تاثیر زمان برداشت، طول مدت سیلوکردن و کاربرد افزودنیهای میکروبی بر مؤلفه‌های شیمیایی سیلاژ یونجه

Persian. این آزمایش به منظور بررسی تاثیر زمان برداشت (صبح در مقابل عصر)، افزودنی‌های میکروبی و طول مدت سیلو کردن بر مؤلفه‌های شیمیایی سیلاژ یونجه انجام شد. بدین منظور علوفه یونجه در دو نوبت (8 صبح) و (7 عصر) برداشت و به کمک چاپر به قطعات 10 تا 12 سانتی متری خرد و در قالب طرح داده های تکرار شونده در قالب آزمایش فاکتوریل 2×2 با و بدون افزودنی میکروبی(cfu105 تا 106به ازای هر گرم علوفه تازه) در بسته‌های پلاستیکی سیلو شد. سیلوها 3 ، 10 و 30 روز بعد از سیلوکردن باز و مؤلفه‌های شیمیایی آنها تعیین گردید. تغییر زمان برداشت از صبح به عصر به طور معنی داری باعث کاهش pH، کاهش اتلاف ماده خشک و نیتروژن و کاهش میزان الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی در علوفه سیلو شده گردید. تغییر زمان برداشت موجب کاهش نیتروژن غیر پروتئینی، نیتروژن آمونیاکی و نسبت نیتروژن غیر پروتئینی به نیتروژن کل شد. در سیلاژهای عمل آوری شده با افزودنی‌های میکروبی pH، غلظت الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی، نیتروژن آمونیاکی و نسبت نیتروژن غیر پروتئینی به نیتروژن کل به طور معنی داری کاهش یافت. طول مدت سیلوکردن، pH، محتوای پروتئینی خام و ماده خشک سیلاژ را به طور معنی داری کاهش داد ولی غلظت ترکیبات نیتروژنه غیر پروتئینی، نیتروژن آمونیاکی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و خنثی به طور معنی داری تحت تاثیر طول مدت سیلو کردن افزایش یافت. ماده آلی و میزان خاکستر سیلاژها تحت تاثیر زمان برداشت، زمان سیلوکردن و افزودنی‌های میکروبی قرار نگرفت. به طورکلی تغییر زمان برداشت از صبح به عصر و استفاده از افزودنی های میکروبی موجب بهبود شرایط تخمیر و افزایش ارزش تغذیه ای سیلاژ یونجه گردید. تاثیر طول مدت سیلوکردن بر اغلب مؤلفه‌های شیمیایی علوفه سیلو شده معنی دار بود به طوری که برخی مؤلفه ها تحت تاثیر طول مدت سیلوکردن، کاهش و برخی دیگر افزایش یافتند.