This study was carried out to determine the effects of two different cage systems (enriched and conventional) and low and high stocking densities on performance, egg quality and egg shell microorganisms. In study, two different genotypes were used to native (Atak-S) and foreign (Lohmann) hens occurred of 864 hens used. As the cage system, the battery type was used in the conventional system and the enriched cage type was used in the alternative system. The results indicated that genotype and cage system significantly affected egg production and egg mass in the laying period (18-76 weeks). It was determined that Lohmann genotype and conventional cages had significantly higher egg production and egg mass in this period. It was seen that hens consumed significantly higher feed in enriched cages than in conventional cages, and were significantly better feed conversion ratio in low stocking density compared to high stocking density. The effects of genotype and cages system on the quality characteristics of eggs were found to be significant, and it was determined quality characteristics of Lohmann eggs were better (especially eggshell quality. In addition, it was understood that the internal quality of the eggs in the conventional cages and the external quality characteristics of the eggs in the enriched system were positively affected. The total numbers of microorganisms were determined to be higher on shell of eggs from enriched cages than conventional cages. The total numbers of microorganisms were higher in enriched cage eggs compared to conventional cage eggs. However, stocking density was not a significant effect on the microbial load of the eggshell.

The need for studies on the nutritional value of plants depends on their composition. The first generation genetically modified Plants (GMPs) have the same composition as their near-isogenic lines. Therefore, they have the same nutritional value, and most of the animal feeding studies have found no significant differences in the production and health parameters of animals that consumed first-generation GMPs in comparison to non-GMPs. Due to the recent production of transgenic plants with specific nutritional properties (second generation GMPs), their use as feed for animals is viewed with skepticism in very many countries. In this critical review, it is concluded that most of these nutritionally improved plants have not shown adverse effects on the performance of various animals compared to their near-isogenic lines and can therefore be considered in the animal feed industry. However, most of the experiments were conducted on laboratory animals. There is a need to conduct them with animals that are mainly consumed by humans, such as ruminants. There is also a need to feed the whole plant to these animals and not just certain parts of the plant to get a clear picture of its overall safety. In addition, there is a need to determine a suitable long-term nutritional and toxicological approach assessment.

Organic Agricultural products are natural food products that are checked and certified by authorized institutions at all stages of cultivation and presented to the consumer. In this study, the knowledge and practices of soil agriculture farmers in Amasya province about Organic Agriculture production were investigated by face-to-face survey method. In the survey, the local producers were asked what Organic Agriculture is in general, their status of producing Organic Agriculture, whether they fulfill the Organic Agriculture requirements for Organic Agriculture production. The obtained data were presented numerically and proportionally. Data were also analyzed with the Decision Tree method using the CART (Classification and Regression Tree) algorithm. According to the findings, although the local farmers declared that they knew what Organic Agriculture was at a high level, it was seen that none of the producers fulfilled the requirements of Organic Agriculture in practice. According to the survey data, while the farmers reported that they received the information about Organic Agriculture from TV-radio and the internet to a large extent (58.5%), a very small percentage (11%) stated that they received training. According to this result, it has been concluded that the local farmers do not have enough information about Organic Agriculture, but the lack of information can be easily eliminated via TV-radio and the internet. As a result, it was concluded that Amasya farmers do not have sufficient information about Organic Agriculture production for now, but if appropriate training is provided, successful Organic Agriculture production output can be achieved.

This research was carried out to investigate the possibilities of removing the heat stress that may occur in Anatolian water buffaloes with a fogging system and to determine the cooling efficiency of the system. In this context, two 24-headed groups were formed among the water buffaloes that were considered to have the same genetic similarities, were born in the same period and have the same lactation number. One group was housed under controlled shelter conditions (Shelter-I), where the ambient temperature can be controlled, and the other group was housed in existing farmer-raising conditions (Shelter-II). The same feed rations were applied to both buffalo groups. The cooling efficiency of the fogging system established in Shelter-I was between 45.6% and 85.7% positive. Temperature-Humidity Index values changed between 19.9 and 23.1 in Shelter-I and 19.5 and 26.4 in Shelter-II according to the maximum average data. According to these values, the level of stress in Shelter-II has reached very serious levels and affected the milk yield of buffaloes negatively. The corrected 305-day lactation milk yields were calculated as 1965.4 kg in Shelter-I and 1757.1 kg in Shelter-II. The differences between all data obtained for Shelter-I and Shelter-II were found statistically significant.

