Bu çalışma Tunceli (Pülümür ve Munzur) İl’inde yapılan amatör balıkçılığın güncel durumunu belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma sahasında Ocak 2018 – Mart 2018 periyodunda amatör balıkçılık yapan 95 birey tesadüfi olarak seçilmiş ve gönüllülük esasıyla 38 soru içeren ankete katılımları sağlanarak orijinal veriler elde edilmiştir. Örneklem büyüklüğünün belirlenmesinde Avrupa için belirlenen %4,8 değeri kullanılmıştır. Amatör olta balıkçıları ile yapılan anket çalışması sonucunda balık avlanma boy ve adetleri hakkında bilgisi olup olmadığı değişkenlerin dağılımı ki-kare testi ile belirlenmiş ve yanılma olasılığı α = 0,05 seçilmiştir. Sonuç olarak balık avlanma boy ve adetleri hakkında bilgisi olan ve olmayanlar karşılaştırıldığında eğitim durumu değişkeninde (χ2:9,434; p:0,009), aylık gelire göre (χ2:12,525; p: 0,006), avlanmada harcadıkları zamana göre (χ2:11,935; p:0,03), balıkçıların tercih ettikleri hedef türlere göre (χ2:14,903; p:0,001) ve balık miktarında yıllara bağlı olarak artış veya azalışa göre (χ2:11,248; p:0,04) istatistiksel olarak farklılık gözlenirken diğer değişkenlerde herhangi bir farklılık gözlenmemiştir. Tunceli İl’indeki amatör olta balıkçılığının genel durumunun belirlendiği bu çalışma bölgede ilk defa yapılmıştır ve daha sonra yapılacak olan çalışmalara bir öncü niteliği taşımaktadır. Bu nedenle amatör balıkçılık yapan kişilerin konu hakkında bilgilendirilmeleri ve sürdürülebilir balıkçılığın sağlanması açısından doğaya zarar verilmeden yapılması sağlanmalıdır.

In order to identify the effects of nutrients on gene expression and to assess the interactions between genes and nutrition by means of various cutting-edge technologies, the interdisciplinary branch ‘Nutrigenomics’ was created. Therefore, nutrigenomics corresponds to the use of knowledge and techniques of nutrition, genomics, transcriptomics, proteomics, epigenomics, and metabolomics to seek and explain the cross-talk between nutrition and genes in molecular level. Macronutrients are important dietary signals that control metabolic programming of cells and have important roles in maintaining cellular homeostasis by influencing specific gene expression. Recent advancements in molecular genetics studies, for instance, use of next-generation sequencing, microarray and qPCR array to investigate the expression of transcripts, genes, and miRNAs, has a crucial impact on understanding and quantitative measurement of the impact of dietary macronutrients on gene function. This review will shade a light on the interactions and mechanisms how the dietary source of macronutrients changes the expression of specific mRNA and miRNA. Furthermore, it will highlight the exciting recent findings in relation to animal performance characteristics which eventually help us to identify a dietary target to improve animal production.

