Rice is the most important staple food crop and plays a vital role in ensuring national food security in Nepal. Rice yield is largely determined by nitrogen management strategy and improving the effectiveness of nitrogenous fertilizer for grain production has long been a challenge. A field experiment was conducted in the sandy loam soil of Lumle, Kaski, Nepal in 2019 and 2020 to assess the effect of neem oil-coated urea (NCU) and common urea (CU) with varying levels of nitrogen (N) on rice yield and nitrogen use efficiency (NUE). The experiment with 7 treatments comprising the combinations of two types of nitrogen source (CU and NCU), three N levels (50, 100, and 150 kg/ha) and one control treatment without N, were allocated in a randomized complete block design with three replications. Increased nitrogen rates up to 100 kg/ha supplied through NCU significantly improved grain yield, yield components, and nitrogen use efficiency of rice. Application of NCU reduced nitrogen fertilizer use by up to 33 % while producing maximum yield and significantly increased agronomic nitrogen use efficiency (ANUE) and nitrogen partial factor productivity (NPFP) compared with CU. This suggests that the use of NCU with an optimum rate can be a viable option for appropriate N management in rice production.

Climate Smart Agriculture (CSA) is a global strategy for enhancing food productivity amidst climate change uncertainties in the 21st century. CSA improves farmers’ incomes, reduces greenhouse emissions, and farming systems become resilient to climate change. Despite the vital role that CSA plays in the development of the agricultural industry and the economy, the extent to which CSA is related to sustainable agriculture (SA) is not well documented. Is CSA the same as SA? If they are the same, do CSA practices impose mitigation requirements for developing countries like Uganda? Studies or research on CSA and SA unfortunately have certain shortcomings. Lack of this knowledge makes it difficult to plan investments and develop policies that will increase farmers’ resilience to climate change and variability to improve SA. This study is aimed at assessing how CSA links to SA and whether the two contribute to climate change mitigation requirements. It was found that CSA and SA are also related in a way that the latter leads to lowering greenhouse gas emissions hence mitigating climate change. CSA and SA share a common principal goal of achieving food security. It was concluded that developing countries are the worst affected by the negative impacts of climate change and don’t have the adaptive capacity to respond to climate change effects.

This study used reports from various bodies to determine the competitiveness of some selected agricultural products between Kenya and other East African Community countries. Agriculture is an important sector in Kenya and the greater East African Community organization as it earns the country foreign exchange through exports. The sector possess considerable potential, and carrying out a competitive study would greatly inform the country’s efforts and policy making processes. The methods used were Market Share Index, Vollrath’s Relative Trade Advantage Indices, and Balassa’s Revealed Comparative Advantage Index. The various countries were compared using calculated indices and ranked accordingly based on their scores and market share percentages. Consequently, Kenya had a competitive advantage and dominated the international markets in tea and crude materials, whereas most East Africa Community member states had a strong comparative advantage in coffee. Generally, to stimulate the agricultural sector and diversify agricultural exports, the Kenyan government and private sector must increase high-level investments in agribusiness and transition from exporting raw materials to value-added products. Developing standard agricultural trade policies would benefit all East African Community member states, which is consistent with their goals.

Our phytochemical study focused on the leaves of Citrus deliciosa of Algerian origin, in order to evaluate its antioxidant activity and its acute toxicity, using scavenger activity of DPPH radicals, ABTS and acute toxicity. The ethanol extract of Citrus deliciosa contains 85.62 ± 2.24 μg /mg dried matter and 3.02 ± 0.17 μg/mg dried matter. The antioxidant activity was confirmed against the DPPH radical (IC50 = 252.07 ± 0.02 μg /mL) and ABTS (IC50 = 398.26 ± 0.01 μg /mL). No mortality or abnormal behavior was observed in mice at oral doses less of 1600 mg/kg. According to the results obtained, Citrus deliciosa leaves exhibit significant antioxidant activity and are safe at levels lower than 1600 mg/kg B.W., which supports their application in phytotherapy, pharmaceutical biotechnology, and the food sector for therapeutic or preventive purposes.

