Sıcak bölgelerde ve yaz aylarındaki yüksek sıcaklıklar, yumurta tavuklarının verim ve üretkenliğini bozmaktadır. Bu çalışmada, sıcaklık stresinin yumurta tavuklarının verim ve üretkenlik üzerine etkilerine dikkat çekerek ortaya çıkan kayıpları azaltmak için alınacak önlemler hakkında detaylı bilgi vermek amaçlanmıştır. Sıcaklık stresi, bağışıklık tepkilerini engellenmesi nedeniyle yüksek ölüm oranları ile ticari yumurta tavuğu üretiminde önemli ekonomik kayıplara yol açan ve üretim performansının tüm parametrelerini, üretkenliği etkileyen en zorlu sorunlardan biridir. Yüksek vücut ısısı, sıcak-kuru deri, felç, baş ağrısı ve bilinç kaybı gibi nörolojik belirtilerle kendini gösterir. Sıcak krampları ve çarpması sonucu ölümlere sebep olmaktadır. Ayrıca sıcaklık stresi dişi-erkek yumurta tavuklarının üreme hormonlarının durumunu da bozar. Erkeklerde canlı sperm sayısı ve hareketini azaltarak kısırlığa neden olur. Sıcaklık stresinin etkisi yaşa, cinse, vücut ağırlığına, bağıl neme ve yüksek sıcaklıkta kalış süresine bağlıdır. Sıcaklık, optimum yumurta verimi ve kalitesi için 24°C’nin, refah ve üretkenlik için ise 27°C’nin üstüne çıkmamalıdır. Bu sıcaklığın üstünde tavuklarda hızlı nefes alma, vücutlarından çevreye ısı yaymama problemi, yem tüketimi ve canlı ağırlık artışında azalma görülmeye başlar. Yüksek sıcaklıklarda 34-35°C yumurta üretimi yaklaşık %30, yem alımı da %30-50 arasında azalmaktadır. Sonuç olarak, sıcaklık stresine karşı yem yönetimi, sıcaklık stresi azaltıcı katkı maddelerinin yeme ve suya eklenmesi, barınaklarda iklimsel çevre denetimi, erken yaşam şartlandırması ve sıcaklık stresine dayanıklı ırkların genetik seçimi gibi önlemler alınabilir.

Necrogenic Gram-negative bacterium Erwinia amylovora, which causes economic losses especially in pome fruits such as apple, pear, quince and loquat, some berries and many ornamental plants, causes fire blight disease. Copper compounds are used extensively in disease control programs and they can cause toxicproblems in terms of plant and environmental health. In addition, the formation of resistance to copper in the pathogen is frequently observed. In this study, plant activator phosphorous acid and biological control agent Bacillus subtilis, and 3 different copper compounds,  Copper sulfate,  Copper oxychloride and Copper hydroxide which are commonly  used  against E. amylovora,  on  apple  cv.  Gala  with  M9  rootstock  were  evaluated  comparatively.  When the new season shoot lengths of 3-year-old plants with homogeneous growth reached 20-25 cm, chemicals and B. subtilis were applied first time before one week ago from the pathogen inoculation, and after 2 times with 1 week intervals. The youngest two leaves at tips of actively growing terminal plant shoots were inoculated by cutting off using scissors dipped in suspension of E. amylovora str. EaARADY5 containing 108 CFU ml-1. Disease assessments were made after the disease severity (%)  was determined on the basis of shoot blight after symptom development of the disease stopped, and the results were found to be statistically significant (p<0.05). According to the findings, while the highest effect was obtained by copper oxychloride with 69%  effectiveness among all applications,  the lowest effectiveness was obtained with 43.5% copper sulfate. It has been revealed that the use of the most effective of the copper compounds in field applications will result in less exposure to chemicals in terms of human and environmental health, and that B. subtilis and phosphorous acid can be used significantly in the integrated control of fire blight.

Today, environmental issues are rapidly increasing due to the growing population, rapid and unplanned urbanization, industrialization pressure, and advancing technology. Consequently, there is an accelerated search for solutions to environmental problems. As in the formation of these problems, humans will be a key factor in solving them. Therefore, individuals need to be developed and equipped in terms of environmental awareness, environmental consciousness, and environmental sensitivity. Many studies in the literature advocate the necessity of education to increase environmental awareness; however, first and foremost, individuals’ environmental awareness must be identified and their levels must be revealed. In this study, noise pollution, which has been increasingly impactful in the last 30 years and is ranked as the second-highest burden of disease by the World Health Organization after air pollution, with less awareness compared to other environmental issues, is evaluated. In this context, the research area is selected as the Çukurova District of Adana Province, and the awareness of noise pollution among the residents in the region is assessed through survey forms and SPSS software. Additionally, using the survey results, the proportional values of noise pollution as the most significant environmental issue are evaluated as spatial analysis and mapped.

