Plants are exposed to various adverse environmental conditions throughout their growth period. In recent years, drought, which has occurred and necessitated different measures, ranks among these adverse conditions. At the same time, plants synthesize certain biochemical compounds in response to the adverse conditions they will encounter. These compounds not only strengthen the immune system but also provide resistance against various diseases, and they tend to increase under adverse environmental conditions that plants will face during cultivation. This study was conducted to determine the changes in yield and some biochemical components in pickling hot peppers (Capsicum Annuum L.) grown under different water stress conditions. Two different levels of water stress (%70 and %30 irrigation) were applied in addition to full irrigation (%100 irrigation). At the end of the research, while a yield of 269.42 g per plant was obtained in the control group (%100 irrigation), 150.14 g and 93.33 g of pickling hot peppers were harvested in each water stress treatment, respectively. Total phenolic compound levels increased with water stress; it was determined to be 0.827 mg-1g in the trial irrigated with full irrigation water, 1.170 mg-1g in plants exposed to mild water stress, and up to 1.536 mg-1g in the trial subjected to severe water stress. In addition, total flavonoids and antioxidant compound levels also increased with increasing water stress. The amounts of flavonoid compounds obtained from the trial groups were 0.146, 0.373, and 0.412 mg-1g, respectively, while the antioxidant levels determined by the DPPH method increased in quantity with increasing water stress, similar to other biochemical compounds. According to these results, it was determined that the yield of pickling hot peppers decreased in the case of water shortage that the plants would face in cultivation, but there was an increase in some biochemical compounds.

Bu çalışmada farklı sindirilebilir amino asit seviyelerindeki rasyonlara ticari proteaz enzimi ilavesinin yumurta tavuklarının performansı, yumurta kalite parametreleri ve azot atılımı üzerindeki etkileri değerlendirilmiştir. Çalışma, 26 haftalık yaştan 56 haftalık yaşa kadar olan 336 adet Nick Brown yumurta tavuğu ile yürütülmüştür. Deneme 4 muamele grubu, ve her tekerrürde 7 hayvan olacak şekilde 12 tekerrürle yürütülmüştür. Faktöriyel bir düzende 4 rasyon uygulaması (2 amino asit seviyesi; normal ve %6 daha düşük × enzim takviyeli veya takviyesiz) deneme bloklarına rastgele atanmıştır. Nick Brown yumurta tavuklarına proteaz ilavesinin canlı ağırlık, yumurta ağırlığı, yumurta verimi, yumurta kalitesi, yem değerlendirme, yem tüketimi ve azot atılımı üzerinde önemli bir etkisi olmazken; amino asit seviyelerinin yumurta verimi, yumurta ağırlığı ve haftalık yem tüketimi üzerinde önemli etkileri olduğu, ancak bu etkilerin deneme geneline yansımadığı belirlenmiştir. Amino asit seviyeleri ve proteaz ilavesi arasındaki interaksiyon istatistiksel olarak önemli bulunmuş; Haugh birimi standart amino asit rasyonlarında proteaz ile iyileşirken, düşük amino asit seviyeli rasyonlarda önemli bir değişiklik olmamıştır. Amino asit seviyeleri ve proteaz ilavesi arasındaki interaksiyon, atılan azot / tüketilen azot oranı için istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur.  Atılan azot, normal amino asit rasyonlarında proteaz ilavesi ile iyileşirken; düşük amino asit rasyonlarında önemli bir değişiklik olmamıştır. Sindirilebilir esansiyel amino asit gereksinimleri ideal amino asit profiline göre karşılandığında, ticari kahverengi yumurtacılarda performansı ve yumurta kalitesini olumsuz etkilemeden önerilen protein ve amino asit seviyelerini %6 oranında azaltmanın mümkün olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca, proteaz ilavesinin söz konusu amino asit seviyelerinde Kahverengi yumurtacı tavukların performansı veya yumurta kalitesi üzerinde önemli bir etkisi yoktur.

