İşgücü kavramı, kişilerin veya tüzel kişiliklerin ekonomik faaliyetleri ile birlikte ortaya çıkmıştır. Bir malın veya hizmetin üretimi karşılıklı iş ilişkisine bağlı olarak yürütülmektedir. Özellikle sanayi devrimi sonucunda ortaya çıkan işçi sınıfı ile birlikte işçilerin ve işverenlerin hak ile yükümlülükleri konusunda hukuki kurallara ihtiyaç duyulmaya başlanmıştır. Temelde sanayi ağırlıklı olan bu hukuki düzenlemeler tarım sektörünü çoğunlukla kapsam dışı bırakmıştır. Tarım işletmelerinin aile işgücüne dayalı bir yapısı olduğu için, dışarıdan mal ve hizmet alımı konusunda iş sözleşmesi düzenlenmesi diğer sektörlere oranla daha azdır. Tarım sektöründe kurumsallaşmanın yaygın olmaması, tarım işçisi sınıfının olmaması, kendi hesabına çalışan aile işletmelerinin yoğun olması, gibi nedenler gelişmekte olan Türkiye gibi ülkelerde tarımsal iş hukukunun sadece iş hukukunun bir yan dalı olarak kalmasına yol açmıştır. Çalışmaya konu olan Kuzey Amerika ülkelerinde, özellikle Amerika ve Kanada’da, tarımsal iş hukuku yasal sistem içerisinde özel bir hukuk dalı olarak yer almaktadır. Amerika ve Kanada federal bir yönetim sistemi ile yönetilmekte olup, her eyaletin genel yasal çerçeve yanında özel düzenlemeleri de bulunmaktadır. Çalışmanın amacı, Kuzey Amerika ülkelerinden Amerika ve Kanada’da tarımsal iş hukuku konusunda gelişmelerle Türkiye’yi karşılaştırmaktır. Bu kapsamda Amerika ve Kanada’da tarımsal ücretler, mevsimlik ve göçmen işçiler, çocuk işçi ile sosyal güvence ve iş sağlığı konularındaki yasal düzenlemeler incelenmiş ve Türkiye’nin mevcut yasal mevzuatı ile birlikte değerlendirilmiştir.

Chronic diseases progress slowly and generally cause symptoms in middle age onward. It is widely known that there is a close link between diets and chronic diseases in human. Foods which have specific target functions and preventive impacts on human health as well as their basic nutritional effects are defined as functional foods. These foods may decrease risk for chronic diseases due to having health preventive impacts on human health. Milk is an useful baverage for during childhood and adolescence because of its macro and micro nutrients. Milk composition is affected by mainly genetic, nutrition, season, lactation stage etc. Therefore, there are some differences in milk components between organic and conventional milk because of especially heredities of herds and nutrition. Seasonal variations in pasture, amount of grains and forages (fresh or conserved) cause changes in milk fatty acid composition of organic and conventional milk. Furthermore, organic production regulations limit the use of starch-based concentrates and supplements; therefore, some nutrients’ concentrations (protein, thiamine, vitamin B1 and B2, I etc) in organic milk may be expected to be lower than those of conventional milk. In this paper, organic and conventional milk components have been reviewed in term of functional milk.

Organik ürünler genellikle tam olgun veya olgunlaşmaya yakın hasat edilirler, bu nedenle kalitelerinin yüksek olmasına karşın raf ömürleri daha kısa ve yola dayanım güçleri daha azdır. Hasat olgunluğu dışında, hasat öncesi bahçede yapılan kültürel uygulamalar organik meyve ve sebzelerin tadını, besin değerini ve raf ömrünü belirler. Ancak elde edilen yüksek kalitenin tüketiciye ulaşıncaya kadar korunması çok önemlidir. Kolay bozulabilir organik bahçe ürünlerinin kalitelerinin korunması hasat sonrası uygulamalara bağlıdır. Meyve, sebze ve çiçeklerin kalitelerinin korunması ve % 40’lara ulaşan hasat sonrası kayıpların önlenmesi için hasat sonrası fizyolojilerinin ve isteklerinin dikkate alınması gereklidir. Canlılığı hasattan sonra devam eden ürünün metabolizmasını yavaşlatma ve ömrünü uzatmada en önemli faktör sıcaklıktır. Hasat edilen ürünün yüksek sıcaklıklardan korunması, hemen soğutulması ve tüketiciye ulaşıncaya kadar soğuk zincirin kırılmaması gerekir. Sıcaklık dışında oransal nemi kontrol etmek, ürünü özenle paketlemek, yaralanmaya yol açmamak hastalık gelişimini de önler. Bu önlemler, hasat sonrası teknolojisinin sınırlı olduğu organik ürünler açısından daha da önemlidir. Sertifikalı organik ürünler için izin verilen hasat sonrası uygulamaların ele alındığı bu bildiride, organik bahçe ürünlerinde kalitenin korunmasında etkili olan faktörler, depolama ve soğutma yöntemleri, temizlik ürünleri ve dezenfektanlar, etilen ve kontrolü ile hasat sonrası çevreyle barışık diğer uygulamalara yer verilmiştir.

