Lumpy skin disease is explained as a significant cattle disease affecting cattle of many parts of the world. An outbreak was experienced in different parts of Bangladesh including Barishal for the first time in the last quarter of 2019. This investigation was carried out to know the outbreak scenario of the disease in southern part of Bangladesh. A total of 726 cattle were included in this study covering 50 dairy farms of Barishal region from September 2019 to December 2019. Morbidity rate was found 21% (CI: 18-24%) and mortality was 1% (CI: 1-2%) in the outbreak area. Young animals (24%) and pregnant animals (70%) were significantly more susceptible compared to aged animals (17%) and non-pregnant animals (15%), respectively. Moreover, male and crossbred cattle were slightly more prone to the infection in comparison to their counterparts. About 45% of the affected animals showed nodular and remaining 55% had edematous lesions. Almost 90% of the affected animals were treated with NSAID followed by antibiotics, antihistaminic, steroid drugs and antiviral drugs where only 20% of the affected animals were treated by authorized veterinary personnel. This was the first epidemiological investigation in the mentioned outbreak area which may serve as a baseline for LSD research in the location needed for developing effective control strategy.

Bu araştırma, atık reçel karışımı ilavesinin yonca silajlarının fermantasyonu ve in vitro sindirilebilirlik üzerine etkilerini belirlemek amacıyla planlanmıştır. Yonca, ekim ayında çiçeklenme başlangıcında hasat edilerek soldurulmuştur. Atık reçel karışımı önce bir süzgeç yardımıyla katı ve sıvı olarak iki kısıma ayrılmıştır. Kontrol grubuna, 20 ml saf su ilavesi yapılmıştır. Sıvı kısım; Reçel-I silajı (RI), 50 mg sıvı reçel+20 ml saf su /kg yonca; Reçel-II silajı (RII), 100 mg sıvı reçel+20 ml saf su /kg yonca olacak şekilde ilave edilmiştir. Katı kısım ise; Reçel Parçacık-I silajı (RPI), 30 mg reçel parçacıkları +30 ml saf su /kg yonca; Reçel Parçacık-II silajı (RPII), 60 mg reçel parçacıkları +60 ml saf su /kg yonca olacak şekilde hazırlanmıştır. Silajlar, kapalı bir depoda 60 gün süresince fermantasyona bırakılmıştır. Reçel ve reçel parçacıkları ilave edilmesi yonca silajının pH ve nötral deterjanda çözünmeyen lif (NDF) içeriklerini düşürmüştür. Araştırmada, en yüksek laktik asit (LA) içeriği RII grubunda kuru madde (KM) de 100,28 g/kg olarak belirlenirken en düşük ise kontrol grubunda 23.07 g/kg KM olarak belirlenmiştir. Yoncaya reçel ve reçel parçaçıkları ilavesi, kontrol grubuna göre enzimde çözünen organik madde (EÇOM) içeriğini önemli düzeyde arttırmıştır (P

Animal originated proteins have great importance in meeting the daily protein need in a healthy and balanced diet due to their high protein content, amino acid pattern and good digestibility. Also, when included in a diet, they play an important role in the protection of individuals’ health and improving the life quality with their vitamin and mineral content. The aim of this study is to investigate the changes in meat and meat products consumption habits of people and whether they are concerned about reaching meat and meat products during the COVID-19 pandemic. For that purpose, a 24-question survey of 1000 people from several cities of Turkey was carried out. The majority of the participants stated that their consumption of red meat (77%), poultry meat (81%) and fish (66%) did not change due to the COVID-19 pandemic, while 10%, 8%, and 3% of the participants said their red meat, poultry meat and fish consumption increased, respectively. In addition, 13%, 11%, and 31% of the participants said there was a decrease in their red meat, poultry meat and fish consumption, respectively. The major reason for the decrease in red and white meat consumption was economic reasons, however, the reason for the decrease in consumption of fish was difficulties in reaching. During the COVID-19 pandemic, until the date that the survey was done, 12% of the participants had concerns about reaching meat and meat products. The main cause of their concern was being unemployed or losing their job after the COVID-19 pandemic.

