Turkey has vast agricultural lands and diverse climatic conditions, and different plant species can be cultivated. Especially, Konya province, located in the Central Anatolia Region, is an important agricultural centre in Turkey. Konya province, which has a polyculture production pattern, stands out in the production of medicinal and aromatic plants due to its favourable climatic conditions and soil structure. In Turkey, 26.33% of cumin, which is among the medicinal and aromatic plants, is produced in Konya province. This study aims to determine the factors affecting cumin production. For this purpose, 65 cumin producers determined by proportional sampling method were interviewed. The data obtained through these interviews were analysed by using the Analytic Hierarchy Process (AHP) method to determine the weights of the criteria affecting the cumin production decision of the agricultural enterprises. In the process of determining the criteria influencing the cumin production decision, the opinions of subject experts working in universities, public institutions and organizations and producers were taken. Among the criteria determined as yield, price, labour requirement, water requirement, ease of marketing, mechanisation, input costs, cultivation knowledge, soil structure and subsidies, the most important criterion was found to be price with 28.11%. Price criterion is followed by input cost 22.57%, water requirement 12.13%,  yield 8.71%, cultivation knowledge 8.43%, subsidies 6.82%, ease of marketing 4.74%, soil structure 3.63%, mechanisation 2.54% and labour requirement 2.25%. It is thought that the solution of the mechanisation problem will make a significant contribution to cumin production as it will reduce the need for labour force.

Tomato buds of cv. Idkawy were cultured in vitro on solid MS medium with 0.2 mg-l BAP. The plantlets that were produced were exposed to different doses of gamma radiation, ranging from 100 to 200 Gy. Afterward, single pieces of nodes were cut and moved to a fresh MS medium with 0.2 mg-l of BAP. The gamma radiation caused a mortality rate of 18.75% to 52.5% among the explants. The surviving plantlets were then cut into single node pieces and transferred to an MS medium containing 0.2 mg-l of BAP, with added NaCl concentrations of either 50 or 100 mM. There was increased mortality of the vegetative buds on the explants with increased salt concentrations. It was shown that the all gamma radiation doses caused reduced the percentage of survival at saline levels. The genetic diversity was assessment by using ten primers for each SCoT and ISSR markers to six irradiated treatments grew under salt stress (100 Gy x 50 mM, 150 Gy x 50 mM, 200 Gy x 50 mM, 100 Gy x 100 mM, 150 Gy x 100 mM, 200 Gy x 100 mM). It was showed that the polymorphism percentage mean of SCoT marker (29.56%) is higher than the ISSR marker (26.78%). The average of PIC values for both markers SCoT and ISSR were 0.197 and 0.288 (PIC ˂0.5), as well as, MI values were 0.077 and 0.081, respectively. In contrast, when considering the number of alleles (Ne), Nei's genetic diversity (H), and Shannon's information index (I) parameters, it was observed that the greatest genetic variation was caused by the combined treatment of 200 Gy x 50 mM NaCl using the SCoT marker. On the other hand, with the ISSR marker, the highest induced genetic variation was seen with the combined treatment of 150 Gy x 50 mM NaCl. The obtained results demonstrate that SCoT marker was more accurate and efficient than ISSR marker for distinguishing and genetic variation analysis of irradiated tomato plantlets grew under salt stress. The relationships within treatments were estimated through cluster analysis (UPGMA) based on SCoT and ISSR analysis.

The global population is increasing at a rapid pace, posing significant challenges to sustainable development and food security. This review paper examines the advantages and challenges of organic farming as a potential solution to address the pressing issues in modern agriculture and food production. Organic farming offers a range of benefits, including improved soil fertility, higher profitability, reduced external input usage, land reclamation, improved market access, and enhanced farmer capacity and self-reliance. Organic farming practices prioritize environmental sustainability by reducing chemical usage and reliance on biological methods of pest control, as well as enhancing biodiversity, which strengthens ecological balance and resilience against pests and diseases. However, organic farming also faces challenges that need to be addressed for its widespread adoption. These challenges include uncertainty surrounding legislative environments, psychological and sociological costs of conversion, financial risks during the transition period, securing marketing channels for organic produce, and diminishing profit margins. Efforts should be made to provide farmers with the necessary support, including technical assistance, subsidies, and access to markets, to overcome these challenges. Despite the challenges, the potential of organic farming in promoting sustainable agriculture and ensuring a secure food system cannot be overlooked. It offers a natural and environmentally friendly approach to food production, prioritizing the health of both humans and the ecosystem.

