The foam mat drying is one of drying methods applied to produce powdered food in the food industry. Foam mat drying, which is better than other methods of drying in terms of drying time and cost, is used to convert powder form of various foods such as fruit, milk and seafood. The formation of the foam structure is provided with foaming agents and/or stabilizers. The surface area and drying efficiency of food product increase with conversion to foam structure. In this review, knowledge about the process conditions applied during the process of converting the food into powder form by foam drying method, the obtained product properties and the applicability of foam mat drying to various foods are presented.

The main purposes of the study were to determine the attitude of farmers towards Thai Koi farming in a selected area of Mymensingh district. Attempt was also made to identify the problems faced by the farmers in Thai Koi farming. Data were obtained from randomly selected 70 Thai Koi farmers of Shaiod and Ahmedpur villages in Kheruajani Union under Muktagachha Upazila of Mamensingh district during April, 2015. Attitude of the farmers was measured in respect of different aspects of Thai koi production. A three-point rating scale was used to indicate the Thai koi farmers’ response against each statement. The possible score for each respondent could range from 15 to 45 and observed score ranged from 31 to 41. It is evident that ‘I believe that Thai koi farming in pond can supply protein and nutrition to the family members ranked first as a statement in attitude scale of Thai Koi farmers. Second is ‘I like Thai Koi farming because it has higher growth rate than that of other local Koi’. Most of the Thai Koi farmers had highly favourable attitude. Among the problems, ‘high sensitivity to disease of Thai Koi’ got the highest problem confrontation score and stood the first ranked problem and other problem were ‘High price of Thai koi feed’, High price of drugs’ and ‘High price of farm labour’ etc. Farmers suggested from their experiences that there should have need-based spot training on effective management of Thai Koi farming. In achieving this target, Department of Fisheries and allied NGOs may play a crucial role.

Araştırmada farklı sulama seviyeleri ve biyoaktivatör (ComCat) uygulamalarının ‘Rubygem’ çilek çeşidinde meyve kalite kriterleri üzerine etkileri incelenmiştir. Çalışmada dört farklı sulama seviyesi incelenmiş olup, A sınıfı buharlaşma kabından ölçülen buharlaşma miktarının tamamı olan IR100 konusu, uygulanacak suyun yarısının verileceği konu IR50, %75’inin verileceği konu IR75 ve %125’inin verileceği konu IR125 olarak adlandırılmıştır. İlave olarak biyoaktivatör uygulamaları bitki dikiminden yaklaşık iki ay sonra 3’er hafta arayla 4 kez yapılmıştır. Biyoaktivatörün incelenen parametreler üzerine tek başına etkisi önemsiz bulunmuştur. Sulama düzeylerindeki azalmayla meyvelerde özellikle tadı etkileyen SÇKM ve şeker/asit oranının önemli düzeyde arttığı görülmüştür. En yüksek SÇKM ve şeker/asit oranı %9,42 ve 21,7 değerleri ile IR50 konusundan elde edilmiştir. Buna karşın IR100 konusu dışındaki bütün uygulamalarda meyve ağırlığında önemli düzeyde azalmalar belirlenmiştir. Her ne kadar kısıtlı sulama meyve ağırlığında azalmaya neden olsa da son zamanlarda tüketicilerin yeme kalitesine verdikleri önem nedeniyle söz konusu rejimde meyvelerde artan şeker içeriği ile şeker/asit düzeyi çilek yetiştiricileri için önemli bir strateji olabilecektir. Bununla birlikte meyve ağırlığında azalmaya neden olmayan tam sulamanın biyoaktivatör ile birlikte uygulanmasıyla meyve tadının arttırılabileceği de belirlenmiştir.

Probiyotikler tüketicinin sağlığı üzerinde olumlu etkileri olan mikroorganizmalardır. Probiyotik uygulamalarının sağlık üzerine etkileri hakkında yapılmış pekçok araştırma bulunmaktadır. En yaygın kullanılan probiyotik bakteriler; bifidobakteriler ve laktobasiller, laktokoklar ve streptokoklar gibi laktik asit bakterileridir. İnsanlar için probiyotik olarak kullanılan mikroorganizmalar arasında ayrıca mayalar, basiller ve enterokoklar da bulunmaktadır. Probiyotik mayalar son yıllarda bilim insanları için ilgi çekici bir alan olmuştur. Yapılan bazı çalışmalar Saccharomyces cinsine ait türlerin antibakteriyel ve probiyotik özelliklere sahip olabileceklerini göstermiştir. Saccharomyces boulardii yıllardır insanları farklı gastrointestinal rahatsızlıklarından korumak veya hastalıklardan iyileştirmek amacıyla probiyotik olarak kullanılan, patojenik olmayan bir mayadır. S. boulardii özellikle ilaç endüstrisinde genellikle liyofilize formda kullanılmaktadır. Yapılan bu derleme çalışmasında probiyotikler, mayaların probiyotik olma özellikleri ve probiyotik mayaların kullanım alanları hakkında bilgiler verilmiş ve bu alanda yapılan araştırmalardan örnekler sunulmuştur.

