Animal manure pollution constitutes a significant environmental issue, particularly in areas with intensive livestock activities. Manure, due to its various pollution loads such as nitrogen, phosphorus, heavy metals, and pathogens, can have adverse effects on soil, water resources, and air quality. Among manure management practices, sustainable methods such as composting, biogas production, and advanced treatment techniques stand out. These methods offer effective solutions for reducing the environmental impact of manure, while also holding the potential to be valued as valuable resources for agriculture and energy production. The growth in the global population along with urbanization has intensified the demand in commerce, industry, and agriculture sectors. This need to satisfy the supply-demand dynamics has led to increased production activities, subsequently giving rise to significant waste management challenges. This review examines the environmental impacts of pollution originating from animal manure, current management strategies, and research developments (R&D) in this field.

The development of high-yielding modern wheat varieties to feed the growing population has had a negative impact on the production of ancestral and landrace crops. The use of modern varieties, which are very deficient in vitamins, minerals, antioxidants, and flavonoids, has caused people to turn to old varieties due to health problems that arise over time. In this study, which aimed to determine the glutathione S-transferase (GST) enzyme activity of registered varieties and landraces, the differences between the protein values and GST enzyme activity values of wheat were found to be statistically significant. When protein values were analysed among wheat varieties, einkorn wheat had the highest value with 15.53 mg/ml, and KUNDURU-1149 had the second highest value with 13.52 mg/ml. The lowest protein values were found in wheat landraces. Lr-4 had the highest GST enzyme activity with 299.7 mmol/min/mg protein and Lr-10 with 265.3 mmol/min/mg protein. A negative and high correlation was found between wheat protein values and GST enzyme activity, and it was determined that landraces were prominent in terms of GST enzyme activity.

The diverse nutrients found in sweet potato leaves, including vitamins, minerals, and antioxidants, offer a range of health benefits. The presence of carotenoids and polyphenols, both powerful health-promoting compounds, highlights their potential contribution to medical science. The main objective of this study was to ascertain essential functionals substances of antioxidant, phenolic compounds, and β-carotene in the leaves of 14 distinct sweet potato lines cultivated in open field. A comprehensive analysis of antioxidant capacity, phenolic content, and β-carotene was conducted using ABTS, Folin-Ciocalteu, and HPLC techniques, respectively. The study showed that the concentrations of total antioxidants, phenols, and β-carotene differed markedly among the leaf materials. Among the lines, SP-13 stands out with the highest concentration of phenols (124.64 mg/g dry weight), while SP-14 comes in at the opposite end with the lowest amount (62.97 mg/g dry weight) under field conditions. In the case of antioxidant content in line SP-3 showed the highest with 3.55 mg/g dry weight, while SP-14 brings up the lowest with 1.88 mg/g dry weight. Line SP-5 showed the most β-carotene (0.51 mg/g dry weight), while SP-11 had the least (0.05 mg/g dry weight). Therefore, it can be concluded that sweet potato leaves are a valuable dietary source of antioxidants, phenolic compounds, and β-carotene which have beneficial health elements.

Optimum condition at 64.80% maize flour, 20% groundnut paste and 13.20 % palm oil was formulated to produced nutritionally enhanced aadun snack. The snack was stored in the different storage materials namely, sweet prayer plant leaves (control) which is usually used by most locals, low density polyethylene (LDPE), high density polyethylene (HDPE) and food grade plastic container (PC). The initial properties (energy, oxidative and sensory properties) of the enhanced aadun (before storage) were investigated and stored in each of the storage materials. The enhanced aadun samples in each storage material were analysed at two weeks interval for eighteen weeks. The results obtained were analysed statistically to examine the effect of the storage material on the aforementioned properties. The results for energy content decreased significantly (P>0.05) in across all the samples stored. The free fatty acid, acid valve and peroxide value increased significantly (P<0.05) in all the storage materials during the storage period but only the samples stored in PC and HDPE were within the recommended limit of FAO (Food and Agricultural Organization) at the end of the storage period. The sensory quality of the control sample was acceptable up to 12 weeks while samples in other storage materials were still acceptable at the end of the storage period under ambient storage condition.

