Pamuk üreticileri ile yapılan anket çalışması Aydın’ın Koçarlı ilçesinde 2023 yılında 50 çiftçi ile birebir görüşülerek yürütülmüştür. Anket toplam 34 sorudan oluşmakta olup 17’si yabancı otlar ve bitki koruma sorunları ile ilgilidir. Çalışmada elde edilen bulgulara göre; üreticilerin tamamı erkektir ve %32’si ilk okul mezunudur. Çalışmada pamukta bitki koruma sorunları ile ilgili verilere bakıldığında; yabancı ot olarak en çok Kanyaş (Sorgum halepense) (%41) ve Köpek üzümü- Solanum nigrum en az ise Yapışkan otu- Setaria verticillata (%4) ile süpürge otu-Descurainia sophia (%2)’nun sorun olduğu görülmüştür. Çiftçiler zararlı olarak iki noktalı kırmızıörümcek (Tetranchus urticae) (%38) ve afit (%28)’in en yoğun olarak görüldüğünü ve problem olduklarını belirtmişlerdir. Çalışma sonunda çiftçilerin bitki koruma sorunları hakkında yeterince bilgi sahibi olmadıkları, bu konularla ilgili gerekli yerlere danışmadıkları, pestisit kullanımı ve uygulama sırasında veya sonrasında da gerekli tedbirleri almadıkları belirlenmiştir.

This study was carried out in order to reveal the situation of aquarium sales enterprises in Elazig and to determine their problems. In the study, a total of 14 enterprises (aquarist) were asked questions by the survey method. It has been determined that a significant part of the existing enterprises is located in the center of Elazig (93%), all of them continue to operate as tenants and their operating periods are over 5 years. It has been noted that 86% of the personnel working in the enterprises are male and 14% are female. It was determined that the most sold fish species in the research area were 2 fish species belonging to 2 families. It has been observed that one of the important problems in aquarium businesses is fish diseases. It has been determined that 93% of the fish sales of the Covid-19 pandemic period were negatively affected and 7% were positively affected.

Probiyotik gıdalar, sindirim sisteminin çalışmasına yardımcı olan canlı mikroorganizmaları içeren gıdalardır. Bu gıdaların tüketimi sağlığın korunmasına ve bağışıklık sisteminin güçlenmesine olumlu katkı sağlamaktadır. Yapılan bu çalışma, probiyotik ürünlerin tüketim durumu ile tüketicilerin probiyotik ürünler hakkındaki bilgi düzeyini saptamak amacıyla yapılmıştır. Araştırma sonucunda ankete katılan bireylerin %51,7’si bayanlardan, %48,3’ü erkeklerden oluşurken yaşları 18 ile 65 arasında tespit edilmiştir. Probiyotik ürünler hakkında bilgiye erkekler %31,4 oranında sahip iken bayanlar %61,1 oranında sahip olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca öğrenim seviyelerinin ve ekonomik durumların artışına bağlı olarak probiyotik ürünler hakkında bilgi seviyesinin anlamlı derecede arttığı görülmüştür. Probiyotik ürünleri tüketenlerin oranı %26,0 iken tüketenlerden fayda gördüğünü düşünen bireyler %79,1 olarak belirlenmiştir. Ek olarak probiyotik ürünleri tüketenlerin %77,3’ü bu ürünlerin doğal olduğunu düşünmektedir. Sonuç olarak probiyotik ürünlerin sağlığımıza olumlu katkısı olmasına rağmen tüketimi ve hakkındaki bilgi yeterli seviyede değildir. Kişilerin öğrenim seviyesi ve ekonomik refahı yükseldikçe probiyotik ürün tüketimi ve bilgi düzeyi artmaktadır. Bu nedenle buna benzer toplumun bilgisini ölçmeye dönük çalışmaların periyodik olarak yapılması önerilmektedir.