Plant breeding, often known as the science of plant development, is the study and practice of modifying a plant’s genetic makeup through a variety of breeding techniques to produce higher-quality, more prolific, and more resistant to harsh environmental circumstances. Classical breeding programs are indispensable techniques for increasing yields and improving plant characteristics, but they are progressing too slowly to meet the increasing food demand of the rapidly growing world population alone. Considering that the development periods of plants are generally long in traditional plant breeding, the opportunity to develop higher quality and more productive species that are more resistant to abiotic and biotic stress factors is very limited. Because there are multiple steps required in producing new plant varieties, including hybridization, selection, and testing, the process of creating a new variation takes several years. However, it is important to rapidly develop plant varieties with desirable characteristics to meet the increasing food demand of the rapidly growing world population, so the application of biotechnological methods integrated into plant breeding and combined with traditional methods can help reduce food shortages. Today, with the quick acceleration of biotechnology, molecular DNA marker technology has been developed in plant breeding and very important developments have been experienced. Thanks to the development of molecular tools for genetic research aimed at improving agricultural traits in plants related to crop yield, crop quality, or tolerance to adverse environmental conditions, we now have a much better understanding of plant genetics and the architecture and function of plant genomes. Therefore, it is of critical importance to revise current breeding procedures by incorporating molecular markers into breeding programs in the future.

Optimum condition at 64.80% maize flour, 20% groundnut paste and 13.20 % palm oil was formulated to produced nutritionally enhanced aadun snack. The snack was stored in the different storage materials namely, sweet prayer plant leaves (control) which is usually used by most locals, low density polyethylene (LDPE), high density polyethylene (HDPE) and food grade plastic container (PC). The initial properties (energy, oxidative and sensory properties) of the enhanced aadun (before storage) were investigated and stored in each of the storage materials. The enhanced aadun samples in each storage material were analysed at two weeks interval for eighteen weeks. The results obtained were analysed statistically to examine the effect of the storage material on the aforementioned properties. The results for energy content decreased significantly (P>0.05) in across all the samples stored. The free fatty acid, acid valve and peroxide value increased significantly (P<0.05) in all the storage materials during the storage period but only the samples stored in PC and HDPE were within the recommended limit of FAO (Food and Agricultural Organization) at the end of the storage period. The sensory quality of the control sample was acceptable up to 12 weeks while samples in other storage materials were still acceptable at the end of the storage period under ambient storage condition.

Buğday özellikle insanların beslenmesinde büyük rol üstlenmiştir. Yetiştirilmesi son derece zahmetsiz olsada yapılan araştırmalar, iklim değişikliğinden buğdayında olumsuz etkileneceğini ortaya koymuştur. Anadolu’da buğday ekili alanlarda verim ve kaliteyi arttırmak için gübreleme yapılmaktadır. Gübreleme yapılırken uygulanan miktara, uygulama zamanına ve gübre türüne dikkat edilmesi gerekir. Kontrolsüz yapılan gübreleme toprağa ve çevreye zarar vermektedir. Toprağı verimsiz hale getirirken, atmosferede sera gazı salınımına neden olacaktır. Bu durum ise buğday üretiminde ki karbon ayak izinin artmasına neden olacaktır. Yaptığımız bu çalışma da buğday üretimi yapılırken çiftçiler tarafından kullanılan gübrelerin, kullanım miktarına bağlı olarak ürettiği karbon ayak izini hesapladık.

Bu araştırmada tarım işletmelerinin sürdürülebilirlik algısının ve düzeyinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma alanı olarak Konya ilinin seçilmesinde Türkiye genelinde önemli tarımsal üretim merkezlerinden biri olması belirleyici olmuştur. Çalışmanın kapsamında tabakalı tesadüfi örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Toplamda 268 tarımsal işletme sahibiyle yüz yüze görüşülerek anket verileri derlenmiştir. Çevresel sürdürülebilirlik algı indeksinin hesaplanması için literatür verileri dikkate alınarak sürdürülebilirlik algı indeksi oluşturulmuştur. Araştırmada katılımcıların sürdürülebilirlik algıları beşli likert tipindeki ölçekle aldığı toplam puan alabileceği maksimum toplam puana oranlanarak “Sürdürülebilirlik Algı İndeksi” hesaplanmıştır. Çevresel sürdürülebilirlik düzeylerinin (uygulama/kullanma) tespit edilmesi için işletmecilerin sürdürülebilirlik düzey durumları anket verileri ile elde edilmiş olup toplam puan alabileceği maksimum puana oranlanarak “sürdürülebilirlik Düzey İndeksi” hesaplanmıştır. Birinci grupta yer alan işletmelerde sürdürülebilirlik algı indeks puanı %83,67, bu oran ikinci grupta %84,77, üçüncü grupta %89,39 ve dördüncü grupta %88,67 olarak belirlenmiştir. İşletmeler ortalaması sürdürülebilirlik indeks puanı %86,62 olarak belirlenmiştir. İşletme ölçeği büyüdükçe sürdürülebilirlik algı indeksi de artmaktadır. Araştırma sonuçlarına göre sürdürülebilirlik algı ve düzey indeksleri işletmeler ortalamasında karşılaştırıldığında sürdürülebilirlik düzey indeksinin %67,59 algı indeksinin ise %86,62 olduğu görülmektedir. Tarım işletmecilerinde sürdürülebildik algı indeksinin yüksek olması sürdürülebilirlikle ilgili konularda algılarının olduğunu fakat düzey (uygulama/kullanma) yetersiz kaldıkları görülmektedir. Tarım işletmecilerinin bilinç düzeylerinin artırılması ve eyleme geçirmek adına eğitim ve yayım çalışmalarına ağırlık verilmelidir.

