This study investigated the effects of salinity and K-humate concentrations on soybean germination. The findings contribute to our knowledge of soybean germination under salt stress and the potential use of potassium humate. The experiment was conducted in the laboratory of the Department of Field Crops at Adnan Menderes University, Turkey. Seeds were surface-sterilized and placed on filter paper in Petri dishes. Different concentrations of water (control), NaCl solution (3 dS m-1), and K-humate solution were added. The experiment followed a factorial design with two factors and four replications. K-humate had a positive impact on germination rate. Significant differences were observed among control, salinity, and salinity * K-humate applications. Salinity reduced germination percentage. K-humate mitigated the negative effects of salinity, improving germination. These findings suggest the potential use of K-humate to enhance seedling establishment and overall plant productivity in salinity-affected environments.

The purpose of this study was to evaluate the fatty acid contents in various tissues (fillet, liver, gonad) of different ploidy (triploid and diploid) and sex (female and male) rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) in the breeding season. In the study, diploid and triploid rainbow trouts belonging to the same age group (3+) were used. Fish were fed with commercial feed containing 45% crude protein and 20% crude fat until satiation. At the end of the 75-day study, biometric measurements of the fish were made and the tissues were stored in a deep freezer until biochemical and fatty acid analysis. The first finding of this study identified that ploidy (triploid and diploid) affects the biochemical and fatty acid composition of rainbow trout. The second major finding was that the polyunsaturated fatty acid values were higher and the saturated fatty acid values were lower in all tissues (especially female gonads) than other fatty acids. The results also indicate that the comparative among the biochemical and fatty acid composition of the fillet, liver, and gonad of rainbow trout is further illuminated by these data.

The aim of this study is to histologically and histochemically determine the developmental and involutional stages of bursa of Fabricius of henna partridge (Alectoris chukar). In the study, bursa of Fabricius of 12 3-month-old (6 males, 6 females), 12 6-month-old (6 males, 6 females) henna partridges purchased from a private farm were used. It was observed that bursa of Fabricius was surrounded by a connective tissue capsule and consisted of tunica serosa, tunica muscularis, and tunica mucosa layers from the outside to the inside. It was seen that the tunica muscularis consisted of outer longitudinal and inner circular smooth muscle fibers. It was observed that the tunica mucosa made plicae towards the lumen of the organ and consisted of 10-15 plicae. It was seen that lamina epithelialis and lymph follicles were present in each plica. It was determined that the lamina epithelialis consisted of two parts called FAE (Follicle-Associated Epithelium) and IFE (İnter Follicular Epithelium). It was noted that the lymph follicles contained cortex and medulla sections and were separated locally by capillaries together with cortical medullary boundry cells. In the Methyl Green-pyronin staining method, plasma cells were found in the bursa of Fabricius of the henna partridge, in the connective tissue surrounding the organ, around the blood vessels and inside the follicles. In AB pH=2.5 staining, AB-positive reaction was seen only in the apical part of the epithelial cells forming FAE and IFE in the pre- and post-involution period. In PAS staining, PAS-positive reaction was observed only in the apical part of the epithelial cells forming FAE and IFE in the pre- and post-involution period. In PAS/AB pH=2.5 combined staining method, AB-positive reaction was observed only in the apical part of epithelial cells in the pre- and post-involution period. As a result of this study, it was found that bursa of Fabricius of the henna partridge did not undergo any histochemical changes despite its histologically large differences after involution.

This study used reports from various bodies to determine the competitiveness of some selected agricultural products between Kenya and other East African Community countries. Agriculture is an important sector in Kenya and the greater East African Community organization as it earns the country foreign exchange through exports. The sector possess considerable potential, and carrying out a competitive study would greatly inform the country’s efforts and policy making processes. The methods used were Market Share Index, Vollrath’s Relative Trade Advantage Indices, and Balassa’s Revealed Comparative Advantage Index. The various countries were compared using calculated indices and ranked accordingly based on their scores and market share percentages. Consequently, Kenya had a competitive advantage and dominated the international markets in tea and crude materials, whereas most East Africa Community member states had a strong comparative advantage in coffee. Generally, to stimulate the agricultural sector and diversify agricultural exports, the Kenyan government and private sector must increase high-level investments in agribusiness and transition from exporting raw materials to value-added products. Developing standard agricultural trade policies would benefit all East African Community member states, which is consistent with their goals.

