Huge amount of organic wastes including agricultural field wastes, food wastes, municipal solid waste and manures can be converted into a safe and usable product that can be used as a possible substitute for chemical fertilizers. In this regard, the proposed study was designed with the aim to prepare macro and micronutrients rich vermicompost from different bio-wastes that can be used as a possible substitute to chemical fertilizers for improving plant growth. A 90 days vermicomposting experiment was conducted in wooden boxes (1×1 m) containing animal manure and waste material (grasses, brewed black tea leaf and dry leaf) mixed in 3:1 ratio with a 2.5 cm thin layer of soil. The material was at the bottom of the bed and around 10.000 earthworms of Eisenia fetida were settled in the box. The boxes were irrigated by sprinkled water daily and tilled from the top once every week for maintaining aeration and proper decomposition. The vermicompost production was continued for about 90 days in each box under 21-23°C room temperature. The results showed that by using animal manure and waste materials, the physical parameters like moisture content was increased upto50 % on day 90. Likewise, the percent increase recorded for total N, organic N, total P and soluble K content on day 90 was maximum in the vermicompost prepared from animal manure and waste material. It can be concluded from this experiment that with the help of earthworm’s, different field and garden residues, wastes and manures can be converted into a nutrient rich and environment friendly vermicompost that can be used as a possible substitute to chemical fertilizers for improving plant growth.

The aim of this study was to evaluate the dough proofing activity of Kluyveromyces lactis (ATCC 8585) in different dough formulations and to compare it with the commercial active dry bakery yeast Saccharomyces cerevisiae. Leaving ability of yeasts was tested in lean and rich dough. For both cultures, lean and rich dough mixtures containing 0.3 g of yeast biomass (on dry weight basis) and wheat flour in 15 ml of water was prepared. Rich dough contained also either 2.0 g of sucrose, 2.0 g of lactose or 2.5 g of whey powder. Dough mixtures were incubated at 29°C and volume increase was recorded every 15 min. We determined that Kluyveromyces lactis had higher volume and leavening rates compared to commercial bakery yeast strain in lactose-rich or whey-rich dough. These results demonstrated the potential of Kluyveromyces lactis yeast strain as a suitable culture for whey fortified bread making.

This study was aimed to determine the molybdenum content of meadow - pasture soil between Kırıkhan and Reyhanlı in Hatay province and to determine the relations of the molybdenum content with some heavy metals in the soil. For this purpose, two different depths (0-20 and 20-40 cm) representing grassland pasture lands and 80 soil samples from 40 different points were taken. Cadmium (Cd), Cobalt (Co), Nickel (Ni), Lead (Pb), Copper (Cu), Iron (Fe), and Molybdenum (Mo) contents were determined in the soil samples. The contents of the available Cd, Co, Pb, Cu, Fe, Ni and Mo of the soil were determined by reading the 0.005 M DTPA + 0.01 M CaCl2 + 0.1 M TEA extracts in the ICP instrument. The results of the research shows that the Cd contents of the soils are between 0.01-0.32 ppm; Co contents are from 0.01 to 4.97 ppm; Ni contents 0.00 to 20.00 ppm; Pb contents 3.00-67.00 ppm; Cu contents 0.26-7.48 ppm; The Fe contents are between 4.00 and 61.00 and the Mo contents are between 0.001 and 0.064 ppm. It was determined that there are significant positive relationships between Co, Ni, Pb, Cu and Fe contents of Mo in the soil. It was also determined that there are significant positive significant relationships between Cd and Co; Co with Ni, Pb, Fe and Pb and Cu, Fe and Cu and Fe. No heavy metal pollution was found when the heavy metal contents of the regional soils were compared with the limit values.

Bu çalışmada, köpük kurutma yöntemi kullanılarak incirin sıcak hava (60, 70, 80°C) ve mikrodalga (100, 300, 600 W) ile kurutma işlemi gerçekleştirilmiş, kurutma işlem parametrelerinin ve köpük kalınlığının kurutma kinetiğine etkisi incelenmiştir. Kurutma işlemi yalnızca düşen kurutma periyodunda gerçeklemiş ve sabit kurutma periyodu gözlenmemiştir. Mikrodalga ile kurutma, köpük yüzeylerindeki büyük buharlaşma alanına ek olarak hacimsel ısıtma sağlaması nedeniyle sıcak hava ile kurutmaya kıyasla daha kısa sürede tamamlanmıştır. Sıcaklığın ve mikrodalga gücünün artması kuruma sürelerini kısaltırken, köpük kalınlığının artması ile kuruma süreleri uzamıştır. Kinetik parametreleri belirlemek için, deneysel kurutma verileri Fick’in 2. difüzyon denkleminin yarı deneysel modellerine yerleştirilmiştir. Bunlar arasında, Wang ve Singh modeli mikrodalga kurutma için daha iyi bir uyum sağlarken, Logaritmik model sıcak hava ile kurutma için daha uygun bulunmuştur. Mikrodalga ve sıcak hava kurutma için etkili difüzyon katsayısı değerleri sırasıyla 9,94×10-10-405,69×10-10 ve 13,26×10-10-26,65×10-10 m2·s-1 aralığında değişim göstermiştir. Kurutma sıcaklığı, mikrodalga gücü ve köpük kalınlığının artmasıyla etkili difüzyon katsayısı değerleri artmıştır. Kalınlığın artması yapıdaki boşlukların artmasını ve ısı iletiminin konveksiyonla gerçekleşmesini sağlayarak etkili difüzyon yayılımının desteklenmesini sağlamıştır. Aktivasyon enerjisi Arrhenius denklemi kullanılarak mikrodalga kurutma için 2,195-2,379 W·g-1 aralığında, sıcak hava ile kurutma için ise 12,952-21,426 kJ·mol-1 aralığında bulunmuştur.