In this study, the reproductive and growth performance of Akkaraman sheep between 2017-2021 were evaluated within the scope of the National Sheep and Goat Breeding Project in the Hand of the Public, which is being carried out in the province of Nigde. In the research, data obtained from 30923 animals in 22 farms in 7 villages in the central district of Nigde province were used. In the study, the effect of year, dam’s age, gender and birth type on birth weight (BW), live weight on day 60 (LW1), live weight on day 120 (LW2), daily live weight gain (DLWG) on day 120 were investigated. The effects of year, dam’s age, gender and birth type on BW, LW1, LW2, DLWG were found to be statistically significant. While the effects of year, dam’s age and gender were found to be statistically effective on SR, the effect of birth type was found to be insignificant. In the study, fertility, fecundity and litter size in Akkaraman lambs were determined as 0.92, 1.03 and 1.13, respectively. As a result, remarkable progress has been achieved in Akkaraman lambs in terms of performance characteristics (LW1, LW2 and DLWG) between 2017 and 2021.

Doğum sonrası sütten kesime kadarki süreçte buzağılara probiyotik kullanımının buzağıların gelişme ve sağlık durumları üzerine olan etkilerinin belirlenmesi amacıyla yürütülen bu araştırmada 24 baş (20 baş dişi ve 4 baş erkek) Holstein ırkı buzağı doğum tarihi, cinsiyet ve doğum ağırlıkları dikkate alınarak kontrol grubu (KON, n=12) ve probiyotik grubu (PRO, n=12) olmak üzere ikiye ayrılmıştır. Çalışmada farklı mikroorganizma suşlarını (Enterecoccus spp, Lactobacillus spp. Pediococcus spp., ve Bacillus spp.) içeren ticari bir probiyotik kaynağı kullanılmış olup probiyotik grubundaki buzağılara süt ikame yemi (SİY) ile birlikte sabah öğününde 20 ml/gün baş düzeyinde verilmiştir. Buzağılar doğumu takiben bireysel kulübelere alınmış ve ilk 3 gün boyunca günde 4 L/gün ağız sütü, tükettikten sonra 4-17. günlerde 6L/gün, 18-45. günlerde 9L/gün, 46-55. günlerde 6L/gün ve 55. günden sütten kesime kadar 3L/gün SİY tüketmişlerdir (150 g toz/1L). Buzağılara 4. günden itibaren sütten kesime kadar serbest düzeyde buzağı başlangıç yemi ve su verilmiştir. PRO buzağılara 4. günden sütten kesime kadar ki süreçte sabah öğününde verilen SİY içerisine 20 ml probiyotik ilave edilmiştir. Çalışmada yem tüketimi, ishal ve sağlık ile ilgili veriler günlük olarak takip edilmiş, canlı ağırlık verileri ise doğum, 4., 18., 46., 55. günlerde ve sütten kesimde ölçülerek kayıt edilmiştir. Çalışmada, KON ve PRO grubu buzağılarda ölçülen SİY ve başlangıç yemi tüketimleri ile günlük canlı ağırlık artışları (GCAA) ve sütten kesim sürelerinin benzer olduğu (P>0,05), buna karşın, PRO grubunda ishal görülme sıklığını %50 oranında, pnömoni görülme sıklığının ise %54 oranında azaldığı belirlenmiştir (P≤0,05). Sonuç olarak yenidoğan buzağılarda probiyotik tüketiminin performans üzerine herhangi bir etkisi olmazken sağlık üzerine olumlu etkilerinin olduğu belirlenmiştir.

