Farklı yoğunluklardaki (250 W/L, 500 W/L, 750 W/L, sırasıyla A, B ve C grupları) ultrases (US) dalgalarının, vakum ambalajlanmış marine hamsilerin (Engraulis encrasicolus) raf ömrü boyunca TVB-N, TBAR’s, pH, tekstür profil, su aktivitesi ve renk üzerine etkileri incelenmiştir. Elde edilen TVB-N sonuçlarına göre; US uygulanmamış marine hamsi grubu ile A ve B gruplarının raf ömrü 4 ay ve C grubunun raf ömrü 3 ay olarak belirlenmiştir. 750 W/L US uygulamasının marine hamsilerin raf ömrünü azalttığı tespit edilmiştir. Raf ömrü boyunca hiçbir grupta mikrobiyolojik üreme gözlenmemiştir. Bilgisayarlı görüntüleme teknolojisi ile belirlenen renk değerleri ve duyusal analiz sonuçları arasından en iyi grup A grubu olarak belirlenmiştir. Tüm sonuçlar değerlendirildiğinde, düşük yoğunluklu US uygulamasının, marine hamsilerin renk ve tekstür özellikleri üzerine olumlu etkileri olduğu ve panelistler tarafından beğenildiği bulunmuştur. Ayrıca literatürde hakkında yeterli çalışma bulunmayan işlenmiş su ürünlerine US uygulamasının, kullanılabilir olduğu ortaya konmuştur. Aynı zamanda bu yeni teknoloji ile elde edilen ürünün ticari değerlendirilebilirliğinin yüksek olacağı ve ülke ekonomisine katkı sağlaması öngörülmektedir.

In this study, it was aimed to examine the rainbow trout Oncorhynchus mykiss (Walbaum, 1792) sperm quality during adaptation to the short term preservation conditions and to evaluate the obtained analysis results. Within the scope of research, average sperm yield and range of sperm concentration of male broodstocks that had 921,50 ± 244,86 g average weight value and 41,79 ± 2,98 cm average length value were measured as 9,56 ± 5,30 ml and 0,27-4,57 × 109 spz.ml-1, respectively. It has been determined that spermatozoas which short term preserved without using any extenders or additives between 0-4°C in laboratory were included in the scope of minimum motility categories class. In order to reach high levels of sperm quality rates in rainbow trout sperm preservation studies according to the collected data and results; paying attention to breeding season, genetic factors and building of broodstock and sperm preservation units having good quality genetic characteristics of males and females by farm owners are expected to be beneficial for sustainability and efficiency of these types of studies.

Amblyseius swirskii Athias-Henriot (Acari:Phytoseiidae) and Euseius scutalis Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae) are important predatory mites for citrus orchards in Turkey. The side effects of insecticides on these predatory mites have been rarely studied. In this study was investigated to the effect of tau-fluvalinate on A. swirskii and E. scutalis. The studies have conducted both laboratory and field. Field studies were carried out detecting of the side effects of tau-fluvalinate on the mixed stages of A.swirskii. and E scutalis. at Seyhan and Kozan districts in Adana, while laboratory studies were evaluated the side effects of tau-fluvalinate on the nymph stages of A. swirskii The studies were carried out following the standard guidelines which were adopted and issued by the IOBC-WPRS Working group ‘Pesticedes and Benefical Organism’. In the field studies, the effects of the pesticides were calculated according to the Henderson-Tilton formula. As a result of study, tau-fluvalinate was determined as toxic on predatory mites in the laboratory studies. Side effects of abamectin, one of the standard toxic acaricides, on predatory mites were found to be “T” (Toxic) according to IOBC class value. Side effects of tau-fluvalinate were found to be ’M’’ (Moderately Harmful) on 7th days while were detected to be “N” (Harmless) on 28th days according to IOBC class value in field condition. The fields studies at Kozan and Seyhan districts showed similar results.

