Bu çalışmada Antalya ili tarıma dayalı sanayi sektörünün Input-Output Analizi ile yapısal ilişkileri incelemiştir. Bu amaçla Antalya ilinde faaliyet gösteren tarıma dayalı sanayi işletmeleri ile anket yapılmıştır. Anketlerden elde edilen veriler yardımıyla endüstriyel işlemler tablosu oluşturulmuştur. Bu tablo üzerinden input-output katsayılar matrisine ulaşılmış ve leontief matrisi işlemleri ile sektörler üzerinde üretim çoğaltanları hesaplanmıştır. Çalışmada tarıma dayalı sanayi sektörleri toplulaştırılarak 9 sektöre indirgenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre üretim çoğaltanları açısından en yüksek katkıyı sağlayan sektör bitkisel üretimdir. Bu sektörün Leontief Ters Matrisi sütun toplamları 3,26904 olup bu şu anlama gelmektedir; bitkisel üretim sektöründe 1 birimlik bir üretim artışına karşılık diğer dokuz sektörde yaratacağı üretim artışı 3,26904 kat olacaktır. Bu sektörü 3,07305 katsayı bitkisel yağlar ve 2,736016 ile de ile meyve-sebze işleme sanayi izlemektedir. Şekerli ürünler sanayi alanında 1,767583 katsayı hesaplanmıştır. Bu katsayılarla bu alt sektörlerin önemli katkılar sağladığı söylenebilir. İncelenen sektörlerin tümünde birde üretimin bir birim artırılması halinde ilgili satırdaki sektörün üretiminde ortaya çıkacak üretim artışını veren bir başka çoğaltanda söz konusudur. Buna göre unlu mamuller sektörü katsayısı 2,660875 olup en yüksektir. Bu rakama göre incelenen diğer sekiz sektörün üretimlerini bir birim artırmaları halinde unlu mamuller sanayi sekiz sektöre verdiği girdi düzeyini 2,66 kat artırmak durumunda kalacağı söylenebilir.

Polifenol oksidaz enzimi, sebze ve meyvelerde bulunmasının yanı sıra bazı hayvansal organlarda ve mikroorganizmalarda da bulunmaktadır. Enzimatik esmerleşmeden sorumlu olan polifenol oksidaz enzimi meyve ve sebzelerde yaygın olarak bulunan fenolik bileşiklerin kahverengi pigmentleri üreten kinonlara oksidasyonunu katalizleyen bakır proteinlerinin bir grubudur. Meyve ve sebzelerin endüstriyel olarak hazırlanması sırasında polifenol oksidazın katalitik etkisi sonucu enzimatik esmerleşme meydana gelmektedir. Enzimatik esmerleşme fenolik yapıda bileşenler içeren ürünlerde görünüşü bozmakla kalmayıp istenmeyen renk, koku ve tat oluşumuna ve ürünlerin besleyici değerinde önemli ölçüde kayıplara neden olmaktadır. Bu durum ürünlerin tüketici tarafından kabul edilirliğini etkilemekte ve ekonomik kayıplara neden olmaktadır. Bu derlemede farklı meyve ve sebzelerdeki polifenol oksidaz enziminin bazı karakteristikleri gözden geçirilmiş ve polifenol oksidazı inaktive etmek için kullanılan enzimatik esmerleşme karşıtı kimyasal ajanlar, ısıl uygulamalar, ışınlama uygulamaları ve yüksek basınç uygulaması, vurgulu elektrik alan uygulaması, süperkritik karbondioksit uygulaması ve ultrason uygulaması gibi alternatif yöntemler hakkında bilgi verilmiştir.

Bu çalışma, 2016 yılında on farklı bezelye genotipinin (Pisum elatius L.(erkenci ve doğal vejetasyon kökenli), Utrillo, Bolero, Reyna, Nihal, Jof, Karina, Pisum elatius L.(doğal vejetasyon kökenli), Senador, Pisum sativum L. (doğal vejetasyon kökenli)) fenolojik özellikleri, verim ve verim bileşenlerini karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır. Araştırma Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre üç tekerrürlü olarak Bayburt üniversitesi Aydıntepe Meslek Yüksekokulu deneme alanında yürütülmüştür. Çalışmada bitki boyu, gövde kalınlığı, dal sayısı, ilk bakla yüksekliği, bakla boyu, bakla eni, bitkide bakla sayısı, baklada tane sayısı, 1000 tane ağırlığı ve tane verimi özellikleri incelenmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre en düşük tane verimi değeri 61 kg/da ile doğal vejetasyondan toplanan Pisum elatius L.’populasyonundan alınırken, en yüksek verim değeri ise 138 kg/da ile Reyna çeşidinden elde edilmiştir.

