In semi-arid regions, unfavorable weather conditions are the most important limiting factors for seed germination. The imbibed or germinating seeds in soil can be dried by hot and dry weather. Thus, seeds can largely lose their germination abilities until the next water uptake (called as ‘alatav’ in Turkish). Before drying, the time of the first water uptake by a seed may be more effective on seed viability at the second water uptake for germination. Therefore, this experiment was conducted to identify the first water uptake rates (WU) of seeds of three bread wheat genotypes (Bezotaja, Kirac and 13-BVD-4) per hour during 50 hours and their germination rates (GR) at the second water uptake after drying the seeds for 3-week in laboratory conditions. The results presented here indicated that the WU and GR were significantly affected by genotypes, imbibition time (T) and their interaction (1% probability level). There was also a significant negative correlation between the WU and GR (r** = –0.9295) at all times studied. Furthermore, the germination ability of Kirac lasted longest (for 38th hour) when the WU reached to 160.24%, and it was followed by Bezostaya and 13-BVD-4 genotypes (63.34% at 37th hour and 152.58% 34th hour, respectively).

Lentil crop has largely been affected by global climate changing, particularly, due to rainfall and temperature changing and variability. Hence, the experiment was conducted in Central Highlands of Ethiopia, namely Akaki, Chefe Donsa and Bishoftu Agricultural Research Centre, in the 2009 and 2010 cropping seasons to assess the genotypic variation of lentil for growth and yield performances. Five lentil genotypes viz. 87S-93549 X EL-103-16, 87S-93549 X EL-103-9-1, Alemaya X FLIP 88-41L-02-AK-14, Alemaya X FLIP 88-41L-02-AK-6 were arranged in randomized complete block design with four replications at all locations. The result of study revealed that the genotype 87S-93549 X EL-103-9-1 produced the highest seed yield of 1985.90 and 2500.00 kg ha-1 during 2009 and 2010 cropping seasons, respectively, at Akaki. On the other hand, the genotype Alemaya X FLIP 88-41L-02-AK-14 gave the highest seed yield (4189.1 kg ha-1) at Chefe Donsa in 2009 cropping season. The genotype X FLIP 88-41L-02-AK-14 was found to be the earliest in physiological maturity, accounting 128.75 days, and the genotype 87S-93549 X EL-103-9-1 had yield advantage of 27.6% over the local check at Chefe Donsa in the 2010 cropping season. Generally, all lentil genotypes were performed better at Chefe Donsa, followed by at Akaki and Bishoftu locations during both cropping seasons. Rainfall and temperature conditions have enormous influences on the growth and yields performances of lentil genotypes at all research locations. The study inspires other studies to be conducted on other factors than climate events thwarting the production of lentil crops in the study areas.

This study was conducted to determine the effects of some environmental factors on birth weight (BW) in Anatolian Buffalo calves born in the scope of the project of improvement of Anatolian Buffalo in public hand supported by General Directorate of Agricultural Research and Policies reared in Amasya province of Turkey. A total of 228 heads calves born between 2014 and 2015 were constituted the study material. Sex of calf, maternal age, birth season and location were assessed as affecting factors on BW. The data were analyzed using the SPSS statistical package program. Average BW was determined as 29.3 ± 0.43 kg. The effects of calf sex, maternal age and birth season on BW were detected to be statistically significant. The average BW of the male calves (32.2 ± 0.57 kg) was found to be higher than those of the female calves (26.0 ± 0.50 kg). BW of calves born in autumn had the lowest value. In addition, BW was tented to increase with advanced maternal age.

Knowing the current and the potential production amount of wheat is essential to meet the growing needs. Yield is determined by many factors. The main factors that limit the potential yield are genetic characteristics, and climatic factors such as rainfall and radiation, and management. Wheat is mostly grown in non-irrigated areas in Turkey. The most significant factors that limit dry agriculture wheat production yield in the Mediterranean climatic type are rainfall and its distribution in the growing season. A steady increase in yield is observed in Turkey in recent years. Average annual wheat production is 20.6 million tons. The potential production in this work is determined as 54 million tons. The gap is about 33 million ton. The actual production is 39% of the potential production. The average yield of the Growing Season Rainfall (GSRF) 500 mm areas is 2.2 t ha-1, and the potential yield is 8.8 t ha-1. The gap between the actual yield and potential yield is quite large. The current yield between the areas (GSRF 500 mm) is very small. So it is difficult to explain the gap just because of the rainfall.

