One of the most important impacts of the Covid 19 pandemic that broke out in China in the last months of 2019 was on the agricultural sector and, consequently, on the food supply. This situation manifested itself in an increase in food insecurity and food prices in countries around the world, and rising food prices highlighted the risk of undernourishment. The study attempted to statistically represent the impact of the pandemic on food security and food price increases in countries around the world. The study first compared the pre-pandemic and pandemic periods in terms of three basic indicators, such as food security, food prices, and undernourishment rates, and examined whether there was a significant difference between the two periods. Within the context of these three indicators, an attempt was then made to determine whether the negative impact of the pandemic was more severe in low-income countries. The results of the analysis showed that food prices, food insecurity, and undernourishment increased during the pandemic and that these impacts were relatively greater in developing countries. Therefore, the financial burden of these negative impacts associated with food supply was greater in developing countries.

The aim of this study is to histologically and histochemically determine the developmental and involutional stages of bursa of Fabricius of henna partridge (Alectoris chukar). In the study, bursa of Fabricius of 12 3-month-old (6 males, 6 females), 12 6-month-old (6 males, 6 females) henna partridges purchased from a private farm were used. It was observed that bursa of Fabricius was surrounded by a connective tissue capsule and consisted of tunica serosa, tunica muscularis, and tunica mucosa layers from the outside to the inside. It was seen that the tunica muscularis consisted of outer longitudinal and inner circular smooth muscle fibers. It was observed that the tunica mucosa made plicae towards the lumen of the organ and consisted of 10-15 plicae. It was seen that lamina epithelialis and lymph follicles were present in each plica. It was determined that the lamina epithelialis consisted of two parts called FAE (Follicle-Associated Epithelium) and IFE (İnter Follicular Epithelium). It was noted that the lymph follicles contained cortex and medulla sections and were separated locally by capillaries together with cortical medullary boundry cells. In the Methyl Green-pyronin staining method, plasma cells were found in the bursa of Fabricius of the henna partridge, in the connective tissue surrounding the organ, around the blood vessels and inside the follicles. In AB pH=2.5 staining, AB-positive reaction was seen only in the apical part of the epithelial cells forming FAE and IFE in the pre- and post-involution period. In PAS staining, PAS-positive reaction was observed only in the apical part of the epithelial cells forming FAE and IFE in the pre- and post-involution period. In PAS/AB pH=2.5 combined staining method, AB-positive reaction was observed only in the apical part of epithelial cells in the pre- and post-involution period. As a result of this study, it was found that bursa of Fabricius of the henna partridge did not undergo any histochemical changes despite its histologically large differences after involution.

In search for an efficient means of building up the carbon stock, improving the fertility levels and aggregate stability of tropical soils for optimum crop yield, a field study was carried using different biochars and comparing the effects with inorganic fertilizer. The biochars were palm bunch biochar (PBB), saw dust biochar (SDM) and rice mill husk biochar (RMHB). Treatments consisted of 10 t/ha palm bunch biochar + 0.25t/ha poultry manure (T1), 10 t/ha rice mill husk biochar + 0.25t/ha poultry manure (T2), 10 t/ha saw dust biochar + 0.25t/ha poultry manure (T3), 500kg/ha N.P.K 15:15:15 fertilizer + 0.25t/ha poultry manure (T4) and plot without biochar + 0.25t/ha poultry manure (T5) (control plot). These were replicated five times on experimental plots of 4m2 in a randomized complete block design. Maize (Zea mays) was used as a test crop and data obtained were statistically analyzed using analysis of variance and correlation. Soils amended with biochars significantly improved soil pH, organic carbon, exchangeable bases and base saturation than non biochar fertilized soils. Saw dust biochar increased soil carbon stock by 95.1% against NPK fertilizer plots and control. There was 19% decrease in soil bulk density and 17% increase in soil pH with application of palm bunch biochar. Amending soils with palm bunch biochar increased soil organic carbon by 51.5%. The biochars increased the values of critical level of soil organic matter, modifies clay ratio and reduced the value of clay flocculation index more than NPK fertilized soils or control. Among the treatments, rice mill husk biochar recorded the highest maize cob weight though not significant with palm bunch biochar. Therefore, applying biochars on eroded soil is an effective measure of improving the stability, soil carbon stock as well as enhancing higher maize yield than inorganic fertilizer.

