Crabapple (Malus tribolata C.K. Schneid.), which one of the rare wild fruit trees in Turkey. This study was carried out to determine the aroma compounds, phenolic compound, antioxidant capacity and some fruit properties of fruits obtained from 2 different crabapple genotypes. The amount of phenolic substance was done by Folin-Ciocalteu method; antioxidant analysis was done using DPPH technique. With respect to antioxidant capacities, the highest value (70.12%) was determined in 46 EL 01 genotype. We found that 46 EL 01 genotype had the highest total phenolic content (839.13 mg/100 g). Determination of volatile compounds that play a major role in fruit quality using the HS-SPME/GC/MS technique, total of 37 aroma compound, namely 7 alcohols, 2 terpenes, 5 aldehydes, 17 esters, 1 ketone, 3 acids and 2 other compounds, were found in two different crabapple genotypes. Total aroma compounds in 46 EL 01 and 46 EL 02 genotypes were calculated as 101.78 μg/L and 102.26 μg/L, respectively. As a result, it has been determined that crabapple, which is a wild fruit, has high phenolic and antioxidant contents and also has many aroma compounds.

Agricultural marketing plays a vital role in economic development and livelihood of people in developing countries. Marketing of agricultural products which provide income to most farmers and marketers in Nigeria has been characterised with a lot of deficiencies which have constrained sustainable development and economic growth. This study, therefore, analysed carrot and cucumber marketing including constraints to their effective marketing in Enugu State, Nigeria. Data collected, primarily, were analysed using descriptive statistics, marketing margin and Likert type rating technique. The result shows that vegetable marketing was dominated by females (65%) who were still in their economically active age and did not belong to a cooperative society. Half of them perform a retail marketing function, 30% perform both retail and wholesale functions while 20% perform wholesale function. Vegetable marketing contributed to marketers’ income by providing N25,667.7 (USD 66.93) per month on average. The marketing margins were 26.30% and 20.18% for cucumber and carrot, respectively. The high cost of shop rent, high transportation cost, low capital, price fluctuation, poor credit facilities and a low supply of vegetables due to seasonal variation were the major constraints faced by vegetable marketers. Vegetable marketers, therefore, need support by providing affordable credit facilities and building of modern market stalls by the government. This would give them a conducive and hygienic environment. Also, vegetable marketers should form a cooperative society where they can pool resources and get financial assistance. This would lead to efficient marketing of the product.

Şekerpancarı üretiminde verim ve kalite için azot (N) ve bor (B) gübrelemesi önemlidir. Fakat fazla azotlu (N) gübreler kalite parametreleri üzerinde olumsuz etkilere neden olmaktadır. Hayvan yemi olarak kullanılan şeker pancarı yapraklarında nitrat birikiminin artması da olumsuz etkilenen kalite parametrelerinden birisidir. Bu çalışmanın amacı, şeker pancarına farklı dozda azot ve bor uygulamasının bitki yapraklarında nitrat birikimi üzerine etkisini incelemektir. Çalışma, Kahramanmaraş ili Elbistan İlçesinde 2017 yılında B içeriği 0,56 mg kg-1 olan bir arazide yürütülmüştür. Deneme tesadüf blokları faktöriyel deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Denemede 5 farklı N dozu (0, 9,18, 27, 36 kg N da-1) ve 4 farklı B dozu (0, 200, 400, 600 g B da-1) uygulanmıştır. Araştırmada temmuz, ağustos, eylül ve ekim aylarında yaprak örnekleri alınmıştır. Araştırma sonuçlarına göre N dozu arttıkça yaprakların nitrat içeriği istatistiksel olarak önemli derecede artmıştır. Bor uygulamasının yaprakların nitrat içeriği üzerine etkisi önemli bulunmamıştır. Hasat dönemine doğru yaprakların nitrat içeriği istatistiksel olarak önemli düzeyde azalmıştır. Sonuç olarak hasat sonrası şekerpancarı yapraklarının hayvan yemi olarak kullanması, nitrat bakımından hayvanlar için bir risk oluşturmamaktadır.

In Ethiopia, maize is the second largest in production areas and first in its productivity but there are high yield gaps between the actual yield currently producing and the potential yield. Therefore, this study was aimed to identify factors that affecting maize production of smallholder farmers at the farm level in the Meta district in the east Hararge zone, Oromia, Ethiopia. A two-stage random sampling technique was employed and a total of 200 smallholder farmers were randomly and proportionally selected to collect primary data. Multiple linear regression models were used to analysis factors that affect maize production among smallholder farmers. The result showed that the production of maize was influenced by several factors. The coefficient provided that as the farmers obtained 1 dollar from non-farm activity, the maize production of farmers increased by 293.2 kg, keeping other factors constant. Thus, the farmers who had money from non-farm sources used as additional income to gain agricultural inputs for maize production and thus generate more maize quantity. The result was pointed out that the size of the cultivated areas of land had a positive influence on the quantity of maize production of farmers. The coefficient entailed that as the size of the cultivated areas of land increased by one hectare, the farmer’s quantity of maize production increased by 140.4 kg by keeping other factors constant. The result was also indicated that other factors being constant, the maize crop production of smallholder farmers of Meta district was decreased by 4 kg as Development Agent’s (DA’s) office distance increased by one minute. The possible explanation was that extension services were a critical source of information on agronomic practices. Therefore, policy makers should encourage the current maize production and supplying improved seed and chemical fertilizer which support to improve smallholder farm households’ welfare by increasing their sources of income.

