Çalışmanın amacı Denizli kent merkezi ve yakın çevresinde bulunan yeşil alanların yeterliliğinin ve kentin hava kalitesini arttırmaya yönelik sağladığı hizmetlerinin ölçülmesidir. Bu bağlamda çalışma alanı olarak Denizli merkez ilçeleri (Pamukkale ve Merkezefendi) ve kent merkezinde yer alan yeşil alanlar değerlendirme kapsamında ele alınmıştır. Yeşil alanların yeterliliği; alanın erişilebilirliği ve mahallelerin nüfus oranı çerçevesinde irdelenmiştir. Öte yandan yeşil alanların, hava kalitesinin bazı kriterleri üzerinde sağladığı faydalar “i-Tree Canopy” yazılımı aracılığıyla tahmin edilmiştir. Analiz sonuçlarına aktif yeşil alanlardan sadece iki tanesine erişilememektedir. Çalışma alanı sınırları içerisinde bulunan 111 mahalle içerisinde sadece 11 mahallede kişi başına düşen yeşil alan miktarının yeterli sınırın üzerine çıktığı tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra aktif yeşil alanların yıllık yaklaşık 4.717.371 ton karbon monoksit, 28.032.093 ton Azot Dioksit, 276.147.567 ton ozon, 21.727.132 ton Kükürt Dioksit, 12.564.544 ton PM 2,5, 55.519.883 ton PM10 uzaklaştırdığı, 181.805 ton karbondioksit tutulduğu ve 213.603 ton karbondioksit depolandığı tespit edilmiştir. Çalışma ile Denizli kent merkezindeki yeşil alanların sosyal açıdan yeterlilikleri değerlendirilirken, kente olan ekolojik ve ekonomik katkıları da ortaya konulmuştur. Yapılan değerlendirmeler mevcut durumu ortaya koyarken kent planlama çalışmalarına da katkı sağlayacaktır.

Çalışmanın amacı Denizli kent merkezi ve yakın çevresinde bulunan yeşil alanların yeterliliğinin ve kentin hava kalitesini arttırmaya yönelik sağladığı hizmetlerinin ölçülmesidir. Bu bağlamda çalışma alanı olarak Denizli merkez ilçeleri (Pamukkale ve Merkezefendi) ve kent merkezinde yer alan yeşil alanlar değerlendirme kapsamında ele alınmıştır. Yeşil alanların yeterliliği; alanın erişilebilirliği ve mahallelerin nüfus oranı çerçevesinde irdelenmiştir. Öte yandan yeşil alanların, hava kalitesinin bazı kriterleri üzerinde sağladığı faydalar “i-Tree Canopy” yazılımı aracılığıyla tahmin edilmiştir. Analiz sonuçlarına aktif yeşil alanlardan sadece iki tanesine erişilememektedir. Çalışma alanı sınırları içerisinde bulunan 111 mahalle içerisinde sadece 11 mahallede kişi başına düşen yeşil alan miktarının yeterli sınırın üzerine çıktığı tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra aktif yeşil alanların yıllık yaklaşık 4.717.371 ton karbon monoksit, 28.032.093 ton Azot Dioksit, 276.147.567 ton ozon, 21.727.132 ton Kükürt Dioksit, 12.564.544 ton PM 2,5, 55.519.883 ton PM10 uzaklaştırdığı, 181.805 ton karbondioksit tutulduğu ve 213.603 ton karbondioksit depolandığı tespit edilmiştir. Çalışma ile Denizli kent merkezindeki yeşil alanların sosyal açıdan yeterlilikleri değerlendirilirken, kente olan ekolojik ve ekonomik katkıları da ortaya konulmuştur. Yapılan değerlendirmeler mevcut durumu ortaya koyarken kent planlama çalışmalarına da katkı sağlayacaktır.

Günümüzde insan ömrünün en az %80’i kapalı mekanlarda geçmekte ve bu kapalı mekanlardaki iç ortam hava kalitesi insanların sağlıklarını ve performanslarını doğrudan etkilemektedir. Özellikle CO2 miktarı belirli seviyelerin üzerine çıktığında baş ağrısı, baş dönmesi, yorgunluk, konsantrasyon bozuklukları, boğaz ve burun tahrişi, burun akıntısı, öksürük ve göz akıntıları gibi pek çok rahatsızlığa sebep olmaktadır. İç ortamdaki CO2 miktarını etkileyen en önemli faktör canlı metabolik faaliyetleridir. Solunumla artan CO2 miktarı fotosentezle azalmaktadır. Dolayısıyla iç mekanlarda bitkiler CO2 miktarını azaltmak amacıyla kullanılabilir. Ancak bitkilerin iç ortamdaki hava kalitesine etkisi konusunda yeterli bilgi bulunmadığından, bitkiler iç ortamdaki CO2 miktarını azaltmak konusunda etkin ve bilinçli bir şekilde kullanılamamaktadır. Bu çalışmada iç mekan süs bitkisi olarak en sık kullanılan bitkilerden birisi olan difenbahyanın (Dieffenbachia amoena Gentil) iç ortamdaki CO2 miktarına etkisinin sıcaklığa bağlı olarak değişiminin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma sonucunda difenbahyanın karanlık ortamda yaptığı solunumun sıcaklığa bağlı olarak önemsiz düzeyde olduğu belirlenmiştir. Ancak ışık bulunan ortamda en yüksek etkiyi 23-24℃ sıcaklıklarda gösterdiği, 30°C sıcaklıktaki fotosentez hızının, 20°C dekinden düşük ancak 15°C dekinden daha yüksek olduğu belirlenmiştir.