Foods for special medical purposes are specially produced or formulated with the intention of regulating children's diets for specific nutrition applications, and used under medical surveillance. These food should not offer a microbiological risk to human health as well as their compositions. The purpose of this study was the microbiological evaluation of foods for special medical purposes used in children’s diet. For this evaluation, eleven imported foods for special medical purposes that were sold in Ankara-Turkey were analyzed in terms of Salmonella spp., coagulase positive staphylococci, staphylococcal enterotoxin, Escherichia coli, Escherichia coli O157, Enterobacteriaceae, Listeria monocytogenes, and Bacillus cereus. The bacterial examinations were done according to each related EN ISO standart methods. In result of the examination, the microbial growth was not observed on the food samples. In conclusion, the samples investigated have no microbiological risk. Also, consumers should examine their expiration dates during purchase because the expiration dates declared on the foods have showed their microbiological stability.

Çalışmanın amacı, Orta Anadolu Tarım Havzasında Çiftlik Muhasebe Veri Ağı (ÇMVA) sistemine göre tarım işletmelerinin tiplerini, ekonomik büyüklük sınıflarını ve standart faaliyet sonuçlarını belirlemektir. Araştırma alanı Orta Anadolu Havzasında yer alan 7 ili kapsamaktadır. Bu illeri temsil edecek 9 ilçe gayeli örnekleme yöntemine göre belirlenmiştir. Belirlenen ilçelerde ana popülasyonu oluşturan tarım işletmelerinden, örnek işletme sayısı,  tabakalı tesadüfi örnekleme yöntemine göre %5 hata payı ile %99 güven sınırları içerisinde 292 olarak hesaplanmıştır. Örnek işletmelerden anket yöntemi ile toplanan veriler çalışmanın ana materyalini oluşturmuştur. Araştırma verileri 2016-2017 üretim dönemini kapsamaktadır. Ayrıca çalışmada ikincil verilerden de yararlanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre incelenen tarım işletmelerinin 4 farklı işletme tipinde olduğu belirlenmiştir. Bunlar uzmanlaşmış tarla ürünleri yetiştiriciliği, uzmanlaşmış otlayan hayvan yetiştiriciliği, karışık bitkisel ürün ve hayvan yetiştiriciliği ile uzmanlaşmış bahçecilik yapan işletme tipleridir. İşletme tiplerinin standart gelir kriterlerine göre sonuçları incelendiğinde; işletme brüt kar oranı uzmanlaşmış tarla ürünleri yetiştiriciliği yapan işletme tipinde %65,80, uzmanlaşmış otlayan hayvan yetiştiriciliği yapan işletmelerde %78,80, karışık bitkisel ürün ve hayvan yetiştiriciliği yapan işletmelerde %70,85 ve uzmanlaşmış bahçecilik yapan işletmelerde %74,23’dür. İşletme net katma değer oranı uzmanlaşmış tarla ürünleri yetiştiriciliği yapan işletme tipinde %64,72, uzmanlaşmış otlayan hayvan yetiştiriciliği yapan işletmelerde %73,48, karışık bitkisel ürün ve hayvan yetiştiriciliği yapan işletmelerde %66,84 ve uzmanlaşmış bahçecilik yapan işletmelerde %65,42’dir. Net çiftlik geliri oranı uzmanlaşmış tarla ürünleri yetiştiriciliği yapan işletmelerde %64,72, uzmanlaşmış otlayan hayvan yetiştiriciliği yapan işletmelerde %73,48, karışık bitkisel ürün ve hayvan yetiştiriciliği yapan işletmelerde %66,84 ve uzmanlaşmış bahçecilik yapan işletmelerde %65,42’dir. İşletme brüt karı, işletme net katma değeri ve net çiftlik geliri kriterleri açısından ilgili dönemde rekabet üstünlüğü olan işletme tipinin uzmanlaşmış otlayan hayvan yetiştiriciliği yapan işletmelerin olduğu tespit edilmiştir.

