PL: Wpływ naturalnych i syntetycznych strigolaktonów na ukorzenianie i wzrost sadzonek petunii | EN: The influence of natural and synthetic strigolactones on rooting and growth of petunia cuttings

abstractPL: Rozmnażanie roślin i optymalizacja tego procesu jest tematem często poruszanym w świecie nauki. Jednym ze sposobów przyśpieszenia rozwoju roślin jest stosowanie regulatorów wzrostu, na przykład hormonów roślin. Celem pracy jest zbadanie wpływu strigolaktonów, zarówno naturalnych jak i syntetycznych, na procesy ukorzeniania i wzrostu sadzonki petunii ogrodowej (Petunia × atkinsiana). W badaniach wykorzystano trzy strigolaktony: naturalny deoxystrigol oraz syntetyczne GR24 i Nijmegen. Doświadczenie przeprowadzono na sadzonkach petunii, które traktowano różnymi stężeniami regulatorów wzrostu przez określony czas, a następnie obserwowano ich wpływ na długość pędów, liczbę pędów bocznych, długość i masę systemu korzeniowego. Wyniki badań wykazały, że deoxystrigol w stężeniu 0,2 µmol był najskuteczniejszy w promowaniu ukorzeniania sadzonek, osiągając niemal 100% skuteczność. GR24 w stężeniu 1 µmol pozytywnie wpłynął na długość pędów bocznych i pędu głównego oraz masę części nadziemnej, natomiast Nijmegen okazał się najbardziej efektywny w stymulacji rozgałęziania sadzonek. Warto jednak zaznaczyć, że strigolaktony, szczególnie w wyższych stężeniach, mogą mieć działanie hamujące na ukorzenianie roślin. Przeprowadzone badania sugerują, że odpowiedni dobór rodzaju i stężenia strigolaktonów, w zależności od oczekiwanego efektu, może być kluczowy dla optymalizacji procesów rozmnażania roślin. Wyniki te mają potencjalne zastosowanie w praktyce ogrodniczej, szczególnie w kontekście produkcji roślin ozdobnych.

abstractEN: Plant propagation and the optimization of this process are topics frequently discussed in the scientific world. One of the methods to accelerate plant development is the use of growth regulators, such as plant hormones. The aim of this study was to examine the effects of strigolactones, both natural and synthetic, on the rooting and growth processes of petunia hybrida (Petunia × atkinsiana) cuttings. The research involved the use of three types of strigolactones: natural deoxystrigol, and synthetic GR24 and Nijmegen. The study includes a theoretical part, methodology, results, and discussion along with conclusions. The experiment was conducted on petunia cuttings, which were treated with different concentrations of growth regulators for a specified time, and then their effects on stem length, number of lateral shoots, root system length and mass, and flower size were observed. The results showed that deoxystrigol at a concentration of 0,2 µmol/dm-3 was the most effective in promoting rooting of the cuttings, achieving nearly 100% efficiency. GR24 at a concentration of 1 µmol positively influenced stem length and the mass of the aerial parts, while Nijmegen was the most effective in stimulating lateral shoot branching. It is worth noting, that strigolactones, especially at higher concentrations, may have an inhibitory effect on plant rooting. The conducted research suggests that the appropriate selection of the type and concentration of strigolactones, depending on the desired effect, may be crucial for optimizing plant propagation processes. These findings have potential applications in horticultural practices, particularly in the context of ornamental plant production.

status: finished