Enterococcus lactis PMD74 is a novel strain with a notably high antimicrobial activity. The present study evaluated the anti-listerial effect of a bacteriocin-like peptide (BLIP) produced by E. lactis PMD74 isolated from Ezine cheese (PDO). The strain was screened for its antimicrobial activity against 22 indicator strains using both agar spot and well diffusion methods. We observed that the neutralized cell-free supernatant (CFS) of E. lactis PMD74 exhibited varying levels of antimicrobial activity against both closely and distantly related pathogenic strains, with the highest activity displayed against Listeria monocytogenes strains. Although thermostable and resistant to lysozyme treatment, BLIP could be completely inactivated by trypsin, proteinase K, and α-chymotrypsin treatments. BLIP production starts in the early exponential growth phase of E. lactis PMD74 (3 h incubation, 400 AU mL–1) and reaches its maximal production (6400 AU mL–1) at the end of the exponential growth phase. Moreover, it is stable in the pH range of 2.0 to 7.0. The treatment of cultures of L. monocytogenes ATCC 7644 and Escherichia coli ATCC 26922 with sterilized CFS exhibited bactericidal and bacteriostatic effects, respectively. Furthermore, co-inoculation of L. monocytogenes ATCC 7644 and E. lactis PMD74 in skim milk led to complete loss of viability of L. monocytogenes ATCC 7644. These findings suggest that BLIP produced by E. lactis PMD74 could serve as a promising food preservative agent owing to its bactericidal and bacteriostatic properties.

This study aims to determine various relationships between liver, gonad and body weights of the two pipefish species caught in two breeding seasons from the Bafa Lake (Muğla) coasts between 2014 -2016. Using beach seine-net in the lake, a total of 208 pipefish specimens (79 Synathus abaster and 129 Synathus acus) were sampled. L-W relationship and Fulton condition factor were W = 2E - 0.94.01, 0.035 ± 0.009 in S.abaster specimens. Also LW relationships and condition factor were W = 8E-0.93.83 , 0.033 ± 0.01 in S. acus. On the other hand mean ± SD of HSI and GSI values were 2.18 ± 1.65 and 7.69 ± 7.12 respectively. In S.acus values 3.22 ± 3.13 and 5.49 ± 5.12 as well. The decrease in HIS and K values, provides sufficient information to claim that species in the lake spend all energy requirement obtained with proper feeding to growth and gonad development.

Water kefir is a fermented probiotic beverage produced by fermentation of dried sugary fruits and sugar using water kefir grains. Sucrose is used as a sugar source in the traditional production of water kefir. The aim of this study is to determine the effects of grape molasses, honey and unrefined sugar on water kefir grains instead of sucrose. In the study, 4 groups were formed: grape molasses (10 g), honey (10 g), unrefined sugar (10 g) and refined sugar (10 g). 2 g of water kefir grain and 500 mL of drinking water were used for each group. And each group samples were fermented for 25°C 48 hours. The study continued for 5 weeks. The pH values and the titratable acidity values of water kefir samples and the weight of water kefir grains were determinated once every two day, while microbiological analyzes (Lactobacillus spp., Lactococcus spp. and yeast contents) and ethanol content of samples were determinate once every 15 days. In this study; it has been observed that the use of different sugars has no significant effect on the weights of the water kefir grains. In addition, it was determined that the Lactococcus spp. and yeast amounts in the water kefirs were higher in the samples produced by using honey and grape molasses. As a result, it was revealed that grape molasses, honey and unrefined sugar could be used as fermentation substrate in production of water kefir. At the same time, water kefir can be shown as an alternative fermented product for vegan consumers with allergies to dairy products.

Bu araştırma Göller Yöresi (Türkiye) florasında farklı lokasyonlarda doğal olarak yetişen Cnidium silaifolium (Jacq.) Simonkai’nin meyve uçucu yağ oranı ve bileşenlerinin belirlenmesi amacıyla 2014 yılında yürütülmüştür. Uçucu yağ oranı clavenger tipi hidro-distilasyon cihazında, uçucu yağ bileşenleri ise GC/MS’de belirlenmiştir. Aksu (1,120 m) ve Dedegöl (1,540 m) lokasyonlarından alınan meyvelerin uçucu yağ oranları sırasıyla %0,50 ve %0,67, uçucu yağı oluşturan bileşen sayıları ise sırasıyla 38 ve 29 olarak tespit edilmiştir. Her iki lokasyonda da uçucu yağı oluşturan önemli bileşenlerin β-Elemene (%22,30-29,79), Trans-Caryophyllene (%11,85-21,88), Germacrene-D (%9,74-17,31), α-Humulene (%5,22-5,85) ve δ-Cadinene (%4,82-6,66) olduğu belirlenmiştir. Çalışmada rakımın uçucu yağı oluşturan bileşenler ve oranları üzerine önemli derecede etki gösterdiği, düşük rakımda bulunan bazı bileşenlerin yüksek rakımlarda bulunmadığı tespit edilmiştir.