Buğday özellikle insanların beslenmesinde büyük rol üstlenmiştir. Yetiştirilmesi son derece zahmetsiz olsada yapılan araştırmalar, iklim değişikliğinden buğdayında olumsuz etkileneceğini ortaya koymuştur. Anadolu’da buğday ekili alanlarda verim ve kaliteyi arttırmak için gübreleme yapılmaktadır. Gübreleme yapılırken uygulanan miktara, uygulama zamanına ve gübre türüne dikkat edilmesi gerekir. Kontrolsüz yapılan gübreleme toprağa ve çevreye zarar vermektedir. Toprağı verimsiz hale getirirken, atmosferede sera gazı salınımına neden olacaktır. Bu durum ise buğday üretiminde ki karbon ayak izinin artmasına neden olacaktır. Yaptığımız bu çalışma da buğday üretimi yapılırken çiftçiler tarafından kullanılan gübrelerin, kullanım miktarına bağlı olarak ürettiği karbon ayak izini hesapladık.

Bu çalışma, farklı düzeylerde defne (Laurus nobilis L.) yaprağı tozu (DYT) katkısının yonca silajlarında kimyasal kompozisyonun, in vitro gaz üretim parametrelerinin (metabolize edilebilir enerji, in vitro organik madde sindirilebilirliği ve net enerji laktasyonu) ve bazı fermentasyon özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Defne yaprağı tozu, yoncaya %0 (kontrol), %0,5 (DYT05), %1,0 (DYT10), %1,5 (DYT15), %2,0 (DYT20), %4,0 (DYT40) ve %8,0 (DYT80) düzeylerinde ilave edilerek 75 gün boyunca silolanmıştır. Araştırma sonunda, kontrol grubuna göre DYT05 grubunda yonca silajının kuru madde içeriği azalmış, DYT20, DYT40 ve DYT80 gruplarında ise kuru madde içeriği artmıştır. DYT80 grubunda ham kül içeriği düşük bulunmuştur. DYT10 ve daha yüksek düzeyler silajın pH’sını; DYT20 ve daha yüksek düzeylerse laktik asit içeriğini önemli düzeyde düşürmüştür. Defne yaprağı muamelesi, silajların NDF, ADF, ham protein, ham yağ, asetik asit, propiyonik asit, in vitro gaz üretim parametrelerini etkilememiştir. Araştırma silajlarının tamamında bütirik asit ve amonyak azot içeriği tespit edilmemiştir. Sonuç olarak, DYT’nin yonca silajlarında %1 düzeyinde kullanılabileceği ve pozitif katkısının olabileceği sonucuna varılmıştır.

Çukurova Yöresi ülke ekonomisine önemli katkı yapan başlıca tarımsal üretim bölgelerinden biridir. Kuraklık, sel gibi ekstrem hava olaylarının yanı sıra iklim değişikliği nedeniyle daha az ve şiddetli yağışların artan sıcaklıkla birleşmesi tarımsal üretimi olumsuz etkilemektedir. Çalışmada RegCM modelinin Türkiye için kullanılabilirliği çeşitli test ve doğrulama çalışmalarıyla denenmiş ve modelin referans dönemi için ortalama, ortalama maksimum, ortalama minimum, maksimum, minimum sıcaklıkları sırasıyla 2.8 ile -4.3, 9.2 ile -7.5, 14.6 ile -4.3, 8 ile -8.3, 14.3 ile -5.4ºC arasında değişen aralıklarda farklı benzeştirdiği gözlenmiştir. Yağış benzeşim sonuçlarının tutarlılığının topoğrafik yapıyla yakından ilgili olduğu belirlenmiştir.