Bu çalışmanın amacı, Trakya Bölgesi’nde iklim değişikliğinin buğday bitkisinin verimine etkisini modellemektir. Bu amaçla, çiftçi tarlasından alınan 2020-2021 dönemi buğday verim değeri, aynı yıla ait iklim verileri kullanılarak LINTUL model ile hesaplanan verim değeri ile karşılaştırılarak kalibre edilmiş ve daha sonra HadGEM2-ES ve MPI-ESM-MR küresel iklim modellerinin RCP4.5 ve RCP8.5 senaryolarından elde edilen iklim verileri ile 2031-2040, 2041-2050, 2051-2060, 2061-2070 ve 2071-2080 dönemleri için verim değerleri tahmin edilmiştir. Ekim ve hasat tarihleri değiştirilmeden iki şekilde verim tahmini yapılmıştır: Birincisinde, ortalama en düşük ve en yüksek sıcaklık, solar radyasyon ve yağış değişimi dikkate alınarak verim hesaplaması yapılmıştır. İkincisinde ise solar radyasyon değerleri 2004-2021 dönemi için sabit tutulurken, ortalama en düşük ve en yüksek sıcaklık ve yağış değişimleri hesaba katılmıştır. Birinci yaklaşımda, HadGEM2-ES modelinin RCP4.5 ve RCP8.5 senaryoları için tahmin edilen verim değişimleri sırasıyla %1,5-%7,5 ve -%7,5-%7,5 arasında hesaplanırken, MPI-ESM-MR modeli için yine aynı sırayla %9,0-%13,4 ve %3,0-%16,4 arasında simüle edilmiştir. İkinci yaklaşımda, HadGEM2-ES modelinin RCP4.5 ve RCP8.5 senaryoları için tahmin edilen verim değişimleri sırasıyla %4,5-%9,0 ve -%7,5-%7,5 arasında hesaplanırken, MPI-ESM-MR modeli için yine aynı sırayla %10,4-%13,4 ve %4,5-%19,5 arasında tahmin edilmiştir. Verim tahminlerinde sıcaklık ve yağışla birlikte solar radyasyonun etkisinin de mutlaka göz önünde bulundurulması gerektiği; Türkiye’nin diğer bölgelerinin aksine iklim değişimi ile verimin genelde artış yönünde olacağı tahmin edildiğinden gıda güvencesi için Trakya Bölgesi tarım arazilerinin değişimine izin verilmemesi gerektiği sonucuna varılmıştır.

Şeftali %78-85 oranında su içeren ve üretimi oldukça fazla olan bir meyvedir. İçerdiği yüksek nemden dolayı bozulmadan tüketilebilir halde uzun süre tutulabilmesi için muhafaza edilmesi gerekir. Bu çalışmada, 8’e dilimlenmiş şeftali meyvesini etüvde (50, 60, 70°C) ve iklimlendirme kabininde (sabit %30 bağıl nemde 50, 60, 70°C) kurutulmuştur. Çalışmada en kısa kuruma süresi 12 saat ile etüvde 70°C kurutma sıcaklığında bulunurken, en uzun kuruma süresi ise 41.5 saat ile iklimlendirme kabini 50°C %30 RH nemde yapılan denemede tespit edilmiştir. Tüm renk değerlerine bakıldığında şeftali meyvesi renk değerlerini en iyi muhafaza eden yöntem etüv 60°C sıcaklıkta yapılan denemede tespit edilmiştir. Eğriler oluşturulurken literatürde en çok kullanılan Lewis, Yağcıoğlu ve Page kurutma modelleri seçilmiştir ve arasında kuruma verilerini en iyi Yağcıoğlu modeli (R2: 0,9999) tahmin etmiştir. Yağcıoğlu modeli etüvde kurutma yönteminde 60°C sıcaklıkta kuruma verilerini en iyi modellemiştir. Kurutma işlemi sonrasında örneklerin termofiziksel özellikler (termal iletkenlik, termal difüzivite, özgül kütle ve özgül ısı) etüvde 60°C de kurutulan örneklerde belirlenmiştir.

