Çalışmada, Japon bıldırcınlarının (Coturnix coturnix Japonica) yemlerine farklı oranlarda kekik yağı ilavesinin yumurta kalite parametreleri üzerindeki etkileri incelenmiştir. Çalışma, 6 haftalık yaşta 72 dişi Japon bıldırcını üzerinde gerçekleştirilmiştir ve bıldırcınlar kontrol, düşük kekik yağı (150 mg/kg) ve yüksek kekik yağı (300 mg/kg) gruplarına ayrılmıştır. Rasyona farklı oranlarda kekik yağı eklenmesinin bazı yumurta dış ve iç kalite parametreleri üzerine etkileri istatiksel olarak incelenmiştir. Yapılan tek yönlü varyans analizi (ANOVA) sonucundayumurta kabuk oranı, şekil indeksi ve sarı rengi gibi parametrelerin gruplar arasında istatiksel olarak anlamlı farklılıklar gösterdiği belirlenmiştir (P<0,05). Çalışmada elde edilen veriler, ANOVA sonrasında, Diskriminant analizi ile de incelenmiş ve grupların yumurta kalite parametreleri bakımından gruplanmaları belirlenmiştir. Diskriminant analizi sonucunda iki fonksiyon tanımlanmıştır. İlk fonksiyonda, düşük kekik grubunun diğer gruplardan belirgin bir şekilde ayrıldığı; özellikle kabuk ağırlığı ve pH bakımından farklılık olduğu belirlenmiştir. İkinci fonksiyonda ise kontrol ve yüksek kekik grupları arasında önemli ayrım tespit edilmiştir. Her iki fonksiyonda da ANOVA sonuçlarına benzer şekilde yumurta sarı rengi bakımından gruplar arasında farklılık gözlenmiştir. Sonuçlar, kekik yağının 150 mg/kg dozunda yem katkı maddesi olarak kullanılmasının yumurta kalitesini olumlu yönde etkileyebileceğini, ancak bıldırcın rasyonuna 300 mg/kg kekik yağı ilavesinin olumsuz sonuçlar doğurabileceğini göstermektedir.

Bu çalışmanın amacı yumurtlayan bıldırcın karma yemlerine katkı maddesi olarak kapya biberi (Capsicum Annum cv. Kapija) tozu ilavesinin performans ve yumurta kalitesine etkisini incelemektir. Çalışma, 18 haftalık yaştaki toplam 54 adet dişi bıldırcın ile 6 tekerrürden oluşan 3 muamele grubunda yürütülmüş olup her tekerrüre 3 adet bıldırcın yerleştirilmiştir. Muameleler bazal rasyona 0, 5 veya 10 g/kg seviyelerinde kapya biber tozu ilavesiyle oluşturulmuştur. Bıldırcınlar muamele rasyonları ile 8 hafta boyunca serbest olarak yemlenmişlerdir. Canlı ağırlık, yumurta verimi, yemden yararlanma oranı, sarı indeksi, ak indeksi ve Haugh birimi karma yeme kapya biberi tozu ilavesinden etkilenmemiştir. Karma yeme kapya biber tozu ilavesi ile yumurta ağırlığı ve kitlesi ile yem tüketimi ve yumurta sarısı a* değeri artmış, ancak yumurta kabuk oranı azalmıştır. Karma yeme 10 g/kg seviyesinde kapya biber ilavesiyle kabuk kalınlığı ile yumurta sarısı L* ve b* değeri azalmıştır. Bu sonuçlara göre yumurtlayan bıldırcın karma yemlerine kapya biberi tozu ilavesi performansı ve yumurta sarısı a* değerini olumlu etkilerken, kabuk kalitesini olumsuz etkilemiştir.

Bu çalışma brokoli çiçeği tozunun yumurtlayan bıldırcınların rasyonlarında katkı maddesi olarak kullanımının performans ve yumurta kalitesine etkisini incelemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışma 16 haftalık yaşta, toplam 54 adet dişi bıldırcın ile 6 tekerrürden oluşan 3 muamele grubunda yürütülmüş olup her tekerrüre 3 adet bıldırcın yerleştirilmiştir. Muameleler bazal rasyona 0, 5 veya 10 g/kg seviyelerinde brokoli çiçeği tozu ilavesiyle oluşturulmuştur. Bıldırcınlar muamele rasyonları ile 8 hafta boyunca serbest olarak yemlenmişlerdir. Çalışma sonucunda rasyona brokoli tozu ilavesi bıldırcınların canlı ağırlık, yumurta verimi, kabuk ağırlığı, kabuk kalınlığı, yumurta sarı ve ak indeksleri ile Haugh birimi ve yumurta sarısı L* değerini etkilememiştir. Rasyona brokoli tozu ilavesi ile bıldırcınların yem tüketimi azalmıştır. Yumurta kitlesi brokoli tozunun 5 g/kg seviyesi ile düşmüştür. Rasyona 10 g/kg seviyesinde brokoli tozu ilavesi ile yumurta ağırlığı, yumurta sarısı a* ve b* değerleri artmış, yemden yararlanma oranı ise azalmıştır. Bu sonuçlara göre yumurtlayan bıldırcın rasyonlarına 10 g/kg seviyesinde brokoli tozu ilavesi kabuk kalitesini etkilemeksizin performansı ve yumurta sarısı rengini iyileştirmede etkili olmuştur.

