In this study, Standard Precipitation Index (SPI) and Percent of Normal Index (PNI) values were found in order to determine the drought conditions between 2012-2020 in Ankara province. Drought severity interpretations were made according to the index values obtained and these values were evaluated together with some grain yields grown in the region. Separate regression analysis was performed between the different drought index values obtained within the scope of the study and the irrigated and dry agricultural yield values of wheat, barley and triticale. According to the index values calculated between 2012 and 2020 according to the SPI method, drought conditions are generally close to normal in the region. According to the PNI values, it was determined that 2013 had mildly dry conditions and other years had near-normal drought conditions. According to both indices, a drought close to normal was observed during the research period. In the regression analysis made according to wheat, barley and triticale yields, the highest linearity was obtained in barley, and values close to barley were found in triticale. Wheat is the cereal with the lowest linearity. The regression coefficients obtained as 0.4294 for barley, 0.3331 for triticale, and 0.0502 for wheat were found to be 0.0584 for SPI and 0.0013 for PNI. According to the results obtained, it can be said that statistically linearity is in barley and triticale. In average yields, an increase of 47% in wheat, 55% in barley and 34% in triticale was observed with irrigation. In order to ensure sustainable grain cultivation in drought conditions, it is recommended to expand modern irrigation practices in coordination with drought analysis studies and to increase scientific studies on this subject.

The edible mushrooms are valued by people because they possess a large variety of secondary metabolites with diverse beneficial effects on human health. The Agaricales order is one of the largest taxon in fungal systematics represented by a number of edible species in Türkiye. This study aimed to evaluate the antioxidant and antimicrobial activities, as well as the fatty acid composition, of four Agarics (Agaricus bitorquis, Coprinopsis atramentaria, Coprinellus micaceus, and Leucoagaricus leucothites) collected from Nigde Province, Türkiye. The antioxidant capability was determined using DPPH assay and the total phenolic content was measured by Folin-Ciocalteu’s phenol reagent technique. Among the four species, A. bitorquis showed the highest DPPH radical scavenging activity (84.259±1.32%) and total phenolic content (1472.21±10.35µg GAE/mL). Gas chromatography-mass spectrometry (GC-MS) technique was performed for the analysis and characterization of the fatty acid compositions. Linoleic acid was the major fatty acid detected in all four species, with percentages ranging from 23.58% to 42.96%. The antimicrobial activity of the mushroom extracts was assessed using the disc diffusion method, and the ethanol extract of C. atramentaria showed the most significant effect on E. coli with a 29±0.6 mm inhibition zone diameter.

Pea (Pisum sativum L.) is the second most important cool-season food legume in Ethiopia after faba bean, both in terms of production area and annual yield. The study comprises 13 advanced field pea genotypes that were evaluated in a randomized complete block design with four replications across four different environments during two consecutive main cropping seasons (2020–2021). The primary objectives were to identify a field pea genotype with a reliable, high grain yield that could be subsequently released as a new cultivar for farmers in specific areas of Ethiopia.  A combined analysis of field pea grain yield revealed a significant difference (P < 0.01) between genotypes and environments, suggesting that the genetic composition of the genotypes varied and the environments were distinct. The average grain yield ranged from 1614 kg/ha to 2412 kg/ha, with a mean of 2032.69 kg/ha. Genotype G13 had the highest average grain yield (2412 kg/ha) compared to the standard check varieties Bilalo (2190 kg/ha) and Bursa (2100 kg/ha), indicating its potential for developing adaptable varieties suited to specific environments. This outcome may aid breeders in choosing the most appropriate cultivars for particular environments, resulting in higher field pea yields and productivity. Nonetheless, the research also indicates that to create broadly adaptable and climate-resilient varieties, it is crucial to carry out trials in various locations and across multiple years.