This study aims to define the concept of office spaces and their requirements, as well as the contemporary interior design approaches. It will also cover the interior design and application process for an architecture office in Konya. The company, originally named Çınar Architecture and active in Konya between 1985 and 1990, has been operating as Kerimler Planning Construction Consultancy Company in Konya since 1995. The company requested an interior architecture project for their new location. In the current environment, the office is starting to become outdated and is unable to offer users enough physical amenities. The main goal of the new office’s interior design was to create areas where employers and employees could collaborate in a welcoming and adaptable setting without facing any kind of discrimination. In Konya Meram Pirebi District, the Menekşe Apartment’s ground floor, which is currently a street-level store, is the site of the project, which occupies a total of 280 m2 and consists of a ground + basement. The office occupies 145 square meters on the ground floor of a recently constructed building, with glass extending to the open floor on the south, north, and west facades. The room has a very large opening because the columns are concealed by the walls, making the two stories easily visible from the entrance. The office, which occupies a 135 m2 basement floor, is connected to the elevator and staircase at the back. Natural light enters the basement through the gallery area that is attached to the staircase. Within the parameters of the study, two- and three-dimensional architectural design tools, including phases of the interior design process, were employed in conjunction with a qualitative research method based on inspection and observation. The architectural office put it into practice about half a year after the design stage. The outcome was the creation of a dynamic, modern office analysis that values teamwork and permits the emergence of unique and creative ideas throughout the project.

Toxoplasma gondii, an obligatory intracellular protozoan parasite, can infect a wide range of warm-blooded animals, including livestock species. T. gondii is a zoonotic protozoan parasite that affects both humans and other warm-blooded animals. The aim of this study was to detect T. gondii by using PCR in the brain tissues of 60 aborted sheep fetuses from the Iğdır Province in Türkiye. For this purpose, 60 brain tissue samples of sheep were collected within the lambing seasons of 2023 in Iğdır, Türkiye. The DNA extraction was performed using the PureLink™ Genomic DNA Mini Kit from brain samples. The PCR was performed with the appropriate primers from the obtained DNA samples. T. gondii was found in the brain (16.6%) samples of aborted sheep fetuses. According to the present study, T. gondii infection can be one of the causes of fetus abortion of sheep in Iğdır province, Türkiye. This result emphasizes the need for vigilance and preventive measures in managing this potential public and animal health concerns.

Foliar supplementation may be useful for boron to a crop when its demands are higher compared to the supply from soil. Boron is an important micronutrient which had a substantial impact on oil content, seed yield, and the components of the sesame yield. A field investigation was implemented to determine the impact of foliar application of boron on seed yield, growth and oil content of sesame cv. BARI Til-4. The investigation included four concentrations of boron viz. 0, 25, 50, and 75 ppm and three frequencies of boron application viz. one time at 30 days after sowing (DAS), two times at 30 and 50 DAS,  and three times at 30, 50, and 70 DAS. The experiment was conducted following randomized complete block design, which was replicated thrice. At the vegetative stage, the highest plant height (107.3 cm), branches/plant (5.0) and shoot dry weight (45.20 g/plant) resulted in 75 ppm boron spray at 30, 50 and 70 DAS. However, the highest root dry weight (5.80 g/plant) was recorded in 75 ppm with one application of boron at 30 DAS. The plants with the highest plant height (112.1 cm), branches/plant (5.13), pods/plant (44.13), seeds/pod (54.33), seed yield (609.0 kg/ha), harvest index (30.65%), and oil content (42.33%) were also observed with the combination of 75 ppm boron spray with thrice application at 30, 50 and 70 DAS. The lowest seed yield (368.7 kg/ha) resulted in without boron application. Therefore, it can be inferred that the most efficient method for increasing the sesame seed yield and oil content is thrice (30, 50, and 70 DAS) foliar spraying of 75 ppm boron.

