Pszczoły dziko żyjące - chów i wykorzystanie

Polish. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie charakterystyki wybranych gatunków pszczół dziko żyjących (Apoidea) oraz metod ich chowu i wykorzystania. Znaczenie pszczół dziko żyjących dla zapylania upraw roślin entomofilnych nabiera szczególnej wagi w warunkach niewystarczającej liczby rodzin pszczoły miodnej w Polsce. Spadek liczby gatunków pszczół dziko żyjących w środowisku naturalnym wymaga prowadzenia ich chowu w celu wykorzystania do zapylania upraw. Chów dziko żyjących pszczół jest stosunkowo nowym działem pszczelnictwa, które do tej pory jako dziedzina nauki zajmowało się przede wszystkim gatunkiem pszczoły miodnej. Jednak biorąc pod uwagę coraz większe znaczenie pozostałych Apoidea w zapylaniu roślin, metody chowu i wykorzystania pszczół dziko żyjących należałoby wprowadzić do programu studiów na wydziałach hodowli zwierząt, ogrodniczych, a także innych ściśle związanych ze środowiskiem przyrodniczym. Lista gatunków pszczół dziko żyjących, których przydatność do zapylania jest testowana, pozostaje wciąż otwarta. Praca ta omawia jedynie metody chowu tych gatunków, które sprawdziły się już w praktyce i stały się nieodzownym elementem technologii uprawy roślin.

English. The aim of this paper is to present a characteristic of selected bee species living in the wild (Apoidea), as well as methods for breeding and managing tchem. The importance of bees living in the wild for the pollination of cultivated entomophilous plants needs to be emphasised in view of the insufficient number of honeybee colonies in Poland. The decrease in the number of species of wild bees living in their natural habitat requires management so that they may be used to pollinate crops. The management of wild living bees is a relatively new branch of bee-keeping which has hitherto focused on the honeybee. However, in view of the ever-increasing importance of the other Apoidea in plant pollination, methods of keeping and using of bees living in the wild should be included in the curricula of faculties of veterinary science, horticulture, and other departments closely connected with the natural environment. The biggest advantages resulting from the pollination of plants by bees are increased yields of fruit and seeds, and their improved quality. Moreover, species of bees living in the wild pollinate flowers that are not readily available for the honeybee. They also tolerate limited space, which is of great importance for the cultivation of plants in tunnels or in net isolators used for plant-raising. The paper discusses bee species which are especially suitable for plant pollination. Such species have long lingulae and frequently work flowers for many hours a day, even in less favourable weather conditions. Such characteristics may be found in bumblebees and solitary bees from the Anthophoridae and Magachilidae families. The methods for their management discussed in this study make it possible to use these bees for the pollination of crop plants. Bumblebees may be used successfully to pollinate tomatoes, peppers and other vegetables grownin glasshouses. Solitary bees are used as pollinators in the cultivation of orchard plants, in seed cultures of vegetables, and in the field cultivation of rape, mustard, lucernę and red clover. The list of bee species living in the wild, the pollination suitability of which is being tested, remains open. This paper discusses only management methods for those species which have been found to be valuable in practice and have become a necessary element in crop cultivation.

Polish. kształcenie, pszczoły dziko żyjące, chów, wykorzystanie

English. education, wild bees, rearing, utilization

0

65-76

405