Bu araştırmada, Tarım ve Orman Bakanlığı, Yozgat Avcılık ve Yaban Hayatı Şube Müdürlüğü Üretim İstasyonunda 1240 metre rakımda yetiştirilen 42 haftalık yaşta olan Beç Tavuklarına (Numidae meleagris) ait 200 adet yumurta kullanılmıştır. Bireysel yumurta ağırlıkları ile birlikte, 5184×3456 piksel boyutunda 72 piksel/inç çözünürlükte görüntüleme yapılmıştır. Elde edilen görüntüler üzerinden ortalama Objektif Alan (16,07 cm2), Çevre (15,82 cm), Dairesellik (0,81), Yükseklik (5,17 cm), Genişlik (4,04 cm), Gri Değeri (82,82), Taban Yarıçapı (2,02 cm), Uzun yarı yüksekliği (2,96 cm), Kısa yarı yükseklik (2,20 cm) değerleri sayısal görüntü analizleri yapılarak belirlenmiştir. Elde edilen veriler üzerinden ortalama Elongasyon (1,28), Şekil İndeksi (78,27) hesaplanmıştır. Bireysel yumurta ağırlıkları kullanılarak ortalama yüzey alanı (55,43 cm2), boy (5,16 cm), en (3,77 cm), elongasyon (1,37), şekil indeksi (73,01), hacim (40,14 cm3), yüzey/hacim oranı (1,38), kabuk ağırlığı (3,17 g), kabuk kalınlığı (0,28 mm), gözenek sayıları (6666,25; 5132,39; 5011,12 adet), gözenek yoğunlukları (120,32; 92,56; 90,31), sarı oranı (14,85), sarı ağırlık (5,95 g), ak ağırlığı (30,75 g), ak oranı (77,21) gibi parametreler hesaplanmıştır. Gri değeri bakımından yumurtalar 90, Şekil indeksi bakımından yumurtalar 79 ve ağırlık bakımından 43 olacak şekilde 3 gruba ayrılmış, her grubun diğer özellikler üzerine etkisi araştırılmıştır. Sonuç olarak elde edilen verilerin bilimsel çalışmalarda kullanılabileceği düşünülmektedir.

The aim of this study is to determine the effect of four levels of irrigation water and three kinds of fertilizer on components of field-grown eggplant (Solanum melongena) in the years 2017 and 2018. Treatments included four irrigation regimes, which were 100% (I100, control), 80% (I80), 60% (I60), and 40% (I40) of evaporation from Class A pan and three different fertilizers, which were chemical fertilizer (CHF) with 40 kg da-1, organic fertilizer (OF) and developed organic fertilizer (DOF) with 2000 kg da-1. The experiment was designed with a split-plot randomized block with 3 replications. In experimental years, all irrigation treatments were irrigated 12 and 13 times, respectively with a drip irrigation system. Irrigation water amounts applied at I40, I60, I80, I100 in 2017 as 122, 183, 244, 305 mm and in 2018 were 147, 218, 289, 360 mm respectively. Seasonal plant water consumption values are in 2017, 2018 years respectively as follow: I40; 265 mm, 277 mm I60; 326 mm, 342 mm, I80; 386 mm; 382 mm, I100; 447 mm, 423 mm. In both experiment years, the effect of irrigation levels on plant components was statistically significant, the highest value of each component in both seasons was at I100 treatment, it was determined respectively as follow: Plant height PH (67.3 to 89.8 cm), branches number per plant BN (5.1 and 7.0), fruit number per plant FN (5.3 and 7.0), fruit weight FW (190.33 and 198.22 g).

This study was conducted on a total of 776 goats (part of Central highland goat breeds of Ethiopia), 306 from Boset district of Oromia region and 470 were from Minjar Shenkora district of Amhara region. A format developed by using food and agriculture organization discerption list was used for recording of morphological traits, bodyweight and linear body measurements. Both qualitative and quantitative traits were recorded from randomly sampled mature goats and the data were analyzed using SAS software. The goat type in the study area was characterized by a higher proportion of plain coat color patterns (62.5). Ingeneral, the majority (98.4%) of the studied goats were horned and characterized by backward orientation (67%) with a straight shape (49.3%). They presented a concave facial profile (73.8%), slop up toward the rump back profile (66.2%), no wattle (99.6%), no toggle (90.7%), no ruff (85.9%) and no beard (57.3%). The location had a significant effect on body weight and some other linear body measurements. Traits like body length, rump length, horn length, head length, head width and shin circumference were significantly higher in Boset district. In contrast, rump width and cannon bone length were significantly lower. The mean body weight of male goats in Boset and Minjar Shenkora district were 30.5±1.05 kg with a range of 16 to 47 and 27.5±0.56 with a range of 13 to 57, respectively. While for female counterpart mean body weights (kg) were 28.4±0.35 with a range of 17 to 45 for Boset and 27.5±0.33 with a range 15 to 57 for Minjar Shenkora district. Heart girth had the highest correlation with body weight in both sexes and shoulder width in Boset male goats. The wider variation in most quantitative measurement traits would open an opportunity for further improvement, conservation and utilization work.