Bu çalışmanın amacı, 2016 yılında Adıyaman ilindeki badem üreticilerinin zirai mücadele uygulamalarında karşılaştığı sorunları belirlemektir. Bu amaçla, basit tesadüfi örnekleme yöntemine göre Kahta, Besni, Gölbaşı ve Merkez ilçelerinde, her ilçede tesadüfi olarak seçilen 6 köy olmak üzere toplam 24 köyde, 96 üreticiden anket yöntemi ile bilgiler temin edilmiş ve sonuçlar yüzde oran olarak değerlendirilmiştir. Badem üreticilerinin, eğitim seviyesinin yüksek, pek çoğunun tarım dışı gelire sahip olduğu ve gelir miktarının açlık sınırı seviyesinin üzerinde olduğu saptanmıştır. Badem üreticileri pestisit seçimi ve pestisit dozunu belirlemede ilaç bayilerinden ve Tarım İl Müdürlüğünden tavsiye almakta, marka ve etkili maddenin pestisit seçiminde önemli faktörler olduğu, aynı hastalık ve zararlıya karşı sürekli aynı pestisiti kullanmadıkları, hastalık ve zararlıyı görmeden ilaçlama yaptıkları, ilaçlamada önerilen dozu uyguladıkları, kullandıkları pestisitlerin üründe kalıntı bıraktığı, ilaçlama ile hasat arasındaki bekleme süresine dikkat ettikleri, ilaçlama sırasında koruyucu elbise ve maske kullandıkları, boş pestisit kutularını tarla veya yol kenarına atmadıkları, ilaçlama aletini temizledikleri, ancak ilaçlama aletini kalibrasyon yapmadan kullandıkları, pestisitleri karışım halinde uyguladıkları, kimyasal mücadele dışında kültürel mücadeleyi tercih ettikleri ve biyopestisit kavramını bilmedikleri belirlenmiştir.

The commercial production of cultivated-mushroom, which has a forty years of past in Turkey, was started after 1980s. Until the recent decade, most of the total amount of production in Turkey was performed by family members while the cultivation of the product has gained an upward trend since the beginning of 2000s, though the amount and development rate were not enough. During that time, a number of large (>2000 m2) and medium (500-2000 m2) scale mushroom production facilities were established and Turkey has gained an important place in mushroom production in the world. In this study, we aimed to reveal the common production methods of ten medium and large scale mushroom companies whose daily production capacities are above 1 ton in six regions. In this respect, all companies have been visited and communicated directly with company representatives and a survey comprising 65 questions about company, production facility, compost and casing soil, production systems, diseases and pests and packaging was made. The findings have suggested us that such companies have mostly a history of 15 years of time and have a land size of 10-50 thousand m2, while their mushroom production areas vary between in size and that they make use of technology in production and automation in their plants and they have quality management systems (ITU, ISO 9001, ISO 22000 and Global Gap ) and they employ generally qualified and experienced technicians or agriculture engineers and also that 40% of them receive consultancy and also that they use their own productions or standard ready mycelium planted compost and that they use domestic peat as casing material and that they package the mushrooms with their brands and sell to markets mostly and lastly that they conduct pre-sale quality sorting and grading. It was also seen that there is lack of food engineers employed and most of the companies do not receive consultancy, and that the waste compost is not evaluated correctly and that the covering material is not in the required standards and that there are even companies not doing any water analysis and that coal for heating and chemicals for disinfection are used and that diseases and pests are inevitable and last that they lack in processing different products.

This study aimed to investigate the fish consumption in Giresun by survey method. Fish meat was compared with other meat types according to education, level of income, consumption rate and quantity. In research carried out according to the random sampling method. Questions were asked face to face a total of 433 persons. A total 428 participants (98.9%) stated that they consumed fish. However, the most consumed meat type is chicken, second is fish. A total 91% participant preferred marine fish. The most consumed fish species is anchovy with 34%. Fish consumption per person in Giresun is above Turkey’s average with 12.34 kg/year.

Bu çalışma tüketicilerin ızgara eti tüketim tercihlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın materyalini 406 kişiden yüz yüze anket yöntemi ile toplanan veriler oluşturmuştur. Araştırmada ankete dahil olan tüketicilerin tamamının et tükettiği belirlenmiştir. Değişkenlerin ortalama ve korelasyon değerlerine bakıldığında az pişmiş et değişkeninin ortalaması 1,863 ile katılımcıların nadiren tercih ettiğini göstermektedir. Diğer ortalama ve korelasyon değerleri incelendiğinde orta pişmiş et değişkeni 3,149; çok pişmiş et değişkeni 2,887; lezzet değişkeni ise 2,674 ortalama değerine sahip olması bu şekildeki etleri katılımcıların zaman zaman tercih ettiğini göstermiştir. Katılımcıların cinsiyeti ve ızgara eti tüketim tercihleri incelendiğinde orta pişmiş değişkeninde katılımcı cinsiyetinde anlamlı bir fark gözlenmezken (P>0,05); az pişmiş, çok pişmiş ve lezzet değişkenleri ile cinsiyet grupları arasında anlamlı bir fark (P<0,05) olduğu gözlenmiştir. Katılımcıların eğitim durumları ile ızgara eti tüketim tercihleri arasında yapılan analiz sonucunda ise üç farklı eğitim durumunda da anlamlı bir fark (P<0,05) olduğu görülmüştür. Izgara eti tüketim tercihi ölçeğinin açıklayıcı, doğrulayıcı faktör ve güvenilirlik analiz sonuçlarının kabul edilebilir düzeyde olduğu belirlenmiştir. Hipotez test sonuçları incelendiğinde ise cinsiyet ve yaş hipotezleri kısmen kabul edilirken, eğitim hipotezleri tamamen kabul edilmiştir.