The study aimed to evaluate the pH, water activity (aw), residual nitrite, lactic acid bacteria, Micrococcus/Staphylococcus, Enterobacteriaceae and yeast-mould in fermented sausage samples from different firms. A total of 30 sucuk and 30 heat-treated sucuk samples were taken from 10 different brands with different batch numbers. According to analysis results, all samples, with the exception of some heat-treated sucuk samples from one brand, provided pH values that were within the permitted limit of regulation. For sucuk, mean aw value of only one brand was below 0.90, while aw values for heat-treated sucuk were in the range of 0.928 to 0.957. All samples had residual nitrite levels less than 15 mg/kg (in the range of 7.84-14.80 mg/kg). Yeast-mould and Enterobacteriaceae numbers were often below <2 log cfu/g. The number of Staphylococcus and Micrococcus showed a wide variation in both products which was <2 - 5.96 log cfu/g for sucuk and <2 - 7.85 log cfu/g for heat-treated sucuk. Lactic acid bacteria counts varied between 2-<4.0 log cfu/g in 40% of heat-treated sucuk samples. In sucuk, the number of lactic acid bacteria was <6 log cfu/g in 23.33% of the samples, and 6-<8 log cfu/g in 50% of the samples.

Toprak toplulaştırması terimi ilk olarak on dördüncü yüzyılda Almanya’da kullanılmasına rağmen toprak parçalılığını çözmek üzere uygulamaya geçirilmesi on sekizinci ve on dokuzuncu yüzyılda olmuştur. Geleneksel olarak uygulanma biçimi aslen toprak parçalılığı sorununu çözmek olan toprak toplulaştırmasının amacı, kapsamı ve işlevi zamanla genişlemiştir. Modern uygulama biçimleri tarım, çevre, kırsal peyzaj ve köylerin yenilenmesi gibi daha geniş bir yelpazeye yayılmıştır. Bu çalışmada, toprak toplulaştırmasının tarihsel süreçte geçirdiği evrim ve bu evrimle birlikte amaç, kapsam ve işlevlerindeki farklılaşmanın kırsal kalkınma ve sürdürülebilirliğe etkileri değerlendirilmiştir. Çalışma, toplulaştırma uygulamalarının amaçlarının zamanla kırsal kalkınma araçlarına dönüştüğünü ortaya koymaktadır. Böylece toprak toplulaştırması, kırsal kalkınmayı sağlayacak önlemlerin yerine getirilmesi aracı olarak kırsal kalkınmayı ve sürdürülebilirliği destekleyen uygulamaları ortaya çıkarmıştır.

Vegetables grown in mining areas can accumulate significant amounts of heavy metals (HMs), which can cause serious developmental disorders and have long-term negative effects on public health. In the present study, the HMs contamination level in vegetables grown around the Riruwai mining area in Kano State, Nigeria, was investigated. Fifteen (15) vegetable samples were collected, including lettuce (Lacuta sativa L.), tomato (Solanum lycopersicum L.), and bean (Phaseolus vulgaris L.), as well as their corresponding soils. The levels of As, Cd, Cr, Hg, Mn, Ni, Pb, and Zn in all the samples were determined using Microwave Plasma Atomic Emission Spectrometry, and the measured concentrations were used to calculate the bioaccumulation factor (BAF). The results of the study revealed that HMs concentrations in the investigated vegetables were found to be significantly high, with the majority of levels exceeding the WHO/FAO (2007) recommended limit, and the concentration of HMs in the soil decreased in the order of Zn > Mn > Cr > Pb > As > Ni > Cd > Hg, with As, Pb, and Zn exceeding the WHO/FAO (2001) recommended limit. Pollution levels were found to significantly differ between HMs and vegetable types. BAF results revealed that cadmium is an accumulator of all the studied vegetables (BAFs > 1), while mercury was found to be an accumulator of L. sativa. Higher concentrations of these metals in vegetables and soil, particularly arsenic, cadmium, lead, and zinc, necessitate immediate scientific attention and further research to determine the optimum concentration required for human health. Planting of vegetables for human and animal consumption should be stopped until this is accomplished.