Son yıllarda keçi sütü ile üretilen ürünlere talep artmaktadır. Buna karşın, keçi sütünün inek sütüne kıyasla bileşen ve lezzet farklılıkları keçi sütü ile üretilen ürünlerin özelliklerinde önemli farklılıklara sebep olabilmekte ve ürünün kabul edilebilirliğini etkilemektedir. Bu çalışmada, keçi sütü ile üretilen kefirin antioksidan kapasitesinin, reolojik ve duyusal özelliklerinin inek sütüyle üretilen kefirin, söz konusu özellikleriyle kıyaslanması amaçlanmıştır. Bu çerçevede, inek sütü, keçi sütü ve 1:1 oranında inek ve keçi sütlerinin karışımıyla kefir üretilmiş, fiziko-kimyasal, reolojik ve duyusal analizleri gerçekleştirilmiştir. Bütün kefir örneklerinin reolojik özelliklerinin psödoplastik davranış gösterdiği ve üssel modele uygun olduğu belirlenmiştir. Keçi sütü ile üretilen kefir örneğinin ise görünür viskozite değerleri inek sütü ile üretilen kefirlere kıyasla düşük bulunmuştur. Keçi sütü kefirinin toplam antioksidan kapasitesinin de inek sütü kefirine kıyasla daha yüksek, renkte a ve b değerlerinin ise daha düşük olduğu tespit edilmiştir. Buna karşın, keçi sütü kefirinde, panelistler tarafından daha düşük kıvam ve kefir lezzeti algılanarak tüm izlenim açısından da daha düşük puanlar almıştır. Keçi sütüne %50 oranında inek sütü ilavesi ise, keçi sütünün yarattığı bu durumu etkilemiş ve duyusal özellikleri tamamıyla inek sütü kefirinin duyusal özelliklerine benzerlik göstermiştir. Dolayısıyla, inek sütü karışımı olumlu sonuçlar vermekle birlikte, sadece keçi sütünden kefir üretiminde daha iyi kıvam ve lezzet eldesi için daha ileri çalışmaların yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır.

Yağlı tohumlu bitkiler, Türkiye’de arz açığı yüksek olan ürün gruplarından biridir. 2018 yılı verilerine göre Türkiye’nin sadece ayçiçeği ve ayçiçek yağı ithalatı için ödemiş olduğu tutar 762 milyon ABD$’dır. Aynı yılın verilerine göre Türkiye’nin yağlı tohumlar üretim miktarı yaklaşık 4 milyon ton olup, üretimden ayçiçeğinin aldığı pay ise %48,62’dir. 2018 yılında ülke yağlık ayçiçeği üretim alanı yaklaşık 650 bin ha, üretim miktarı 1,8 milyon ton ve verim değeri de 277 kg/da olarak gerçekleşmiştir. Ülke genelinde ilk beş sırada yer alan illerin toplam yağlık ayçiçeği ekim alanı ve üretim miktarındaki payı yaklaşık %70 düzeyindedir. Birim alandan elde edilen verim değerinde Konya 408 kg/da ile ilk sırayı alırken, ekim alanı en yüksek il olan Tekirdağ ilinde değer 235 kg/da düzeyindedir. Türkiye’de 1998-2018 arası dönem dikkate alındığında, yağlı tohumlar üretiminde %66,43 oranında artış sağlanmış olup, bu artışta üretim miktarı bakımından en önemli değişim %126,65 pay ile ayçiçeğinde gerçekleşmiştir. Zira, bu dönemde yağlık ayçiçeği verim değeri 146,76 kg/da’dan 277,00 kg/da düzeyine ulaşmıştır. Türkiye’nin yağlık ayçiçeği üretiminde kendine yeterlilik oranı %64,30 olup, önemli düzeyde arz açığı mevcuttur. Yağlık ayçiçeği üretiminde üretici geliri üzerinde en etkili destekleme uygulaması fark desteği uygulaması olmasına rağmen 2017-2019 döneminde ilan edilen birim fiyat değerinde bir değişiklik olmamıştır. 2018 yılında Türkiye’de yağlık ayçiçeği ortalama verim değerinin 277 kg/da olduğu dikkate alındığında fark desteği uygulamasının yağlık ayçiçeğinde üretim değerini birim alanda 110 TL/da artırmaktadır.

Her toplumun inanışları ve gelenekleri doğrultusunda şekillenen mezarlık alanları, ülkemizde genellikle atıl durumda kalmış; ne insan ruhunu ne de bir zamanlar hafızası olduğu kentini besleyemez yerler haline gelmiştir. Kentsel peyzajın dinamik bir parçası olarak kabul edilen mezarlık alanlarının yer seçimi kararından, sahip olacağı son şekle kadar bütün süreçlerinin doğru şekilde planlanması durumunda kent ve kentliye pozitif etki sağlayacağı açıktır. Bu çerçevede Ordu ili, Altınordu ilçesinde yer alan altı adet şehir mezarlığının mekânsal ve tasarımsal açıdan mevcut durumları analiz edilmiş, ziyaretçilerin beklentilerini öğrenmeye yönelik anket çalışması yapılmıştır. Ayrıca Ordu kent merkezi mezarlık ihtiyacı konusunda değerlendirmelerde bulunulmuştur. Çalışma sonucunda mevcut mezarlıkların alansal yeterliliğe sahip oldukları, ancak kentsel peyzaja katkı sağlayabilmeleri için uygun mekânsal düzenlemelere gereksinim duydukları görülmüştür.