Plant secondary metabolites are compounds synthesized by plants as byproducts of cellular metabolism, which are not essential for normal growth and development. These compounds play integral roles in plant defense mechanisms against insects and microorganisms, as well as in attracting beneficial organisms, deterring pests, and offering therapeutic potential. Plant secondary metabolites include terpenoids, alkaloids, phenolic compounds, and organosulfur compounds. Their biosynthesis involves pathways utilizing acetyl CoA, shikimic acid, mevalonic acid, and 1-Deoxy-D-xylulose 5-phosphate. Secondary metabolites are used in various applications for the medicine, flavoring, perfume formulation, pigment production, and the development of functional packaging materials used to extend the shelf life of foods. Research indicates that secondary metabolites show therapeutic potential against various diseases, such as inflammation, hyperglycemia, and dyslipidemia. The multifunctionality of secondary metabolites suggests that they may gain further recognition and utility across varied industries in the future. This review aims to bring together current information on the classification of plant secondary metabolites, their biosynthetic pathways, their potential applications in health and industrial fields.

Bu çalışmada, Kastamonu Orman Bölge Müdürlüğü Daday Orman İşletme Müdürlüğü Beykoz Orman Şefliği’nde karaçam odun üretiminde mobil kabuk soyma makinesi ve motorlu testere ile kabuk soyma süreci karşılaştırılarak zaman ve kalite açısından performanslarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla kronometre sıfırlama yöntemiyle zaman ölçme tekniği kullanılarak benzer çap ve boylardaki kağıtlık, tomruk ve maden direk odun sınıflarının kabuk soyma iş-zaman analizi yapılmıştır. Çalışma sonucunda mobil kabuk soyma makinesi ve motorlu testereye takılan kabuk soyma aparatı ile kabuk soyma süreleri belirlenmiş ve performansları ortaya konulmuştur. Mobil kabuk soyma makinesi ile yapılan kabuk soyma işleminde motorlu testereye göre odun hacmi dikkate alındığında yaklaşık 2,4 kat, soyma alanı dikkate alındığında 2,3 kat, kabuk hacmi dikkate alındığında 2,6 kat daha yüksek verimle çalışılmıştır. Mobil kabuk soyma makinesinin motorlu testereye göre daha kısa sürede ve daha fazla soyma kapasitesi ile daha üstün olduğu belirlenmiştir.

Dünyada yer kabuğundaki en bol bulunan yedinci element olan sodyum (Na), ayrıştırıcılar, hayvanlar ve bitkiler için önemli ve temel elementlerdendir. Aynı zamanda yaygın olarak bulunan metallerdendir. Bundan dolayı özellikle uzun ömürlü ve büyük biyokütleye sahip ağaçların en büyük organı olan odun kısmında Na birikiminin belirlenmesi önem taşımaktadır. Bu çalışmada özellikle peyzaj çalışmalarında yaygın olarak kullanılan dişbudak (Fraxinus excelsior) gövde organlarında Na’nın organ, yön ve dönem bazında değişimi değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda dış kabuktaki Na konsantrasyonlarının iç kabuk ve odundakinden daha yüksek seviyede olduğu belirlenmiştir. Dış kabuktaki en yüksek değerler ise kentleşme ve trafiğin yoğun olduğu kuzey yönde elde edilirken, özellikle odunlarda Na konsantrasyonlarının genel olarak dar bir aralıkta değişim gösterdiği tespit edilmiştir. Bu sonuçlar havadaki Na kirliliğinin muhtemelen kentsel alanlar ve trafik kaynaklı olduğu ve çalışmaya konu Fraxinus excelsior’un havadaki Na kirliliğinin değişiminin izlenmesi için uygun bir biyomonitor olmadığı şeklinde yorumlanabilir.

Tarımsal mekanizasyon, tarım alanlarını geliştirmek, her türlü tarımsal üretimi yapmak ve ürünlerin işlenmesini de gerçekleştirmek amacıyla kullanılan tüm enerji kaynağı, mekanik araç ve gerecin tasarımı, yapımı, geliştirilmesi, pazarlanması, yayım ve eğitimi, işletilmesi ve kullanılması konularını içermektedir (Zeren ve ark., 1995). Tarımsal mekanizasyon göstergeleri kullanılarak tarımsal mekanizasyon düzeyinin belirlenmesi, yörelerin ve ülkelerin tarımsal mekanizasyon seviyelerinin ortaya konmasında önem arz etmektedir. Bu çalışmada Kırşehir ili Çiçekdağı ilçesinin tarımsal mekanizasyon özellikleri incelenmiştir. Çalışmada, Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TUİK) 2023 ve 2024 yıllarına ait verileri ile Çiçekdağı İlçe Tarım Müdürlüğü’nden elde edilen veriler materyal olarak kullanılmıştır. Bu kapsamda Çiçekdağı ilçesinin tarım alet ve makine sayıları (traktör sayısı, biçerdöver sayısı, birinci ve ikinci sınıf toprak işleme alet ve makine sayısı, ekim-dikim ve bakım makinesi sayısı, bitki koruma makinesi sayısı ve hasat-harman makinesi sayısı) da çalışmaya dahil edilmiştir. Mekanizasyon düzeyi; traktör, biçerdöver, tarım aletleri sayısı tespit edilmiş olup ve tarımsal mekanizasyon düzeyi göstergeleri; traktör/1000 ha, ha/traktör, kW/ ha ve ortalama traktör gücü (kW) olarak belirlenmiştir.Verilere göre, traktör sayısı 1000 hektar başına 35,97’den 38,74’e yükselmiş olup , traktör başına düşen arazi alanı ise 27,79 hektardan 25,81 hektara gerilemiştir. Traktör başına düşen güç 2,49 kW/ha’dan 2,68 kW/ha’ya artarken, ortalama traktör gücü 69 kW seviyesinde sabit kalmıştır.

