This research was carried out to determine the pollination abilities of Domat, Gemlik and Sarı Ulak olive cultivars. Pollen viability rate, germination rate and amount of pollen production were examined during the periods when 25%, 50% and 75% of the flowers were opened.  According to the results obtained from three years’ experimental study, the highest percentages of pollen viability were found in Gemlik (81.51%) and Domat (81.50%), whereas Sarı Ulak cultivar (77.41%) showed the lowest viability. In pollen germination percentages, the highest values on the basis of cultivars were determined 59.85% (Domat), 59.74% (Gemlik) and 52.12% (Sarı Ulak). The highest amount of pollen production in a flower was found in the Sarı Ulak cultivar (329,046) while it was followed by Domat (319,693) and Gemlik (306,385). Despite the high pollen production in Sarı Ulak cultivar, the pollen viability and germination rates were found to be low. In Gemlik and Domat cultivars, all values were obtained relatively near. In addition, it had been noted that the values related to pollen viability, germination and production amount were higher during 50% and 75% flowering periods than 25%.

Doğum sonrası sütten kesime kadarki süreçte buzağılara probiyotik kullanımının buzağıların gelişme ve sağlık durumları üzerine olan etkilerinin belirlenmesi amacıyla yürütülen bu araştırmada 24 baş (20 baş dişi ve 4 baş erkek) Holstein ırkı buzağı doğum tarihi, cinsiyet ve doğum ağırlıkları dikkate alınarak kontrol grubu (KON, n=12) ve probiyotik grubu (PRO, n=12) olmak üzere ikiye ayrılmıştır. Çalışmada farklı mikroorganizma suşlarını (Enterecoccus spp, Lactobacillus spp. Pediococcus spp., ve Bacillus spp.) içeren ticari bir probiyotik kaynağı kullanılmış olup probiyotik grubundaki buzağılara süt ikame yemi (SİY) ile birlikte sabah öğününde 20 ml/gün baş düzeyinde verilmiştir. Buzağılar doğumu takiben bireysel kulübelere alınmış ve ilk 3 gün boyunca günde 4 L/gün ağız sütü, tükettikten sonra 4-17. günlerde 6L/gün, 18-45. günlerde 9L/gün, 46-55. günlerde 6L/gün ve 55. günden sütten kesime kadar 3L/gün SİY tüketmişlerdir (150 g toz/1L). Buzağılara 4. günden itibaren sütten kesime kadar serbest düzeyde buzağı başlangıç yemi ve su verilmiştir. PRO buzağılara 4. günden sütten kesime kadar ki süreçte sabah öğününde verilen SİY içerisine 20 ml probiyotik ilave edilmiştir. Çalışmada yem tüketimi, ishal ve sağlık ile ilgili veriler günlük olarak takip edilmiş, canlı ağırlık verileri ise doğum, 4., 18., 46., 55. günlerde ve sütten kesimde ölçülerek kayıt edilmiştir. Çalışmada, KON ve PRO grubu buzağılarda ölçülen SİY ve başlangıç yemi tüketimleri ile günlük canlı ağırlık artışları (GCAA) ve sütten kesim sürelerinin benzer olduğu (P>0,05), buna karşın, PRO grubunda ishal görülme sıklığını %50 oranında, pnömoni görülme sıklığının ise %54 oranında azaldığı belirlenmiştir (P≤0,05). Sonuç olarak yenidoğan buzağılarda probiyotik tüketiminin performans üzerine herhangi bir etkisi olmazken sağlık üzerine olumlu etkilerinin olduğu belirlenmiştir.

Hayvancılık faaliyetleri sonucunda atmosferde karbondioksit (CO2), metan (CH4) ve nitröz oksit (N2O) gazları açığa çıkmakta ve açığa çıkan bu gazlar küresel olarak iklim değişikliğine etki etmektedir. Hayvansal üretim önemli bir endüstri haline gelmiştir ve sera gazı emisyonlarının seviyelerini dikkate değer ölçüde arttırmıştır. Bu bağlamda, sera gazı emisyonlarını azaltma stratejilerinde hayvansal üretimin büyük bir rolü bulunmaktadır. Hayvansal üretim sistemlerinde sera gazı üretimini artıran bazı faktörler bulunmaktadır. Bu unsurlar arasında arazi kullanımı, enterik fermantasyon, gübre yönetimi ve işleme ve nakliye gibi unsurlar en üst sıralarda yer almaktadır. Anılan faktörler arasında enterik fermantasyon ruminantların yem alım seviyesine, yemlerin ruminantlar tarafından sindirilebilirliğine bağlı olarak sindirim sistemlerinde metan (CH4) gazı açığa çıkarmakta ve metan (CH4) emisyonlarını meydana getirmektedir. Ruminantların, diğer çiftlik hayvanlarına oranla daha yüksek biyokütleleri ve sindirim ürünleri nedeniyle sera gazı emisyonlarına etkisi daha fazladır. Sera gazını hafifletmeye yönelik yapılan son çalışmalarda, literatürde farklı azaltma stratejileri vurgulanmaktadır. Bu derleme makalede sera gazı emisyonlarını azaltmaya yönelik stratejiler ele alınmıştır.

