildirilen limitlerin oldukça altında kaldığı görülmektedir. Sonuç olarak, Erzincan yöresine ait geleneksel üretim tekniği ile doğal, besin değeri yüksek ve sağlığa yararlı pekmezlerin üretilebildiği ortaya çıkmıştır. Bu araştırma sonuçlarının, Erzincan geleneksel dut pekmezinin önemi, tanıtımı, değer kazanması ve koruma altına alınmasında katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

The tadpoles of four amphibian species, namely the Marsh Frog (Pelophylax ridibundus), the Iranian Long-Legged Frog (Rana macrocnemis), the Caucasian Parsley Frog (Pelodytes caucasicus) and the Variable Green Toad (Bufotes variabilis), were exposed to acute concentrations (0 to 500 mg/L) of ammonium nitrate to assess the lethal effects (larval growth, abnormalities, mortality, and LC50 values). Eggs of each species were obtained from clean and polluted habitats in the same region and the tadpoles for experiments were provided from those eggs in the laboratory conditions. Although there was some variability between different populations of the same species or between different species in the observed effects, acute levels of ammonium nitrate caused decreased growth rate and increased abnormalities and mortality in general. Among the 4 amphibian species, the Variable Green Toad was the most damaged one in terms of growth reduction (on average 77-83%), and abnormality rates, and the most damaged one in terms of mortality rates was the Marsh Frog (on average 61-72%). Additionally, the species with the lowest concentration of ammonium nitrate, which killed half of its population, was the Marsh Frog. LC50 values for two populations of Marsh Frog were 37 and 59 mg/L. As a result of our research, it was determined that the acute fertilizer levels caused by agricultural activities in the region had very important harmful effects for all the species we examined. In this context, it can be said that very important environmental and biodiversity problems may occur if certain precautions are not taken regarding the use of the fertilizers and if the awareness of the farmers using these fertilizers cannot be raised.

Son yirmi yılda en çok ilgi çeken gıda üretim yöntemlerinden birisi organik gıda üretimidir. Sütün organik ya da geleneksel yöntemlerle üretilip üretilmediğinin belirlenmesi, Fourier dönüşümlü kızılötesi (FTIR) spektroskopisinden daha uzun zaman alan kromatografik ve titrimetrik yöntemler ile yapılmaktadır. Bununla birlikte, literatürde organik ve geleneksel yöntemlerle üretilen gıdalar arasındaki kalite farklarıyla ilgili çelişkili sonuçlar bildirilmiştir. Bu çalışmanın amacı, organik ve geleneksel yöntemle üretilen içme sütlerinin bileşimlerindeki farklılığın tespiti için FTIR spektroskopisinin kullanılabilirliğinin değerlendirilmesidir. Araştırmada materyal olarak 185 adet (98 organik, 87 organik olmayan) pastörize tam yağlı (%3) süt numunesi, Columbus’daki (Ohio, ABD) çeşitli marketlerden tedarik edilmiştir. Kızılötesi spektrumlar, Agilent Cary 630 FTIR spektrometresi ile 4 cm-1 çözünürlükte 4.000-700 cm-1 arasında kaydedilmiş olup spektrum analizi için Yumuşak Bağımsız Sınıf Analojileri Modellemesi (SIMCA) yapılmıştır. Görsel inceleme sonucunda 25±1°C’de 185 adet süt numunesinin spektrumlarının oldukça homojen olduğu tespit edilmiştir. FTIR teknolojisi ile elde edilen spektral veriler, organik ve geleneksel yöntemle üretilen içme sütlerinin bileşim özelliklerine bağlı olarak ayırt edilebileceğini göstermiştir. FTIR spektrometresi, kromatografi gibi diğer tekniklerle karşılaştırıldığında, organik pastörize inek sütündeki tağşişin ekonomik olarak belirlenmesi için basit, hızlı ve güvenli sonuçlar veren bir tekniktir.

This study has been carried out in 2017-2018 in order to determine seed dormancy and effective germination depth wild mustard (Sinapis arvensis L.). The in-vitro dormancy breaking experiments (tip breaking, sanding, H2SO4 application, holding in flowing and still water, GA3, KNO3 and GA3+KNO3 combination application) has been applied to wild mustard seeds collected from wheat field in Tokat province and has been applied to wild mustard seeds collected from wheat field in Tokat province and the most effective method was determined as 1000 ppm GA3+KNO3 with 98% impact on seed germination at 15°C within 72 hours. In contrast germination rate has been calculated as 5% in control plants. Furthermore 15°C was assessed as optimum temperature for seed germination was the most effective temperature and during depth studies 100% of wild mustard seeds germinated at 3-5 cm. Because of the difficulies with the work with seeds and plants that have dormancy, these data will contribute future studies.