Arıcılık kendine has özellikleri ile kırsal nüfus için iyi bir alternatif iş ve gelir kaynağıdır. Türkiye ekolojik olarak arıcılığa çok uygun bir doğaya sahip olmasına rağmen maalesef potansiyelinin çok azını kullanmaktadır. Bu çalışma, ekolojik yapısı bakımından arı yetiştiriciliğine uygun alanların fazlalığı, zengin bitki çeşitliğine sahip olması nedeni ile önemli bir konuma sahip olan Erzincan İli Kemaliye ilçesindeki arıcılık faaliyetlerinin mevcut durumunu değerlendirmek amacıyla yürütülmüştür. Bu kapsamda 2023 yılında Erzincan ili Kemaliye ilçesinde faaliyet gösteren 87 arı yetiştiricisi ile tam sayım yapılarak çalışmanın birincil verileri toplanmıştır. Anket çalışmasında 26 soru ile arıcıların demografik özelliklerinin yanı sıra, arıcılığın ekonomik analizi, arıcılık dışı faaliyetleri, üretilen arı ürünleri, bal verimleri, koloni sayıları, ana arı değişimi ile üretimi, hastalık ile zararlılarla mücadeleleri, gezginci arıcılık durumları, besleme şekil ile zamanları, koloni kayıpları, arıcılıkta karşılaştıkları önemli sorunları, pazarlama ve satış faaliyetleri gibi konular hakkında ayrıntılı veriler elde edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre Erzincan ili Kemaliye ilçesinde 1 kg bal maliyeti sabit arıcılarda 141,89 TL, göçer arıcılarda ise 107,20 TL olarak hesaplanmıştır. Kovan başına toplam maliyet sabit arıcılarda 1409,75 TL, göçer arıcılarda ise 1007,83 TL olduğu tespit edilmiştir.

The current study examined the dietary solid-state fermented yellow mealworm (Tenebrio molitor) larvae meal inclusion on growth performance, gut microbiota, body composition, liver and intestinal histology and histomorphometric parameters in the guppy (Poecilia reticulata) for 84 days. Guppies were fed diets included with no supplementation (C); 4 g/kg yellow mealworm larva meal (G1), 4 g/kg solid-state fermented with Lactobacillus brevis yellow mealworm larvae meal (G2), 4 g/kg solid-state fermented with Lactobacillus plantarum yellow mealworm larvae meal (G3), the combination of 2 g/kg solid-state fermented with L. brevis plus 2 g/kg solid-state fermented with L. plantarum yellow mealworm larvae meal (G4). For female guppies, the growth performance of the G4 group clearly differed from all groups with the synergistic effect of solid-state fermented with L. plantarum plus L. brevis. In male guppies, G3 and G4 groups showed the highest growth performance values among all groups. The intestinal microbiota of guppies was clearly varied with supplementation groups. Fusobacteria was the most abundant phylum in C, G1, G2 and G3 groups. However, Proteobacteria showed the most intensity in the G4 group. Intestinal villus height, width and surface area were positively affected in solid-state fermented yellow mealworm larvae meal supplementation groups, reaching higher values in G3 and G4 groups. In conclusion, solid-state fermented yellow mealworm larvae meal via 2 g/kg L. plantarum plus 2 g/kg L. brevis can improve growth performance by modulating the gut microbiota of guppies.

This research was conducted to determine the presence of Prunus necrotic ringspot virus (PNRSV) and Apple mosaic virus (ApMV) that can cause infection in rose (Rosa spp.) plants grown in Konya province. For this purpose, field and laboratory studies were carried out in areas where roses are mostly grown for landscaping purposes, and infection rates were calculated with the data obtained. The hypothesis of the study is that roses in Konya province may be infected with PNRSV and ApMV and the presence of these viruses can be determined. In line with this hypothesis, various rose growing areas in Konya province were selected as the research area. During the field studies in 2023, guided sampling was carried out and 94 leaf, branch and flower samples were collected from different rose varieties. The collected samples were tested for determining of PNRSV and ApMV infections by Double Antibody Sandwich (DAS) ELISA method, which is one of the serological testing methods in the laboratory. As a result of the tests, it was revealed that the single infections of PNRSV and ApMV were present in 12 and 11 samples of rose plants in Konya province. The total infection rate of both viruses in the province was calculated as 24.47%. Also, PNRSV+ApMV mixed infections were detected in 2 samples. In this study, the infections of PNRSV and ApMV on roses in Konya province were determined for the first time by serological methods. These results will serve as an important source of information for rose producers and agricultural engineers in the region and will allow the development of strategies to control the spread of viruses and minimize infections.

