The aim of the study is to evaluate the ethanol extract of Rheum ribes root (RTE), as well as the root and young shoots (RYSE), for its chemical composition, antioxidant properties and cytotoxic effects. Total polyphenols (TPC), total flavonoid (TFC), radical scavenging activity (DPPH), the ferric reducing antioxidant power (FRAP) of Rheum ribes extracts were determined using colorimetric methods. Mineral contents and vitamin values of samples were determined by ICP-MS and HPLC, respectively. The cytotoxic effect of Rheum ribes extracts was determined on different cells using XTT assay. The cytotoxic effects of RTE and RYSE on cancer cells were evaluated with regard to apoptosis. According to results, mineral contents, vitamine A and C values were very high in both samples. Ethanolic extracts of Rheum ribes young shoot exhibited a selective cytotoxic effect on all cancer cells compared to WI-38 cells, and the IC50 values of the extract in the cancer cells between 26.10 to 54.81 μg/mL. Ethanolic extracts of RTE and RYSE induced apoptosis on MCF-7 cells. The ethanolic extracts of Rheum ribes has effective cytotoxic and antioxidant activity. More research is needed to determine the cytotoxic effect mechanisms on cancer cells.

This research was performed to determine the effects of different sowing times (ST1, ST2, and ST3) and biostimulant (Pi-NFS) doses (0, 100, 250, 500 ml da-1) on seed yield components of Italian ryegrass ryegrass (Lolium multiflorum L.) in the continental condition of Eskişehir, Turkey. The results indicated that the main factors significantly affected the seed yield components except for the effect of sowing time on plant height, however, the interaction effect of these factors was significant only on the number of the reproductive tillers and seed yield. There was no significant difference between the ST1 and ST2 in terms of the number of the reproductive tillers, thousand seed weight, and seed yield. Likewise, the values of these components did not differ significantly in the doses of 250 and 500 ml da-1. The highest seed yield was derived from the dose of 500 ml da-1 at ST2 and the values obtained from the doses of 250 and 500 ml da-1 at the ST1 were in the high seed yield group. It was concluded that early sowing time and the doses of 250 to 500 ml da-1 biostimulant application resulted in high seed yield in Italian grass. On the other hand, the dose of 500 ml was more effective in case of delayed sowing time like ST2.

Türkiye; birbirinden farklı ekolojik özelliklere sahip olup akarsu ve göller bakımından zengin bir ülkedir. Bazı akarsularımız da yer altına sızarak veya sıcaklığın etkisiyle buharlaşarak kaybolur. En büyük gölümüz Doğu Anadolu'da yer alan sodalı Van Gölüdür. 2021 yılında Türkiye’de su ürünleri üretim miktarı yaklaşık 800 bin ton olup bu miktarın %59’u yetiştiricilik yolu ile elde edilirken %41’i avcılık yolu ile elde edilmektedir. Avcılığın %10’u iç sulardan karşılanırken, yetiştiriciliğin yaklaşık %29’unu oluşturmaktadır. Yapılan bu çalışmada, Van ilinin son 22 yıllık (2000-2021) su ürünleri üretim miktarının elde edilmesi hedeflenmektedir. Bu amaçla Türkiye istatistik Kurumu (TUİK, 2000-2021) veriler yardımı altında Van ilinde yapılan avcılık ve yetiştiricilik yoluyla elde edilen türlerin trend analizi ile 2050 yılına kadar üretim miktarının tahmin edilmesi amaçlanmıştır. Van ilinin 2000-2021 yılları arasında avcılık yoluyla en çok avlanan iç su balıkları türleri sırasıyla; İnci Kefali (Chalcalburnus tarichi), Sazan (Cyprinus carpio), Siraz (Capoeta Pestai), Alabalık (Salmo spp.). Yetiştiriciliği yapılan tür ise sadece Alabalık’tır. Sonuç olarak, Van ilinde avcılık yoluyla elde edilen tatlı su balıkları üretiminde yıllara bağlı olarak genel bir azalmanın varlığı gözlenmektedir. Hatta bu şartlar devam ederse Siraz balığının 2022 yılında üretim verilerinde, Sazan balığının ise 2024 yılında üretiminin sona ericeği tahmin edilmiştir. Bunun yanında yetiştiricilik yoluyla üretilen tek tür olan Alabalık üretiminin artacağı bulunmuştur.

One of the most important impacts of the Covid 19 pandemic that broke out in China in the last months of 2019 was on the agricultural sector and, consequently, on the food supply. This situation manifested itself in an increase in food insecurity and food prices in countries around the world, and rising food prices highlighted the risk of undernourishment. The study attempted to statistically represent the impact of the pandemic on food security and food price increases in countries around the world. The study first compared the pre-pandemic and pandemic periods in terms of three basic indicators, such as food security, food prices, and undernourishment rates, and examined whether there was a significant difference between the two periods. Within the context of these three indicators, an attempt was then made to determine whether the negative impact of the pandemic was more severe in low-income countries. The results of the analysis showed that food prices, food insecurity, and undernourishment increased during the pandemic and that these impacts were relatively greater in developing countries. Therefore, the financial burden of these negative impacts associated with food supply was greater in developing countries.