Kırsalda hüküm süren ataerkil değerler, kadınların gereksinmelerinin karşılanmasına yönelik eşitsizlikler, kadının emeğinin değersizleştirilmesine neden olmaktadır. Toplumsal cinsiyet rolleri, coğrafi konuma, toplumların kültürel, sosyal ve ekonomik yapısına, sınıfa, zamana, etnik yapıya göre biçimlenir ve buna uygun çeşitli mekanizmalar da üretir. Güneydoğu Anadolu Bölgesinde de geleneksel cinsiyet rollerinin hüküm sürdüğü varsayımından hareketle araştırmada, Şanlıurfa kırsalında tarımda çalışan kadınların toplumsal cinsiyet algılarını ortaya koymak amaçlanmıştır. Araştırma sahasında kadın deneklerle yüz yüze yapılan anket görüşmeleri, kırsalda kadınların yaşam şartlarını görebilmek amacıyla özellikle kadınların çalışma ve yaşam alanlarında gerçekleştirilmiştir. Şanlıurfa’nın beş ilçesinin kırsalında yaşayıp tarımda çalışan toplam 237 kadınla yüz yüze anket çalışması yapılarak araştırma toplanmıştır. Çalışmada, ev işleri sorumluluğunun tamamını kabullenen kadınların çoğunlukta olduğu saptanmıştır. Ücretlerin düşük olması, sosyal güvenliğin olmayışı ve çalışma koşullarının güçlüğü sebebiyle kadınların büyük bir bölümü tarımda çalışmaktan memnun değildir. Hem bitkisel hem hayvansal üretimde yoğun çalışan kadınların tarımsal bilgi kaynaklarına erişimi yok denecek kadar azdır. Tarım ve Orman Bakanlığı, diğer ilgili bakanlık ve kurumlar, sivil toplum kuruluşları ve yerel yönetimler tarafından kırsal alana kadın odaklı hizmetlerin sayısı artırılmalı ve eşgüdümle hizmetler sunulmalıdır. Böylece kırsal alanda toplumsal değişmenin önü açılmış olabilir.

In this study, an investigation of the preference and perception of the different broiler housing and feeding systems among staff and students of Eskisehir Osmangazi University, Turkey was undertaken. A structured questionnaire was administered with a face-to-face to 790 randomly selected respondents [257 academic staff (academicians), 166 non-academic staff (worker with a secondary school national graduate diploma) and 367 undergraduate students (students)]. Most respondents preferred chicken (63.3%) and beef (32.0%) meats to fish meat (4.7%). The number of academicians preferred broiler meat (16.8%) was lower than those of students (52.6%) and workers (30.6%). There were significant differences among respondents in terms of preference and perception of different production sources of chicken meat. The proportion of academicians who preferred conventional broiler meat (68.2%) was higher than students (25.4%) and workers (6.4%). The impact of mediatic information (disinformation) about broiler meat relating to ingredients and/or feed additives used in broiler nutrition was higher on academics and students compared to workers. The results of the study indicated that as the level of education increases, the negative perception increased due to false media reports about chicken meat production and subsequently, the preference for chicken meat decreased.

In this study, it is aimed to reveal the place and importance of fish in nutrition by determining the fish consumption habits of Adiyaman University Kahta Vocational School students. The data were obtained from the questionnaire made with total 240 students in February 2020. The data were analyzed and interpreted by using rate and percentage methods as descriptive statistics. A total of 15 questions were asked to the students who participated in the research. In this study, it was determined that 70.42% of total students consume fish; the frequency of fish consumption was also determined as 34.34% once a month and 14.45% once a week. In the study, it was determined that the fish are preferred as the fried or grilled by students. In addition, it has been seen in the study that 84.05% of the students find that consuming fish is important for health, 36.54% of them do not have knowledge about the freshness criteria that should be considered while purchasing fish, 73.53% of them can easily reach fish and 94.41% of them do not consume water products other than fish. At the end of the study, it is concluded that the fish consumption rate and the frequency of consumption are not at the desired levels.