Bu çalışmada, farklı tarımsal ürünlerin yetiştirildiği alanlardan izole edilen mikrofungusların tarımsal üretimde sık kullanılan bir fungisit olan benomile karşı duyarlılık/dirençlilik durumları ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Bu amaçla mikrofungus izolatları katı besiyeri ortamında benomile direnç yönünden taranmış, dirençli olduğu görülen izolatlar sıvı besiyerine alınarak gelişimlerinin hangi oranlarda engellendiği anlaşılmaya çalışılmıştır. Çalışma kapsamında izole edilen 183 mikrofungus izolatından 23 tanesinin benomile direnç gösterdiği saptanmıştır. Benomilin bu dirençli türlerin gelişimini engelleme oranının %19 ile %66 arasında olduğu tespit edilmiştir.

Sweeteners that sugar substitute is a food additive that provides a sweet taste like that of sugar while containing significantly less food energy. Some sugar substitutes are produced by nature, and others produced synthetically. Sweeteners can be classified as sugar alcohols (polyols), artificial sweeteners and natural sweeteners. The need to avoid the adverse effects of sugar cannot stop feeling the taste on humans has resulted in intense use of sweeteners nowadays. There are positive and negative opinions about the effects of their use on human health. The general tendency of food producers is to reduce the amount of sugar in the groats due to negative effects in parallel. Food sweeteners are intended for a large group of consumers, and one of the main points of the sector operators is to provide healthier, natural, nutritional and low calorie sweeteners to these consumers. In this study, we evaluated the sweeteners which are most commonly used. Many studies have been done to demonstrate the safety of sweeteners. There are also studies showing that there may be side effects even if there are few. Some sweeteners have been associated with a number of symptoms. There is a need for comparative long-term work in this area.

Organik hayvansal üretim, hayvanların fizyolojik ihtiyaçlarına uygun bakım ve besleme yöntemlerinin uygulandığı, gerektiğinde alternatif ilaç ve tedaviye öncelik verilerek hayvan sağlığının korunduğu doğal bir yetiştirme sistemidir. Hayvan yetiştiriciliğinde kullanılan antibiyotik ve antiparaziter ilaçlara karşı dirençli suşların giderek artması, hayvansal ürünlerde ilaç kalıntılarının meydana gelmesi ve bu ürünleri tüketen insanlarda önemli sağlık problemlerine yol açması alternatif bitkisel çözüm arayışlarını beraberinde getirmiştir. Bu çalışmada, Orta Anadolu Bölgesi halk veteriner hekimliği özelinde kullanılan bitkisel drogların organik hayvansal üretimde tedavi ve koruyucu etkilerinin değerlendirilmesi amaçlandı. Çalışmanın materyalini, Orta Anadolu Bölgesi’ndeki (Çankırı, Kayseri, Kırıkkale, Kırşehir, Yozgat) hayvan yetiştiricilerinden elde edilen yazılı, sözlü ve görsel veriler oluşturdu. Çalışmada, sığır, koyun, at, tavuk, arı ve köpek türlerinde görülen iç hastalıkları, cerrahi hastalıklar, doğum ve jinekolojik sorunlar ve paraziter hastalıklarda tedavi amacıyla 30 bitkisel drogun kullanıldığı tespit edildi. Organik hayvancılıkta başta antibiyotikler olmak üzere her türlü sentetik ilaç kullanımının yasaklandığı ya da sınırlandığı değerlendirildiğinde, sürü sağlığının korunması ve tedavisinde bu maddelerin yerine doğal olan bitkisel drogların tercih edilmesinin olumlu katkılar sağlayacağı ileri sürülebilir.

This study was conducted to investigate the potential use of diatomite (a natural pozzolana) and pumice in plasters and mortars to be used in agricultural buildings. Compacted and loose unit weights, specific weight, water absorption, organic matter content, abrasion resistance of aggregate (sand and pumice) and pozzolana were investigated and materials were found to comply with the relevant standards. Test results on fresh (unit weight and slum test) and hardened (unit weight, capillary water absorption, total water absorption, bending and compressive strength, vapor diffusion test) mortar samples revealed that pumice and diatomite could be used in agricultural structures. Diatomite and pumice should be heat-treated and grounded before to use in mortars. In plasters to be made with abundant pumice and diatomite sources, high water holding capacity of the materials should be taken into consideration and further researches should be carried out about their compliance with the other materials.

