Bu çalışmada, farklı küspeler kullanılarak oluşturulan rasyonların in vitro gaz üretim (GÜ) parametreleri karşılaştırılmıştır. Rasyonlara küspe olarak soya fasulyesi küspesi (SFK) (R1), ayçiçeği tohum küspesi (ATK) (R2) ve kanola küspesi (KK) (R3) katılmıştır. Bu küspelerin farklı oranlarda katılarak oluşturulduğu (R4, R5, R6 ve R7) rasyonlar da hazırlanarak, toplam 7 rasyon elde edilmiştir. Rasyonların besin madde değerleri arasındaki farklılık, mısır DDGS ile dengelenmiştir. Rasyonu oluşturan yem hammaddeleri ve 7 farklı rasyonun kuru madde (KM), ham kül (HK), ham protein (HP), ham yağ (HY), in vitro gaz, in vitro metan ve CO2 üretim miktarları belirlenmiştir. Elde edilen in vitro gaz üretim miktarları ile organik madde sindirilebilirliği (OMS), metabolik enerji (ME) ve net enerji laktasyon (NEL) değerleri hesaplanmıştır. ATK, KK ve SFK’in, inkübasyon süresinin 24. saatinde oluşan gaz miktarları sırasıyla 31,77, 34,65, 50,34 ml olarak bulunmuştur. Küspelerin tek başına katıldığı gruplar arasında ise en yüksek gaz üretimi SFK katkılı R1 grubunda 59,20 ml olarak tespit edilirken, en düşük KK katkılı R3 grubunda 50.54 ml olarak tespit edilmiştir. En düşük CH4 miktarı ATK katkılı R2 grubunda 7,77 ml olarak bulunmuştur.  Küspelerin aynı rasyonda kullanımının, tek başlarına kullanımlarına göre daha fazla CH4 ürettiği tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda, rasyona ATK’nin SFK ve KK’ne göre oransal olarak daha fazla katılmasının hem ekonomik hem de ekolojik olarak daha fazla katkı sağladığı ve sindirebilirliği de artmasına neden olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca rasyona SFK, ATK ve KK’den biri katılacak ise ATK kullanılmasının daha ekonomik olacağı belirlenmiştir.

Tarımsal üretim doğal koşullarda yapılan ve mevsimlerin koşullarına bağlı olan üretimdir. Bu nedenle tarım sektörü doğası gereği tehlikeli ve fiziksel risklerin fazla olduğu bir sektördür. Tarım sektöründe çalışanlar faaliyetleri sırasında tehlikeli ve fiziksel risklere maruz kaldıkları gibi sosyal korumanın dışında da tutulabilmektedir. Tarımda çalışanlar ve bakmakla yükümlü oldukları ailelerinin de diğer sektörlerde olduğu gibi sosyal korumadan yararlanması gerekmektedir. Dünyada sosyal güvenlik ilk olarak sanayi sektöründe ortaya çıkmış ve sonrasında hizmet ve tarım sektörlerinde de uygulanmaya başlanmıştır. Amerika Birleşik Devletleri sosyal güvenliği 1935 yılında yasayla destekleyen ilk ülke olmuş, yasanın ilk halinde tarım kesimini dışlamışsa da zamanla yasada yapılan yeni düzenlemelerle tarım kesimi sosyal güvenliğe dâhil edilmiştir. Bu çalışmada, Fransa ve Türkiye’deki yasalar ve literatürden elde edilen bulgular kullanılarak, tarım sektöründe sosyal güvenliğin nasıl sağlandığı incelenmiştir. Fransa’nın tarım alanı 27.476.930 hektar olup Avrupa Birliği’nin en büyük tarımsal alanına sahip ülkesidir. 2020 yılı verilerine göre Avrupa Birliği ülkeleri içinde en büyük tarım üreticisi ülke konumunda olan Fransa, tarımsal ürün ihracatında birlik içinde üçüncü sırada yer almaktadır. Ayrıca Fransa tarım sektörü için kapsamlı sosyal güvenlik düzenlemelerine sahip bir ülkedir. Tarım sektöründe sosyal güvenliği sağlamak için, tarımsal sosyal koruma sistemi kullanılmaktadır. Bu sistem, tarım, ekonomi, maliye ve kalkınma bakanlıklarının ortak gözetimi altında çalışmaktadır. Türkiye’de de yıllar içinde tarım sektörünü sosyal güvenliğe dâhil etmek için çeşitli düzenlemeler yapılmıştır. Ancak, tüm düzenleme dönemlerinde tarım sektörünü tamamen kapsayan zorunlu bir sosyal güvenlik sistemi oluşturulamamıştır.