Çalışmanın temel amacı; Son yıllarda Türkiye ve Konya İlinde kuru fasulye üretim alanlarının daralması ile insan beslenmesinde önemli bir yeri olan kuru baklagillerin üretiminde çiftçilerin karar kriterlerinin belirlenerek önceliklendirmek ve öneri geliştirmektir. Türkiye’de kuru fasulye üretim alanı ve miktarı bakımından uzun yıllar ilk sırada yer alan Konya İli ilk sıradaki yerini kaybetmiş olmasına rağmen, Türkiye’nin kuru fasulye üretim alanının %16,14’üne, üretim miktarının %18,7’sine sahiptir. Üretim miktarı bakımından Konya ilinin %31,61’ini oluşturması bakımından Çumra ilçesi araştırma alanı olarak seçilmiştir. İşletmelerin kuru fasulye üretim kararlarına etki eden faktörlerin belirlenmesinde Analitik Hiyerarşi Prosesi (AHP) yöntemi kullanılmıştır. İşletmeler geçmiş tecrübelerinden yararlanarak üretim karalarını belirlemektedirler. Kuru fasulye üretim kararlarını etkileyen temel kriterler; verim, fiyat, işgücü, su ihtiyacı, pazarlama kolaylığı, mekanizasyon, girdi maliyetleri, yetiştiricilik bilgisi, toprak yapısı, desteklemeler olarak belirlenmiştir. İşletmelerin kuru fasulye üretim kararını etkileyen en önemli faktör  “verim” kriteri olmuştur (%20,01). Bunu sırasıyla fiyat (%13,5), girdi maliyetleri (%11,9), Su ihtiyacı (%11,8), pazarlama kolaylığı (%11,2), mekanizasyon (%8,3), işgücü(%6,8), yetiştiricilik bilgisi (%6,3), toprak yapısı (%5,6), desteklemeler (%4,7) olarak belirlenmiştir. Devletin çiftçilere bu yönde verim artırıcı girdilerin zamanında ve uygun dozda kullanmaları yönünde farkındalık kazandırılması gerekmektedir. Yine çiftçilerin yeni teknikleri ve girdileri kullanabilmeleri için ise desteklemelerin iyileştirilmesi olarak önerilmektedir.

This study was carried out to examine the prevalence of AFM1 contamination across different areas of Chattogram, Bangladesh, and to assess the level of AFM1 in raw milk samples from various dairy farms. A cross-sectional study was conducted to assess the farming standards of three different Chattogram neighborhoods—Bakalia, Khulshi, and Pahartali—and to ascertain the amount of AFM1 in milk. In the study location, 30 commercial dairy farms were randomly chosen, and data on farming methods, milk production techniques, and knowledge of aflatoxin contamination were gathered. Using the enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) method, collected milk samples (n = 90) were examined for the presence of AFM1. The farms produced 71.67±14.71 liters of milk on average every day, which was primarily supplied to dairy processing plants. For feeding the cows, all farms used concentrates and forage.  The mean concentration of AFM1 in milk samples collected from Bakalia was higher (190.00±120.87 ng/L) than that in milk samples collected from the Khulshi (108.44±66.19 ng/L) and Pahartali (189.25±160.78 ng/L). The overall prevalence of AFM1 was 43% (N=39) of the total examined samples. A total of 69% (N=27) and 5% (N=2) of AFM1 positive samples exceeded the European Union Regulation (50 ng/L) and BSTI/BFSA regulations (500 ng/L) respectively. There was a significant difference in the occurrence of AFM1 in Bakalia regarding Khulshi and Pahartali. This research will aid in measuring the AFM1 content in raw milk and helping to address public health issues.

Fermented sausages are stable meat items typically prepared from comminuted mixtures of meat, spices, and salts and permitted to ripe under controlled conditions, where bacteria produce lactic acid quickly and reliably from added sugars in the form of dextrose. This study assessed the possibility of using fresh ripe plantain (FRP) in semi-dry fermented beef sausages. FRP was used at 0% (T0), 5% (T1) and 10% (T2). A fourth treatment with 0.5% dextrose without any FRP (T3) was produced. The products were evaluated for proximate compositions, pH, cooking loss as well as sensory attributes. No significant differences existed between T0, T1, T2 and T3 in terms of appearance, flavor, aftertaste and texture, however significant differences were recorded in tenderness, juiciness and acceptability. Cooking loss and water holding capacity ranged between 31.83 (T0) to 36.53 (T3) and 4.40 (T3) to 14.74 (T2) respectively. The pH recorded after 36 hours of fermentation ranged from 4.20 (T3) to 5.36 (T0). Using FRP resulted in appreciable decreases in costs of producing semi-dry fermented beef sausages from 20.50 to 16.46 Ghana Cedis per kg. It was concluded that fermented beef sausages could be made with 5% fresh ripe plantain without any adverse effects on consumer acceptability.