Viral diseases are among the most significant challenges in protecting plants of the Cucurbitaceae family, with viruses from the Potyvirus genus, such as zucchini yellow mosaic virus (ZYMV) and watermelon mosaic virus (WMV), causing up to 100% yield losses under favorable conditions.  Despite the importance of these viruses, there have been no previous studies investigating potyvirus diseases in Cucurbitaceae production areas in Çanakkale province. Consequently, the status of these diseases in the region remains unknown. This study aims to address this gap by analyzing the presence of potyviruses in Cucurbitaceae production areas in Çanakkale. In the 2021 production year, a total of 137 samples exhibiting virus and virus-like symptoms were collected from various Cucurbitaceae production sites in Çanakkale province and its districts. The samples were tested using RT-PCR with primer pairs specific to WMV and ZYMV. From the infected samples, seven isolates were selected for further analysis, and the coat protein (CP) genes were amplified and sequenced. The results revealed that WMV was detected as a single infection in 78 samples, ZYMV in one sample, and mixed infections of ZYMV+WMV were found in 39 samples, indicating that WMV is notably prevalent in Çanakkale. Bioinformatics analyses demonstrated that the Turkish WMV and ZYMV isolates share more than 90% similarity with other isolates in both the local samples and the GenBank database. Phylogenetic analysis further revealed that Turkish WMV and ZYMV isolates are closely related to each other. This is the first study to reveal the presence and phylogenetic relationships of ZYMV and WMV in cucurbitaceous plants in Çanakkale province of Türkiye.

Bu çalışmada amaç, zeytinyağı sanayii yan ürünü olan karasuyun Macar fiğ-tritikale silajlarına farklı dozlarda ilavesinin kimyasal kompozisyon, fermentasyon, fiziksel, mikrobiyolojik özellikleri ve in vitro sindirilebilirlikleri üzerine etkisini incelemektir. Araştırma silajları belirtilen şekilde oluşturulmuştur: (i) %100 Macar fiğ-tritikale silajı (kontrol); (ii) %95 Macar fiğ-tritikale + %5 karasu; (iii) %90 Macar fiğ-tritikale + %10 karasu; (iv) %85 Macar fiğ-tritikale + %15 karasu; (v) %80 Macar fiğ-tritikale + %20 karasu. Silolama dönemi 56 gün devam etmiştir. Sonuç olarak, karasu ilavesiyle silajların koku, organik madde, pH ve suda çözünebilir karbonhidrat içerikleri azalmış; kuru madde, ham kül, ADF, ham yağ ve Fleig puanı artmıştır. Ham protein, ham selüloz, NDF, amonyak azot, laktik asit bakterileri, in vitro kuru madde ve organik madde sindirilebilirlikleri bakımından görülen farklılıklar önemli bulunmamıştır. Araştırma silajlarında sülfit indirgeyen anaeroblar, Listeria spp., Enterobactericeae ve maya içeriğine rastlanmamıştır. Küf içeriği, %15 karasu içeren grupta bir örnekte saptanmıştır. Araştırma sonunda, Macar fiğ-tritikale karışımlarından oluşan silajlara %20 düzeyine kadar karasu ilavesinin herhangi bir olumsuz etkisinin olmadığı sonucuna varılmıştır.