Bu çalışmada 32 haftalık yaştaki Japon bıldırcını sürüsünden elde edilen toplam 402 kuluçkalık yumurta, gelişme döneminde kabuk sıcaklığı, kabuk sıcaklığı ile makine sıcaklığı arasındaki fark ve oransal ağırlık (nem) kaybının kuluçka sonuçları üzerine etkilerinin belirlenmesi amacıyla kullanılmıştır. Yumurtalar ağırlık sınıfına göre iki gruba ayrılmış (≤12 g ve >12 g) ve makine katlarına rastgele ve eşit olarak dağıtılmıştır. Beklendiği üzere, kuluçkalık yumurta ağırlığı civciv çıkış ağırlıklarını önemli ölçüde etkilemiştir. Hafif yumurtalar ağır yumurtalara göre daha fazla nem kaybetmişlerdir. Embriyo, gelişme döneminin ilk yarısında hissedilir düzeyde ısı üretememekteyse de (endotermik faz), ikinci yarısında belirgin biçimde ısı üretmeye başladığından (ekzotermik faz), kabuk sıcaklığı makine iç sıcaklığından daha yüksek olmuştur. Bu durum ağır yumurtalarda daha belirgin olmaktadır. Gelişim döneminin ilk yarısında kabuk sıcaklığı hafif yumurtalarda ağır yumurtalara göre daha yüksekken, ikinci yarıda yumurta ağırlık gruplarında belirlenen kabuk sıcaklıkları katlara göre değişmiştir. Genel olarak, büyüyen embriyonun artık belirgin biçimde ısı ürettiği bu geç dönemde iri yumurtalarda ve üst katta yer alan yumurtalarda daha yüksek kabuk sıcaklıkları belirlenmiştir. Alt kattaki hafif yumurtalar, diğer tüm kombinasyonlardaki yumurtalardan daha düşük kabuk sıcaklığı değerlerine sahip olmuşlardır. Son dönem embriyonik ölümler ağır yumurtalarda önemli ölçüde daha yüksek bulunmuştur.

Bu çalışmanın amacı Burdur ilinde süt sığırcılığı ile birlikte bitkisel üretim yapan işletmelerin, gübre olarak ahır gübresi kullanımlarının farklı işletme büyüklükleri düzeyinde ekonomik analizini yapmaktır. Araştırmanın verileri süt sığırcılığı ile birlikte bitkisel üretim yapan 102 işletmeden anket yöntemi ile elde edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre; işletme büyüklüğü arttıkça işletmelerin bitkisel üretimlerinde ihtiyaçları olan bitki besin maddesini, hayvan gübresinden karşılama oranlarının arttığı belirlenmiştir. Ahır gübresinden besin maddesi ihtiyacının karşılanma oranı Grup I, II ve işletmeler ortalaması için sırasıyla; %29,9, %58,9 ve %45,2 olarak hesaplanmıştır. Çiftçilerin gübre olarak ahır gübresi kullandıklarında, Grup I, II ve işletmeler ortalaması için sırasıyla 51,8, 107,1 ve 80,6 TL/dekar tasarruf sağladıkları hesaplanmıştır. Bu sonuçlar ahır gübresi kullanımının çiftçiler için ekonomik olabileceğini göstermektedir. Bununla birlikte, işletmelerde fazla kimyasal gübre kullanımı ile ilişkili olarak besin maddesi kayıplarının olduğu saptanmıştır. İhtiyaç fazlası kimyasal gübre kullanımından dolayı ortaya çıkan besin maddesi kayıpları (fazlalıkları) Grup I, II ve işletmeler ortalaması için sırasıyla 7,1, 15,9 ve 11,8 kg olarak belirlenmiştir. Fazla bitki besin maddesi kullanımından dolayı ortaya çıkan ekonomik kayıp Grup I, II ve işletmeler ortalaması için sırasıyla 65,1, 152,6 ve 110,6 TL olarak hesaplanmıştır. Araştırma bölgesinde ahır gübresi ve kimyasal gübre kullanımında ve yönetiminde çiftçilerin bilgi düzeylerinin yetersiz olduğunu söylemek mümkündür. Ahır gübresi kullanımından önce çözülmesi gereken önemli bir sorun, çiftçileri toprak analizinin önemi hakkında bilgilendirmektir.

