Bu çalışma, yetiştirme ortamına kompost ve gübre ilavesinin gerbera (Gerbera jamesonii Bolus ex Hooker f.) bitkisinin büyüme ve çiçeklenmesine etkilerini belirmemek amacıyla 2021-2022 yıllarında yürütülmüştür. Yetiştirme ortamına farklı oranlarda kompost (%0- %20 ve %40) ve farklı EC seviyelerine sahip (EC 750 µS/cm – EC 1100 µS/cm ve EC 1450 µS/cm) gübreleme uygulamaları yapılmıştır. Kompost oranlarının bitki gelişimine etkisi incelendiğinde, çiçek sap uzunluğu, çiçek sap kalınlığı, çiçek çapı, dal ağırlığı, SPAD değeri, vazo ömrü, kök uzunluğu, kök yaş ağırlığı, kök kuru ağırlığı ve verim parametrelerinde kompost uygulaması yapılmayan (%0) ortamlarda en iyi sonuçlar elde edilmiştir. Farklı gübreleme düzeylerinin etkisine bakıldığında ise, EC 1100 µS/cm gübreleme seviyesinde, çiçek sap uzunluğu, çiçek çapı, dal ağırlığı, vazo ömrü, kök uzunluğu, kök kuru ağırlığı ve verim parametrelerinde en iyi sonuçlar saptanmıştır. Farklı oranlarda kompost ve gübreleme uygulamalarının kombine edilmesi sonucunda ise, çiçek sap uzunluğu, çiçek sap kalınlığı, çiçek çapı, dal ağırlığı ve vazo ömrü parametrelerinde %0 kompost uygulaması ve EC düzeyinin 750 µS/cm olduğu yetiştirme ortamlarında diğer uygulamalara kıyasla olumlu etki yaptığı görülmüştür. Bitki boyunda %40 kompost uygulaması ve EC düzeyinin 1100 µS/cm, SPAD değerinde ve kök uzunluğunda %0 kompost uygulaması ve EC düzeyinin 1100 µS/cm, kök yaş ağırlığında ise %0 kompost uygulaması ve EC düzeyinin 1450 µS/cm olduğu yetiştirme ortamlarında en iyi sonuçlar elde edilmiştir. İki yıllık veriler kıyaslandığında ise gerbera bitkisinin gelişim özelliği ve uygulamaların da etkisiyle ikinci yılda ve büyüme ve çiçeklenmenin daha iyi olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak, gerberada kompost oranının artışı genel itibariyle bitki gelişimini kısıtladığı tespit edilmiştir Gübreleme uygulamalarında ise 1100 µS/cm EC düzeyinin bitki gelişimiaçısından diğer uygulamalara kıyasla daha olumlu etki yaptığı görülmüştür.

In this study, it was aimed to determine the effects of organic and inorganic fertilizer applications at different rates on the yield and development of maize plant. The research was carried out in three replications in greenhouse conditions, according to the randomized plot design, in plastic pots with a capacity of three kg. Applications in research; control, conventional fertilization, gypsum (1% and 2% w/w), anhydrite (1% and 2% w/w), calcite (1% and 2% w/w), perlite (1% and 2% w/w), vermicompost (5% and 10% w/w) and animal manure (5% and 10% w/w). Maize was used as the test plant. Maize plant was harvested approximately 60 days after planting and analysis of dry matter production and nitrogen, phosphorus, potassium, calcium, magnesium, iron, zinc, manganese and copper were made. According to the results of the research, the highest dry matter production was determined at 15.4 g pot-1 and 10% of the vermicompost application. This application was followed by conventional fertilizer application (13.64 g pot-1). In addition, vermicompost application in general had higher values in macro and micro element concentrations of maize plant.