Selection of dairy cattle for higher milk yield, without considering important non-production traits, has decreased reproductive efficiency. Thus, low reproductive performance is a major problem in high yielding dairy cattle. Previous studies showed that dietary manipulation to improve fertility holds much promise and dietary fats have positive effects on reproductive functions in high yielding dairy cattle. Positive effects of fats on reproductive performance due to the fatty acids, which are the precursors of progesterone and prostaglandins. Progesterone and prostaglandins hormones are most important factors that play a role on the control of reproductive functions. The amount of linoleic, linolenic and arachidonic fattty acids in ration can be increase or decrease progesterone and prostaglandins synthesis especially PGF2α from ovary and uterus, respectively. Also fatty acids can be influence follicular development, ovulation, embryonic implantation and maternal recognition of pregnancy. This review focuses on the relationships between dietary fatty acids and reproductive functions such as hormone profiles, ovarian function and follicular development, oocyte quality, embryo development, embryonic implantation and maternal recognition of pregnancy in dairy cattle.

In this study, economic structure and problems of trout enterprise were analysed in Fethiye district. It was aimed to determine the input of enterprises engaged in aquaculture at the Fethiye district, calculation of the economic situation, investigation of the market situation and determine problems. In addition possible solutions were tried to be to problems. In the district, it was interviewed with 17 trout enterprises. Data were collected with interviewing face to face by questionnaires. These data was analysed by MS Excel and SPSS programmes. 52.9% of the enterprises were established in the foothill, 35.3% were in open field and 11.8% were established in between valleys. 58.8% of these enterprises were individual enterprises, %17.6 was simple partnership and 23.5% were commercial partnership. The most shares in the active capital were constituted working capital with a rate of 70.3% whereas the share of landlord’s capital was 29.7%. The share of own capital in passive capital was 93.9% and the usage of foreign capital was low (6.1%). The share of variable cost was 83.6% while fixed cost was 16.4% in the total production cost. The main problem of enterprises was the rise of feed costs. A feed cost was found to constitute 63.4% of total production costs. Producers should be given support in terms of technical knowledge and efforts to raise awareness of local people and consumers should be made.

Kayısı, güzel renk, tat ve aroması, yüksek A vitamini ve diyet lifi içeriğiyle yaz mevsiminde sevilerek tüketilen meyvelerin başında gelir. İlkbahar geç donlarının neden olduğu kayıplar, farklı iklim koşullarına zayıf adaptasyon, sofralık kayısılarda raf ömrünün kısa olması, şarka ve monilya hastalığının yol açtığı zararlar bugün kayısı yetiştiriciliğinde karşılaşılan en önemli sorunlardır. Son yıllarda tüketici tercihlerinde yaşanan hızlı değişimlere birlikte renk, tat, aroma ve irilik bakımından farklı özelliklere sahip yeni kayısı çeşitlerine talep artmıştır. Kayısı ıslah çalışmalarının önemli bölümü kuzey yarımkürede yoğunlaşmış olup 74 çeşit ile ABD ve 70 çeşit ile Fransa en fazla kayısı ıslahı yapılan ülkeler olarak dikkat çekmektedir. Bu süreçte Türkiye’de ise sadece on bir kayısı çeşidi tescil ettirilmiştir. Bu çeşitlerden yedisi tanesi (Alata Yıldızı, Çağataybey, Çağrıbey, Dr. Kaşka, Şahinbey, Dilbay ve Eylül) melezleme ıslah yöntemiyle, diğerleri ise seleksiyon yoluyla geliştirilmiştir. Alkaya kayısı çeşidi hem sofralık hem de kurutmalık değerlendirmeye uygundur. Eylül ve Mihrialibey geç, diğer çeşitler ise erkenci ve orta mevsim olgunlaşma özelliğine sahiptir. Bu makalede, ülkemizde bugüne kadar yapılan kayısı ıslah çalışmaları gözden geçirilerek bu çalışmalardan elde edilen sonuçlar kısaca özetlenmiş, tescil edilerek üretime sunulan yeni kayısı çeşitlerinin önemli özelliklerine yer verilmiştir.