Boyutları 1-100 nm arasında değişen organik ve inorganik yapılar olan nanoparçacıklar, günlük hayatımızın bir parçası olup, tarım, çevre ve tıp gibi alanlarda büyük ilgi görmektedir. Metal nanoparçacıklar arasında optik, elektriksel ve antimikrobiyal özelliklere sahip olan gümüş nanoparçacıklar (AgNP'ler) en fazla araştırılan ve kullanılan parçacıklardır. Günümüzde ileri gıda teknolojisi uygulamalarında, gıdaların besin içeriğini geliştirmek ve raf ömrünü uzatarak gıda bileşenlerinin veya nihai gıda ürününün stabilitesini artırmak amacıyla nanoparçacık ve nanoparçacık içerikli katkı maddelerinden yararlanılmaktadır. AgNP’ler, benzersiz özellikleri sayesinde patojenik mikrobiyal aktiviteye karşı mücadelede ve gıda endüstrisinde mevcut problemlerin çözümünde lider olarak görülmektedir. AgNP’ler, geniş bir patojenik bakteri spektrumunun yanı sıra antibiyotiğe dirençli bakterilerin antimikrobiyal aktivitelerini yavaşlatma konusunda da güçlü bir etkiye sahiptir. Bu derlemede, gümüş nanoparçacıkların üretiminde kullanılan fiziksel, kimyasal ve biyolojik yöntemler, parçacıkların fonksiyonları ve etki mekanizmaları, gümüş nanoparçacıkların et ve et ürünlerinde ve onların yeni nesil paketleme sistemlerinde koruyucu olarak kullanımı ayrıntılı olarak sunulmaktadır.

Paucity of knowledge on resistant variety, high yield loss ranging from 32- 57% and dearth of knowledge on management of Alternaria leaf spot has been the major concerns in radish production in the world. Our study will aid in multiplication and standardization of the germane variety of radish resistant to Alternaria leaf spot disease so as to escalate the production, productivity, and the competitiveness in the domestic as well as in the international market. Hence, this experiment was rendered to screen the radish genotypes against Alternaria leaf spot disease in Western Nepal in 2021. Seven genotypes namely Sparkle white F1 hybrid, Korean cross, Palak-patta 35, Pyuthane red, 40 days, Geeta 33, and Mino early were used as the treatment and experiment was laid out in one factorial RCBD design. Each treatment was assigned with 8 plants for observation with 3 replications per treatment. Parameters like days to appearance of disease, incidence of disease on seedling, disease severity (3 scorings), mean score of disease, mean AUDPC and reaction of genotypes were measured during the experiment. Our study unveiled highly significant result for the days to appearance of disease, disease severity, mean score of disease and AUDPC among the genotypes of radish. Alternaria leaf spot first appeared in Pyuthane red (18.33 days) while appeared late in Mino early. Disease severity was found harsh in 40 days at each scoring (57.33, 64.67 and 70.33 respectively); on the contrary severity was minor in Sparkle white at each scoring (26.67, 35 and 44.17 respectively). Similarly, the highest MDS (3.4) and AUDPC (449.8) was found in 40 days, whereas the lowest MDS (1.7) and AUDPC (246.5) was observed in Sparkle white. Ultimately, it is contended that 40 days was found to be moderately susceptible variety while other varieties were found to be moderately resistant.