İklim değişikliği küresel ısınma ile birlikte sera gazlarının artışını ve iklimde meydana gelen her tür değişikliği ifade eder. Son 50 yılda sera gazlarından CO2 konsantrasyonunun %30’un üzerinde arttığı, gelecek yüzyılda ise bu artışın daha hızlı olacağı tahmin edilmektedir. İklim değişikliği yıl içerisinde ve yıllar arasında önemli sıcaklık ve yağış farklılıklarına neden olabilmektedir. İklim değişikliğine paralel olarak flora da değişmektedir. İklim değişikliği nedeniyle bazı alanlarda tür sayısının azaldığı saptanmış ve özellikle serin iklim türlerinin yüksek sıcaklıklara adapte olamamasından dolayı daha da azalacakları öngörülmektedir. İklim değişikliği meralarda verimi önemli derecede etkilemektedir. Batı yarım kürede verim artışı Doğu yarım küreden daha yüksek olurken, Kuzey Amerika, Orta Asya, Orta Afrika ve Okyanusya’daki meraların iklim değişikliğine karşı hassasiyeti ortaya çıkmıştır. Yaz sıcaklıklarının yüksek olduğu alanlarda küresel ısınma hayvanlarda yem tüketim etkinliğini, canlı ağırlık artışını, süt verimini ve üremeyi olumsuz yönde etkilemektedir. Serin bölgelerde ise küresel ısınmanın etkisi daha az hissedilmektedir. İklim değişikliklerinin çayır meralar üzerindeki etkilerini araştırmak ve tahminlerde bulunmak için yoğun çaba harcanmaktadır. Gelecekle ilgili yüksek güvenirlikli tahminler yapabilmek için detaylı modelleme çalışmalarına ihtiyaç vardır. Yapılan tahminlere göre özellikle ülkemizde küresel ısınmanın etkili olacağı öngörülmektedir. Bundan dolayı çayır-mera yem bitkilerinde kurağa dayanıklı çeşitlerin geliştirilmesi, farklı ekolojik bölgelerimize adapte olabilecek C4 yem bitkisi türlerinin belirlenmesi ve bu türlerin yetiştirme tekniği ve ıslah çalışmalarına ihtiyaç vardır.

Subacute rumen acidosis is a metabolic disease that usually occurs in the form of recurrent seizures of low rumen pH during periods giving of high energy-containing rations and usually lasts for several minutes or several hours. The most important clinical signs are decreased feed consumption, live weight loss, decrease in rumen movements, abomasum displacement, laminitis, diarrhea, decrease in milk yield and milk fat yield, softening of feces, presence of undigested grains in feces. In this article, the reasons of subacute rumen acidosis which causes significant economic losses in dairy cow farms, methods that can be applied to detect and prevent it have been emphasized.

İnsanoğlu yaşamını devam ettirmek için hava ve suya ihtiyaç duyduğu oranda gıdaya da ihtiyaç duymaktadır. Bu ihtiyacını doğal tarım yöntemi ile karşılayan toplumlar zamanla dünya nüfusunun artması ve buna paralel olarak gıda ihtiyacının da arttığı gerekçesiyle yüksek verim sağlayan konvansiyonel tarım yöntemine geçmiştir. Çeşitli riskler (kimyasal ilaçlar, kimyasal gübreler vb.) taşıyan bu yöntem bilim insanları arasında farklı görüşlerin ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Bu nedenle konvansiyonel tarıma alternatif bir yöntem olarak organik tarım ortaya çıkmıştır. Günümüzde tüketicilerin de bilinçlenmeye başlaması ile birlikte tüketiciler gıdaları sağlık açısından sorgulamaya başlamışlardır. Bu anlamda gıdanın besin kalitesi ve duyusal kalitesi önem kazanmıştır. Bitkisel (meyve/sebze, tahıllar vb.) ve hayvansal (et, süt vb.) kaynaklı bütün gıdaların kalitesi tarım yönteminden etkilenmektedir. Bu çalışmada iki farklı tarım yönteminin gıdalar üzerinde oluşturduğu riskler ile gıdaların besinsel ve duyusal kalitesi üzerine etkileri hakkında bilgi verilecektir.