Bu çalışma KOP bölgesi illerinin sıcaklık nem indeksi (SNİ) değerlerinin süt sığırcılığı açısından uygunluğunun belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Bu doğrultuda, KOP Bölgesi’nde bulunan Yozgat, Kırıkkale, Kırşehir, Niğde, Aksaray, Karaman, Konya ve Nevşehir illerinin 2000-2021 yılları arasındaki sıcaklık ve nem değerlerine ait aylık ortalamalar kullanılmıştır. KOP Bölgesinde yer alan illerin ortalama sıcaklık ve nem verilerinden SNİ değerleri hesaplanmıştır. Çalışmada, SNİ hesaplanması için ‘‘(0,8 × T) + [(RH/100) × (T-14,4)] + 46,4’’ eşitliği kullanılmıştır. Kritik SNİ seviyesi olarak 72 değeri temel alınmıştır. Çalışmada, SNİ, sıcaklık ve nem değerleri üzerine, il, ay ve yıl ile interaksiyon etkisi istatistiki olarak önemli bulunmuştur (P<0,05). KOP Bölgesinde yer alan iller için ortalama SNİ değerleri ise 50,88-55,25, sıcaklık değerleri 9,96-13,18oC ve nem değerleri %54,03-64,78 arasında belirlenmiştir. Ortalama SNİ en yüksek Aksaray (55,25) ve Kırıkkale (55,13) illerinde, en düşük ise Yozgat (50,88) ilinde hesaplanmıştır. Elde edilen ortalama SNİ değerleri kritik değerlere yakın olan Temmuz ve Ağustos ayları da dâhil süt sığırcılığı için tehlike oluşturmadığı tespit edilmiştir. Ancak SNİ değerlerinin yüksek olduğu bu aylarda süt verim ve kalitesi, hastalık ve üreme ile ilgili problem yaşamamak için yeterli havalandırma, fan, sisleme ve gölgelikler, su ihtiyacının karşılanması, bakım, besleme ve barındırma gibi birçok sürü yönetim uygulamalarına dikkat edilmesinin süt sığırcılığı açısından yararlı olacağı kanaatine varılmıştır.

Çalışmanın temel amacı; Son yıllarda Türkiye ve Konya İlinde kuru fasulye üretim alanlarının daralması ile insan beslenmesinde önemli bir yeri olan kuru baklagillerin üretiminde çiftçilerin karar kriterlerinin belirlenerek önceliklendirmek ve öneri geliştirmektir. Türkiye’de kuru fasulye üretim alanı ve miktarı bakımından uzun yıllar ilk sırada yer alan Konya İli ilk sıradaki yerini kaybetmiş olmasına rağmen, Türkiye’nin kuru fasulye üretim alanının %16,14’üne, üretim miktarının %18,7’sine sahiptir. Üretim miktarı bakımından Konya ilinin %31,61’ini oluşturması bakımından Çumra ilçesi araştırma alanı olarak seçilmiştir. İşletmelerin kuru fasulye üretim kararlarına etki eden faktörlerin belirlenmesinde Analitik Hiyerarşi Prosesi (AHP) yöntemi kullanılmıştır. İşletmeler geçmiş tecrübelerinden yararlanarak üretim karalarını belirlemektedirler. Kuru fasulye üretim kararlarını etkileyen temel kriterler; verim, fiyat, işgücü, su ihtiyacı, pazarlama kolaylığı, mekanizasyon, girdi maliyetleri, yetiştiricilik bilgisi, toprak yapısı, desteklemeler olarak belirlenmiştir. İşletmelerin kuru fasulye üretim kararını etkileyen en önemli faktör  “verim” kriteri olmuştur (%20,01). Bunu sırasıyla fiyat (%13,5), girdi maliyetleri (%11,9), Su ihtiyacı (%11,8), pazarlama kolaylığı (%11,2), mekanizasyon (%8,3), işgücü(%6,8), yetiştiricilik bilgisi (%6,3), toprak yapısı (%5,6), desteklemeler (%4,7) olarak belirlenmiştir. Devletin çiftçilere bu yönde verim artırıcı girdilerin zamanında ve uygun dozda kullanmaları yönünde farkındalık kazandırılması gerekmektedir. Yine çiftçilerin yeni teknikleri ve girdileri kullanabilmeleri için ise desteklemelerin iyileştirilmesi olarak önerilmektedir.