Çok önemli bir hayvansal protein kaynağı olan süt, dünyada ve Türkiye’de esas olarak sığırlardan elde edilmektedir. Diğer çiftlik hayvanlarında olduğu gibi sığırlarda da iyi bir hayvan refahının sağlanamaması durumunda istenilen verim düzeyine ulaşılamamakta ve önemli ekonomik kayıplar meydana gelmektedir. Son yıllarda süt sığırı çiftliklerinin sürdürülebilir üretim yapabilmesi için sığır refahının iyi bir şekilde yönetilmesine yönelik çalışmalarla birlikte birçok ülkede hayvan refahının daha etkili yönetildiği geleneksel üretim sistemleri dışındaki diğer üretim sistemlerini uygulayan çiftliklerin sayısında da önemli artışlar gerçeklemiştir. Bu üretim sistemlerinden Türkiye’de uygulananlar İTU, GlobalGap, TR-Organik ve AB-Organik sistemleridir ve özellikle Avrupa Yeşil Antlaşması’nın yayınlanmasından ve ülkemizin Paris Antlaşması’na taraf olmasından sonra bu sistemlerin daha da gelişeceği beklenmelidir. Bu noktadan hareketle bu makalede; Türkiye’de İTU, GlobalGap ve organik kapsamda üretim yapan süt sığırcılığının mevcut durumunun analizi ile birlikte bu sistemlerde uygulanan sığır refahı standartlarının hedefleri ve etkinliklerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır.

Maternal kalıtımın moleküler göstergesi olan mitokondrial DNA, genomik DNA‘ya oranla daha hızlı evrimleşmesi, rekombinasyonun olmayışı ve türlerin coğrafi dağılımına göre farklılıklar göstermesi gibi özelliklerinden dolayı popülasyon genomiği, filogenetik ve filocoğrafik çalışmalarda sıklıkla tercih edilen belirteçlerden birisidir. Bu çalışmada Anadolu'da yetiştirilen bazı yerli sığır ırklarının, ırk içi ve ırklar arası genetik çeşitlilikleri ile filogenetik ilişkilerinin ortaya konulması amacıyla mitokondrial DNA D-Loop bölgesi dizi analizleri gerçekleştirildi. Öncelikle araştırmaya konu olan sığır ırklarının örnekleme çalışması tamamlandı. Standart Fenol/Kloroform Yöntemi kullanılarak DNA izolasyonu yapılan örneklerin mitokondrial DNA D-Loop bölgesinin yükseltgenmesi ise Polimeraz Zincir Reaksiyonu ile yapıldı. DNA dizi analizi sonrası yerli sığır ırklarına ait veriler GenBANK’ tan alınan referans mitokondrial DNA dizileri ile birlikte hizalandı. Haplotip ve nükleotid çeşitlilikleri ile popülasyon içi ve popülasyonlar arası genetik ve filogenetik ilişkileri değerlendirildi. Elde edilen veriler ile Anadolu yerli sığır ırklarının, nükleotid ve haplotip çeşitliliği, haplotip sayıları ile popülasyon içi ve popülasyonlar arası varyasyonun oldukça yüksek olduğu belirlendi. Anadolu da yetiştirilen yerli sığır ırklarının filogenetik olarak Asya ve Avrupa sığır ırkları arasında yer aldığı sonucuna varıldı.

Şekil bozukluğu, tarımsal etkinlikleri ve kırsal kalkınmayı olumsuz yönde etkileyen en önemli etmenlerden birisidir. Bu araştırmada, Tekirdağ iline ait 346.740 tarım parselinin şekil uygunluğu altı farklı kriterden (kenar uzunluğu, dar açı sayısı, geniş açı sayısı, köşe sayısı, kompaklık ve düzenlilik) oluşan Parsel Şekil İndeksi (PŞİ) yöntemiyle belirlenmiştir. PŞİ yöntemi, bir geometriyi diğer klasik şekil yöntemlerinden çok daha kapsamlı bir şekilde analiz etmektedir. Parsellerin şekil uygunluğunun bu yöntemle tespit edilmesi ve sonrasında şekil bozukluğu olan parsellerde yapılacak düzeltmeler özellikle tarımsal mekanizasyonun olumsuz etkilerinin en aza indirilmesini sağlamaktadır. Çalışmada, şekil uygunluk dereceleri “çok bozuk şekilli parseller”, “bozuk şekilli parseller”, “uygun şekilli parseller” ve “ideal şekilli parseller” olmak üzere dört farklı şekilde sınıflandırılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre; ildeki parsellerin %17,27’sinin çok bozuk şekilli, %35,21’inin bozuk şekilli, %35,54’ünün uygun şekilli ve %11,98’inin ise ideal şekilli geometriye sahip olduğu belirlenmiştir. Üretimi olumsuz etkileyen şekil bozukluğunun il genelinde fazla olmasından dolayı arazi toplulaştırma çalışmalarının ivedilikle yapılması gerekmektedir. PŞİ yöntemi, Türkiye’de planlanan arazi toplulaştırma projeleri öncesi mekânsal yer seçiminde, bölge, havza, köy veya mahalle ölçeğinde büyük fayda sağlayabilir.