Standardized Precipitation Index (SPI) is used to determine dry and humid periods according to the cumulative probability method at different time scales. . In this study, the rainfall data between the years of 1980-2018 belonging to of Kayseri Meteorology Station was simulated by CLIGEN stochastic climatic data generator. SPI indices calculated by using observed and simulated precipitation were evaluated with the statistical methods at the time scales of 3-, 6-, 9- and 12- months. The SPI values of 3-, 6-, 9- and 12- month which are observed and simulated with CLIGEN are close to each other and the performance of the model is very high in calculating the SPI values of these time series. However, as the time period increased, the model's representative ability decreased.

Çalışmada, ‘Tuzcu 31-31 turuncu’ ve ‘C-35 sitranjı’ turunçgil anaçlarının, in vitro’da geleneksel katı kültür ve geçici daldırma prensibine dayanan Plantform biyoreaktör sistemi ile karşılaştırmalı olarak mikroçoğaltım ve köklendirme denemeleri yürütülmüştür. Turunçgil anaçlarının katı kültür mikroçoğaltım denemeleri için, Murashige ve Skoog (MS) ve Woody Plant (WPM) besin ortamları ile bitki büyüme düzenleyicilerden 6-Benzylaminopurine (BAP) (0; 1,0; 2,0 mg L-1), Kinetin (KIN) (0; 0,5; 1,0 mg L-1) ve 2-Isopentenyl adenine (2IP) (0; 1,0; 2,0 mg L-1) farklı konsantrasyonları denenmiştir. Katı kültür köklenme denemeleri için; MS, ½ MS, WPM besin ortamları ile 1-Naphthaleneacetic acid (NAA) (0; 0,5; 1,0; 2,0 mg L-1) ve Indole-3-butyric acid (IBA) (0; 0,5; 1,0; 2,0 mg L-1) bitki büyüme düzenleyicilerinin farklı konsantrasyonları incelenmiştir. Her iki genotip içinde en iyi mikroçoğaltım sonuçları 2,0 mg L-1 BAP içeren MS besin ortamından ve en iyi köklenme sonuçları 0,5 mg L-1 NAA içeren ½ MS besin ortamından elde edilmiştir. Mikroçoğaltım ve köklenme için belirlenen en iyi besin ortamı içeriği ile Plantform biyoreaktör sisteminde çalışılmıştır. Çalışma sonucunda, her iki genotipte de kardeşlenme ortamında, Plantform sistemi bitki kalitesi bakımından daha iyi sonuç vermiştir. Köklenme ortamında Plantform sistemi, katı kültür besin ortamına göre daha avantajlı bulunmuştur. SSR markırları ile yapılan tarama sonucunda da, Plantform sisteminde çoğaltılan ve köklendirilen bitkilerde, herhangi bir genetik açılımın olmadığı belirlenmiştir.

The aim of this review paper is to explore the available information from research findings on the use of Turmeric (Curcuma longa) as a reliable phytogenic antibiotic for poultry production in the tropics especially in Nigeria and other countries. A wide range of phytogenic additives has found a growing interest in fortification of poultry diets. Supplementation of natural alternatives to antibiotic growth promoters in order to maintain both birds’ performance and health in the tropics will be a welcome development. Turmeric has reportedly been widely supplemented in poultry diets as natural alternative antibiotics in several studies with outstanding performances. The nutritional, medicinal, haematological and phyto-toxicological effects of turmeric were reviewed in this paper. Hence, turmeric supplementation at recommended inclusion rate in poultry feeds without posing any deleterious effects to the birds’ performances as well as the consumers of the products, and ultimately, leading to better profitability on the part of the farmers, will be a nutritional breakthrough for the farmers in the tropics.