Günümüzde kullanılan birçok terapötik ilaç kaynağını şifalı bitkilere borçludur. Her bitkinin kendine özgü aktivitesi ve biyokimyasal profili vardır. Bu çalışmada günlük hayatta oldukça iyi bilinen üç farklı bitki türü; Helianthus tuberosus, Zingiber officinale ve Raphanus sativus var. niger kullanıldı. İlk defa yapılan bu çalışmada antioksidan aktivite tayini sınırlı olan üç farklı bitki seçilmiş ve aktioksidan kapasiteleri karşılaştırılmıştır. H. tuberosus, Z. officinale ve R. sativus var. niger bitkilerinin gövde kısımları %1.15 potasyum klor ile homojenize edilerek ekstraklar hazırlandı. Daha sonra antioksidan enzim aktiviteleri katalaz (CAT) ve süperoksit dismutaz (SOD) ile oksidatif stres belirteci olan malondialdehit (MDA) düzeyleri spektrofotometrik yöntemlerle saptandı. Araştırma sonucunda en yüksek SOD enzim aktivitesi R. sativus var. niger bitkisinde görülürken, en yüksek CAT enzim aktivitesi ise Z. officinale bitkisinde gözlendi. Öte yandan yer elması bitki ekstraktında MDA düzeyi en yüksek iken, en düşük MDA düzeyi ise Z. officinale bitkisinde gözlenmiştir.

Bu çalışmada, geleneksel yöntemle üretilmiş zeytin ve elma sirke biyofilmlerindeki bakteriyel popülasyon farklılıkları; türlerinin izolasyonu, bakteriyel 16S rRNA geninin V3 bölgesinin PZR (Polimer Zincir Reaksiyonu) amplifikasyonu ve ardından DGJE (Denatüre Edici Gradyan Jel Elektroforezi) ile PZR DGJE (Polimeraz Zincir Reaksiyonu Denatüre Edici Gradyan Jel Elektroforez) yöntemiyle belirlenerek, DNA dizi analizleriyle tanımlanmıştır. Elde edilen diziler, BLAST (Basic Local Alignment Search Tool = Temel Bölgesel Hizalama Arama Aracı) analizi ile hizalanmıştır. Filogenetik analiz için MEGA X (Molecular Evolutionary Genetics Analysis, X) programı kullanılmıştır. Zeytin sirkesi örneklerinde Komogataeibacter rhaeticus baskın tür olarak, elma sirke örneklerinde ise sirke bakterisi olarak bilinen Komogataeibacter xylinus (Gluconacetobacter) baskın tür olarak tespit edilmiştir. Geleneksel üretim yöntemiyle üretilen sirkelerdeki bakteriyel türlerin tanımlanması ve izolasyonu ile bu bakteriler kültür olarak depolanmıştır.

Aavokado çekirdeğinden üç farklı çözgen (etanol, metanol ve saf su) ve iki farklı su banyosu (ultrasonik ve klasik) kullanılarak renk maddesi elde edilmeye çalışılmış ve liyofilize renk maddeleri verim, su aktivitesi, renk, çözünürlük süresi ve bazı fonksiyonel özellikler bakımından karşılaştırılmıştır. Araştırma sonucunda ultrasonik su banyosunun renk maddesi verimini etkilemediği fakat çözgenlerin etkilediği sonucuna varılmıştır. En yüksek % verim (~16) etanol çözgeninde bulunmuştur. Etanol ve saf su kullanılan örneklerde kırmızılık (a*) değerleri sarılık (b*) değerlerinden daha yüksek bulunurken metanol ile ekstrakte edilen renk maddelerinde ise b* değerleri daha yüksek bulunmuştur. Renk maddelerinin L*, a* ve b* değerleri üzerine ultrasonik su banyosu kullanımının önemli bir etkisinin olmadığı gözlenmiştir. Klasik su banyosu kullanılarak elde edilen örnekler diğer gruplara göre daha hızlı çözünürken en hızlı çözünmenin saf su kullanılarak ekstrakte edilen örneklerde olduğu bulunmuştur. Toplam fenolik madde içerikleri 184,74 ile 308,04 mg g-1 gallik asit eşdeğeri arasındadır. Toz renk maddelerinin IC50, TEACABTS ve CUPRAC değerleri sırasıyla 10,81-22,47 µg g-1, 1081,31-6011,41 µmol troloks g-1 ve 1680,33-3185,74 mM troloks aralığında bulunmuştur. Fenolik içerik ve antioksidan aktivite gibi fonksiyonel özellikler bakımından incelediğimizde en yüksek değerlerin ultrasonik su banyosunda metanol kullanılarak ekstrakte edilen renk maddelerinde olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca renk maddesinde 6-14 pH değerleri arasında turuncu rengin hakim olduğu tespit edilmiştir. Bu bulgular neticesinde üretimi oldukça kolay olan bu renk maddesinin sarı-kiremit kırmızısı renk tonlarında fonksiyonel bir doğal renk maddesi olarak kullanılabileceği sonucuna varılmıştır.

