Aktuelna epidemiološka situacija Virusa zapadnog Nila u Evropi [The current epidemiological situation of the West Nile Virus in Europe]

Czech. Virus Zapadnog Nila prenose komarci širom sveta, osim na Antartiku. Sam virus pripada rodu Flavivirus, familiji Flaviviridae. Ptice se smatraju najvažnijim domaćini ma, a ljudi i konji su slučajni domaćini. Klinička slika kod ljudi i konja obuhvata gro znicu, encefalitis, meningitis, a može se završiti i fatalno. Virus se može preneti i u dire knom kontaktu, konzumacijom nosioca virusa od strane ptica, preko kloakalnih i oral nih fluida, zatim transfuzijom, transplantacijom i preko mleka. Najčešći vektori su ko marci iz roda Culex i Aedes. Većina inficiranih konja ne ispoljava kliničke simptome ta ko da se encefalitis pojavljuje samo kod malog broja inficiranih konja. Mortalitet iznosi oko 30 procenata. Prisustvo virusa je u Evropi prvi put dokazano serološki 1958. godine i to u Albaniji kod ljudi, a kod konja prvi put u južnoj Francuskoj 1962. godine. Tokom sledećih godina je zabeležen veliki broj slučajeva širom Evrope, a najznačajnije epizo otije su bile u Rumuniji 1996. godine, Rusiji 1999. godine i Srbiji 2013. godine. Kod ko nja u Srbiji je prisustvo virusa dokazivano u nekoliko slučajeva od 2011. do 2014. godi ne sa različitom prevalencom, od 2,79 do 28,6 procenata, pa do čak 49,23. U zemljama Evropske unije i zemljama u okruženju je tokom 2020. godine zabeleženo 336 slučajeva lokalne transmisije virusa Zapadnog Nila, kod ljudi sa 38 smrtnih slučaja. Slučajevi kod konja prate humane slučajeve sa 183 pozitivna uzorka tokom 2020. godine. Sa počet kom sezone komaraca javljaju se i prvi slučajevi kod ljudi u 2021. godini u Italiji. U go dinama pred nama može se očekivati širenje virusa na nove teritorije i povećanje broja slučajeva na teritorijama na kojima je virus već prisutan.