Tuzluluk, bitki yetiştiriciliğini kısıtlayan, dünyada ve Türkiye’de özellikle kurak ve yarı kurak bölgelerde görülen, bitkisel verimi sınırlandıran ve geniş alanların tarım dışı kalmasına neden olan ciddi bir tarımsal problemdir. Dünyanın farklı bölgelerinde bitki yetiştiriciliğinde ortaya çıkan bor (B) noksanlığı ülkemizde de önemli bir beslenme problemidir. Son yıllarda yapılan çalışmalarda, B noksanlığı altında tuz stresinin yol açtığı zararın arttığı bildirilmiştir. Türkiye'nin en önemli yemeklik yağ bitkilerinden biri olan ayçiçeğinin B noksanlığına en duyarlı bitkilerden biri olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada ayçiçeğinde tuz zararının etkisinin azaltılması üzerine B uygulamasının etkisinin belirlenmesi amacıyla su kültüründe tuzlu ve tuzsuz koşullarda artan oranlarda B uygulaması altında iki ayçiçeği genotipi denenmiştir. Denemede bitkilerin kök ve yeşil aksam kuru madde verimi, B konsantrasyonu ve K/Na ve Ca/Na oranları belirlenmiştir. Denemeden elde edilen sonuçlara göre, kontrol uygulamasına göre tuz ilavesinin yeşil aksam kuru madde verimini azalttığı, buna karşılık B uygulamalarının ise kontrol uygulamasına göre kuru madde verimini görülmüştür. Bitkinin tuz zararını gidermede B’un belirgin bir rolünün olmadığı ve tuzlu koşullarda bitkinin B alım düzeyinin arttığı belirlenmiştir. Bu sonuçlara ilave olarak B noksanlığına ve tuz toksisitesine karşı dayanıklılıkta ayçiçeği genotipleri arasında farklılıkların olduğu gözlemlenmiştir.

Bu çalışmanın amacı, yüksek Cd konsantrasyonuna sahip toprağa çinko (Zn) uygulamaları ile ekmeklik ve makarnalık buğdayın Cd alımına olan etkisini araştırmaktır. Çalışma sera koşullarında Zn noksanlığına sahip kireç içeriği yüksek bir toprakta tesadüf blokları deneme desenine göre dört tekerrürlü olarak gerçekleştirilmiştir. Denemede Cd uygulamaları 0 (Cd 0) ve 10 (Cd10) mg kg-1 Cd dozlarında uygulanmıştır. Çinko uygulamaları ise topraktan 0 (Zn 0) ve 10 (Zn 10) mg kg-1 Zn ile toprak + yapraktan (Zn10+3Y; Zn10+8Y) olacak şekilde yapılmıştır. Yapraktan Zn uygulamalarına sapa kalkma döneminde başlanmış ve haftada 1 defa olmak üzere 3 ve 8 defa yapraktan %0,1 dozunda ZnSO4.7H2O uygulaması yapılmıştır. Bitkiler tane olgunluk döneminde hasat edilmiş ve tanelerde Zn ve Cd konsantrasyonları belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlardan topraktan ve toprak+yapraktan Zn uygulamaları ile ekmeklik ve makarnalık buğdayların tane Zn konsantrasyonlarında önemli artışların olduğu görülmüştür. Toprağa Cd uygulaması ile Karacadağ çeşidine göre Harran-95 çeşidinin tanesinde daha fazla Cd birikimi olduğu görülmüştür. Karacadağ çeşidinin kontrol koşullarında 31 μg kg-1 olan Cd konsantrasyonu, Cd 10 koşullarında 3.616 μg kg-1’e, Harran çeşidinin ise 70 μg kg-1 tane Cd konsantrasyonu Cd10 koşullarında 8.434 μg kg-1’e yükseldiği görülmüştür. Bununla birlikte, toprak, toprak + yapraktan Zn uygulamaları, makarnalık buğday çeşitlerinin tane Cd konsantrasyonlarını önemli ölçüde azaltmıştır. Haran-95 çeşidinin Cd 10 koşullarında 8.434 μg kg-1 olan tane Cd konsantrasyonu, Zn10 koşullarında 6.464 μg kg-1’a, Zn10+3Y koşullarında 7.932 μg kg-1’a, Zn10+8Y koşullarında ise 6.745 μg kg-1’a düşmüştür. Sonuçlardan makarnalık buğday çeşidinin ekmeklik buğday çeşidine göre topraktan daha fazla Cd aldığı görülmüştür. Bunun yanında topraktan ve yapraktan Zn uygulamaları ile makarnalık buğday çeşidinin Cd alımında daha fazla azalma olduğu görülmüştür.

Yoghurt is the common fermented dairy product consumed worldwide and it is considered a potential source of probiotic bacteria (Lactobacilli and Lactococci). To assess the in-vitro probiotic properties of lactic acid bacteria, Lactococcus lactis subsp. lactis, Lactobacillus delbrueckii and Lactobacillus plantarum species isolated from yoghurt sold in different local markets of Chittagong region in Bangladesh were examined by morphological characteristics and biochemical tests. In the preliminary test, all isolates were grown well at acidic pH (pH 3-5) while the optimum growth temperature was 37°C and better growth was observed in the presence of 1-8% NaCl concentrations. In addition, the selected isolates were able to survive up to 3% bile salt concentrations while the best tolerance was at 1% bile salt. The strains successfully inhibited the growth of common pathogenic bacteria likely Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Salmonella Paratyphi, Staphylococcus aureus and Bacillus subtilis examined by in vitro growth inhibition test. Most of the isolated strains exhibited resistance pattern against ten commonly used antibiotics in foodborne illness in the country. However, the strains in yoghurt sold at Chittagong city have ideal probiotic characteristics and this fermented dairy product could be a potential source of human probiotic bacteria.