Bu çalışma Tokat-Kazova şartlarında Başçiftlik Beyazı patates çeşidinde farklı azot dozları ve organik gübre uygulamasının verim ve kalite özelliklerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma 2016 ve 2017 yıllarında Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Araştırmada azot dozları 0 (kontrol), 10, 15, 20, 25, 30 kg N/da ve tek doz organik gübre (300 kg/da) olacak şekilde uygulanmıştır. İncelenen özellikler; bitki boyu, ana sap sayısı, ocak başına yumru verimi, ortalama yumru ağırlığı, ocak başına yumru sayısı, dekara yumru verimi, kuru madde oranı, nişasta oranı ve pazarlanabilir yumru oranıdır. İncelenen özelliklerden ana sap sayısı ve ocak başına yumru sayısı hariç, diğer tüm özellikler organik gübre ve azot dozlarından önemli şekilde etkilenmiştir. Dekara yumru verimi en düşük kontrolde (0 kg N/da) 2772,1 kg/da iken, en yüksek 3961,8 kg/da ile 20 kg N/da uygulamasından elde edilmiştir. Organik gübre (300 kg/da) uygulamasında ise 3083,7 kg/da yumru verimi alınmıştır. Uygulanan N dozları yumru iriliğini belli bir doza kadar artırmış, ortalama yumru ağırlığı 25 kg N/da uygulamasında 95,2 g ile en yüksek olmuştur. Artan azot dozları denemenin ilk yılında 20 kg N/da, ikinci yılında ise 30 kg N/da dozunda en yüksek verim seviyesine ulaşmıştır. Her ne kadar organik gübre uygulamasından (3083,7 kg/da) kontrol uygulamasına (2772,1 kg/da) göre daha iyi sonuç alınmış ise de dekara yumru verimini artırmak için azotlu gübre uygulaması yapılmasının gerektiği ve iki yılın ortalamasına göre 20 kg/da azot uygulamasının (3961,8 kg/da) yapılması önerilmiştir.

Toprak toplulaştırması terimi ilk olarak on dördüncü yüzyılda Almanya’da kullanılmasına rağmen toprak parçalılığını çözmek üzere uygulamaya geçirilmesi on sekizinci ve on dokuzuncu yüzyılda olmuştur. Geleneksel olarak uygulanma biçimi aslen toprak parçalılığı sorununu çözmek olan toprak toplulaştırmasının amacı, kapsamı ve işlevi zamanla genişlemiştir. Modern uygulama biçimleri tarım, çevre, kırsal peyzaj ve köylerin yenilenmesi gibi daha geniş bir yelpazeye yayılmıştır. Bu çalışmada, toprak toplulaştırmasının tarihsel süreçte geçirdiği evrim ve bu evrimle birlikte amaç, kapsam ve işlevlerindeki farklılaşmanın kırsal kalkınma ve sürdürülebilirliğe etkileri değerlendirilmiştir. Çalışma, toplulaştırma uygulamalarının amaçlarının zamanla kırsal kalkınma araçlarına dönüştüğünü ortaya koymaktadır. Böylece toprak toplulaştırması, kırsal kalkınmayı sağlayacak önlemlerin yerine getirilmesi aracı olarak kırsal kalkınmayı ve sürdürülebilirliği destekleyen uygulamaları ortaya çıkarmıştır.

Antik çağlardan beri enginar [Cynara cardunculus var. scolymus (L.) Fiori] mutfak ve tıbbi özellikleri nedeniyle büyük değer kazanmıştır. Son yıllarda küresel iklim değişikliğinin kötüleşen etkileri sonucunda hem çevre hem de ekonomi konusunda endişeler artmaktadır. Küresel ölçekte ele alındığında abiyotik stresler, özellikle de tuzluluk, bitkilerin büyüme ve gelişmesini etkilemekte, bitkisel üretimi ve gıda talebinin karşılanmasını sınırlamakta ve gıda güvenliği açısından potansiyel bir tehdit oluşturmaktadır. Bu çalışmada enginar tohumları öncelikle üç farklı sodyum klorür (NaCl) konsantrasyonunda (50, 100 ve 250 mg L-1) sekiz saat bekletilmiş ve gelişen fideler 15 gün aralıklarla aynı NaCl konsantrasyonlarına maruz bırakılmıştır. Daha sonra tuzluluk stresi altında üç enginar çeşidi (Sakız, Bayrampaşa ve Olympus F1) yaprak sayısı, kök uzunluğu, gövde yüksekliği, bitki boyu, klorofil, prolin, yaprakla ilgili su içerikleri ve toplam fenol-antioksidan içerikleri bakımından incelenmiştir. Çalışmadan elde edilen sonuçlar değerlendirildiğinde enginar tohumlarına ve fidelerine uygulanan farklı konsantrasyonlarda NaCl’nin çeşitler arasında farklı etkilere sahip olduğu tespit edilmiştir.

The aim was to examine the structural features and biosecurity practices of sheep farms operating in Niğde province. For this purpose, 75 farms operating in the region were classified according to size (number of animals) and production system (extensive and intensive) and, they were compared in terms of typology and biosafety. In this context, a face-to-face survey was conducted with the owners or authorized persons of the small, medium and large size farms and the data collected from the farms about technical, sanitation-hygiene and health protection were comparatively presented. According to the findings obtained from the study, manure and wastes produced in 24% of farms were seen randomly throwing into the environment, and the differences observed between farms depending on the farm size were found significant (P<0.05). These farms can become a potential source of environmental and odor pollution. In addition, it was determined that disinfection was not applied to a large extent (97.30%) as a preventive measure at farm and shelter entrances (P>0.05). At the end of the study, it has been concluded that the typology and biosafety practices could be an important support for future strategic programs against disease and other factors which affects the production of the Niğde region.