Bu çalışma, Erzurum ili Aşkale İlçesindeki süt sığırcılığı işletmelerinde hayvan sağlığı uygulamaları ve sığır yetiştiricilerinin hayvan refahı konusunda görüşleri hakkında bilgi elde etmek üzere yürütülmüştür.  Çalışmanın materyalini 221 işletmeci ile yüz yüze yapılan anketlerden elde edilen veriler oluşturmuştur. Araştırma sonuçlarına göre, yetiştiricilerin %79,8’nin gebe ineklere septisemi aşısı yaptırmadığı saptanmıştır. Ayrıca, işletmelerin sadece %20,7’sinin veterinerlik hizmetlerinden yararlandığı tespit edilmiştir. İşletmelerin %68,6’sında ecza dolabı ve ilkyardım kitleri bulunduğu ve en yüksek oranda bu ekipmanlara sahip işletmelerin 41-50 baş hayvana sahip işletmeler olduğu belirlenmiştir. Yıllık sağlık harcamaları bakımından işletmelerin yarıdan fazlası 1000-5000 ₺ harcamada bulundukları ve 31-40 baş hayvana sahip işletmelerde bu harcamaların en fazla (%46,7) olduğu saptanmıştır. Ayrıca, işletmelerin %44,6’sının yeme vitamin-mineral-tuz takviyesi yaptığı ve söz konusu işletmelerinde vitamin takviyesinin daha yüksek oranda (%66,7) yapıldığı tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra, hayvanlar üzerindeki sıcak ve soğuk stresi gidermek amacıyla genellikle sıcak havalarda su ile serinletme (%92,2) yapıldığı, soğuk havalardan korunmak için ise ahır izolasyonuna (%84,2) önem verdikleri saptanmıştır. Ayrıca, Yetiştiricilerin %95,0’i hayvan refahının gerekliliğini belirtmiş ve hayvan refahında en önemli unsurun ise genellikle hayvanlar için stressiz bir ortamın oluşturulması (%59,4) olduğunu ifade etmişlerdir. Yetiştiricilerin çoğunluğu işletmelerinde hayvan refahını sağladıklarını (%78,1) ve hayvanlarının gayet sağlıklı olduğunu (%89,5) bildirmişlerdir.

Nanoteknoloji, yeni fonksiyonel özelliklere sahip yapılar, cihazlar ve sistemler geliştirmek üzere 1-100 nm aralığında büyüklüğü olan atomik, moleküler veya makromoleküllerin araştırma alanıdr. Nanoteknoloji, fizik, kimya, biyoloji, mühendislik ve sağlık dallarında novel fırsatları sunan, çağdaş devletler ve özel kuruluşlarca öncelikli araştırma alt yapılarının kurulumunda öncelik verilen bir disiplindir. Bu bilimdalı başta biyomedikal ve sağlık alanları olmak üzere, gıda, optik, elektronik, farmasötik, tıbbi görüntüleme teknikleri geliştirmekte sayısız fırsatlar sunmaktadır. Nanobiyoteknoloji ise, nanoteknoloji ve biyoteknoloji disiplinlerinin birleşimidir. Nanobiyoteknolojiden biyomedikal ve tıbbi olarak kanser ve nörodejeneratif hastalıkların tedavisinde akıllı ilaç tesliminde, aşı ve biyosensör geliştirmede, tıbbi görüntülemede, gen tedavisinde faydalanılmaktadır. Nano tabanlı yaklaşımlar, geleneksel biyoteknolojik yöntemleri iyileştirmek ve geleneksel tedavilerin neden olduğu yan etkileri sınırlandırmak için geliştirilmektedir. Bu sebeple, nanoteknolojinin farklı disiplinler ve alanlarda uygulanabilir olması sayesinde, nano tabanlı teknikler sürdürülebilir bir gelecek için önemli roller oynamakta ve Global ekonomiler üzerinde etkiler yaratmaktadır. Bu çalışmada, nano-biyoteknolojik yaklaşımların özellikle biyomedikal ve sağlık alanlarında uygulama fırsatları ve gelişim potansiyellerinin derlenmesi amaçlanmıştır. Konuyla ilgili olarak, nanoteknoloji ve uygulama alanları, nanobiyoteknoloji ve gelişimi, Global nanobiyoteknoloji pazarı, nanobiyoteknolojilerin sınıflandırılması ile nanobiyoteknolojik araçlar ve uygulama alanları üzerinde durulmuştur.