Bağışıklık sistemi vücudu hastalık yapıcı patojenlere karşı koruyan temel savunma sistemidir. Bu savunma sistemi farklı mekanizmalarla etkili olmaktadır. Bağışıklık sistemi, antijen adı verilen vücudun kalıtsal yapısına yabancı olan her türlü yapıya karşı etki gösterir. Vücuda dışarıdan gelen hastalık etkenleri öncelikle doğal bariyerlerle karşılaşmaktadır. Doğal bariyerleri aşmayı başaran etkenler kemik iliği, timus, lenf bezleri ve dalak gibi özelleşmiş organlarda üretilen savunma hücreleri ile karşılaşır. İlk aşamada makrofajlar ve fagositler devreye girer daha sonraki aşamada ise B ve T lenfositleri sürece dahil olurlar. B lenfositlerinden salgılanan antikorlar bağışık sisteminin en önemli savunma mekanizmalarından birini oluşturmaktadır. Antikor moleküllerinin vücudun savunmasındaki bu önemi bilim insanlarını bu alanda çalışmaya yöneltmiştir. Bu doğrultuda 1975 yılında Georges Köhler ve Cesar Milstein, koyun alyuvarları ile immunize ettikleri farelerin B lenfositleri ile fare myeloma hücrelerini birleştirerek oluşturdukları hibrit hücreler ile yeni bir tedavi stratejisinin kapısını açmışlardır. Bu hibrit hücreler sadece istenen antijene bağlanan monoklonal antikor sentezleyebilme yeteneğine sahiptir. Monoklonal antikorlar tıp dünyasında hastalıkların teşhisi, tedavisi ve biyokimyasal analizler gibi birçok alanda kullanmaktadır. Günümüzde hala monoklonal antikora dayalı tedavi ve tedavi seçenekleri üzerinde çalışmalar devam etmektedir. Bu derlemede monoklonal antikorlar ve tedavide kullanımı üzerine genel bilgiler verilecektir.

Urban green spaces are areas established to meet the recreational needs of urban people. Although green spaces vary from country to country and region in terms of plan and design features, they were basically created to allow people to meet with nature. Parks are the basic components of urban landscapes that provide environmental and social functional value. Urban parks, in particular, provide spaces for outdoor physical activities. In order to take advantage of the opportunities of activities in the parks, users must have convenient access to these resources. One of the most important aspects for researching the use and potential benefits of urban green spaces is the assessment of their geographic accessibility. The widespread use of smart city systems and the gradual expansion of their usage areas increase the importance of spatial analysis. Spatial analyses are used in today’s urban management in the processes of determining social needs, identifying current problems, and putting forward solutions. When spatial analyses are used together with GIS, the field of application develops even more, and it supports local governments in responding to the changing demands of the society for a better life. In the study, the adequacy and accessibility of 160 city parks in Konyaaltı District of Antalya Province were examined. In terms of the adequacy of the parks, the area value of 10 m2 per person determined with the Construction Plan numbered 3194 was taken as basis. In terms of accessibility, distance values of 200, 400, 800, 1,200 meters were examined. Neighborhood boundaries and population information were obtained from the relevant units, and Arc-GIS software was used in the analysis. It was determined that the parks in Konyaaltı district were insufficient in terms of adequacy and accessibility. Finally, suggestions were made in terms of increasing the adequacy of the parks and ensuring accessibility.