The chokeberry plant, which is native to North America and the south of Canada, is a deciduous, shrub-shaped, berry-like plant belonging to the Rosaceae family, which survives for many years. It is seen as a plant that adapts easily to almost every climatic condition and soil and has many beneficial properties for health. Within the scope of this study, methanol, 70% ethanol, ethanol, ethyl acetate, hexane and water extracts were prepared from the fruits collected from the Aronia melanocarpa (Michx.) Elliott plant, which is cultivated in the Kırklareli region. The chemical contents of the obtained extracts were clarified by high performance liquid chromatography. It was determined that phenolic compounds such as ferulic acid, caffeic acid, quercetin, quercetin-3-galactoside, p-coumaric acid were found in the extracts, and ethyl acetate extract was found to have the richest phenolic substance profile. Malvin anthocyanin compound was detected only in methanol extract.

Bu çalışma Ankara ili merkez ilçelerinde ikamet eden (Altındağ, Çankaya, Etimesgut, Gölbaşı, Keçiören, Mamak, Pursaklar, Sincan ve Yenimahalle) tüketicilerin keçi eti ve et ürünlerine karşı olan algılarını belirlemek ve bu ürünlerin tüketiminde etkili olan faktörlerin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu amaçla 269 tüketiciyle yüz yüze anketler gerçekleştirilerek tüketicilerin sosyo-ekonomik ve demografik özellikleri, keçi eti ve et ürünleri tüketmeye ve satın almaya yönelik davranışları incelenmiştir. Araştırma bulguları ki kare istatistik yöntemi ve çapraz tablo ile analiz edilmiştir. Ankete katılan tüketicilerin %82,2’sinin keçi eti ve et ürünlerini tüketmediği %17,8’inin ise tükettiği belirlenmiştir. Tüketiciler tarafından keçi eti ürünü olarak en çok kuşbaşı (%16,7) ve kıyma (%13,8) tüketildiği ve aylık keçi kuşbaşı ve keçi kıyması tüketim miktarlarının sırasıyla; 0,20 ve 0,17 kg olduğu tespit edilmiştir. Yapılan ki kare analizi sonucunda tüketicilerin demografik özellikleriyle keçi eti ve et ürünleri tüketimi arasındaki ilişkinin istatistik olarak önemli olmadığı fakat erkek, evli,18-45 yaş aralığında ve eğitim düzeyi yüksek bireylerin keçi eti tüketme eğilimlerinin daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Bununla birlikte kurban kesme eğilimiyle keçi eti tüketimi arasındaki ilişkinin önemli olduğu tespit edilmiştir. Keçi eti ve et ürünleri tüketici tercih ve algısının arttırılmasına yönelik yapılacak olan tanıtım çalışmalarında bu özelliklerin dikkate alınması daha etkili sonuçlar elde edilmesine neden olacaktır.

The analysis of the spatial interrelationship between soil properties and slope aspect is vital for understanding the range of influence on soil depth, moisture, and stone content distribution. This study aimed to investigate the spatial interrelationship of topsoil moisture and stone content in different slope aspects and soil depth. The 53.7 km2 watershed was divided into a 500m by 500m grid using ArcGIS and 230 soil samples were collected. In each sampling point, the soil was taken at three soil depth classes (0–25cm, 25–60cm, and 60–100cm) using a cylindrical auger, then soil samples were tested to determine the percentage of topsoil moisture, and stone content. The spatial interrelationship between aspect, soil depth, topsoil moisture, and stone content was analyzed using the R and GS+ software. The study had shown non-significant effects of aspect on topsoil moisture, stone content, and soil depth. However, topsoil moisture tends to be higher on the north-facing slope, while stone content tends to be higher on the southeast-facing slope. The analysis of Local Moran’s I revealed that topsoil moisture, stone content, and soil depth were significantly autocorrelated. The cross-semivariogram analysis of soil depth with topsoil stone content depicted a negative spatial correlation. The experimental cross-semivariogram of soil depth versus topsoil moisture was positively fitted to the exponential function, whereas soil depth with topsoil stone content was best fitted to the Gaussian model. Overall, soil depth is the more influential factor than the slope aspect regarding topsoil moisture depletion and stone content distribution in the study watershed.