Studies on colic, an economically important metabolic disease in horses, have typically emphasized maintenance characteristics. However, recent research has demonstrated that nutrient content also contributes to the development of colic. Microbial fermentation of the diet begins in the stomach and continues through the hindgut. During this process, various substrates are produced, including acetate, propionate, butyrate, and methane. The gut contains bacteria such as Firmicutes and Bacteroidetes, but the dominance of one over the other is influenced by the type of substrate available in the gut, such as oat, barley, wheat, corn, etc. Microbial fermentation in the equine cecum is markedly influenced by the pH balance of the nutrient metabolism. This has varying impacts on the cecal microbiota. Investigations into the effects of different feeding methods and nutrients have yielded diverse outcomes for the etiology of colic and post-colic nutrition. The objective of this review is to assess the impact of nutrition and diet composition on the etiology of colic in horses, investigate the role of additives in preventing colic cases, and analyze the results of several studies.

The botanical heritage of a region is an important resource for local people, which allows them to treat themselves with plants that have already been experienced from generation to generation for their benefits and effectiveness. The aim of this study was to highlight the different uses of lentisk pistachio products in the region of Jijel (Algeria). Systematic surveys have been carried out among different categories of people, by age group; have shown a growing interest in the use of medicinal plants. Two approaches (observation, and interview) were used to support this study, with an ethnobotanical worksheet, to obtain other recipes and more information on lentisk benefits and uses. The survey data processing showed that the lentisk is used for therapeutic purposes, to treat diseases of the skin (29%) and respiratory system (28%). The main and most used part of the plant is its berries. The plant is harvested in a spontaneous state and the picking of berries is done from November (in winter). Oil extraction is the principal preparation (72%). The use of resinous gum was not mentioned. Ten percent of surveys gave culinary recipes for some traditional meals preferred by Jijelians. The current study highlighted the ancestral practices and uses of the lentisk by Jijelians. It is necessary to develop this niche and promote its value chain in order to consolidate the economy of the local population.

Bu çalışma, Balıkesir ili kaba yem üretiminin ilin hayvan varlığının ihtiyaçlarına yeterlilik seviyesinin yıllara göre değişimini ortaya koymak amacıyla hazırlanmıştır. İlin toplam hayvan varlığı 2010-2021 yılları arasında %26,3 oranında artarak 549.432 hayvan birimine (HB) ulaşmıştır. Toplam sığır varlığı içerisinde kültür ırkı sığırların payı %74,3, yerli ırkların payı ise %6,7’dir. Kültür ırkı sığır mevcudu bakımından Türkiye’de üçüncü sırada olup, entansif sığırcılık işletmelerinin önemli bir bölümü bu ildedir. Bu potansiyele uygun olarak karma yem sanayisinde ön sıralarda yer almaktadır. Öte yandan aynı dönemde (2010-2021 yılları arasında) ilin küçükbaş hayvan sayısı %104,7 oranında artmıştır. Balıkesir toplam küçükbaş hayvan sayısı bakımından Türkiye’de yedinci, Merinos ırkı koyun varlığında üçüncü sıradadır. Daha ziyade koyun ve keçilerin yararlandığı çayır ve mera alanlarının, 2009 yılından itibaren hızla artan hayvan varlığının ihtiyaçlarını karşılamada yetersiz kalması ile küçükbaş hayvancılık da belirli ölçüde entansif ve/veya yarı entansif sistemle yapılmaya başlanmıştır. Önemli bir yem bitkileri üretim potansiyeline sahip olan Balıkesir’de, yem bitkileri ekim alanlarının tarla alanları içindeki payı Türkiye ortalamasının oldukça üzerindedir. İlin hayvan varlığının yaşama payı besin maddesi ihtiyaçlarını kaba yemlerle karşılamak için 2,5 milyon ton kaliteli kaba yem gerekmektedir. Çayır ve meralar ile yem bitkileri yetiştiriciliğinden sağlanan 1,3 milyon ton kaba yem, ihtiyacın ancak %51,2’sini karşılamaktadır. Bu nedenle yem açığı saman ve anız gibi besleme değeri düşük kaba yemler veya kesif/karma yem kaynakları ile karşılanmaya çalışılmaktadır.