Ülkemizde tescili yapılmış 97 adet yerli zeytin çeşidi mevcut olup, Saurani de Hatay/Altınözü orijinli zeytin çeşididir. Akdeniz Bölgesi zeytin üretiminde birinci sırada olan Hatay ili zeytin yetiştiriciliği için oldukça uygun iklim ve toprak koşullarına sahiptir. Bu çalışmanın amacı Hatay’da yetiştirilen Saurani zeytin çeşidinden elde edilen yağın serbest yağ asitleri, peroksit sayısı ve yağ asitleri kompozisyonu gibi kalite parametreleri üzerinde zeytin olgunluğunun etkisinin araştırılmasıdır. Bu amaçla 2020 üretim sezonunun 3 farklı olgunluk döneminde Saurani çeşidinden toplanan zeytinlerden mekanik yöntemle zeytinyağı elde edilmiştir. Saurani zeytinyağında serbest yağ asitleri %0.62-0.91 (oleik asit), peroksit sayısı 3.68-5.26 meq O2/kg olarak belirlenmiştir. Olgunlukla birlikte serbest yağ asitleri miktarı artmıştır. Saurani zeytinyağında oleik asit %66.32-68.79, palmitik asit %12.47-13.75, linoleik asit %11.43-13.84, stearik asit %3.16-3.42, palmitoleik asit %1.12-1.34, linolenik asit %0.88-1.01 ve araşidik asit %0.41-0.52 aralıklarında belirlenmiştir. Olgunlukla birlikte oleik asit içeriğinde azalma, linoleik asit içeriğinde ise artış kaydedilmiştir. Saurani zeytinyağının incelenen özellikler bakımından Türk Gıda Kodeksi Zeytinyağı ve Pirina Zeytinyağı Tebliği’nde (2017) belirtilen sınırlar içerisinde olduğu belirlenmiştir.

There are many viruses that infect pepper and limit its production. Among these viruses, Tomato spotted wilt tospovirus (TSWV) infects crops in 35 plant families that are economically important, including pepper. In the present study; totaly 156 leaf samples were collected, including 57 from pepper plants showing virus-like symptoms and 99 from weeds and/or plants other than peppers in and around the greenhouse, through surveys carried out in pepper greenhouses in Kumluca district of Antalya province, from September to December 2020. Then, the plant leaf samples were tested to determine TSWV infections by the Double Antibody Sandwich Enzyme-linked Immunosorbent Assay (DAS-ELISA) method. According to result of the tests, it was determined that 55.76% of the tested leaf samples were infected with TSWV, while this rate was determined as 96.49% for pepper samples and 32.32% for other plant samples. During the survey studies, it was revealed that the leaf samples of 13 out of 31 weed and different plant species except pepper were infected with at least one of the viruses. In addition, pepper plants showing symptoms TSWV-like symptoms in pepper greenhouses were counted during the survey, and the prevalence of this virus disease was calculated on the basis of Kumluca district and neighborhoods. As a result of these calculations, the prevalences of TSWV; for Kumluca, Mavikent, Beykonak, Salur, Hacıveliler, Adrasan, Merkez, and Kavakköy were determined as 26.93%, 26.92%, 32.27%, 20.66%, 21.13%, 17.66%, 13%, and 25%, respectively.

In the present study, totally 49 samples, which showed the symptoms of leaf and shoot blight and cankers with brown discoloration of necrotic tissues on mature branches, were collected from 22 districts and areas of Konya Province between 2017 and 2019. Presence rate of E. amylovora in collected samples, showing symptoms of the disease, from the province was determined to be 40% for blackberry and raspberry and 33% rosehip for rosehip in three years. Bacteria consistently isolated from the diseased tissues were identified on the basis of biochemical, physiological, and molecular tests, comparing with a reference strain of E. amylovora, isolated from blackberry (Kbb 371). Twenty seven representative bacterial strains were gram-negative, rod-shaped, mucoid, fermentative, positive for levan formation and acetoin production, no growth at 36°C, positive for gelatin hydrolysis, and negative for esculin hydrolysis, indole, urease, catalase, oxidase, arginine dehydrolase, reduction of nitrate, acid production from lactose, and inositol. All strains induced a hypersensitive response in tobacco (Nicotiana tobacum cv. White Burley) 24 h after inoculation with a 108 CFU ml-1 bacterial suspension in sterile distilled water. The strains were identified as E. amylovora using the species-specific primers set A/B (1), which amplified a 1-kb DNA fragment in PCR, and the matrix-assisted laser desorption/ionization time-of-flight mass spectrometry (MALDI-TOF MS) method. In order to fulfill the Koch postulates, pathogenicity test was confirmed by injecting bacterial suspensions of 108 CFU ml-1 in sterile distilled water into the shoot tips of 3-year-old blackberry R. fruticosus cv. Chester, raspberry R. idaeus cv. Heritage and rosehip R. canina. All tests were repeated three times. The bacterium was re-isolated from inoculated plants and identified as E. amylovora. Phytosanitary measures are needed to prevent any further spread of the bacterium as potential inoculum sources to new blackberry, raspberry and rosehip growing areas.