Bu çalışma, Tokat/Erbaa ve Tokat/Kazova lokasyonlarında tarla koşullarında 2017 yılında topraktan artan dozlarda (0, 3, 6 ve 9 kg da-1) MgSO4 uygulamalarının Xanthi 81 tütün çeşidinin yaprak verimi, kalitesi ile yaprağın bazı kimyasal (Mg, S, N, K, P, nikotin, şeker, klorogenik ve rutin konsantrasyonu) içeriklerine etkisi araştırılmıştır. Araştırma tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak kurulmuş olup, hasat olgunluğuna gelen yapraklar üç elde hasat edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, artan dozlarda MgSO4 uygulaması ile Erbaa ve Kazova lokasyonlarında yetiştirilen tütün çeşidinin yaprak veriminde artışlar meydana gelmiştir. Yaprak veriminde ortaya çıkan artış en fazla MgSO4’ın 6 kg da-1 dozunda görülmüş ve bu artış Erbaa lokasyonunda %22, Kazova lokasyonunda ise %6,4 düzeyinde olmuştur. Artan MgSO4 uygulamaları ile yaprak Mg ve S konsantrasyonlarında istatiksel olarak önemli artışlara neden olduğu, en fazla artışın yaprak veriminde olduğu gibi MgSO4’ın 6 kg da-1 dozunda olduğu görülmüştür. Tütün için çok önemli bir alkaloid bileşeni olan nikotin konsantrasyonu MgSO4 uygulaması ile her iki lokasyonda da azalmıştır. Sonuçlar, artan dozlarda MgSO4 uygulamalarının tütün yaprağının veriminde artışa neden olduğu, yaprak Mg ve S konsantrasyonlarında artışa, nikotin konsantrasyonlarında ise azalmaya neden olduğu ortaya çıkmıştır.

In this study, the effect of different phosphorus doses application on the yield and nutrient uptake of sugar beet plant was investigated under field condition. The study was carried out in Sivas province in 3 replications according to the randomized plot design and Valentina was used as the sugar beet variety. Phosphorus doses were; 0 kg P da-1, 15 kg P da-1, 30 kg P da-1 and applied as triple super phosphate (TSP). Leaf samples were taken approximately 80 days after the planting of sugar beet plant, nitrogen (N), phosphorus (P), potassium (K), calcium (Ca), magnesium (Mg), iron (Fe), zinc (Zn), manganese (Mn), copper (Cu) concentrations and yield were determined at harvest. Research results indicated that the yield increased depending on the increasing phosphorus doses and the highest yield was obtained at 30 kg P da-1 dose with 8151.0 kg da-1. In addition, the highest nitrogen, phosphorus and potassium concentrations were found at 30 kg P da-1 dose (4.77% N, 0.74% P and 2.39% K, respectively). However, the research found that calcium and magnesium concentrations decreased with increasing phosphorus doses. While only iron concentration among microelements increased with phosphorus applications, zinc, manganese and copper concentrations decreased due to increasing phosphorus doses.

Araştırma, Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma ve Uygulama Çiftliğinde bulunan Rio Red altıntop ağaçları kullanılarak 2011 ve 2012 yıllarında yürütülmüştür. Çalışmada, deneme bahçesindeki mevcut sulama proğramının değerlendirilmesi ile ağaçlara farklı düzeylerde uygulanan sulama suyu miktarının, verim ile meyve kalite özellikleri (pomoloji) üzerine etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Denemede damla sulama sistemi ile 3 farklı miktarda sulama suyu uygulanmıştır (I100); (I70); (I50). Her iki yıl dikkate alındığında sulama suyu miktarları, 332,48 mm (I100) ile 128,69 mm (I50) arasında değişmiştir. Gerçek bitki su tüketimleri ise su bütçesi yöntemine göre 935,6 mm (I100) ile 729,9 mm (I50) arasında gerçekleşmiştir. Denemenin birinci yılında, sulama konularına ilişkin verimler, ağaç başına, 306 (I70) ile 330 (I50) kg, ikinci yıl ise ağaç başına ortalama verim değerlerinin sulama konularına göre, 59,6 kg (I100) ile 108,5 kg (I50) arasında değişmiştir. Toplam su kullanma randımanları, 2011 yılında, WUEET 5,18 kg m-3ile 6,34 kg m-3, 2012 yılında ise; 0,52 kg m-3ile 1,74 kg m-3arasında elde edilmiştir. Sulama suyu kullanma randımanları, 2011 yılında, WUEI 15,85 kg m-3ile 30,69 kg m-3, 2012 yılında ise; 2,17 kg m-3ile 14,27 kg m-3değerleriarasında değişmiştir. Denemenin birinci yılında ortalama suda çözünen kuru madde miktarları, %10,22 (I100) ile %12,91 (I50) arasında; ikinci yılında ise %12,41 (I100) ile %13,47 (I50) arasında değişmiştir. Bu çalışma kapsamında sulama konularının meyve verimine etkilerinin istatistiksel olarak önemli olmamasından dolayı çifçilere su tasarrufu sağlamak amacıyla yöre için su kısıntısı önerilebilir.