Bu çalışmada mısır bitkisi örneği üzerinden bitki koruma makinası seçimi sorununa çok kriterli karar verme yöntemleri ile çözüm aranmaktadır. Belirlenen yedi kriter, üç farklı bitki koruma makinası için Analitik Hiyerarşi Süreci (AHP) değerlendirme formu ile uzmanların görüşlerine sunulmuş ve elde edilen kriter ağırlıklar dikkate alınarak sonuçlar hesaplanmıştır. Literatürden yararlanılarak belirlenen kriterler arasından bitki koruma makinesi seçimi probleminde yöntemin etkililiği (%30) en önemli kriter olmuştur. Çalışmada yer alan diğer kriterlerin önem dereceleri sırasıyla uygulama maliyeti (%23), uygulamanın bitkiye verdiği zarar (%19), uygulama süresi (%11), hava koşulları (%7), arazinin durumu (%7), çevreye zarar (%4) olarak bulunmuştur. Çalışmaya en yaygın pülverizatör çeşitleri olan traktör tahrikli pülverizatörler, sırt pülverizatörleri ve zirai insansız hava araçları gibi bitki koruma makinaları dahil edilmiştir. Mısır üretiminde zararlılar ile mücadele etmek için Mayıs-Haziran aylarında iki defa uygulama yapıldığından ve her uygulamada bitkinin fenolojik evresi farklı olduğundan dolayı çalışmada bu iki uygulama dönemi erken ve geç dönem olarak ele alınmıştır. Erken dönemde bitki koruma makinaları tercih ağırlığı birbirine yakın olup zirai insansız hava aracı için 0,35, traktör tahrikli pülverizatör için 0,34, sırt pülverizatörü için 0,31 olduğu görülmüştür. Geç dönemde yedi kriterin dördünde zirai insansız hava aracı tercih edildiği görülmüştür. Bu kriterler hava koşulları (0,78), yöntemin etkililiği (0,77), uygulama süresi (0,71) ve uygulamanın bitkiye verdiği zarar (0,77) olmuştur. Tüm kriterler birlikte değerlendirildiğinde iki dönem uygulamada da en çok tercih edilen makine zirai insansız hava aracı olmuştur.

The purpose of this study was to investigate how the addition of rosemary to corn silage affected the quality, fermentation, and in vitro digestion of organic matter. In the study, unaltered silage group constituted the control group, while silages prepared by adding 0.5, 1 and 2% rosemary constituted the experimental groups. After 60 days of ensiling, the pH of the opened silages was determined to be in the range of 3.67-3.72. As the amount of rosemary in the silages increased, the levels of ammonia nitrogen (NH3-N/TN) decreased. Compared to the control group, increases in in-vitro organic matter digestion (IVOMD) and metabolizable energy (ME) values were observed in the experimental groups due to the addition of rosemary. In comparison to the control group, the methane gas (CH4) rate of silages was reduced in the other groups. Meanwhile, the group receiving 2% addition of rosemary had the highest values of acetic acid (AA) and lactic acid (LA) among the supplemented silage groups. But, propionic acid (PA) and butyric acid (BA) were not detected in any of the silage groups. Consequently, it was determined that 1% and 2% of rosemary added to corn silage can enhance the quality of the silage.

In this study, the effects of hazelnut husk on growth, quality parameters, and nutrient content of primrose were evaluated. For this purpose, thirteen different growing media were prepared by mixing fresh hazelnut husk (FHH) and mature husk wastes (MHH) with peat at different rates. Some physical and chemical properties of the media and nutrient analyses were made for the nutritional status of the plants. The study was carried out in greenhouse conditions with four replications according to the randomized plot design. The aeration capacity and easily available content of the growing media is within the limit values, the medias with 50% FHH and MHH were prominent in terms of air-water balance. The effect of the medium on the aesthetic appearance, total shoot, leaf, and flower number of the primrose was not significant, but it was effective on flower weight, plant height, and root fresh-dry weight. In terms of plant root-shoot development, 30% FHH and 50% MHH were prominent. The media have caused significant differences in nutrient concentrations in primrose except for nitrogen, phosphorus, and copper. The leaf phosphorus concentration was high, nitrogen and potassium concentrations were within the limit value range, iron was sufficient, and manganese and copper were insufficient, while zinc was mostly lower than limit values. When all the data are evaluated, 50% ratios of hazelnut husks can be recommended in primrose cultivation and hazelnut husk can be evaluate in ornamental plant cultivation as a growing media.