Bu çalışma, Çorum Sulama Birliği’nin işletme ve bakım sorumluluğunu devraldığı sulama tesislerine yönelik 2019-2022 yıllarında yaptığı su yönetim faaliyetlerini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Değerlendirmede su kullanım etkinliği ve tarımsal etkinlik performans göstergeleri kullanılmıştır. Değerlendirme sonucunda, su temin oranının ideal değerden daha düşük olduğu tespit edilmiş olup yükseltilmesi noktasında önerilerde bulunulmuştur. Ayrıca sulama oranının da artırılmasına ilişkin görüş ve öneriler dile getirilmiştir. Bununla beraber sulanan birim alana karşılık elde edilen gelir ve şebekeye alınan birim sulama suyuna karşılık elde edilen gelirde 2021 yılında 2020 yılına göre düşüş yaşandığı tespit edilmiş, sebebinin yaşanan kuraklıktan kaynaklı su azlığı sebebiyle yapılan kısıntılı sulama olduğu görülmüş ve konu ile ilgili önerilerde bulunulmuştur. Sonuç olarak Çorum Sulama Birliği’nin çalışma alanının konumu ve henüz uzun bir sulama yönetimi geçmişi olmaması gibi durumlar dikkate alındığında başarılı bir su yönetim performansı ortaya koyduğu görülmüştür.

The objective of this study is to investigate the planting density, nitrogen and potassium influencing on the pod characteristics of bean. The experiment is made in a Split Randomized Complete Block Design, replicated three times. Two plant densities and seven doses of nitrogen and potassium fertilizers were examined. The results reflected that density had no effect on pod attributes, except pod length in the second season, whereas significantly increased by the lower density. The plant received lower nitrogen lacking potassium increased length in the both seasons however, the higher individual potassium dose and control increased length in first and second seasons, respectively. The widest and narrowest pod diameters shown by the lower dose of nitrogen and higher dose of both fertilizers, subsequently. The separately maximum and minimum dose of potassium in the first and second season subsequently, in addition to the individual lower dose of nitrogen in the second season have a heaviest dry weight. The interaction significantly affected overall parameters, except pod diameter and dry matter in the first season. Pod dry matter is commonly constant, except with the higher density received the greatest dose of both fertilizers, whereas record significant decline. Pod length and diameter are good indicator of quality, it can be given by the lower density and lower dose of nitrogen without potassium. The combination between lower density with higher potassium dose or neutral dose of both fertilizers is a preferable for length while, the higher density with both doses of potassium or with lower nitrogen, is an appropriate for diameter. The best treatment for both, dry weight and dry matter are wobbly.

Citrus tristeza virus (CTV), one of the casual agents of citrus decline, is responsible for the death of millions of citrus trees and reduced production and productivity of citrus orchards worldwide. CTV epidemics has been recorded from several parts of the world where mainly steam pitting (SP) and quick decline (QD) strains of CTV have induced severe disease reactions. Identification and characterization of CTV isolates primarily has been focused on the biological assaying in indicator plants, serology-based ELISA and molecular PCR tests. Controlling the presence and spread of CTV where it is absent or establishment is limited heavily relies upon preventive measures, quarantine and legislations. Cross protection is an appealing technique especially for controlling CTV – Stem Pitting strains and use of CTV resistant rootstocks largely prevent infection by CTV – Quick Decline strains. More reliable and effective way to control CTV is breeding for resistant or tolerant cultivars. Advances in molecular biology have lead scientists to find out genes and map genetic loci of CTV resistant citrus and related species that could be exploited in breeding. However incorporation of resistant ability offered by a handful of citrus and its related species into the susceptible cultivars containing other desirable agronomical traits is challenging through classical plant breeding approaches. The following review work is based on Citrus tristza virus and its management practices.

The research was conducted in the years of 2020-2021 during the growing seasons such as 2021A started from September 2020 till the end of January 2021 and 2021 B started from February till end of June 2021, in Busogo sector, Musanze District, Northern Province. The purpose of this project was to assess the impact of fertilization and drying methods such as sun drying, dry shelter and kitchen drying on aflatoxin contamination in maize before and after harvesting. The area from which this project was conducted was chosen due to the availability of a lot of number of maize growers who cultivate them not only for consumption but also for trade purpose either processed or non-processed. During this study, a total of twenty-four samples were collected, examined and evaluated for aflatoxin levels in both seasons. In the season 2021A and 2021B sample collection equivalent to twelve in each season was done then dried them within 30 days by using different drying methods such as dry shelter, kitchen drying, sun drying. Randomized Complete Block Design (RCBD) with four treatment of fertilizer combination in four replications was used in this study and all experimental plots were planted with one maize variety (H628) purchased from Rwanda Agriculture and Animal Resources Development Board. Except samples from maize cultivated without fertilizer, level of aflatoxin infection was found to be higher 10 Parts per billion. The East African countries community standard limit of 10 parts per billion which indicate a health risk to the consumer, when comparing the three drying methods employed in this study, the kitchen drying method produced lower levels of aflatoxin (1.6 parts per billion) than the dry shelter (3.2 parts per billion) and sun drying methods (2.9 parts per billion), samples taken from the control plot (T4) stands for no fertilizer application resulted greater levels of aflatoxin with an average of 25.75 prts per billion compared to other treatments which yielded aflatoxin levels of at lower than 10 parts per billion. The use of kitchen drying can be recommended as well as mixture of both organic and inorganic fertilizers when growing maize in order to reduce the level of aflatoxin.