Husbandry has a special importance for people who live in rural areas in terms of agricultural income and profitability due to some contributions such as; providing cash flow throughout the year, product processing, balanced usage of labour force, and risk diversification. According to FAO data of 2017, Turkey’s ratio in the world’s total cattle existence was 0.99%, and it had a 2.78% ratio in total milk production. According to TSI data between 2004 and 2018; the number of total cattle reached 17.042.506 with a ratio increase of 4.62%, and the annual milk production amount reached 20.036.877 tons with a ratio increase of 7.23%. Within the period of time that is mentioned above, the contribution ratio of culture breed cattle in milk production reached 61.39% from 33.63%. However, in terms of milk cow productivity, Turkey is the 57th in the world. The cities of Konya, İzmir, Erzurum, Balıkesir, and Diyarbakır provide 21.74% of Turkey’s total milk cow existence, and 22.77% of the milk production total. In terms of agricultural subsidies which are provided by Ministry of Agriculture and Forestry, husbandry took a share of 25.79% from the 14.5 billion TL total agricultural subsidies in 2018. According to the research results, directly or indirectly, husbandry contributes to decreasing development level differences between regions, and it helps to improve enterprises’ income levels in rural areas.

Bu çalışma, farklı mikoriza türleri aşılaması ile birlikte farklı dozlarda kompost ve fosfat kayacı uygulamalarının sorgum bitkisinin gelişimi ve besin elementleri alımına olan etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Denemede kompost dozları 0, 20, 40 g kompost/kg toprak, fosfat kayacı dozları 0, 2, 4 g fosfat kayacı/kg toprak olarak uygulanmış, mikoriza türleri olarak; Funnelformis mosseae, F. caledonius, Claroideoglomus etunicatum, Rhizophagus clarus, doğal ve kokteyl (karışım) kullanılmıştır. Hasat sonunda kök ve kök üstü aksam kuru madde üretimleri, fosfor (P) ve çinko (Zn) konsantrasyonları ve mikorizal kök infeksiyonu analizleri yapılmıştır. Araştırma bulgularına göre, mikoriza aşılaması sorgum bitkisinin kök ve kök üstü aksam kuru madde üretimine, P, Zn ve kök infeksiyonuna fosfat kayacı ve kompost uygulamalarına göre daha fazla oranda etki etmiştir. En etkili mikoriza türü olarak F. caledonius ön plana çıkmaktadır. Kompost uygulamalarında 20 ve 40 g/kg toprak doz uygulamaları etkin bulunur iken, fosfat kayacında ise yetiştirme süresinin kısalığı nedeniyle fosfat kayacının yeterince çözünemediği kanısına varılmıştır.

This study was conducted in styrofoam trays placed on an aerated nutrient solution in vats in order to determine the effect of different nutrient solutions on rocket plant growth, yield and quality. Seeds of Bengi F1 rocket cultivar were sown into peat as inserting each seed to each hole (17 ccs) of trays with 210 cells (957 plant m-2). Following germination in the germination chamber, seedling trays were moved to a climate controlled greenhouse for adaptation. After emergence, the seedlings were transferred to water culture. The nutrient solution was applied as “full dose” (mg/L: N 150, P 50, K 150, Ca 150, Mg 50, Fe 5.0, Mn 0.50, Zn 0.05, B 0.50, Cu 0.03, Mo 0.02), “half dose” (macro elements reduced by 50%) and “without nutrients” (water). Cultivation was performed in 2 consecutive periods and in each period 3 harvests were done and quality analysis was done on the leaves from the first harvest. Results were given as the mean of two periods. Results showed that plant growth, yield and quality parameters vary depending on the concentration of the nutrient solution. It was observed that as the concentration of nutrient solution decreased, plant growth, biomass, yield values decreased, leaf color and total chlorophyll concentration did not change and while nitrate content decreased, vitamin C content increased. Leaf N, P, K and Fe element contents decreased with half dose, whereas Ca and Mg content did not change. However, there was no statistical difference between full dose and half dose treatments in many measured parameters. When all the data obtained from the study are evaluated together; it is suggested that rocket can be grown in a floating water culture and the dose of macro elements as reduced 50% can be preferred because it reduces the nitrate content, increases the vitamin C content and allows the use of less fertilizers without causing any significant reduction in yield compared with full dose.