Bu araştırma, ülkemizde tarımı yaygınlık kazanan yağlık kolza (Brassica napus L.,) bitkisinin Samsun İli koşullarında, çiçeklenme fenolojisi, çiçek sayısı, nektar ve polen potansiyelinin belirlenmesi amacıyla 2011 ve 2012 yıllarında yürütülmüştür. Araştırmanın birinci yılında (2011), kolza bitkisinin 44 gün süre ile çiçekte kaldığı, bitkide 2.694 adet/da çiçek bulunduğu, günlük toplam 1,89 kg/da nektar salgıladığı ve 1330 kg/da polen ürettiği belirlenmiştir. Araştırmanın ikinci yılında (2012), kolza bitkisinin 39 gün süre ile çiçekte kaldığı, bitkide 701 adet/da çiçek bulunduğu, günlük toplam 0,38 kg/da nektar salgıladığı ve 331,57 kg/da polen ürettiği ortaya konmuştur. Kolza bitkisinin Samsun koşullarında yapılan iki yıllık sonuçlarına göre ortalama 41,5 gün çiçekte kaldığı, günlük nektar üretiminin 0,23 mg/çiçek/gün, nektar kuru madde düzeyinin %20,25 ve polen üretiminin 0,48 mg/çiçek/gün olduğu saptanmıştır. Samsun İlinde kolza bitkisinin, erken ilkbahar döneminde, çevrede bulunan birçok bitkinin çiçeklenmesinden önce çiçeklendiği ve başta bal arıları (Apis mellifera L.) olmak üzere pek çok tozlayıcı böceğe, nektar ve polen sağladığı belirlenmiştir. Kolza bitkisinin arıcılık açısından ekiminin yaygınlaştırılarak erken ilkbahar döneminde, bal arıları ve diğer tozlayıcı böcekler açısından elverişli bir besin kaynağı olabileceği ortaya konmuştur.

All around the world, particularly in developed countries, fresh potato consumption decreased while the consumption as fast food, snack and convenience food was increased. Potato processing industry has by-products such as cull potato, peel, pulp, and waste water. These by-products can be utilized for production of ethyl alcohol, single cell protein, microbial enzymes, lactic acid, organic fertilizer and bioethanol. The pulp obtained from the processing of potato for starch production can be considered as an energy source with starch content in animal nutrition. Recently, potato peel with the contents of bioactive compounds (chlorogenic, caffeic, gallic, protocatechuic acids) and their antioxidant and antimicrobial effects have been intensely focused on. Conversion of by-products of potato processing industry into value-added products is economically important. It was reviewed here by-products of potato processing industry and their evaluation in animal nutrition.

Bu çalışmada, Doğu Akdeniz Tarım Havzasında bazalt, serpantin ve kireçtaşı ana materyalleri üzerinde oluşmuş topraklarda gidya (% 0, 1, 2, 4) ve azot (0, 70, 140 ve 210 mg kg-1) uygulamalarının kırmızı biber bitkisi ve farklı toprak çeşitleri üzerine etkileri incelenmiştir. Araştırmada, vejetatif gelişim bakımından gidya uygulamalarında bitki ağırlıklarındaki artış istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. Ancak, gidya uygulamalarının meyve verimi üzerine önemli bir etkisi gözlemlenmemiştir. Diğer yandan, 140 mg kg-1 ve 210 mg kg-1 azot dozlarında bitki ve meyve ağırlıklarında önemli oranda artışlar görülmüştür. Farklı topraklarda yetiştirilen kırmızı biber bitkilerindeki morfolojik değişimler bakımından en yüksek bitki boyu ve en yüksek bitki ağırlığı bazaltik topraklarda, en yüksek meyve ağırlığı serpantinli topraklarda ve en yüksek meyve sayısı kireçli topraklarda yetişen bitkilerde ölçülmüştür.