Bu araştırma, farklı genotipik damızlık japon bıldırcınlarında yumurta verim özellikleri ve kuluçka özelliklerinin belirlenmesi amacıyla planlanmıştır. Araştırma da biri ticari (T) diğeri ise Çukurova Üniversitesinde yetiştirilen japon bıldırcını (CU) olmak üzere iki genotip kullanılmıştır. Her iki genotipten kuluçka sonunda 500 civciv elde edilmiştir. Elde edilen bıldırcınlar 5 hafta büyütüldükten sonra canlı ağırlığa göre seleksiyon yapılmıştır. Böylece, denemede 2 kontrol (TK, CUK), 2 seleksiyon (TS, CUS) ve 2 melez (TM, CUM) olmak üzere 6 farklı deneme grubu oluşturulmuştur. Her deneme grubundan 72 adet damızlık bıldırcın seçilmiş ve toplam 432 hayvan kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre, damızlıklarda 14 haftalık ortalama yumurta verimi boyunca en yüksek yumurta veriminin %79,13 ile ticari seleksiyon grubunda, en düşük ise %69,38 ile Çukurova Üniversitesi melez grubunda olduğu bulunmuştur. Yumurta ağırlığı açısından 3, 4 ve 5. haftada muamele grupları arasında gözlenen farkların önemli olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, kuluçka özellikleri bakımından ticari kontrol grubunun diğer gruplara kıyasla daha yüksek değerler sağladığı görülmüştür. %5 ve %50 cinsi olgunluk ağırlığının sırasıyla 323,62 g ve 347,50 g ile CUS grubunda görüldüğü ve gruplar arasındaki farklılığın önemli olduğu bulunmuştur. Sonuç olarak, yumurta verimi ve kuluçka özellikleri bakımından ticari grup ve melezlerin üstün olduğu söylenebilir.

This research was carried out to determine the effects of diets containing different levels of threonine on the performance, carcass characteristics, and serum biochemical parameters of growing Japanese quails. In the study, a total of 240 mixed sex quail chicks at the age of one day were randomly allocated to 6 treatment groups with 4 subgroups. Experimental diets were prepared to contain threonine at 0.84 (without L-threonine addition), 1.02 (control), 1.10, 1.20, 1.30 and 1.40% levels, and quails were fed with these treatment diets for six weeks. The threonine level of the diet did not statistically affect the performance and carcass parameters of quails, but the best feed efficiency was obtained at 1.10% threonine level. While serum cholesterol, total protein, albumin, creatinine, calcium and AST levels were not affected by dietary threonine level, serum glucose, triglyceride, globulin, urea, and phosphorus levels were statistically affected. With 1.30% threonine in the diet, serum glucose and triglyceride levels were minimum, while serum globulin level was maximum. Serum phosphorus level considerably increased at 1.40% threonine level compared to the control group. According to these results, it can be said that the addition of 1.10% threonine to diet would be proper for growing quails.

The study aims to investigate the effects of changes in body weight of Japanese quails (Coturnix coturnix japanica) on some external and internal quality characteristics of their eggs and the correlations between them. In the experiment, totally 30 female quails raised in individual cages and 180 eggs obtained from them were utilized. According to the body weight, 30 quails were divided into 5 different groups and body weight averages were 238.0, 216.0, 202.3, 191.3 and 174.0 g for 1st, 2nd, 3rd, 4th and 5th groups, respectively. The examined eggs were individually collected from the quails and evaluated under live weight groups of quails. According to the results, egg weight, shell weight, shell thickness, shell ratio, albumen weight, albumen ratio, yolk weight, yolk diameter, and yolk ratio were significantly affected from body weight. There were found significant positive correlations of live weight with egg weight, albumen weight and yolk weight (respectively, 0.28, 0.24, and 0.25) and significant positive correlations with shape index and shell weight (respectively, 0.17 and 0.15).