‘Circular economy’ in agriculture centres on the production of agricultural commodities using a minimal amount of external inputs, closing nutrient loops and reducing negative discharges to the environment (in the form of wastes and emissions). This can be achieved through the (re)design of maintenance, repair, reuse, remanufacturing, refurbishing, and recycling. Under the principles of CE, products and materials approaching their end-of-life stage can be regenerated or restored or replaced. Circular agriculture is aimed at closing the loop of materials and substances, and reducing both resource use and discharges into the environment. New measures like environmental taxes, insurance for liability resulting from environmental damage, cap and trade system and environmental labelling can be explored to promote transition of a current linear model to a circular one. The circular economy in Nepal is in infant stage and there is plenty of works to be done in this sector. The results of the paper will be instrumental for the transition of Nepalese agricultural sector to a more circular one.

Bu çalışmada, Kelkit Çayı (Tokat) epilitik diyatomelerin aylık değişimi, yerleşim yeri altı ve tarım alanları altından seçilen iki istasyondan Mart-Aralık 2018 tarihleri arasında aylık periyotlarda alınan taş örneklerinde incelenmiştir. Çalışma süresince epilitik diyatomelere ait toplam 18 takson kaydedilmiştir. En fazla taksonla temsil edilen diyatome cinsleri Cymbella (3 takson) ve Nitzschia (3 takson) olurken, her iki istasyonda tüm aylarda kaydedilen diyatomeler arasındaki en yüksek nispi yoğunluklar ise Ulnaria ulna türüne ait olmuştur. İstasyonlardaki diyatomeler arasında Sorensen Benzerlik İndeksi ise %56,41 olarak bulunmuştur. Ayrıca istasyonlardan alınan su örneklerinde sıcaklık ve çözünmüş oksijen ölçümleri yapılmıştır. Ölçülen bu değişkenlerin epilitondaki diyatome gelişimini olumlu yönde etkilediği tespit edilmiştir. Epilitik florada tespit edilen diyatome türlerin nispi yoğunlukları belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre en düşük nispi yoğunluk 1. İstasyonda 4,76 olarak Mart ayında (Cymbella affinis ), 2. İstasyonda ise 2,83 olarak yine Mart ayında (Lindavia glomerata) kaydedilmiştir. En yüksek nispi yoğunluk değerleri dikkate alındığında ise 1. İstasyonda Navicula radiosa ve Ulnaria ulna türünde Aralık ayında (13,56), 2. İstasyonda ise Ulnaria ulna türünde Mart ayında (9,43) belirlenmiştir.

Bu araştırma, atık reçel karışımı ilavesinin yonca silajlarının fermantasyonu ve in vitro sindirilebilirlik üzerine etkilerini belirlemek amacıyla planlanmıştır. Yonca, ekim ayında çiçeklenme başlangıcında hasat edilerek soldurulmuştur. Atık reçel karışımı önce bir süzgeç yardımıyla katı ve sıvı olarak iki kısıma ayrılmıştır. Kontrol grubuna, 20 ml saf su ilavesi yapılmıştır. Sıvı kısım; Reçel-I silajı (RI), 50 mg sıvı reçel+20 ml saf su /kg yonca; Reçel-II silajı (RII), 100 mg sıvı reçel+20 ml saf su /kg yonca olacak şekilde ilave edilmiştir. Katı kısım ise; Reçel Parçacık-I silajı (RPI), 30 mg reçel parçacıkları +30 ml saf su /kg yonca; Reçel Parçacık-II silajı (RPII), 60 mg reçel parçacıkları +60 ml saf su /kg yonca olacak şekilde hazırlanmıştır. Silajlar, kapalı bir depoda 60 gün süresince fermantasyona bırakılmıştır. Reçel ve reçel parçacıkları ilave edilmesi yonca silajının pH ve nötral deterjanda çözünmeyen lif (NDF) içeriklerini düşürmüştür. Araştırmada, en yüksek laktik asit (LA) içeriği RII grubunda kuru madde (KM) de 100,28 g/kg olarak belirlenirken en düşük ise kontrol grubunda 23.07 g/kg KM olarak belirlenmiştir. Yoncaya reçel ve reçel parçaçıkları ilavesi, kontrol grubuna göre enzimde çözünen organik madde (EÇOM) içeriğini önemli düzeyde arttırmıştır (P