The aim of this study was to investigate the effects of solid and liquid vermicompost on yield and nutrient uptake of tomato plant. The study was carried out with three replications according to the experimental pattern of randomized plots in the plastic pots with the capacity of 3 kg under the greenhouse conditions of Plant and Animal Production Department of Cumhuriyet University. In the study, chemical fertilization was applied for comparison with solid and liquid vermicompost. Vermicompost doses were applied as 0%, 10%, 20%, 30% and 40%. In the study, tomato yield and nitrogen (N), phosphorus (P), potassium (K), iron (Fe), zinc (Zn), manganese (Mn), copper (Cu) concentrations were determined. The results have shown that 10% solid vermicompost increased dry matter production of tomato plant with 8,92 g pot-1. This application was followed with 7,04 g pot-1 dry matter production in 20% solid vermicompost application. The highest increase in P (0,27% P) and K (9,01%) concentration of tomato plant was determined in 40% solid vermicompost. However, the highest N concentration was determined with chemical fertilization (4,06%). Generally, it was determined that the solid vermicompost higher effect on the yield and nutrient uptake of tomato plant than liquid vermicompost.

Kurşun (Pb), belirli eşik konsantrasyonları aştığında insanlar, hayvanlar ve bitkiler için tehlikeli olan bir ağır metaldir. Tütün bünyesinde yüksek konsantrasyonlarda kurşun biriktirebilen bir bitkidir. Kurşun alımında tütün genotipleri arasındaki farklılıklar ve bitkilerin kurşuna verdikleri henüz cevap açıkça belirlenmemiştir. Bu çalışmanın amacı, Pb dozlarının (Pb 0; 0,25; 2,5 ve 10 mg kg-1) iki farklı tütün çeşidinin (Xanthi/2A ve Nail) biyomas (kök ve yeşil aksam) üretimi, Pb konsantrasyonu ve mikro besin konsantrasyonları üzerindeki etkilerini belirlemektir. Kontrollü koşullar altında yetiştirilen tütün çeşitlerine artan Pb dozları ile birlikte temel makro (N, P ve K) ve mikro (Fe ve Zn) besin elementleri verilmiştir. İki farklı tütün çeşidinde biomas üretimi (kök ve yeşil aksam kuru madde verimi), yeşil aksam Pb, Zn, Fe, Mn ve Cu konsantrasyonları belirlenmiştir. Artan dozlarda Pb uygulaması ile çeşitlerin kuru madde verimi önemli ölçüde etkilenmiştir. Kök ve yeşil aksamda ortaya çıkan azalmaya karşın, artan dolarda kurşun uygulamaları ile tütün çeşitlerinin yeşil aksam kurşun konsantrasyonlarında istatiksel olarak önemli artışlara neden olduğu ortaya çıkmıştır. Artan dozlarda Pb uygulaması ile tütün çeşitlerinin yeşil aksam Zn, Fe, Mn ve Cu konsantrasyonlarında istatiksel olarak önemli artış ve azalışlara neden olduğu ortaya çıkmıştır. Sonuç olarak en yüksek kurşun dozunda dahi Nail ve Xanthi/2A tütün çeşitlerinin yeşil aksamında 1,0 mg kg-1’ın altında Pb konsantrasyonuna sahip olduğu ortaya çıkmıştır. Buna rağmen kurşun ile kirlenmiş topraklarda yetişen tütün çeşitleri ile yapılan tütün mamulleri insanlar içim risk teşkil etmektedir.