Assessment of mineral nitrogen content in the soil after harvest of potato tubers | Ocena zawartości azotu mineralnego w glebie po zbiorze bulw ziemniaka

Inglés. The aim of field experiment conducted in the years 2007–2009 in Department Agronomy of Plant Breeding and Acclimatization Institute, Division of Jadwisin was the determination of mineral nitrogen content in the soil after harvest of potato tubers representing three cultivars with low (cultivar Asterix), medium (cultivar Wiking) and high (cultivar Maryna) requirements for nitrogen. The experiment was carried out on the light soil fertilized organically with straw and aftercrop of white mustard. In these experiments 5 levels of nitrogen fertilization were applied: 0, 50, 100, 150 and 200 kg N∙ha-1 with the constant level of phosphorus 52.3 kg P∙ha-1 and potassium 149.4 kg K∙ha-1. Content of mineral nitrogen in the soil layers 0-30 cm and 30–60 cm rose as the N-fertilization doses increased. We detected significantly higher content of mineral nitrogen in the soil on plots with cultivars with low and medium requirements in comparison to cultivar with high requirements for this component. A dose of nitrogen above 100 kg N∙ha-1 influenced negatively the content of mineral nitrogen in the soil in case of cultivars with low and medium requirements for nitrogen. For cultivar with high requirements, dose of 200 kg N∙ha-1 did not influence negatively the content of mineral nitrogen in the soil, but the highest yield of tubers was obtained at the dose of 150 kg N∙ha-1. In the years (2008, 2009) favourable for high tuber yield, lower content of mineral nitrogen in the soil was noted.

Polaco. Celem badań polowych przeprowadzonych w latach 2007–2009 w Zakładzie Agronomii Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, Oddział w Jadwisinie było określenie zawartości azotu mineralnego pozostającego w glebie po zbiorze bulw trzech odmian ziemniaka o małych (odmiana Asterix), średnich (odmiana Wiking) i dużych (odmiana Maryna) wymaganiach w stosunku do tego składnika. Badania przeprowadzono na glebie lekkiej, nawożonej organicznie słomą i międzyplonem gorczycy białej. W doświadczeniu z wyżej wymienionymi odmianami ziemniaka stosowano 5 poziomów nawożenia azotem: 0, 50, 100, 150 i 200 kg N∙ha-1 wraz ze stałym nawożeniem fosforem — 52,3 kg P∙ha-1 i potasem — 149,4 kg K∙ha-1. W miarę wzrostu stosowanych dawek N zwiększała się zawartość azotu mineralnego w warstwie gleby 0–30 cm jak i 30–60 cm. Istotnie większą zawartość azotu mineralnego w glebie po zakończeniu wegetacji roślin ziemniaka stwierdzono na poletkach z odmianami o małych i średnich wymaganiach w porównaniu do odmiany o dużych wymaganiach w stosunku do dawki azotu. Zastosowanie dawki azotu powyżej 100 kg·ha-1 w przypadku odmiany o małych i średnich wymaganiach stanowiło niebezpieczeństwo przemieszczenia części azotu mineralnego do głębszych warstw gleby. W przypadku odmiany o dużych wymaganiach dawka największa 200 kg N∙ha-1 nie spowodowała przekroczenia bezpiecznej zawartości azotu mineralnego w glebie, ale największy plon bulw uzyskano po zastosowaniu dawki 150 kg N∙ha-1. Mniejszą zawartość azotu mineralnego w glebie stwierdzono w latach (2008, 2009) sprzyjających kumulacji plonu bulw.