Wood ash generated from wood industries have enormous potential which can be utilized due to its properties which influences soil chemistry and fertility status of tropical acidic soils. Field experiments were conducted on an acidic sandy loam alfisol to investigate the effects of wood ash on the growth indices and chlorophyll content of maize and lima beans intercrop during the late and early seasons of 2014 and 2015 at Akure in the rainforest zone of southwestern Nigeria. The treatments were 100% sole maize with ash, 100% sole maize without ash, 75% maize + 25% lima beans with ash, 75% + 25% lima beans without ash, 50% maize + 50% lima beans with ash, 50% maize + 50% lima beans without ash, 25% maize + 75% lima beans with ash and 25% maize + 75% lima beans without ash. Wood ash was applied at 2.4kg/plot. Wood ash increased chlorophyll content in all amended treatments except in amended 25:75% maize-lima beans intercrop and 25:75% maize –lima beans intercrop without ash, however 75:25% maize-lima beans amended with wood ash significantly (P≥0.05) recorded the highest chlorophyll content. Growth parameters such as plant height, number of leaves, leaf area, leaf area index, leaf length, stem diameter, number of flowers, number of pods, weight of plant and total biomass of amended maize-lima beans intercrop were significantly (P≥0.05) increased by wood ash application. Based on experimental findings, 25:75% maize-lima beans intercrop and 75%:25% maize-lima beans intercrop amended with wood ash was concluded to be more recommendable in the study area.

Bu araştırma, ülkemizde tarımı yaygınlık kazanan yağlık kolza (Brassica napus L.,) bitkisinin Samsun İli koşullarında, çiçeklenme fenolojisi, çiçek sayısı, nektar ve polen potansiyelinin belirlenmesi amacıyla 2011 ve 2012 yıllarında yürütülmüştür. Araştırmanın birinci yılında (2011), kolza bitkisinin 44 gün süre ile çiçekte kaldığı, bitkide 2.694 adet/da çiçek bulunduğu, günlük toplam 1,89 kg/da nektar salgıladığı ve 1330 kg/da polen ürettiği belirlenmiştir. Araştırmanın ikinci yılında (2012), kolza bitkisinin 39 gün süre ile çiçekte kaldığı, bitkide 701 adet/da çiçek bulunduğu, günlük toplam 0,38 kg/da nektar salgıladığı ve 331,57 kg/da polen ürettiği ortaya konmuştur. Kolza bitkisinin Samsun koşullarında yapılan iki yıllık sonuçlarına göre ortalama 41,5 gün çiçekte kaldığı, günlük nektar üretiminin 0,23 mg/çiçek/gün, nektar kuru madde düzeyinin %20,25 ve polen üretiminin 0,48 mg/çiçek/gün olduğu saptanmıştır. Samsun İlinde kolza bitkisinin, erken ilkbahar döneminde, çevrede bulunan birçok bitkinin çiçeklenmesinden önce çiçeklendiği ve başta bal arıları (Apis mellifera L.) olmak üzere pek çok tozlayıcı böceğe, nektar ve polen sağladığı belirlenmiştir. Kolza bitkisinin arıcılık açısından ekiminin yaygınlaştırılarak erken ilkbahar döneminde, bal arıları ve diğer tozlayıcı böcekler açısından elverişli bir besin kaynağı olabileceği ortaya konmuştur.

Bu çalışmada; Trakya Bölgesi iç sularından (Bahçedere Çayı, Tekirdağ, Türkiye) izole edilen, moleküler taksonomi yöntemleri ile tanımlaması yapılan KF470792 Kabul No’lu Desmodesmus communis (E. Hegewald) E. Hegewald (Sphaeropleales) mikroalg türü için kültür ortamı ve büyüme şartları belirlenmiştir. Bu mikroalg türü, belirlenen şartlar altında (besin, pH, sıcaklık, ışık yoğunluğu ve havalandırma) kültüre edilmiş ve durgunluk fazına ulaşan kültürden besinsel ve biyokimyasal analizler için yeterli miktardaki biyokütle hasat edilerek; toplam protein, toplam yağ miktarları ile yağ asitleri ve aminoasitleri, E vitaminleri çeşit ve miktarları belirlenmiştir. Türün BG11 besin ortamında (7,5 pH, 24±2ºC, 500 ml/dak. havalandırma) 9,76x105 koloni/ml hücre yoğunluğuna, 0,762 g/l kuru biyokütle ağırlığına, 13,3 mg/l toplam klorofil a miktarına ulaştığı belirlenmiştir. Biyokütle üzerine yapılan biyokimyasal analizler sonucunda; ağırlıkça %42,59 toplam protein, %5,23 toplam yağ ve 3694,24 µg/gyağ vitamin E miktarına sahip olduğu saptanmıştır. Yağ asitleri içinde en yüksek oranın %35,18 ile linolenik asit olduğu saptanmıştır. Aminoasitler içinde en yüksek miktarda bulunan glutamik asit, 46,9 mg/g olarak belirlenmiştir.