The aim of this study is to histologically and histochemically determine the developmental and involutional stages of bursa of Fabricius of henna partridge (Alectoris chukar). In the study, bursa of Fabricius of 12 3-month-old (6 males, 6 females), 12 6-month-old (6 males, 6 females) henna partridges purchased from a private farm were used. It was observed that bursa of Fabricius was surrounded by a connective tissue capsule and consisted of tunica serosa, tunica muscularis, and tunica mucosa layers from the outside to the inside. It was seen that the tunica muscularis consisted of outer longitudinal and inner circular smooth muscle fibers. It was observed that the tunica mucosa made plicae towards the lumen of the organ and consisted of 10-15 plicae. It was seen that lamina epithelialis and lymph follicles were present in each plica. It was determined that the lamina epithelialis consisted of two parts called FAE (Follicle-Associated Epithelium) and IFE (İnter Follicular Epithelium). It was noted that the lymph follicles contained cortex and medulla sections and were separated locally by capillaries together with cortical medullary boundry cells. In the Methyl Green-pyronin staining method, plasma cells were found in the bursa of Fabricius of the henna partridge, in the connective tissue surrounding the organ, around the blood vessels and inside the follicles. In AB pH=2.5 staining, AB-positive reaction was seen only in the apical part of the epithelial cells forming FAE and IFE in the pre- and post-involution period. In PAS staining, PAS-positive reaction was observed only in the apical part of the epithelial cells forming FAE and IFE in the pre- and post-involution period. In PAS/AB pH=2.5 combined staining method, AB-positive reaction was observed only in the apical part of epithelial cells in the pre- and post-involution period. As a result of this study, it was found that bursa of Fabricius of the henna partridge did not undergo any histochemical changes despite its histologically large differences after involution.

In search for an efficient means of building up the carbon stock, improving the fertility levels and aggregate stability of tropical soils for optimum crop yield, a field study was carried using different biochars and comparing the effects with inorganic fertilizer. The biochars were palm bunch biochar (PBB), saw dust biochar (SDM) and rice mill husk biochar (RMHB). Treatments consisted of 10 t/ha palm bunch biochar + 0.25t/ha poultry manure (T1), 10 t/ha rice mill husk biochar + 0.25t/ha poultry manure (T2), 10 t/ha saw dust biochar + 0.25t/ha poultry manure (T3), 500kg/ha N.P.K 15:15:15 fertilizer + 0.25t/ha poultry manure (T4) and plot without biochar + 0.25t/ha poultry manure (T5) (control plot). These were replicated five times on experimental plots of 4m2 in a randomized complete block design. Maize (Zea mays) was used as a test crop and data obtained were statistically analyzed using analysis of variance and correlation. Soils amended with biochars significantly improved soil pH, organic carbon, exchangeable bases and base saturation than non biochar fertilized soils. Saw dust biochar increased soil carbon stock by 95.1% against NPK fertilizer plots and control. There was 19% decrease in soil bulk density and 17% increase in soil pH with application of palm bunch biochar. Amending soils with palm bunch biochar increased soil organic carbon by 51.5%. The biochars increased the values of critical level of soil organic matter, modifies clay ratio and reduced the value of clay flocculation index more than NPK fertilized soils or control. Among the treatments, rice mill husk biochar recorded the highest maize cob weight though not significant with palm bunch biochar. Therefore, applying biochars on eroded soil is an effective measure of improving the stability, soil carbon stock as well as enhancing higher maize yield than inorganic fertilizer.

Foods for special medical purposes are specially produced or formulated with the intention of regulating children's diets for specific nutrition applications, and used under medical surveillance. These food should not offer a microbiological risk to human health as well as their compositions. The purpose of this study was the microbiological evaluation of foods for special medical purposes used in children’s diet. For this evaluation, eleven imported foods for special medical purposes that were sold in Ankara-Turkey were analyzed in terms of Salmonella spp., coagulase positive staphylococci, staphylococcal enterotoxin, Escherichia coli, Escherichia coli O157, Enterobacteriaceae, Listeria monocytogenes, and Bacillus cereus. The bacterial examinations were done according to each related EN ISO standart methods. In result of the examination, the microbial growth was not observed on the food samples. In conclusion, the samples investigated have no microbiological risk. Also, consumers should examine their expiration dates during purchase because the expiration dates declared on the foods have showed their microbiological stability.