Bu çalışma, Konya ilindeki hububat depolarının mevcut durumlarını ortaya koymak, yapısal ve teknik özellikleri açısından değerlendirmek amacıyla yürütülmüş olup, ildeki hububat depoları çeşitli kategorilerde değerlendirilmiştir. İşletme başına ortalama depolama kapasitesi yaklaşık 38.267 ton olup, işletme başına silo sayısı ise 20 adettir. İldeki düz tabanlı çelik siloların %78’inin kapasitesi 2000-3000 ton arasında, konik tabanlı çelik siloların %67’sinin kapasiteleri 1000-2500 ton arasında değişmesine rağmen, yatay beton depoların %82’sinin kapasitesi 2500-4000 ton arasında değişmektedir. Depolama süresi, işletmelerin yaklaşık %23’ünde 6 aydan az, %3’ünde 24 aydan fazla, yaklaşık %43’ünde 6-12 ay arasında değişmektedir. Depolarda doluluk oranları sezon içerisinde %100’e kadar çıkmasına rağmen işletme başına ortalama doluluk oranı %37,4’tür. İşletmelerin 12’sinde depoların doluluk oranı %0-25 iken 9 işletmede bu değer %76-100 arasında değişmektedir. Depoların %93’ünde mekanik havalandırma sistemleri ile havalandırma yapılmasına rağmen %7’sinde havalandırma sistemi bulunmamaktadır. Depolama yapılarının %89,4’ü tek kanatlı, %6,1’i kepenk, %1,8’i sürgülü, %0,9’u çift kanatlı ve %1,3’ü endüstriyel seksiyonel kapıya sahiptir. Depolama yapılarının %89,4’ünde konik çatı sistemi ve %10,1’inde beşik çatı sitemi bulunmasına rağmen %0,5’inde çatı bulunmamaktadır. Beşik çatıya sahip depoların yaklaşık %80’inde çatı malzemesi olarak trapez galvanizli sac ve yaklaşık %12’sinde sandviç panel kullanılmıştır.

This study investigated the effects of salinity and K-humate concentrations on soybean germination. The findings contribute to our knowledge of soybean germination under salt stress and the potential use of potassium humate. The experiment was conducted in the laboratory of the Department of Field Crops at Adnan Menderes University, Turkey. Seeds were surface-sterilized and placed on filter paper in Petri dishes. Different concentrations of water (control), NaCl solution (3 dS m-1), and K-humate solution were added. The experiment followed a factorial design with two factors and four replications. K-humate had a positive impact on germination rate. Significant differences were observed among control, salinity, and salinity * K-humate applications. Salinity reduced germination percentage. K-humate mitigated the negative effects of salinity, improving germination. These findings suggest the potential use of K-humate to enhance seedling establishment and overall plant productivity in salinity-affected environments.