Bu çalışmada 32 haftalık yaştaki Japon bıldırcını sürüsünden elde edilen toplam 402 kuluçkalık yumurta, gelişme döneminde kabuk sıcaklığı, kabuk sıcaklığı ile makine sıcaklığı arasındaki fark ve oransal ağırlık (nem) kaybının kuluçka sonuçları üzerine etkilerinin belirlenmesi amacıyla kullanılmıştır. Yumurtalar ağırlık sınıfına göre iki gruba ayrılmış (≤12 g ve >12 g) ve makine katlarına rastgele ve eşit olarak dağıtılmıştır. Beklendiği üzere, kuluçkalık yumurta ağırlığı civciv çıkış ağırlıklarını önemli ölçüde etkilemiştir. Hafif yumurtalar ağır yumurtalara göre daha fazla nem kaybetmişlerdir. Embriyo, gelişme döneminin ilk yarısında hissedilir düzeyde ısı üretememekteyse de (endotermik faz), ikinci yarısında belirgin biçimde ısı üretmeye başladığından (ekzotermik faz), kabuk sıcaklığı makine iç sıcaklığından daha yüksek olmuştur. Bu durum ağır yumurtalarda daha belirgin olmaktadır. Gelişim döneminin ilk yarısında kabuk sıcaklığı hafif yumurtalarda ağır yumurtalara göre daha yüksekken, ikinci yarıda yumurta ağırlık gruplarında belirlenen kabuk sıcaklıkları katlara göre değişmiştir. Genel olarak, büyüyen embriyonun artık belirgin biçimde ısı ürettiği bu geç dönemde iri yumurtalarda ve üst katta yer alan yumurtalarda daha yüksek kabuk sıcaklıkları belirlenmiştir. Alt kattaki hafif yumurtalar, diğer tüm kombinasyonlardaki yumurtalardan daha düşük kabuk sıcaklığı değerlerine sahip olmuşlardır. Son dönem embriyonik ölümler ağır yumurtalarda önemli ölçüde daha yüksek bulunmuştur.

To meet the demand for an appropriate soaking duration and priming type, there is a need to embrace cheap, fast, natural, accessible, and adaptable physiological techniques as soaking of seeds in water and fresh cow milk. Fresh cow milk contains hormones that relieve seeds from photo, thermo, physiological and mechanical dormancy. In light of this, this study was conducted to assess the effect of hydration and fresh cow milk on different seed quality attributes like germination percentage, mean germination time, the uncertainty of germination process, and synchrony of germination process of bitter gourd seeds. The study involved two factors namely hydropriming and different concentrations of fresh cow milk (viz. 60%, 80% and 100%), and the other factor was seed soaking duration with 4 levels (i. e., 0, 12, 18 and 24 hours). The experiment was conducted in a Complete Randomized Design (CRD) with three replicates. Results revealed that the percentage germination value of seeds soaked in all concentrations of fresh cow milk was better than hydropriming. A significant germination percentage value of 96% and 93% were recorded for seeds treated for 18 hours in 80% and 100% concentrations of fresh cow milk respectively. Maximum uncertainty of the germination process and minimum synchrony of germination the process was recorded in untreated seed.

Türkiye, sahip olduğu klimatolojik özellikler sayesinde üzüm yetiştirilmesine uygun bir ülkedir. Türkiye’nin verimli topraklarında bol miktarda üzüm üretilmesine ve bağ alanı bakımından dünyanın önde gelen ülkelerinden biri olmasına rağmen üretilen üzümlerin ancak %11 kadarının şarap üretiminde değerlendirildiği bilinmektedir. Türkiye’de şarap sektörünün her aşamasında karşılaşılan zorlukların, kısaca şarap bilimi olarak tanımlanan önoloji eğitimine de yansıdığı ve şarap konusunda kalifiye eleman yetiştirilen okulların sayıca az olduğu görülmektedir. Oysaki Türkiye’nin bağ alanı ve üzüm üretim miktarı açısından en yakın rakiplerinin yer aldığı Avrupa kıtasında durum oldukça farklıdır. Söz konusu ülkelerde önoloji eğitimi büyük önem arz etmekte ve önoloji eğitimini tamamlayanlara önolog unvanı verilmektedir. İçerik analizi yöntemiyle hazırlanan bu çalışmanın amacı, Avrupa’da verilen önoloji eğitimi ile Türkiye’de verilen önolojiye yönelik eğitimi mukayese ederek Türkiye’deki önoloji eğitimi için bazı öneriler ortaya koymaktır. Yapılan çalışma neticesinde; Türkiye’de önoloji eğitiminin, farklı pek çok gerekçe ile ihmal edilmiş bir eğitim alanı olduğu, lisans, yüksek lisans ve doktora düzeylerinde önoloji eğitimi verilmediği, önlisans düzeyinde ise sadece bir devlet üniversitesinde şarap üretim teknolojisi eğitimi verildiği sonuçlarına ulaşılmıştır. Çalışmanın alanyazına, sonraki araştırmacılara, şarap sektörüne ve özellikle şarapla ilgili eğitim veren kurumlara katkı sağlayacağı düşünülmektedir.