Çalışmanın amacı, Orta Anadolu Tarım Havzasında Çiftlik Muhasebe Veri Ağı (ÇMVA) sistemine göre tarım işletmelerinin tiplerini, ekonomik büyüklük sınıflarını ve standart faaliyet sonuçlarını belirlemektir. Araştırma alanı Orta Anadolu Havzasında yer alan 7 ili kapsamaktadır. Bu illeri temsil edecek 9 ilçe gayeli örnekleme yöntemine göre belirlenmiştir. Belirlenen ilçelerde ana popülasyonu oluşturan tarım işletmelerinden, örnek işletme sayısı,  tabakalı tesadüfi örnekleme yöntemine göre %5 hata payı ile %99 güven sınırları içerisinde 292 olarak hesaplanmıştır. Örnek işletmelerden anket yöntemi ile toplanan veriler çalışmanın ana materyalini oluşturmuştur. Araştırma verileri 2016-2017 üretim dönemini kapsamaktadır. Ayrıca çalışmada ikincil verilerden de yararlanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre incelenen tarım işletmelerinin 4 farklı işletme tipinde olduğu belirlenmiştir. Bunlar uzmanlaşmış tarla ürünleri yetiştiriciliği, uzmanlaşmış otlayan hayvan yetiştiriciliği, karışık bitkisel ürün ve hayvan yetiştiriciliği ile uzmanlaşmış bahçecilik yapan işletme tipleridir. İşletme tiplerinin standart gelir kriterlerine göre sonuçları incelendiğinde; işletme brüt kar oranı uzmanlaşmış tarla ürünleri yetiştiriciliği yapan işletme tipinde %65,80, uzmanlaşmış otlayan hayvan yetiştiriciliği yapan işletmelerde %78,80, karışık bitkisel ürün ve hayvan yetiştiriciliği yapan işletmelerde %70,85 ve uzmanlaşmış bahçecilik yapan işletmelerde %74,23’dür. İşletme net katma değer oranı uzmanlaşmış tarla ürünleri yetiştiriciliği yapan işletme tipinde %64,72, uzmanlaşmış otlayan hayvan yetiştiriciliği yapan işletmelerde %73,48, karışık bitkisel ürün ve hayvan yetiştiriciliği yapan işletmelerde %66,84 ve uzmanlaşmış bahçecilik yapan işletmelerde %65,42’dir. Net çiftlik geliri oranı uzmanlaşmış tarla ürünleri yetiştiriciliği yapan işletmelerde %64,72, uzmanlaşmış otlayan hayvan yetiştiriciliği yapan işletmelerde %73,48, karışık bitkisel ürün ve hayvan yetiştiriciliği yapan işletmelerde %66,84 ve uzmanlaşmış bahçecilik yapan işletmelerde %65,42’dir. İşletme brüt karı, işletme net katma değeri ve net çiftlik geliri kriterleri açısından ilgili dönemde rekabet üstünlüğü olan işletme tipinin uzmanlaşmış otlayan hayvan yetiştiriciliği yapan işletmelerin olduğu tespit edilmiştir.

Günümüzde kullanılan birçok terapötik ilaç kaynağını şifalı bitkilere borçludur. Her bitkinin kendine özgü aktivitesi ve biyokimyasal profili vardır. Bu çalışmada günlük hayatta oldukça iyi bilinen üç farklı bitki türü; Helianthus tuberosus, Zingiber officinale ve Raphanus sativus var. niger kullanıldı. İlk defa yapılan bu çalışmada antioksidan aktivite tayini sınırlı olan üç farklı bitki seçilmiş ve aktioksidan kapasiteleri karşılaştırılmıştır. H. tuberosus, Z. officinale ve R. sativus var. niger bitkilerinin gövde kısımları %1.15 potasyum klor ile homojenize edilerek ekstraklar hazırlandı. Daha sonra antioksidan enzim aktiviteleri katalaz (CAT) ve süperoksit dismutaz (SOD) ile oksidatif stres belirteci olan malondialdehit (MDA) düzeyleri spektrofotometrik yöntemlerle saptandı. Araştırma sonucunda en yüksek SOD enzim aktivitesi R. sativus var. niger bitkisinde görülürken, en yüksek CAT enzim aktivitesi ise Z. officinale bitkisinde gözlendi. Öte yandan yer elması bitki ekstraktında MDA düzeyi en yüksek iken, en düşük MDA düzeyi ise Z. officinale bitkisinde gözlenmiştir.

Bu çalışmada, geleneksel yöntemle üretilmiş zeytin ve elma sirke biyofilmlerindeki bakteriyel popülasyon farklılıkları; türlerinin izolasyonu, bakteriyel 16S rRNA geninin V3 bölgesinin PZR (Polimer Zincir Reaksiyonu) amplifikasyonu ve ardından DGJE (Denatüre Edici Gradyan Jel Elektroforezi) ile PZR DGJE (Polimeraz Zincir Reaksiyonu Denatüre Edici Gradyan Jel Elektroforez) yöntemiyle belirlenerek, DNA dizi analizleriyle tanımlanmıştır. Elde edilen diziler, BLAST (Basic Local Alignment Search Tool = Temel Bölgesel Hizalama Arama Aracı) analizi ile hizalanmıştır. Filogenetik analiz için MEGA X (Molecular Evolutionary Genetics Analysis, X) programı kullanılmıştır. Zeytin sirkesi örneklerinde Komogataeibacter rhaeticus baskın tür olarak, elma sirke örneklerinde ise sirke bakterisi olarak bilinen Komogataeibacter xylinus (Gluconacetobacter) baskın tür olarak tespit edilmiştir. Geleneksel üretim yöntemiyle üretilen sirkelerdeki bakteriyel türlerin tanımlanması ve izolasyonu ile bu bakteriler kültür olarak depolanmıştır.