Honey, bee venom, royal jelly, pollen, propolis and other bee products are natural products that are used to protect and maintain human health, to create a strong and dynamic health condition, and used as a ethnopharmacological medicine in the therapy of some illness. The use of different bee products to strengthen the immune system is still very common today. In this study, it was aimed to determine the in vitro effects of royal jelly samples collected from Sivas province in HUVEC cell culture conditions by determining the healing endothelial damage. In this context, royal jelly samples were obtained from the province of Sivas, where beekeeping is carried out intensively and successfully, in the 2022 harvest period. The effect of royal jelly extracts on the cell proliferation of endothelial cell culture was investigated. Repair of endothelial cell damage, cell growth and development and migration values were measured using the HUVEC cell line, and the data were evaluated with SPSS, GraphPad, ImageJ programs. Although there were significantly important increases in cell growth, development and cell viability values in HUVEC cells treated with different doses of royal jelly at the end of 24 and 48 hours, no statistically significant difference was found in terms of cell migration ratio compared to the control group.

Sorghum is one of the major staple crops grown in the poorest and most food-insecure regions of Ethiopia. Sorghum production is predominantly based on local seeds with limited use of commercial fertilizer or other chemicals. This study is therefore aimed to demonstrate the improved sorghum variety with its improved management practices and to assess farmers’ and extension workers’ reactions. The newly released variety of Beletew was evaluated with the variety of Melkam. The experiments were implemented using a simple plot design with farmers’ fields as a replicate. The result revealed that in both locations, the studied varieties showed nonsignificant variation in grain yield. Besides, all the participant farmers were agreed that the variety Beletew had compacted panicle, a larger number of spikes per panicle, stayed green character and yellow seed color. Similarly, about 78.3% and 65.6% of the participant farmers from Efratana gidim and Ensaro Districts respectively agreed that the variety Beletew had a larger panicle size than the variety Melkam and expected higher grain yields from it. Therefore based on the grain yield performance of the result of farmers’ evaluation, the new variety of Beletew was recommended to be pre-scale on a wider scale to sorghum-growing lowland areas as an alternative shortmatured varieties.

Bu çalışma Tokat-Zile kuru ve sulu koşullarında 25 adet makarnalık buğday çeşidinin verim ve verim özelliklerinin belirlenmesi amacıyla 2019-2020 ve 2020-2021 buğday yetiştirme döneminde yürütülmüştür. Denemeler, kuru ve sulu koşullarda Tesadüf Blokları Bölünmüş Parsel Deneme Desenine göre üç tekerrürlü olarak kurulmuştur. Çalışmada, birleştirilmiş çevreler (yıl, kuru-sulu) ortalamaları doğrultusunda incelenen tüm özellikler bakımından çeşitler arasında önemli farklılıklar bulunmuştur. Çeşitlerin kuru ve sulu koşullarda ortalama başaklanma süresi 153,8 ve 155,1 gün, olgunlaşma süresi 186,0 ve 188,7 gün, bitki boyu 66,2 ve 70,7 cm, metrekarede başak sayısı 245,4 ve 300,6 adet, başak uzunluğu 5,9 ve 6,4 cm, başakta tane sayısı 26,6 ve 29,7 adet, tek başak verimi 1,26 ve 1,48 g, bin tane ağırlığı 41,5 ve 43,4 g, hektolitre ağırlığı 80,4 ve 810 kg, tane verimi 252,8 ile 315,9 kg/da olarak belirlenmiştir. Sulu koşullarda elde edilen ortalama değerler kuru koşullardan daha yüksek bulunmuştur. Birleştirilmiş çevrelerin sonuçlarına göre çeşitlerin tane verimleri 220,2-351,3 kg/da arasında değişim göstermiştir. Araştırmada, başak uzunluğu ve bitki boyu bakımından Soylu, bin tane ağırlığı bakımından Şahinbey ve Ankara 98, hektolitre ağırlığı bakımından Sarıçanak 98, tane verimi bakımından Eminbey, Altın 40/98, Mirzabey ve Ankara 98 çeşitleri ön plana çıkmıştır. Tokat Zile yöresinde yüksek tane verimi ve istenen diğer özelliklere sahip Eminbey, Altın 40/98 ve Ankara 98 çeşitlerinin başarıyla yetiştirilebileceği belirlenmiştir.