Seed maturation in hemp is not homogeneous, and the harvest is done when the seeds are 70-80% mature. This study was carried out to determine the germination and emergence performance of hemp (Cannabis sativa L.) seeds at different maturation stages. Mature, semi-mature and immature seeds were used as material in the study. The study was carried out as two separate experiments, germination and emergence. The germination test was carried out in petri dishes and the emergence test in viols. Both experiments were carried out according to the randomized complete block design with 3 replications. Germination rate (%), shoot and root length (mm), shoot and root fresh weight (mg plant-1) and shoot and root dry weight (mg plant-1) parameters were investigated in the germination study. In the emergence study, the emergence rate (%), seedling and root length (mm), seedling and root fresh weight (mg plant-1), and seedling and root dry weight (mg plant-1) values were examined. In the germination study, semi-mature seeds germinated but did not develop. Therefore, no data could be obtained from other parameters except germination rate. In germination study, germination rate varied between 6.67 and 84.67%, shoot length 27.2-38 mm, root length 39.4-50.8 mm, shoot fresh weight 30.66-49.89 mg plant-1, root fresh weight 4.32-7.69 mg plant-1, shoot dry weight 3.25-7.99 mg plant-1, root dry weight 0.68-2.03 mg plant-1. In the emergence study, emergence rate ranged between 5.18-82.69%, shoot length 68-136.4 mm, root length 37.4-69.6 mm, shoot fresh weight 60.33-154.80 mg plant-1, root fresh weight 27.30-46.73 mg plant-1, shoot dry weight 3.97-10.24 mg plant-1, root dry weight 2.61-5.43 mg plant-1. In both experiments, the highest values obtained from all the examined traits were obtained from mature seeds. In both studies, the highest values were obtained from mature seeds for all traits examined. Semi-mature and immature seeds gave similar results in terms of the traits examined.

The study is aimed at investigating future changes in sustainability of olive farming by means of climate change, and changes in agricultural climatic suitableness and phenology of olive tree cultivation in the North Aegean sub-region of Türkiye mainly characterised with dry summer subtropical Mediterranean climate. According to projected changes based on RCP8.5 scenario, projected warming reaches an average of 5-6°C increase indicating most negative condition on olive cultivation. According to RCP8.5 scenario annual precipitation projections, present suitable areas of olive groves will decrease in the period of 2049-2073, and almost the entire study area will be in the category of medium suitable. With respect to projected Emberger Bioclimate classification, for RCP 8.5 scenario, there will be a significant increase in dry-sub humid areas in the period of 2049-2073. This increase will cover up the coastal areas in the period of 2074-2098, and even all the study region will be very likely characterised with dry-sub humid and semi-arid Mediterranean bioclimatic types except for some coastal areas. An increase of about 6°C is expected in maximum values of maximum air temperatures during the bud swelling periods in the spring, especially after 2050 under RCP8.5 scenario. This increase in extreme maximum temperatures may cause olive trees to bloom earlier and prolong the growth period. By regarding the high vernalization requirement of main olive variety in the study area, a 6°C temperature increase may significantly decrease olive yields and will force farmers to transition to new varieties with relatively low vernalization requirements. According to both RCP scenarios, there is a possibility of extension of suitable areas for olive cultivation towards low to mid-elevation plateaus and mid-elevation slopes of mountainous areas and high plateaus particularly facing suitable aspects to lower negative effects of projected future warming and dryness.

Mosquitoes play a critical role as disease vectors, making them significant in terms of both public health concerns and ecological balance. This study aims to identify mosquito specimens collected from Siirt city center and six different districts using morphological and molecular methods. A 658 bp fragment of the mitochondrial cytochrome c oxidase subunit 1 (COI) gene region was used for molecular diagnosis. The findings revealed four mosquito species: Culex theileri Theobald, 1903, Culex mimeticus Noè, 1899, Culex quinquefasciatus Say, 1823, and Anopheles superpictus Grassi, 1899. Mitochondrial gene PCR products were sequenced, and the sequences were uploaded to the NCBI database for public access. Phylogenetic analysis was conducted using these sequences to investigate the genetic distances and evolutionary relationships among the mosquito species. In the phylogenetic analysis, Chironomus kiiensis was used as an outgroup. The analysis revealed that C. quinquefasciatus and A. superpictus were had the highest genetic distance (0.16), while the closest genetic distance was observed between C. quinquefasciatus and C. theileri (0.06). This study is presented as a preliminary investigation into the genetic diversity, evolutionary relationships, and population dynamics of mosquito species in Siirt Province. Further studies with a larger sample size and additional sequences are needed to establish more comprehensive phylogenetic relationships. The molecular findings contribute significantly to the systematic and ecological studies of mosquitoes.