Bu çalışmada tüketicilerin işlenmiş tarım ürünleri satın alma sürecinde göstermiş oldukları davranış ve bu davranışı etkileyen faktörlerin neler olduğu araştırılmıştır. Araştırmada ayrıca tüketicilerin işlenmiş tarımsal ürün satın alma sürecinde marka düşkünlüğü ile ilgili davranışları da ortaya konulmuştur. Anket formları ile toplanan birincil veriler araştırmanın ana materyalini oluşturmaktadır. Verilerin analizinde parametrik olmayan analiz yöntemlerinden faydalanılmıştır. Marka düşkünlüğüne yönelik yapılan analizlerde yaş, çocuk sayısı, hane halkı büyüklüğü, eğitim ve çalışma şekli değişkenlerinin alt grupları arasında istatistiki olarak anlamlı farklılıkların varlığı tespit edilmiştir. Genel anlamda 45 ve altında yaşa sahip olan, 2 ve altında çocuğu olan, hane büyüklüğü 4 kişi ve altında olan, eğitim düzeyi lisans ve lisansüstü olan ve kamuda çalışan katılımcıların işlenmiş tarım ürünlerine yönelik marka düşkünlüğü düzeyinin yüksek olduğu söylenebilir. Dolayısıyla tarım işletmelerinin işlenmiş tarım ürünlerinde marka farkındalığı ve marka imajının oluşturulmasına yönelik faaliyetlerini, hedef olarak yukarıda belirtilen özelliklere sahip kitlelere yönelik planlamaları önerilmektedir.

Bu araştırmanın amacı, Gümüşhane ili Kelkit, Şiran ve Köse ilçelerinde şeker fasulyesi yetiştiriciliği yapılan işletmelerde demografik ve yapısal faktörlerin dekar başına brüt kar üzerindeki etkilerini belirlemektir. Bu kapsamda brüt kâr ile bazı demografik ve yapısal özellikler arasındaki ilişkiler araştırılarak, bu faktörlerin kârlılık üzerindeki etkileri Karar Ağacı yöntemiyle analiz edilmiştir. Araştırma bölgesinde, ata tohumu olan ve diğer şeker fasulyesine göre yöreye has özellikleri barındıran Kelkit şeker fasulyesi için coğrafi işaret tescili alınmıştır. Ancak son yıllarda yöre çiftçisi ata tohumunu kullanmak yerine çevre bölgelerden elde ettikleri şeker fasulyesi tohumunu kullanmaktadır. Tescillenen Kelkit şeker fasulyesi ile geleneksel şeker fasulyesi üretiminde brüt kar üzerinde hangi demografik ve yapısal faktörlerin etkili olduğunu ortaya koymak bu araştırmanın temel sorusunu oluşturmaktadır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre; toplam ekili alandaki şeker fasulyesi payı, toplam ekili alan, Cİ’li Kelkit şeker fasulyesi üretim durumu, mülk arazi büyüklüğü, hanede tarımla uğraşan birey sayısı, toplam tarımsal üretim değeri içerisinde şeker fasulyesinin payı ve üretici yaşı elde edilen brüt kar üzerinde etkili faktörler olarak belirlenmiştir.

Bağların kontrolünün, takibinin ve bakımının zamanında doğru bir şekilde yapılması çok önemlidir. Bağ zararlılarıyla mücadelede aşırı pestisit kullanımı, insan sağlığını tehlikeye atmakta ve çevre kirliliğine yol açmaktadır. Ayrıca aşırı pestisit kullanımı ekonomik açıdan düşünüldüğünde işletme giderlerinin artmasına sebep olmaktadır. Bu nedenle bağdaki zararlıların ve hasarlarının zamanında teşhisi çok önemlidir. Zamanında tespiti sağlamaya yardımcı olan yöntemlerden biri derin öğrenmedir. Bu çalışmada, bir derin öğrenme nesne algılama algoritması olan YOLOv8x modeli ile bazı bağ zararlılarının (Salkım güvesi, Trips, Bağ yaprak uyuzu ve İki noktalı kırmızı örümcek) yaprak ve meyve kısmında oluşturduğu hasarın tespitine yönelik çalışma gerçekleştirilmiştir. 7 farklı sınıftan ve 3500 görüntüden meydana gelen veri seti oluşturulmuştur. Oluşturulan veri seti; YOLOv8(n/s/m/l/x) modelleri ile eğitilmiştir. Eğitim sonucunda, YOLOv8x modeli performans değerleri sırayla; mAP0,5, mAP0,5-0,95, Kesinlik (Precision), Duyarlılık (Recall), 0,926, 0,648, 0,892 ve 0,903 şeklinde sonuçlar vermiştir. Aynı veri seti, YOLOv7, DETR ve RTMDet modelleriyle de eğitilerek YOLOv8x modeliyle performans karşılaştırmaları yapılmıştır. Karşılaştırma sonucunda bağlarda belirtilen zararlıların oluşturduğu hasarı en iyi tespit eden YOLOv8x modeli olmuştur.