Turkey, which is among the major gene centers of the world and has a special place in plant genetic diversity. However, many plant genetic resources, including geophytes, are under genetic erosion because of the environmental and other problems and therefore face with the danger of extinction. Lilium ciliatum is endemic to North East Anatolia. IUCN (International Union for the Conservation of Natural Resources) Red List Category of this species is Endangered (EN). Lilium ciliatum naturally grown in Zigana pass, Bayburt, Trabzon, Bulancak, Giresun and Gümüşhane is endangered and major threats of L. ciliatum are road construction and human disturbance related to ecotourism and recreation. It was reported that Lilium carniolicum naturally grown in Turkey is endangered although it isn’t in the IUCN Red List. Distribution areas of L. carniolicum are Trabzon, Rize, Artvin and it is also endemic to North East Anatolia. These species have high potential for use as ornamental plants with their colorful big flowers. In addition, the bulbs of these species are also used in the cosmetic industry and medicine. These are the main properties that increase the importance of L. ciliatum and L. carniolicum species. Therefore it is very important to protect the habitats of these species, ensure the continuity of their generations. The disappearance of these endemic species from our country means to disappear from the world. This review has been given in order to give some information about the endangered Lilium species of Turkey and conservation actions on these species in Turkey flora and take attention to the issue.

Genetic diversity estimation among different species is an important tool for genetic improvement to maximize the yield, desirable quality, wider adaptation, pest and insect resistance that ultimately boosting traditional plant breeding methods. The most efficient way of diversity estimation is application of molecular markers. In this study, twenty random amplified polymorphic DNA (RAPD) primers were utilized to estimate the genetic diversity between ten sunflower genotypes. Overall 227 bands were amplified by 20 primers with an average of 11.35 bands per primer. RAPD data showed 86.34% polymorophic bands and 13.65% of monomorophic bands. Genetic similarity was ranged from 50.22% to 87.22%. The lowest similarity (50.22%) was observed between FH-352 and FH-359 and the maximum similarity 87.22% was observed between A-23 and G-46. Polymorphic information content (PIC) values were varying from 0.05 to 0.12 with a mean of 0.09. Cluster analysis based on RAPD results displayed two major distinct groups 1 and 2. Group-2 contains FH-352 which was the most diverse genotype, while group-1 consists of few sub groups with all other genotypes. Ample diversity was found in all the genotypes. Present study reveals novel information about sunflower genome which can be used in future studies for sunflower improvement.

The purpose of this study is to compare innovative technology usage levels of dairy farms, supported and non-supported by The Instrument for Pre-accession Assistance-Rural Development (IPARD) program, by scoring their usage level of 10 innovative technologies in their dairy farms. Another purpose of the study is to determine the factors associated with the innovative technology usage levels of dairy farms. The main material of the study is dairy farms supported and not supported by the IPARD program in Konya. Full count sampling method was used when determining the dairy farms supported by IPARD Program and Neyman allocation sampling method was used when determining the dairy farm non-supported by IPARD program. Research data were collected from 50 dairy farms supported by IPARD program and 100 dairy farms non-supported by IPARD program by administering a questionnaire filled during the face-to-face interviews conducted with each individual respondent. As a result of the study, it was determined that the average gross production values and gross profits of dairy farms supported by IPARD program were 4 times higher than those non-supported by IPARD program. While innovative technology usage level of dairy farms non-supported by IPARD program were entirely low level, 90% of dairy farms supported by IPARD program were high level. From the point of view of dairy farm scale, it was determined that innovative technology usage levels were high (69.84%) in dairy farms that had 51 and more milking cows. As a result of chi-square independence test, statistically significant relationship was found between innovative technology usage level of dairy farm and 12 of 13 factors.

Bu çalışmanın amacı, yarı kurak iklim bölgesinde tesis edilen ve farklı kök sistemlerine sahip olan üzümsü meyvelerinin toprak sıkışması üzerine etkilerinin araştırmaktır. Bu amaçla ahududu, böğürtlen ve gojiberi yetiştiriciliği yapılan bahçede toprak sıkışmasını değerlendirmek için hacim ağırlığı, penetrasyon direnci ve kesme direnci ölçümleri yapılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, bahçedeki henüz üç yaşındaki bitkilerin toprakların hacim ağırlığı üzerine bir etkisi bulunmamıştır. Ancak kök sistemleri birbirinden farklı olan bu bitkilerden böğürtlen ve gojiberinin toprakların penetrasyon direncine etkisi aynı iken ahududunun yetiştiği toprağın penetrasyon direnci diğer ikisinden istatiksel bakımdan farklı ve daha düşük bulunmuştur. Her üç bitkinin yetiştiği toprağın kesme direncinin birbirinden istatiksel bakımdan farklı olduğu, yetiştikleri toprakların kesme direnci değerleri bakımından bitkilerin böğürtlen