Bu çalışma Tunceli (Pülümür ve Munzur) İl’inde yapılan amatör balıkçılığın güncel durumunu belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma sahasında Ocak 2018 – Mart 2018 periyodunda amatör balıkçılık yapan 95 birey tesadüfi olarak seçilmiş ve gönüllülük esasıyla 38 soru içeren ankete katılımları sağlanarak orijinal veriler elde edilmiştir. Örneklem büyüklüğünün belirlenmesinde Avrupa için belirlenen %4,8 değeri kullanılmıştır. Amatör olta balıkçıları ile yapılan anket çalışması sonucunda balık avlanma boy ve adetleri hakkında bilgisi olup olmadığı değişkenlerin dağılımı ki-kare testi ile belirlenmiş ve yanılma olasılığı α = 0,05 seçilmiştir. Sonuç olarak balık avlanma boy ve adetleri hakkında bilgisi olan ve olmayanlar karşılaştırıldığında eğitim durumu değişkeninde (χ2:9,434; p:0,009), aylık gelire göre (χ2:12,525; p: 0,006), avlanmada harcadıkları zamana göre (χ2:11,935; p:0,03), balıkçıların tercih ettikleri hedef türlere göre (χ2:14,903; p:0,001) ve balık miktarında yıllara bağlı olarak artış veya azalışa göre (χ2:11,248; p:0,04) istatistiksel olarak farklılık gözlenirken diğer değişkenlerde herhangi bir farklılık gözlenmemiştir. Tunceli İl’indeki amatör olta balıkçılığının genel durumunun belirlendiği bu çalışma bölgede ilk defa yapılmıştır ve daha sonra yapılacak olan çalışmalara bir öncü niteliği taşımaktadır. Bu nedenle amatör balıkçılık yapan kişilerin konu hakkında bilgilendirilmeleri ve sürdürülebilir balıkçılığın sağlanması açısından doğaya zarar verilmeden yapılması sağlanmalıdır.

In order to identify the effects of nutrients on gene expression and to assess the interactions between genes and nutrition by means of various cutting-edge technologies, the interdisciplinary branch ‘Nutrigenomics’ was created. Therefore, nutrigenomics corresponds to the use of knowledge and techniques of nutrition, genomics, transcriptomics, proteomics, epigenomics, and metabolomics to seek and explain the cross-talk between nutrition and genes in molecular level. Macronutrients are important dietary signals that control metabolic programming of cells and have important roles in maintaining cellular homeostasis by influencing specific gene expression. Recent advancements in molecular genetics studies, for instance, use of next-generation sequencing, microarray and qPCR array to investigate the expression of transcripts, genes, and miRNAs, has a crucial impact on understanding and quantitative measurement of the impact of dietary macronutrients on gene function. This review will shade a light on the interactions and mechanisms how the dietary source of macronutrients changes the expression of specific mRNA and miRNA. Furthermore, it will highlight the exciting recent findings in relation to animal performance characteristics which eventually help us to identify a dietary target to improve animal production.

Bu çalışmada, ticari faj preparatının çiğ sütten yapılmış beyaz peynirde Salmonella kontrolü üzerine etkisi araştırılmıştır. Bu amaçla Salmonella faj preparatı kullanılmıştır. Beyaz peynir üretimi 4 grupta yapılmıştır. Bunlar; 1-kontrol grubu (çiğ süt), 2-çiğ süt+patojen (Salmonella Typhi, %0,05), 3- çiğ süt+faj ilave edilen (%0,1), 4-patojen (%0,05) + faj (%0,1) grubu olarak belirlenmiştir. Beyaz peynir örneklerinde olgunlaşmanın 0., 30., 60. ve 90. günlerinde fizikokimyasal ve mikrobiyolojik analizleri yapılmıştır. Yapılan fiziko-kimyasal analizler; pH, titrasyon asitliği (ºSH), kuru madde, kuru maddede yağ, tuz ve kuru maddede tuz tayinidir. Mikrobiyolojik analizler; toplam aerobik mezofil bakteri, laktik asit bakterileri, Stafilokok spp., koliform grubu bakteri, Salmonella spp. ile faj ilave edilen peynir örneklerinde faj titresi analizidir. Ayrıca faj ilave edilen örneklerin sütlerinde ve peynir altı sularında faj titresi durumu incelenmiştir. Peynir örneklerinde, faj uygulamasının veya söz konusu bir patojen bulaşısının örnekler arasında fiziko-kimyasal ile genel mikrobiyolojik özellikleri bakımından farklılık gösterici etkisinin olmadığı elde edilen veriler sonucunda belirlenmiştir. Bu değerler tüm peynir gruplarında sadece süreye göre değişkenlik göstermiştir. Salmonella spp. sayısında ise 90. günde 2 ve 4 numaralı grup arasındaki fark kontrol grubuna göre kıyaslandığında istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. Bunun haricinde Salmonella spp. sayıları gruplar arasında farklı bulunmamış, sadece olgunlaşmanın doğal süreci olarak günlere göre azalış göstermiştir. Bu çalışma sonucunda, çiğ sütten yapılan beyaz peynirlerde bakteriyofaj ilavesinin peynirin fiziko-kimyasal ve mikrobiyolojik özelliklerine etki etmediği ve faj etkisi ile patojen bakteri sayısında önemli bir fark olmadığı tespit edilmiştir.