An experiment was carried out at the Agronomy Field Laboratory, Department of Agronomy, Hajee Mohammad Danesh Science and Technology University, Bangladesh during the rabi season (December to May), 2012-13 to study the effect of different organic and inorganic fertilizers on growth and development of hybrid maize (Denali). The experiment was laid out in Randomized Complete block Design with three replications with 30 plots. Ten fertilizer treatments (T1= Compost, T2= Cow dung, T3= Poultry manure, T4= Recommended fertilizer dose, T5= Compost + Half recommended fertilizer dose, T6= Compost + Full recommended fertilizer dose, T7= Cow dung + Half recommended fertilizer dose, T8= Cow dung + Full recommended fertilizer dose, T9= Poultry manure + Half recommended fertilizer dose, T10= Poultry manure + Full recommended fertilizer dose. The recommended fertilizer dose was 500 Kg ha-1 urea + 250 Kg ha-1 TSP + 200 Kg ha-1 MP + 15 Kg ha-1 ZnSO4 + 6 Kg ha-1 Boric Acid. And the rate of Compost, Cow dung and Poultry manure was 10t/ha. The effect of different manure and fertilizer doses on the yield and yield attributes were significant. The plant height, number of leaves per plant, weight of stem per plant, weight of leaves per plant, length of cob, grain weight per cob, diameter of cob, no. of grains per row, no. of total grains per cob, 1000-grain weight, yield plant-1, yield ha-1 were significantly affected by different manures and fertilizer uses with different doses. The treatments T1, T2, T3, T4, T5, T6, T7, T8, T9 and T10 gave grain yield 10.16, 9.09, 8.49, 14.34, 13.35, 18.12, 11.99, 17.09, 11.40 and 15.98 t ha-1, respectively. The T6 Treatment gave higher grain yield (18.12) t ha-1 and the T3 treatment performed lowest grain yield (8.49 t ha-1). The application of compost and full dose fertilizer is higher yielding. Balance nutrition with enough organic matter enrichment of the soil is the cause of this result.

To investigate some interesting functional properties of Bacillus spp. in cocoa fermentation processing, 702 strains of Bacillus sp. strains were isolated from six main Ivorian cocoa producer regions. Three mains technological and useful properties for good cocoa beans fermentation were monitored. Among the 386 pectinolytic Bacillus spp. strains, 86.79% of them were confirmed for enzymes production in liquid medium. These 335 pectinolytic Bacillus strains displayed variety of pectinolytic activity with 50.45% of them producing both pectinase and polygalacturonase (PG) enzymes. Among these 169 strains, 70% displayed both the ability to acidify the medium and to degrade the citrate. In mimic conditions of pH and temperature variations as for fermentation heap, 11 strains were able to maintain their activity ranged within 2.12 ± 0.02 to 0.41 ± 0.03 µmol/min/mg of proteins for PG and 2.36 ± 0.03 to 0.25 ± 0.03 µmol/min/mg of proteins for pectinase. Two species (T10T2 and T6HS10) identified as Bacillus subtilus and Bacillus thuringiensis, were selected as the best based on pectinase production level. They were able to continuously produce both pectinolytic enzymes in different conditions of organic acids and ethanol contents. The highlighted properties in this study and the performance of these two strains may make them best candidate as starters for cocoa fermentation control.

N (nitrogen) is an essential element that is very complex to manage. Adjustment to different application methods of N containing urea can be a crucial option for effective management of N. The experiment was carried out at the BRAC Agricultural Research and Development Centre, Gazipur during 2012/2013 and 2013/2014 growing seasons with the objectives to find out the response of genotypes and different urea fertilizer application methods on growth parameters, yield and yield attributes of Boro rice. The experiment was arranged in split-plot design with three replications having two genotypes viz. (i) V1 = GSR I Sal Y 1242 and (ii) V2 = BRRI dhan28 placed in main plot and four urea application methods viz. (i) T1 = 220 kg ha-1 PU at three equal splits (ii) T2= 2% foliar spray @ 80 kg ha-1 (iii) T3= 75 kg N ha-1 USG (2.7 g) and (iv) T4= LCC based urea @ 67.5 kg ha-1 placed in sub plot. Results showed that genotypes had non-significant influence for most of the growth parameters and yield components, whereas urea fertilizer application methods had significant effect on all growth parameters, yield and yield attributes except plant height at 40 DAT and 50% flowering stage. . With different methods of urea application, T4 achieved significantly the highest value of all growth parameters, yield and yield components with total N content hill-1 (3.859%) and harvest index (50.70%) except filled grain panicle-1 (82.98) at harvest. Among the interactive treatments, the highest number of tillers m-2 (351.66), dry weight hill-1 (88.13 g), panicle number m-2 (340.83), panicle length (23.33 cm) and grain yield (7.32 t ha-1) was obtained at V1T4. So, in aspect of yield and other parameters, V1T4 was the best treatment under the present study.