Son yıllarda gerek tarımsal ilaçların gerekse kimyasal gübrelerin bilinçsizce kullanımı bitkisel üretimde artışın yanında kalitesiz ve insan sağlığını tehdit edecek ürünlerin ortaya çıkmasına neden olmuştur. Söz konusu sorunlara karşı sürdürebilir tarım ve değişik tarım alternatifleri konusunda çalışmalara ihtiyaç olduğu görülmektedir. Bitkilerin farklı tarım uygulamaları altında en yaygın sorununun azot (N) kullanım şekli olduğu görülmektedir. Bitkinin N kullanım etkinliğinde, uygulanan gübrenin N dozu ve formunun önemli olduğu düşünülmektedir. Bu amaçla, sera koşullarında artan dozlarda (0 (kontrol), 100, 200, 400 ve 800 mg N kg-1) ve farklı formlarda (mineral, organik) N uygulamalarının buğday bitkisinin büyüme, yeşil aksamda klorofilin bir ifadesi olan SPAD değeri, yeşil aksam kuru madde verimi ve yeşil aksam N konsantrasyonu üzerine etkisi belirlenmiştir. Denemeden elde edilen bulgulara göre, N noksanlığından kaynaklı verim kayıplarının olduğu buna karşılık N uygulamasının söz konusu verim kayıplarının önüne geçtiği saptanmıştır. Azot uygulamasından kaynaklı verim artış oranları üzerine uygulanan N formunun da önemli olabildiği belirlenmiştir. Özellikle mineral gübre uygulamasında verim artış oranlarının %58 ile %87 arasında değiştiği buna karşılık organik kaynaklı gübre uygulamalarının verim değerlerinde kısmen düşüşe neden olduğu görülmüştür. Farklı formlardaki N uygulamaları, bitkinin yeşil aksam kuru madde veriminin aksine yeşil aksam N konsantrasyonunu arttırmıştır. Bu artışlarda, N uygulama dozunun önemli olduğu buna karşılık uygulanan gübre formunun önemli bir farklılık yaratmadığı belirlenmiştir. Sonuçlar genel olarak değerlendirildiğinde en etkin N uygulama dozunun 200 mg kg-1 olduğu, bunun dışında N formları içinde bitkinin büyümesinde ve N kullanım etkinliğinde en etkin formun organik kaynaklı gübre olduğu görülmüştür.

Bu çalışmanın temel amacı, bitkinin polifenolik profilinde etkin önemli bir bileşen olan ve antioksidan, antibakteriyel ve antiviral özellikleri ile öne çıkan rosmarinik asit (RA) ile diğer antioksidan bileşenlerin hidroalkolik çözücü ekstraksiyonuna dayalı bir yöntem geliştirmek ve optimize etmektir. Ekstraksiyon gibi karmaşık süreçleri modellemek ve optimize etmek için yumuşak bilgi işlem tabanlı kemometrik çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır. Bu sebeple yapılan çalışmada, değerli bir tıbbi aromatik bitki kaynağı olan Ocimum bacilicum L.’den biyoaktif RA’in yeşil ve basit bir teknikle ekstraksiyon koşullarını, kemometrik yöntemler kullanılarak modellenmesi ve optimizasyonu sağlanmıştır. Bunun yanı sıra O. basilicum’ da bulunan RA’in potansiyelini, Toplam fenolik madde (TFM) miktarı ve Toplam antioksidan aktivite (TAA) ile değerlendirmek de hedeflenmektedir. Yapılan çalışmada RSM-CCD/dar faktöriyel tasarım kullanılmış, çok yanıtlı optimizasyon Pareto çözümleri yardımıyla çözülmüş ve optimum girdi değişkeni değerlerini belirlemek için İstenebilirlik fonksiyonu kullanılmıştır. Sonuç olarak, O. basilicum L. ekstraksiyonun optimum koşulları; %47,7 EtOH konsantrasyonu, 30,0°C sıcaklık, 77,6 dk ekstraksiyon süresi ve 10 mL/g çözücü/katı oranı bulunmuştur. Optimum koşullar altında elde edilen deneysel sonuçlar TFM, TAA ve RA için sırasıyla 171,46±1,87 mg GAE/g, 4,76±0,32 mg Troloks/mL ve 8,93±0,65 mg/g’dır. Matematiksel modelden tahmin edilen sonuçlar sırasıyla (172,26 mg GAE/g), (4,13 mg Troloks/mL) ve (8,89 mg/g) olarak bulunmuştur.

This study was carried out in Tokat Gaziosmanpaşa University, Faculty of Agriculture, Field Crops Department, Industrial Plants Tissue Culture Laboratory in 2020. In the study, effects of different media (LS media, LS+1 mg/L Gibberellic acid (GA3), 0.1 mg/L kinetin (KIN) and LS+0.5 mg/L indole-3-acetic acid (IAA) on sweet potato genotypes (Havuc and Hatay Yerlisi) were investigated. Plant and root weights, plant and root lengths, and number of nodes and roots were determined. In this study, plants grown in cytokinin and gibberellin media had higher root number, root weight, root length, plant height, number of nodes and plant weight compared to the ones grown in auxin media. Havuc local genotype had higher values in terms of the investigated traits in all of the media studied.