This study was conducted to evaluate the effects of In ovo injection of β-Alanine which is a modified form of the alanine amino acid on hatchability, hatching weight, chick quality score and survival in broiler breeder eggs. For this purpose, 120 fertile eggs from Ross 308 breeder (32-week-old) were allocated randomly to four groups with 3 replicates. Except the negative control group eggs (non injected; NC), to the amniotic fluid of the eggs in the other 3 groups were injected with 1 ml solutions 0.9% salt (Positive control, PK), 0.75% (0.75βA) or 1.5% (1.5βA) by using 19 mm and 27 gauge needle. Death rates at the different stages of embryonic development, hatching yield, weights and quality scores of chicks and mortalities were recorded at hatching day. Hatching weight of the chicks in the 0.75βA group was higher than other two control groups. Accessing feed, determined as an indicator of chick quality, was better in the 0.75βA group. Conversely, mobility score of chicks in the NC group was higher than other groups. Hatching yield, chick quality score and mortalities of the first week were not affected from In ovo βA injection. Results of this study demonstrated that In ovo βA injection can be used up to 1.5% without any deteriorations on weight, quality and mortalities of chicks but 0.75% βA injection induced better hatching characteristics.

Bu çalışmada, Türkiye’nin Adana ili Çukurova Üniversitesi kampüsünden toplanan Suillus collinitus (Fr.)’un aroma bileşenleri Tepe Boşluğu Katı Faz Mikro Ekstraksiyon Gaz Kromatografisi Kütle Spektrofotometresi (Headspace Solid-Phase Gas Chromatography Mass Spectrometry, HS/SPME/GC/MS) tekniği ile ve 40 ve 70°C olmak üzere iki farklı ekstraksiyon sıcaklık uygulamalarının denenmesi ile belirlenmiştir. Aroma çalışmalarından önce, toplanan mantar örnekleri morfotaksonomik karakterizasyonun yanı sıra, ITS rDNA gen bölgesinin dizi analizleri ile moleküler olarak da tanımlanmıştır. Çalışma sonucunda; 1-octen-3-ol, 3-hexen-1-ol, 2-octene, xylene, butylacetate ve benzaldehyde ana bileşenleri, 40 ve 70°C sıcaklıklarda sırasıyla %75,71-%83,14, %5,59-%6,14, %3,64-%3,99, %3,21-3.53, %2,69-%2,96, %2,36-%2,59 oranlarında tespit edilmiştir. Farklı ekstraksiyon sıcaklıkları denemelerinde ise, 40°C’de 19 bileşik belirlenirken, 70°C’de 16 aromatik bileşik tespit edilmiştir.

Günümüzde kesme çiçek gelir getiren bir faaliyet kolu haline gelmiştir. Dünya’da 2014 yılında 609.000 ha alanda kesme çiçek üretimi yapılmakta ve süs bitkileri üretim alanının %39’unu oluşturmaktadır. Kesme çiçek üretiminde Asya Pasifik, Amerika kıtaları öncelikli kıtalar, ABD, Japonya, İtalya, Hollanda, Ekvator, Kolombiya, Kenya öncelikli ülkelerdir. Avrupa Kıtası Dünya toplam ihracatının %63’üne Amerika kıtası %29’una hâkimdir. En çok Kesme çiçek ihracatı yapan ülkeler Hollanda (%56), Kolombiya (%17), Ekvator’dur (%11). En çok kesme çiçek ithal eden ülkeler ABD (%18), Almanya (%15), Hollanda’dır (%14). Türkiye’de süs bitkileri üretimi yapılan alanların %26’sında kesme çiçek üretilmektedir. 2016 yılı TÜİK verilerine göre; kesme çiçek üretimi toplamda 1.195 hektarlık alanda yapılmaktadır. Kesme çiçek üretiminin süs bitkileri içerisindeki payı %68’in üzerindedir. Kesme çiçek üretiminde Akdeniz bölgesi %46’lık pay ve 5.095 da ile en fazla kesme çiçek üretim alanına sahiptir. Türkiye coğrafi konumu ve iklim özellikleri bakımından kesme çiçek üretiminde geniş imkânlara sahip ülkeler arasında yer almaktadır. Kesme çiçek üretiminde ekim alanı olarak ilk sırayı İzmir (%41,25) almaktadır. Türkiye’nin süs bitkileri ihracatı 81,5 milyon ABD dolarına yükselmiş ve dünyada bu değerle 26.sırada yer almıştır. Ürün grupları içerisinde %34 oranla en fazla ihracat 27,7milyon ABD dolarıyla kesme çiçeklere aittir. En fazla ihracat yapılan ülke Hollanda’dır (%19,29). Türkiye’de kesme çiçekler arasında en fazla üretimi ve ihracatı yapılan çiçek karanfildir. Kesme çiçek sektörü gelişmeye açık bir sektördür. Bu nedenle ticarette pazar istekleri doğrultusunda hareket etmek ve ürün çeşitliliğine gitmek sektörün gelişimine faydalı olacaktır.