This study was conducted to determine the effect of cottonseed meal (CSM) incorporated into laying rations in place of soybean meal (SBM) at different ratios on yield traits. The birds began to lay at 6th week, 180 female and 45 male quails were used in laying period experiment. Birds were fed with rations containing 20% CP and 3000 Kcal/kg ME up to 20-week age (Laying period). CSM as a substitute, five different rations of the protein content (0, 30, 58, 86 and 100%) for SBM to basal diets based on corn-soybean meal were used. The results showed that there were no differences in terms of egg yield traits, cumulative feed consumptions and viabilities during the laying period. The highest dry shell rate and shell thickness were obtained from 5th group and 1st group, respectively. As a result, adding CSM instead of SBM in laying period were no significantly differences in terms of egg production and egg quality in laying period.

Bu çalışma, büyüyen Japon bıldırcını rasyonlarına nane (Mentha piperita L.) esansiyel yağı ilavesinin büyüme performansı, karkas ve bazı serum parametrelerine etkilerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada, günlük yaşta karışık cinsiyette toplam 300 adet Japon bıldırcını (Coturnix coturnix japonica) civcivi 35 gün süreyle, kontrol ve %0,15, 0,30, 0,45 ve 0,60 seviyelerinde nane yağı ilavesiyle oluşturulan rasyonlarla beslenmişlerdir. Çalışma, 5 muamele grubunda, 6 tekerrürlü olarak toplam 30 alt grupta yürütülmüştür. Deneme sonucunda rasyon nane yağı seviyeleri performans parametrelerinden canlı ağırlık, canlı ağırlık artışı, yem tüketimi ve yem değerlendirme katsayısını önemli seviyede etkilememiştir. Farklı seviyelerde nane yağı içeren deneme rasyonlarının serum glukoz, kolesterol, trigliserit, total protein, HDL, LDL, AST ve ALT konsantrasyonlarına etkisi istatistiki olarak önemsiz olmuştur. Karkas ağırlığı, karkas randımanı, karaciğer ve kalp ağırlıkları ile bağırsak uzunluğu bakımından istatistiksel olarak muamele grupları arasında önemli bir fark olmamıştır. Mevcut çalışmanın sonuçlarına göre, büyüyen bıldırcın rasyonlarına farklı seviyelerde nane yağı ilavesinin performansı, karkas, iç organ ağırlıkları ve serum parametrelerinde değişime sebep olmadığı sonucuna varılmıştır.

Bu çalışmada yumurtlayan bıldırcın rasyonlarına ilave edilen portakal kabuğu tozunun performans, yumurta dış ve iç kalitesi ile yumurta antioksidan aktivitesi üzerine etkisinin belirlenmesi amaçlamıştır. Toplam 120 dişi Japon bıldırcını her biri 5 tekerrürlü olan 6 muamele grubuna rastgele dağıtılmıştır. Muamele grupları bazal rasyona 0, 1, 2, 3, 4 ve 5 g/kg seviyesinde portakal kabuğu tozu ilavesi ile oluşturulmuştur. Yumurtlayan bıldırcınların canlı ağırlık, canlı ağırlık değişimi, yumurta verimi, yumurta ağırlığı, yumurta kitlesi, yem tüketimi ve yemden yararlanma gibi performans parametreleri ile yumurta kalite parametreleri rasyona portakal kabuğu ilavesinden etkilenmemiştir Yumurta sarısı DPPH (2,2 difenil-1-pikrilhidrazil) aktivitesi kontrol grubu ile karşılaştırıldığında rasyona portakal kabuğu tozu ilavesi ile linear olarak artmış, ancak yumurta sarısı TBARs (tiyobarbitürik asit reaktif maddeleri) seviyesinde bu etki gözlenmemiştir. Çalışma sonunda portakal tozunun bıldırcınlarda performansı ve yumurta kalitesini etkilemeksizin yumurta sarısı antioksidan aktivitesini iyileştirmek amacıyla rasyonda kullanılabileceği tespit edilmiştir.

The current research was carried out to determine the effect of adding sodium formate at the level of 0, 5, and 10 g/kg to the diets on the performance, egg quality and some serum parameters in layer Japanese quails. In the experiment, a total of 84 female quails at the age of 20 weeks were randomly distributed to 3 treatment groups with 7 replicates. At the end of the experiment, the addition of sodium formate at different levels to the diet did not statistically affect performance and egg quality parameters. Compared with the control group, the supplementation of 10 g/kg sodium formate to the diet considerably decreased the serum glucose concentration, while the serum calcium concentration increased significantly. Furthermore, the administration of sodium formate to diet significantly decreased serum triglyceride and cholesterol concentrations. According to the results obtained from the study, it was determined that the addition of sodium formate to the diet was effective in reducing serum glucose, triglyceride and cholesterol concentrations and increasing serum calcium concentration without affecting the performance and egg quality parameters of laying quails, and this effect was more pronounced at 10 g/kg sodium formate level.