Nanoteknolojik yöntemlerle nano boyuta indirgenen metal partiküller temelde biyomedikal ve fizikokimya olmak üzere eczacılık, elektrik-elektronik, otomotiv sanayi, gıda sanayi gibi pek çok farklı alanda karşımıza çıkmaktadır. Fiziksel, kimyasal ve biyolojik olmak üzere üç farklı üretim yöntemi bulunan nanopartiküller ağırlıklı olarak kimyasal yöntemlerle üretilmektedir. Ancak fiziksel ve kimyasal yöntemler yüksek sıcaklık, yüksek basınç ve toksik kimyasalların kullanımını gerektirdiği için çevre dostu ve ekonomik değildir. Bu nedenle yeşil teknoloji olarak da adlandırılan, çevre dostu ve sürdürülebilir bir yaklaşım olan biyolojik yöntemlerle metal nanopartiküllerin üretimine olan ilgi son yıllarda artmıştır. Bazı bitki ekstraktlarıyla ve mikroorganizmaların hücre içi ve hücre dışı salgılarıyla birtakım indirgenme reaksiyonları gerçekleşmekte ve metal nanopartikülleri üretilmektedir. Bakteriler doğadaki çeşitlilikleri, kolay izole edilebilir olmaları ve nanopartikül üretimindeki kolaylıkları sebebiyle son yıllarda etkin birer nano fabrika görevi görmektedirler. Bu makalede, metal nanopartiküllerin bakteriyel yöntemlerle üretimleri ve uygulama alanları derlenmiştir.

Hatay iline bağlı kayısı alanlarında ve ev bahçelerinde 2014 yılı yaz aylarında arazi çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Arazi çalışmaları sırasında sararma, solgunluk ve kök çürüklüğü gibi belirtiler gösteren kayısı bitkilerinden örnekler alınmıştır. Hastalıklı bitki dokuları yüzeyden dezenfekte edildikten sonra içinde tetrasiklin bulunan PDA ortamına ekilmiştir. Beş günlük inkübasyonun ardından, gelişen fungal koloniler mikroskobik ve makroskobik özelliklerine göre teşhis edilmiştir. Toplam 30 izolat Macrophomina phaseolina olarak teşhis edilmiştir. Tüm izolatlar tek mikrosklerot ya da hif ucu yöntemleri ile saflaştırılmış ve +6°C’de saklanmıştır. Her bir izolattan 10mm çapında diskler alınarak PDA ortamına transfer edilmiş ve 15, 20, 25 ve 30, 35 ve 40°C sıcaklıklarda gelişmeye bırakılmıştır. Optimum gelişme sıcaklığı 25 ve 30°C olarak tespit edilmiştir. Klorat fenotiplerini belirlemek amacıyla tüm izolatlar 120mM potasyum klorat içeren minimal ortamlarda geliştirilmiş ve sonuçta 30 izolatın 21’i sıkı, 6’sı parçalı ve 3’ü ise sınırlı gelişim göstermiştir. Lokasyon ile fenotip arasında herhangi bir ilişkiye rastlanmamıştır. Patojenisite testinde, tüm izolatlar kayısı, yerfıstığı, soya, mısır ve kavun bitkilerine inokule edilmiş ve 21 günlük inkübasyon süresinin ardından hastalık şiddeti 0-4 skalası kullanılarak belirlenmiştir. Hastalık şiddeti en yüksek 3,87 ile kayısı bitkilerinde oluşurken, yerfıstığı, soya, mısır ve kavun fidelerinde orta düzeyde hastalık şiddetinin oluştuğu ve aralarında istatistiksel olarak bir farkın olmadığı tespit edilmiştir. Moleküler çalışmalarda 14 farklı RAPD primeri kullanılmış olup, agaroz jel üzerinde oluşan 51 bandın 14’ü polimorfik olarak bulunmuştur. Filogenetik ağaç üzerinde 2 temel grup gözlenirken, bu iki grupta pek çok alt grubun oluştuğu gözlenmiştir. Oluşan gruplar ile lokasyonlar, sıcaklık tepkileri, klorat fenotipleri ve patojenisiteleri arasında herhangi bir ilişkinin bulunmadığı tespit edilmiştir.

In order to identify the effects of nutrients on gene expression and to assess the interactions between genes and nutrition by means of various cutting-edge technologies, the interdisciplinary branch ‘Nutrigenomics’ was created. Therefore, nutrigenomics corresponds to the use of knowledge and techniques of nutrition, genomics, transcriptomics, proteomics, epigenomics, and metabolomics to seek and explain the cross-talk between nutrition and genes in molecular level. Macronutrients are important dietary signals that control metabolic programming of cells and have important roles in maintaining cellular homeostasis by influencing specific gene expression. Recent advancements in molecular genetics studies, for instance, use of next-generation sequencing, microarray and qPCR array to investigate the expression of transcripts, genes, and miRNAs, has a crucial impact on understanding and quantitative measurement of the impact of dietary macronutrients on gene function. This review will shade a light on the interactions and mechanisms how the dietary source of macronutrients changes the expression of specific mRNA and miRNA. Furthermore, it will highlight the exciting recent findings in relation to animal performance characteristics which eventually help us to identify a dietary target to improve animal production.