Sıçanlarda paklitaksel (PTX) kaynaklı akciğer hasarına karşı misoprostol’ün (MP) koruyucu etkilerinin incelendiği bu çalışmada, yirmi bir adet dişi Sprague-Dawley cinsi sıçan kullanıldı. Bu hayvanlardan rastgele bir seçimle Kontrol, PTX ve PTX + MP olmak üzere 3 grup (n=7) oluşturuldu. Kontrol grubuna 1 mL %0,9 NaCl intraperitoneal (i.p.) ve 1 mL %0,9 NaCl oral yolla 6 gün boyunca verildi. PTX ve PTX + MP gruplarına çalışmanın 0., 2., 4. ve 6. günlerinde her sıçana 2 mg/kg PTX i.p. olarak verildi. PTX + MP grubuna ayrıca 6 gün süreyle 0,2 mg/kg/gün MP oral olarak verildi. Doku numuneleri sıçanlardan anestezi altında alındıktan sonra bu numunelerde biyokimyasal ve histopatolojik analizler yapıldı. Yapılan analizlerde PTX grubu sıçanlarda akciğer dokusundaki süperoksit dismutaz (SOD) ve katalaz (CAT) aktiviteleri ile glutatyon (GSH) düzeyinin azaldığı, malondialdehit (MDA) düzeyinin ise yükseldiği belirlendi. Yapılan histopatolojik incelemelerde ise, PTX grubu sıçanlarda alveol yapısında düzensizlik ve kalınlaşma, perivasküler ödem ve perivasküler alanda inflamatuar hücre infiltrasyonu gibi histopatolojik değişikliklerin şekillendiği tespit edildi. PTX + MP grubunda ise, PTX grubunda tespit edilen patolojik değişikliklerin büyük oranda önlendiği görüldü. Elde edilen bu sonuçlar; PTX’in neden olduğu akciğer hasarının önlenmesinde MP’nin etkili olduğunu göstermekte olup, kanser tedavisinde bu iki ilacın birlikte kullanılmasının faydalı olacağını düşündürmektedir.

Bu çalışmada, topraksız tarım koşullarında farklı tuz stresi ve kalsiyum dozlarının domateste verim ve kalite üzerine etkisi araştırılmıştır. Çalışmada üç farklı tuz dozu (2, 4 ve 6 dS/m) ve dört farklı kalsiyum dozu (0, 50, 100 ve 200 ppm) modifiye edilmiş Hoagland besin solüsyonu ile birlikte bitkilere uygulanmıştır. Standart Hoagland çözeltisi 2 dS/m olarak hazırlanmış ve yüksek tuz konsantrasyonları için (4 ve 6 dS/m) NaCl kullanılmıştır. Yüksek tuzluluk (4 ve 6) pazarlanabilir verimde düşüşe neden olurken, yüksek kalsiyum dozları (100 ve 200 ppm) tuzluluğun verim üzerindeki etkisini önemli ölçüde azaltmıştır. En yüksek tuz konsantrasyonunda (6 dS/m) kalsiyumun 100 ppm'den 200 ppm'e yükselmesi pazarlanabilir verimi 122,51 ton/ha'dan 199,74 ton/ha'a çıkarmıştır. Yaprak klorofil içeriği (SPAD) tuz konsantrasyonundan etkilenmezken, artan kalsiyum dozları klorofil içeriğinde artışa neden olmuştur. Özellikle yüksek tuz stresi altında (6 dS/m) kalsiyumun klorofil artışına etkisi daha belirgin olmuştur. Meyvede elektriksel iletkenlik, suda çözünebilir kuru madde miktarı (Brix) ve titre edilebilir asit miktarı tuzluluk arttıkça artarken, pH azalmıştır. Yüksek tuzlulukta kalsiyum arttıkça Brix ve titre edilebilir asit miktarı azalmıştır. Sonuç olarak, besin solüsyonunun tuz konsantrasyonunun yüksek olması pazarlanabilir ve toplam verimde önemli düzeyde düşüşe neden olurken, tuz stresi altında yüksek kalsiyum uygulaması verim kaybını azaltmıştır. Tuz stresi x kalsiyum interaksiyonu meyve kalite parametrelerini önemli düzeyde etkilemiştir.