Bu çalışmada, ticari faj preparatının çiğ sütten yapılmış beyaz peynirde Salmonella kontrolü üzerine etkisi araştırılmıştır. Bu amaçla Salmonella faj preparatı kullanılmıştır. Beyaz peynir üretimi 4 grupta yapılmıştır. Bunlar; 1-kontrol grubu (çiğ süt), 2-çiğ süt+patojen (Salmonella Typhi, %0,05), 3- çiğ süt+faj ilave edilen (%0,1), 4-patojen (%0,05) + faj (%0,1) grubu olarak belirlenmiştir. Beyaz peynir örneklerinde olgunlaşmanın 0., 30., 60. ve 90. günlerinde fizikokimyasal ve mikrobiyolojik analizleri yapılmıştır. Yapılan fiziko-kimyasal analizler; pH, titrasyon asitliği (ºSH), kuru madde, kuru maddede yağ, tuz ve kuru maddede tuz tayinidir. Mikrobiyolojik analizler; toplam aerobik mezofil bakteri, laktik asit bakterileri, Stafilokok spp., koliform grubu bakteri, Salmonella spp. ile faj ilave edilen peynir örneklerinde faj titresi analizidir. Ayrıca faj ilave edilen örneklerin sütlerinde ve peynir altı sularında faj titresi durumu incelenmiştir. Peynir örneklerinde, faj uygulamasının veya söz konusu bir patojen bulaşısının örnekler arasında fiziko-kimyasal ile genel mikrobiyolojik özellikleri bakımından farklılık gösterici etkisinin olmadığı elde edilen veriler sonucunda belirlenmiştir. Bu değerler tüm peynir gruplarında sadece süreye göre değişkenlik göstermiştir. Salmonella spp. sayısında ise 90. günde 2 ve 4 numaralı grup arasındaki fark kontrol grubuna göre kıyaslandığında istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. Bunun haricinde Salmonella spp. sayıları gruplar arasında farklı bulunmamış, sadece olgunlaşmanın doğal süreci olarak günlere göre azalış göstermiştir. Bu çalışma sonucunda, çiğ sütten yapılan beyaz peynirlerde bakteriyofaj ilavesinin peynirin fiziko-kimyasal ve mikrobiyolojik özelliklerine etki etmediği ve faj etkisi ile patojen bakteri sayısında önemli bir fark olmadığı tespit edilmiştir.

Bu çalışmada, İç Anadolu bölgesinde yılın büyük bölümünde kuruyan tuzlu bataklıklarda doğal olarak yetişen bazı otsu halofitlerin peyzaj tasarımında kullanılabilirlikleri araştırılmıştır. Araştırma kapsamında 2016 ve 2017 yıllarında Konya, Ankara, Aksaray ve Nevşehir civarında bulunan tuzlu habitatlarda vejetasyon döneminde periyodik olarak alan çalışmaları yapılmış ve halofit bitki türlerine ait fotoğraflar ve herbaryum örnekleri alınmıştır. Seçilen türlerin genel botanik ve ekolojik özellikleri verilmiş, estetik ve fonksiyonel özellikleri dikkate alınarak peyzaj tasarımında kullanım değerleri belirlenmiştir. Araştırma alanında bulunan tuzlu habitatlarda vejetasyon dönemlerinde yapılan saha çalışmaları sonucunda peyzaj tasarımında kullanılabilecek 19 familya ve 38 cinse ait 59 halofit bitki türü tespit edilmiştir. Bu türlerden 25 tanesi Türkiye için endemik olup endemizm oranı %42’dir. 11 tür ile Asteraceae en fazla temsil edilen familya olurken, ardından 9 tür ile Plumbaginaceae ve 8 tür ile Chenopodiaceae familyası izlemiştir. Plumbaginaceae familyasından Limonium cinsi, 8 tür ile peyzaj tasarımında en fazla kullanım potansiyeli olan cins olmuştur. Peyzaj tasarımında en yaygın kullanım alanları, 49 türle çatı bahçelerinde belirlenirken, 31 türle yer koruma ve erozyon önleyiciler izlenmektedir. Çoğu sukkulent olan bu halofit türler hem sulak hem de kurak alanlara iyi adapte olduklarından gelecekte yaşanabilecek küresel ısınma tehdidine karşı kurak ve çorak araziler için sürdürülebilir bir alternatif olacaktır. Bunun yanında çoğu endemik olan bu türlerin peyzaj tasarımında kullanılması aşırı tuzdan çoraklaşmış arazilerin restorasyonu, biyolojik çeşitliliğin korunması ve sürdürülebilir tarım uygulamaları için büyük önem taşımaktadır.