The aim of this study is to determine the functionality period of pistillate and staminate flower types and the pollen viability and normally developed pollen rates with pollen production in staminate flowers of monoecious pecan nut cultivars in Adana ecological conditions. In the study, 11 pecan nut cultivars named as Coctaw, Comanche, Harris Super, Hastings, Ideal, Mahan, Royal, Shawnee, Texhan, Western and Wichita were used. Flowering periods of evaluated cultivars were determined as homogamous, protandrous, partially protandrous and partially protogynous. The flowering dates occur between 3rd-20th May in 2016 and 30th April-18th May in 2017. The pollen viability rates were found to be quite high in all cultivars, but in 2017 the rates were lower than 2016. The lowest pollen viability rates were obtained from Hastings in 2016 and 2017 (60.0% and 61.6%) respectively and the highest rates were in Shawnee (89.1%) at 2016 and in Mahan (87.7%) at 2017. Normally developed pollen rates were adequate for all cultivars and the rates were differed between 92.30% and 98.42% in 2016, and 90.20% 97.24% in 2017. The differences between cultivars in terms of pollen production were significantly important. The pollen number in one catkin was found between 3.512.382 and 11.097.407 at 2016 and 6.101.233 and 14.958.453 at 2017.

Şanlıurfa ili, ülkesel ve bölgesel mısır üretiminde önemli bir paya sahiptir. Bu çalışma, bölgede ekim alanı giderek artan mısır tarlalarında üretimi kısıtlayan yabancı otlara karşı en uygun mücadele stratejilerinin belirlenebilmesi amacıyla yürütülmüştür. Bu amaçla Şanlıurfa ili mısır tarlalarındaki yabancı ot türlerinin yaygınlık ve yoğunlukları ilk kez belirlenmiştir. Çalışma kapsamında, 2015 yılında ildeki 61 mısır tarlası incelenmiştir. Çalışma sonucunda tarlalardaki en yaygın ve yoğun türler; Portulaca oleracea L. (semizotu), Echinochloa crus-galli (L.) P.B. (darıcan), Solanum nigrum L. (it üzümü), Xanthium strumarium L. (domuz pıtrağı), Sorghum halepense (L.) Pers. (kanyaş), Physalis philadelphica Lam. (fener otu), Echinochloa colonum (L.) Link (benekli darıcan) ve Digitaria sanguinalis (L.) Scop. (çatal otu) olarak belirlenmiştir. Ayrıca, bu çalışma ile Şanlıurfa ili mısır üretim alanlarında ilk kez Cucumis melo subsp. agrestis (yabani kavun) belirlenmiştir. Sonuç olarak mısır tarlalarında yabancı ot populasyonunun izlenmesi, herbisitlerin etki mekanizmasına göre dönüşümlü olarak uygulanması ve herbisitlere alternatif yöntemler ile ilgili araştırmalar yapılması önerilmektedir.

Bu çalışmanın amacı, Osmaniye ilinde bulunan tahıl depolarının mevcut durumu ve yapısal özelliklerini belirlemek, karşılaşılan sorunlara çözüm önerileri sunmaktır. İlde 2015 yılı kayıtlarına göre 225 adet tahıl deposu bulunmaktadır. Anket yapılacak işletme sayısı Oransal Örnekleme Yöntemi ile 142 adet olarak hesaplanmıştır. Anketler bu işletmelerde 2016 yılında yapılmış ve değerlendirilmiştir. Osmaniye ilinde tahıl depolarının %99,3’ü özel teşebbüslere, %0,7’si ise devlet kuruluşlarına aittir. Bunların %89,4’ü kâgir, %10,6’sı ise çeliktir. Sadece çelik depolar projelidir. Depolama süresi depoların %42,2’sinde 2-4 ay, %46,6’sında 5-8 ay, %11,2’sinde ise 9 ay ve daha fazladır. Depoların %50’sinde doğal, %10,6’sında mekanik havalandırma, %39,4’ünde ise havalandırma bulunmamaktadır. Duvarlarda ve çatıda yalıtım malzemesi yoktur. Çatı şekli depoların %38’inde beşik, %51,4’ünde düz tavan, %10,6’sında ise koniktir. Tahıl depolarının tamamında jeneratör bulunmamaktadır. Kâgir depoların duvarlarında çatlaklar ve nemden dolayı kabarmalar, küflenmeler gözlenmiştir. Havalandırma pencerelerinin boyutlarının yetersiz hatta bazı depolarda havalandırma pencerelerinin olmadığı tespit edilmiştir. Nem ölçüm aleti, depoların sadece %30,3’ünde, sıcaklık ölçüm aleti ise %14,1’inde bulunmaktadır. Elde edilen sonuçlardan Osmaniye ilinde yeterli depo bulunmadığı belirlenmiştir. Çelik siloların kurulumunun kolay ve depolama kapasitesinin yüksek olması, kısa zamanda inşa edilmesi, zaman ve iş gücünden tasarruf sağlaması nedeniyle Osmaniye ilinde kurulması önerilmektedir.