Background: In adults aged 30-70 with primary and moderate hyperlipidemia, the present study took place to investigate the therapeutic benefits of a polyherbal unani preparation called Garlitab. Methods: It was a prospective open label, herbal coded test drug-controlled, randomized trial. Out of total screened patients we were enrolled 212 hyperlipidemic patients of 30–70 years in the study fulfilling the inclusion criteria, we were recruited them from OPD of a hospital in Munshiganj and different Unani clinics of Dhaka, Bangladesh after obtaining written informed consent from the patients. Selected individuals were allocated into two groups at random. Group1 Received 500 mg Garlitab tablets twice daily and Group 2 received tablet atorvastatin calcium 10 mg 2 times daily. Height, weight, and blood pressure were recorded along with blood samples. The random distributions were carried out by a research assistant utilizing a random numbers table. Blood samples were taken at the beginning of the trial, 1.5 months later, and 3 months following the intervention. Results: Results for the test medication revealed a substantial drop in cholesterol levels between baseline and the data collected after three months and in case of male it was from 241.72±38.11 to 218.24±34.06 mg/dL for total cholesterol, from 198.27±30.57 to 173.54±29.34 mg/dL for LDL and from 280.78±85.81 to 207.07±51.40 mg/dL for triglyceride. HDL increases from 33.05±3.21 to 34.69±3.13 mg/dL in male patients. The control drug atorvastatin calcium also showed a significant decrease in lipids between baseline and after 3 months data and in case of male it was from 241.92±31.54 to 174.90±22.87 mg/dL for total cholesterol, from 196.20±30.91 to 130.30±24.29 mg/dL for LDL and from 279.48±115.35 to 141.27±59.55 mg/dL for triglyceride. It increases HDL from 32.00±2.25 to 34.03±2.19 mg/dL in male patients. Between the baseline and the 3-month data, the test medicine for females significantly reduced total cholesterol, LDL, and triglycerides and it was from 244.64±52.18 to 220.12±45.07 mg/dL, from 200.32±30.57 to 173.54±29.34 mg/dL and from 272.32±99.69 to 195.25±60.68 mg/dL respectively. HDL increases from 33.77±3.36 to 35.03±3.23 mg/dL. Between the baseline and the 3-month data, the control medication for females significantly reduced total cholesterol, LDL, and triglycerides and it was from 247.74±37.95 to 175.26±29.54 mg/dL, from 197.65±27.89 to 130.91±22.04 mg/dL and from 271.57±94.52 to 142.00±50.88 mg/dL respectively. It increases HDL from 32.22±2.32 to 33.46±2.94 mg/dL. Conclusions: According to the results of the study, the polyherbal formulation Garlitab can lower cholesterol levels. It may be a useful medication for treating primary hyperlipidemia.

Antik çağlardan beri enginar [Cynara cardunculus var. scolymus (L.) Fiori] mutfak ve tıbbi özellikleri nedeniyle büyük değer kazanmıştır. Son yıllarda küresel iklim değişikliğinin kötüleşen etkileri sonucunda hem çevre hem de ekonomi konusunda endişeler artmaktadır. Küresel ölçekte ele alındığında abiyotik stresler, özellikle de tuzluluk, bitkilerin büyüme ve gelişmesini etkilemekte, bitkisel üretimi ve gıda talebinin karşılanmasını sınırlamakta ve gıda güvenliği açısından potansiyel bir tehdit oluşturmaktadır. Bu çalışmada enginar tohumları öncelikle üç farklı sodyum klorür (NaCl) konsantrasyonunda (50, 100 ve 250 mg L-1) sekiz saat bekletilmiş ve gelişen fideler 15 gün aralıklarla aynı NaCl konsantrasyonlarına maruz bırakılmıştır. Daha sonra tuzluluk stresi altında üç enginar çeşidi (Sakız, Bayrampaşa ve Olympus F1) yaprak sayısı, kök uzunluğu, gövde yüksekliği, bitki boyu, klorofil, prolin, yaprakla ilgili su içerikleri ve toplam fenol-antioksidan içerikleri bakımından incelenmiştir. Çalışmadan elde edilen sonuçlar değerlendirildiğinde enginar tohumlarına ve fidelerine uygulanan farklı konsantrasyonlarda NaCl’nin çeşitler arasında farklı etkilere sahip olduğu tespit edilmiştir.

The aim was to examine the structural features and biosecurity practices of sheep farms operating in Niğde province. For this purpose, 75 farms operating in the region were classified according to size (number of animals) and production system (extensive and intensive) and, they were compared in terms of typology and biosafety. In this context, a face-to-face survey was conducted with the owners or authorized persons of the small, medium and large size farms and the data collected from the farms about technical, sanitation-hygiene and health protection were comparatively presented. According to the findings obtained from the study, manure and wastes produced in 24% of farms were seen randomly throwing into the environment, and the differences observed between farms depending on the farm size were found significant (P<0.05). These farms can become a potential source of environmental and odor pollution. In addition, it was determined that disinfection was not applied to a large extent (97.30%) as a preventive measure at farm and shelter entrances (P>0.05). At the end of the study, it has been concluded that the typology and biosafety practices could be an important support for future strategic programs against disease and other factors which affects the production of the Niğde region.