The experiment was conducted to assess the integrated effects of pre-emergence herbicides and hand-weeding on weed control, yield components, yield, and their economic feasibility for cost effective weed control in faba bean. The experiment consisted of 12 treatments viz. pre-emergence s-metolachlor (1.0, 1.5 and 2.0 kg ha-1) and pendimethalin (1.0, 1.25 and 1.5 kg ha-1), each at three rates metolachlor, s-metolachlor + one-hand-weeding, pendimethalin + one-hand-weeding, two-hand-weeding, complete weed free and weedy checks arranged. The weed flora consisted of broadleaved and sedge with the relative densities of 81.02 and 18.98 % at Haramaya district, and 80.83% and 19.17%, at Gurawa district, respectively. Application of s-metolachlor and pendimethalin 1.0 kg ha-1 each supplemented with hand weeding 5 WAE significantly (p ≤0.01) affected the broadleaved weeds, sedges and weed dry weight at both sites. S-metolachlor 1.0 kg ha-1 supplemented with hand weeding 5 WAE gave the lowest total number of weeds (8.29 m-2) following the weed free check. Higher grain yield (3555.8 kg ha-1) was produced with s-metolachlor 1.0 kg ha-1 supplemented with one-hand-weeding 5 WAE following complete weed-free at Gurawa. The benefit gained from s-metolachlor and pendimethalin at 1.0 kg ha-1 each supplemented with one hand weeding 5 WAE were greater than the value recorded from the weedy check by 216% and 198 %, respectively. S-metolachlor 1.0 kg ha-1 supplemented with hand weeding 5 WAE treatment resulted in the highest grain yield and economic benefit. However, in case labour is constraint and s-metolachlor herbicide is timely available, pre emergence application of s-metolachlor at 2.0 kg ha-1 should be the alternative to preclude the yield loss and to ensure maximum benefit.

In this study, the effects of re-cutting, wounding and disbudding over the base of dormant rootstock cuttings on the grafting success, final take and grapevine sapling quality in grafted grapevine sapling production were investigated. Five different treatments were experimented in this study as of T-1 (in which the base of the rootstock was cut and two distal buds from the base were disbud (standard application); T-2 (in which the base of the rootstock was not cut but two distal buds were disbud); T-3 (in which only the base of the rootstock was cut); T-4 (in which the base of the rootstock was cut and three buds were disbud) and T-5 (in which the base of the rootstock was crashed with a hammer and two distal buds were disbud). Scions of Royal cultivar were grafted on 5BB,1613 Couderc and 140 Ruggeri rootstocks by omega grafting machine. Grafted cuttings were planted and grown in plastic pots in a greenhouse. The callusing development and rooting performance of grafted cuttings, the final take of the first grade of the sapling and sapling itself, final take of potted grafted saplings, fresh and dry matter weight of shoot and root were evaluated. The existence of bud on base of rootstock and re-cutting of the base affected graft success positively. Re-cutting of 140 Ru rootstock of the base positively affected callusing and root development. Graft success ratios ranged from 71% (140 Ru, T-3) to 100% (1613C, T-2). Total final take ratios varied between 25% (140 Ru, T-3) and 90% (5BB, T-3) and the final take of the first grade ranged from 2.5% (140 Ru, T-2) to 37% (1613C, T-2,3,4). The existence of bud on the base portion of rootstock had a positive effect on final take and sapling quality parameters. As a result, existence of bud on the base of rootstock positively affected the graft success, shoot and root quality. Re-cutting of the base of the 140 Ru had a positive effect on graft success and final take ratios. In order to reduce the labour costs, there is no need to cut the base portion of 1613 C and 5BB rootstocks.

Ülkemize özgü geleneksel fermente bitkisel ürünlerimizden biri olan şalgam suyu üretimi ile ilgili standart bir teknik ve kullanılan sıcaklık bulunmamaktadır. Bununla beraber Adana, İçel, Hatay gibi illerimizde oldukça popüler olan şalgam suyu üretiminde genellikle endüstriyel boyutta geleneksel yöntem adı verilen bir yöntem kullanılmaktadır. Bu çalışmada, şalgam suyu üretiminde geleneksel yöntem kullanılarak farklı sıcaklığın mikrobiyal flora üzerine etkisine bakılmıştır. Bu amaçla öncelikle hamur fermantasyonu gerçekleştirilerek ekstrakt elde edilmiş ve ardından diğer hammaddeler ile karıştırılarak havuç fermantasyonu farklı sıcaklıklarda (10°C, 22°C ve 35°C) gerçekleştirilmiştir. Denemelerde fermantasyon sırasında ortamda bulunan laktik asit bakterileri (LAB), toplam mezofil aerob bakteri (TMAB), koliform bakteri (KB) ve toplam maya (TM) sayıları belirlenmiştir. Fermantasyonun başlamasıyla beraber LAB, TMAB ve TM sayılarında artış ve KB sayısında bir azalma gözlenmiştir. İlave olarak farklı sıcaklık uygulaması, havuç fermantasyonunun süresi üzerinde de önemli derecede etkiye neden olmuştur. Sıcaklık arttıkça fermantasyon süresi kısalmıştır.