Honey samples were obtained from wild and domesticated sources and analyzed for some physicochemical properties such as color, pH, moisture content, ash content, refractive index, specific gravity, total solid, viscosity, glucose and fructose content following Standard Association of Official Analytical Chemistry. The following range of values for pH (3.55-4.20), moisture content (18.50-25.60%), soluble solids (74.10-81.20%), ash content (0.08-0.14%), specific gravity (1.38-1.47), refractive index (81.3-83.4%), fructose content (40.5-63.04%) and glucose content (19.35-32.34%). The mineral composition analyzed revealed potassium to be the dominant mineral in the honey samples followed by Calcium. However, Cadmium and lead where not detected in the honey samples. The results indicated that parameters such as pH, moisture content, ash content, specific gravity, sugar (majorly fructose and glucose content), fructose/glucose ratio, glucose/water ratio conform within the limit of the international standard for honey. However, moisture contents of the wild honey samples (22.05% and 25.60%) were a little higher than the Codex Standards of ≤ 21%. In conclusion, the honey samples investigated have the needed quality criteria and are good for human consumption. The results also revealed excellent organoleptic acceptability of the honey samples, hence are suitable for human uses.

Constructed wetlands (CWs) are a green technology that have been used to treat several types of wastewater such as domestic, industrial, agricultural wastewaters and landfill leachate. CWs have several advantages included land intensive, low energy, easy operation and maintenance, low investment/operational costs, landscape esthetics, reuse of waters, and increased wildlife habitat compared to conventional systems. CWs are alternative treatment technologies due to these properties especially for rural settlements, industries, and hotels that are remote locations from central treatment plants. Physical, chemical, and biological treatment mechanisms can employ together in CWs. In the present study, two parallel full scale horizontal subsurface flow constructed wetlands were designed to treat domestic wastewater of Kızılcaören village in Samsun, Turkey. Juncus acutus and Cortaderia selloana were selected and the removal performance of each species were evaluated. During 7 months operation, the mean removal efficiencies of Juncus acutus and Cortaderia selloana were found as 33% and 32% for Mg2+; 62% and 55% for Fe2+; 64% and 56% for Fe3+; 46% and 37% for Cl2; 48% and 39% for total Cl2; 26% and 37% for Ca2+; 28% and 23% for SAA, respectively. Also, the Two-way ANOVA between groups was applied to determine any difference for the removal of all parameters between the plant types and months on the mean values of pollutants removal.

Total catches of fish from the wild reached a plateau in the early 1990s. Capture fishery production for both food and non-food utilization has levelled off. There is need for aquaculture expansion and improved output. The aim of this study was to determine the most productive facility for production of Heterobranchus bidorsalis. H. bidorsalis is the most important species from the genus Heterobranchus. It is endemic to Africa. Seven hundred H. bidorsalis fingerlings were acclimatized for 7 days, 200 fingerlings were randomly selected and stocked in: Earthen ponds, Concrete tanks, and Plastic tanks labelled as T1, T2 and T3 respectively. Each treatment had two replicates, 100 fingerlings in each. The culture facilities were constructed to have water volume which was not significantly different. The earthen ponds, concrete and plastic tanks water volume was maintained at 2,320 litres, 2,304 litres, and 2,331 litres respectively. Fingerlings were fed with 2mm Coppens of 45% crude protein at 5% biomass. Feeding was carried out at 9:00 and 16:00 hours for 56 days. All treatments were given equal care. Final Standard Length, Final Total Length, Total Length Gain, Final weight Gain and Weight Gain recorded were: 13.04±0.57, 13.44±0.75, 32±0.96, 4.45±1.34, 30.36±1.13 and 23.34±2.4 respectively. Growth was significantly higher in T1. In concrete and plastic tanks, observed growth parameters recorded had the following values: 11.75±0.82 and 11.21±0.83, 12.31±0.85 and 11.95±0.89, 3.2±0.96 and 2.84±0.85, 22.24±2.78 and 21.24±5.84, and 14.85±1.7 and 14.99±1.02 for Final Standard Length, Final Total Length, Total Length Gain, Final Weight and Weight Gain respectively. There was no significance difference in growth between T2 and T3. The study did not discourage the use of concrete tanks and plastic tanks for H. bidorsalis culture, but considered earthen ponds as most ideal culture facility for yields optimization in H. bidorsalis.