Rapid population growth, industrial and technological development, and improvement in the social and economical conditions of people have increased their need for socializing, gathering, and relaxing with various recreational activities and mutual communications. The sustainable development of social life has increased the importance of squares as public spaces, which brings the citizens together for cultural, commercial, and political purposes; thus, giving an identity to the city and becoming the focal point of urban life. The selection of an area as a square is based on certain criteria. The decisions regarding the choice of the location and their use as squares must be per the internationally accepted criteria. We studied four squares, namely Mevlana Square with historical background, Hükümet Square, Anıt Square, and Kılıçarslan City Square with a high demand for social events. The squares are considered to be important and comprehensive titles for evaluating their comparative functions under the selection criteria of visuality, functionality, and accessibility. The Analytical Hierarchy Process (AHP) method was used to determine the importance of the selection criteria of squares in a survey with participants for solving the problem and selecting the best square according to these criteria. By performing the AHP analysis, we found that the most preferred square by the participants was the Mevlana Square with a preference rate of 58.68%, and the most preferred criterion was “visuality” with a preference rate of 64.5%. In this study, we aimed to determine the characteristics of a preferable square to improve the existing squares and to contribute to the stages of a new square design, planning, and implementation.

The study aimed to evaluate the pH, water activity (aw), residual nitrite, lactic acid bacteria, Micrococcus/Staphylococcus, Enterobacteriaceae and yeast-mould in fermented sausage samples from different firms. A total of 30 sucuk and 30 heat-treated sucuk samples were taken from 10 different brands with different batch numbers. According to analysis results, all samples, with the exception of some heat-treated sucuk samples from one brand, provided pH values that were within the permitted limit of regulation. For sucuk, mean aw value of only one brand was below 0.90, while aw values for heat-treated sucuk were in the range of 0.928 to 0.957. All samples had residual nitrite levels less than 15 mg/kg (in the range of 7.84-14.80 mg/kg). Yeast-mould and Enterobacteriaceae numbers were often below <2 log cfu/g. The number of Staphylococcus and Micrococcus showed a wide variation in both products which was <2 - 5.96 log cfu/g for sucuk and <2 - 7.85 log cfu/g for heat-treated sucuk. Lactic acid bacteria counts varied between 2-<4.0 log cfu/g in 40% of heat-treated sucuk samples. In sucuk, the number of lactic acid bacteria was <6 log cfu/g in 23.33% of the samples, and 6-<8 log cfu/g in 50% of the samples.

The concept of lighting is of great importance in providing the security that people need so that they can have a quality of life and in meeting their aesthetic needs. Lighting design is related to the physical structure and the environment, and thanks to the lighting design, the aesthetic and functional needs of people will be met and the quality of life will be increased. The need to reflect the historical, cultural and aesthetic values of the city has brought the issue of urban lighting to the agenda. Lighting systems, which are applied without paying attention to the necessary lighting standards and criteria, cause some problems in urban spaces. One of these problems is light pollution; It is generally defined as the use of light in the wrong place, in the wrong amount, in the wrong direction and at the wrong time. Light pollution adversely affects the natural life and daily lives of people, and it is necessary to take various measures to eliminate such negativities in human life, to detect and eliminate these problems. In this study; The standards for the lighting of the city parks obtained by the literature studies were determined, the current lighting situation of the Butterfly Valley Park and the recommended lighting design produced by the Relux software in accordance with the standards. According to the findings; In the current lighting project, the total power consumed as a result of the lighting of all the lamps of the area has been calculated as 96 005.0 W. In the proposed lighting project, the total power consumed as a result of the burning of all lamps was calculated as 27 630.0 W. The obtained energy gain was found to be 96 005.0 W – 36 700.0 W = 68 375.0 W. As a result of working in the light of this information, energy savings of 1 in 3 have been achieved.