Conservation agriculture is a concept which defines different farming systems. Its implementation depends on soil properties, climate and socio-economic considerations. Since two thousands, no-till technology; which is one facet of the conservation agriculture has begun to take place in the high plains of Sétif province-Algeria. Its adoption is facing several problems of socio-economic and technical issues. This work monitored the track of no-till adoption within a sample of 28 farmers during two years 2014 and 2016. During 2014 farmers were supported financially and technically through a subsidy program that aimed at the support of conservation agriculture via no-till technique. In 2016, the subsidy program has ended; hence, farmers have no longer incentives. Multivariate statistical analyses were performed to diagnose the evolution of no-till adoption and behavior’s farmers between the two periods. In 2016, results showed an increase of no-till area, even though, the drop of the number of adoptive farmers by 71%. The main reasons for adopting no-till according to the adoptive farmers were the minimization of farming operation costs and saving time. However, the major impediments facing no-till adoption; were the rise of weeding charges and the concern of weed infestation especially by bromus.sp, which is a vigorous prevalent weed, which locally developed some pesticide’s resistance. Also, the excessive use of pesticides may be considered as an environmental reason for no adopting no-till.

Analysis of consumer preferences for cowpea varieties in Osun State was carried out with a view to identifying attributes that determine price variation among cowpea varieties and the effect on consumer’s willingness to pay for those varieties. A multistage sampling technique was used to randomly select 240 respondents for the study, comprising 180 cowpea consumers and 60 retailers. Primary data were collected on cowpea varieties, their attributes and the consumer’s willingness to pay for cowpea varieties using well structured questionnaire. Data collected were analysed using both descriptive and inferential statistics. The results showed that out of thirteen varieties found in the area, only nine varieties of cowpea were common in the market. The quality of each variety differs which explained variation in their price. In terms of preference the Oloyin variety is preferred most by 78% of consumers. Weevil resistance had the highest rank among the cowpea attributes. Oloyin had the highest WTP followed by Milk and Drum with ₦303, ₦237 and ₦213 per kg, respectively. Hedonic pricing methods provide a statistical estimate of premiums and discounts for cowpea attributes. Results indicated that weevil resistance was the most important attribute to consumer. Cowpeas with weevil damage tolerance, brown colour, large grain size and short cooking time commanded price premium for almost all the varieties. The consumer discounted prices for insect damage, small size, white colour, smooth skin and grain colour mixed together. The study concludes on the need for breeders and research institutes to incorporate these cowpea attributes that attracted price premium into their cowpea breeding programmes.

The use of antagonist microorganisms against pathogenic organisms in organic agricultural systems was promising for biological control approach. The aim of this study was to determination of the potential biological control of some fungal isolates which characterized as endophytic and antagonistic against soil borne Fusarium culmorum (FC) and F. oxysporum f.sp. radicis lycopersici (FORL) pathogens. For this, seven isolates of endophytic Acremonium spp. that isolated from healthy wheat plants and eight isolates of antagonist Trichoderma spp., isolated from soil of organic vegetable areas, were performed as biological control agents (BCA). The agar media with hypha and mycelia of the BCAs and spore suspensions (106 spores/ml) of FC and FORL were treated for inoculation of wheat seeds and tomato seedlings. The harvested plants were statistically analyzed by some parameters (severity of crown rot disease (%DS and scale), plant lengths (cm) etc.). In conclusion, the Acremonium isolates (47.5%) were lower means of disease severity than Trichoderma isolates (74.6%) for FC and FORL assessments in wheat experiment. In tomato, the averages of disease severity between Acremonium and Trichoderma were similar while their means were lower than positive control (The Scale of DS=0.67